ສ່ວນປະກອບ

1. ລູກຊີ້ນປາ  2ຖ້ວຍ

2. ຂີງຊອຍເປັນເສັ້ນນ້ອຍ 1ປວງແກງ

3. ໜາກເພັດແດງຊອຍຕາມລວງຍາວ 2ໜ່ວຍ

4. ໃບບົວລະພາ 1/2 ຖ້ວຍນ້ອຍ

5. ນ້ຳຕານປີບ 1ປວງແກງ

6. ນ້ຳປາ 3ປວງແກງ

7. ນ້ຳມັນ 4ປວງແກງ

ເຄື່ອງປຸງລົດ

1. ໜາກເພັດແຫ້ງແຊ່ນ້ຳ  5ເມັດ              2. ຫົວຜັກບົວແຫ້ງ 2ປວງແກງ

3. ກະທຽມຊອຍ 1ປວງແກງ                   4. ຂ່າຊອຍ  1ປວງກາເຟ

5. ຫົວຊີງໃຄ  1ຫົວ                                 6. ໜັ້ງໜາກຂີ້ຮູດຊອຍ 1ປວງກາເຟ

7. ຮາກຜັກຊີຊອຍ  1ປວງກາເຟ              8. ເກືອ,ກະປິ ຢ່າງລະ 1ປວງກາເຟ

                               ຕຳທັງໝົດເຂົ້າກັນໃຫ້ລະອຽດ

ວິທີການເຮັດ

ໃສ່ນ້ຳມັນລົງໜໍ້ຂາງໃສ່ເຄື່ອງປຸງຂົ້ວໃຫ້ຫອມຫຼັງຈາກນັ້ນໃສ່ລູກຊີ້ນປາລົງຂົ້ວໃຫ້ທົ່ວ

ປຸງລົດຊາດດ້ວຍນ*ຕານປີບ, ນ້ຳປາ, ຊີມລົດ ຫຼັງຈາກນັ້ນໃສ່ຂີງ,ໜາກເພັດແດງຂົ້ວໃຫ້ທົ່ວ

ຕັກຂຶ້ນໃສ່ຈານ ໂຮຍໜ້າດ້ວຍໃບບົວລະພາ

ໜາຍເຫດ: ໃຊ້ລູກຊີ້ນຣ່ວມກັນກໍ່ໄດ້

ສ່ວນປະສົມ

ຊີ້ນໜູສົດ: 200 ກລ

ຊີ້ນໝູບົດ: 200 ກລ

ຕັບໝູ: 100ກລ

ພຸງໝູ: 1 ອັນ

ຫົວໃຈໝູ: 100 ກລ

ເລືອດໝູຊະນິດກ້ອນ: 4ກ້ອນ(ເພີ່ມໄດ້ຕາມໃຈ)

ກະດູກໜູສຳລັບຕົ້ມນ້ຳແກງ: 1ກກ           ຫົວຜັກກາດຂາວ: 1ຫຼື2 ຫົວ

ຍອດໃບຕຳນິດ: 300 ກລ               ໃບຫອມປ້ອມຊອຍ: 1ກລ

ກະທຽມຈືນ: 2ປວງແກງ                 ສະອີວຂາວ: 2ປວງແກງ

ນ້ຳປາ: 1ປວງແກງ                            ນ້ຳມັນຫວຍ:1ປວງແກງ

ພິກໄທປົນ: 1/2 ປວງກາເຟ                ເກືອ: 1ປວງແກງ

ເຄື່ອງປຸງ

ນ້ຳຕານ, ສະອີ້ວຂາວ, ໜາກເພັດດອງ ແລະ ພິກໄທປົ່ນ

ວິທີເຮັດ:

1. ເອົານ້ຳມັນຫວຍ,ສະອີ້ວຂາວ1ປວງແກງ ແລະ ນ້ຳປາ ມາປະສົມເຂົ້າກັບຊີ້ນໝູບົດໃຫ້ເຂົ້າກັນແລ້ວປະໃວ້

2. ກະໝູທີລ້າງສະອາດແຊລົງໃສ່ໜໍ໊ປະໃວ້ປະມານ1ຊົ່ວໂມງຈີງນຳໄປຕົ້ມໃຫ້ໃຊ້ໄຟປານກາງ

3. ປອກຫົວພັກກາດຂາວລ້າງໃຫ້ສະອາດແລ້ວຊອຍໃຫ້ເປັນວົງໜາປະມານ1ຊມຫຼັງຈາກນັ້ນໃສ່ລົງໃນໜໍ້ພ້ອມກັບເກືອ

4. ຕົ້ມຕໍ່ຈົນນ້ຳແກງໃສຫຼັງຈານັ້ນໃຫ້ໃສ່ຜັກກາດຂາວ,ຊີ້ນໝູບົດທີໝັກໃວ້(ເຮັດເປັນກ້ອນຄືລູກຊີ້ນ)ພໍດີໝູສຸກປົງລົງ

5. ຊີ້ນໝູແລະເຄື່ອງໝູທີ່ຕົ້ມສຸກແລ້ວຊອຍເປັນຕອນພໍຄຳໃຫ້ລວກລົງນ້ຳຮ້ອນໆປະມານ1-2ນາທີໃຫ້ສຸກແລ້ວຕັກອອກ

6. ເລືອດໝູຕົ້ມໃສ່ນ້ຳຮ້ອນປະມານ3ນາທີຕັກອອກມາໃສ່ຖ້ວຍກັບນ້ຳໜ້ອຍໆ

7. ເວລາຈະກິນໃຫ້ກຽມຖ້ວຍແລ້ວໃສ່ເຄື່ອງໃນໝູ,ເລືອດໝູ, ຜັກຕຳນິດ,ຜັກຊີຊອຍ ແລະ ພິກໄທບົດຫຼັງຈາກນັ້ນໃຫ້ຕັກນ້ຳແກງໃສ່

ຖ້າມີຄວາມຄິດເຫັນແນວໃດບອກແດ່ເດີ(ໃຜເຮັດກິນແລ້ວຖ້າແຊບຫຼືບໍ່ແຊບບອດແດ່ເດີ)

ໃຜວ່າວຽງຈັນເສົາ    ສາວເອີຍຢ່າຝ້າວວ່າ

ຢານແຕ່ໂປ້ບາດຫຼ້າ   ໜາກແຕງຊ້າງໜ່ວຍປາຍ....ນາງເອີຍ

ຄວາມຮັກຂອງອ້າຍມີຕໍ່ນ້ອງ  ຄືໜາກປິນວິນໝູນ

ບຸນພີ່ຊາຍຂັນເອົາ   ຮ່ວມພະນາງຄືຂັນຫ້າງ

ຫົນທາງຄືນບ້ານຊາງມາໄກຄວາມລຳບາກ   ຫຍາກເພາະຄວາມຮັກຈິງມາເວົ້າກ່າວຂໍຄິດແດ່ພຽງຫຼ້າ

ສີບແມ່ນ້ຳຊາວແມ່ນ້ຳຫຍໍ້ເປັັນແຜນດິນດຽວ    ຄ້າງສີບຄືນຊາວຄືນອ້າຍຫຍໍ້ເປັນຄາວມື້

ສີບຊີກໍ່ໄດ້ຂ້າມຊາວຂ້ອງກໍ່ໄດ້ລອງ    ສີບແມ່ນ້ຳຊາວແມ່ນ້ຳກັ້ນໜ້າກໍ່ລອງມາ

ຕັ້ງແຕ່ແດດທຽງຟ້າ    ຍັງໄດ້ຜ່າກາງຝົນ

ອົດສາທົນຄວາມທຸກ  ຈີງດ່ວນມາເຖີງນ້ອງ

ຍາມເມື່ອໄດ້ມາແລ້ວຊິໜີໄປອື່ນເປັນຫຼື    ມາເຫັນແລ້ວບໍ່ໄດ້ທື້ນເງິນຈ້າງອ້າຍບໍ່ໜີຕົວ.​​​​.....ລະນາງ

1. ຄຳວ່າ ຮັກ ແມ່ນຫຍັງ?
2. ເປັນຫຍັງ ຄຳວ່າ ຮັກ ຈິງມີອິດຕິພົນຕໍ່ມະນຸດເຮົາໄດ້?
3. ເປັນຫຍັງ ຄຳວ່າ ຮັກ ຈິງມາດເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດເສຍສະຫຼະເພື່ອມັນໄດ້ທຸກຢ່າງ?
4. ເຂົາບອກວ່າ ຮັກ ຄືຄວາມເຈັບປວດເມືອມີການສູນເສຍ ແຕ່ເປັນຫຍັງເຮົາຍັງຕ້ອງ?
5. ຫຼາຍຄົນບອກວ່າ ຮັກຄືສິງທີສົດໃສ່ ແລະ ສວຍງາມ ແຕ່ກໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ເສົ້າໄດ້(ເປັນທຸ)ແມ່ນບໍ່?

ສະບາຍດີທຸກໆທ່ານ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຖາມວ່າ:

1. ຈຸດມຸ້ງໝາຍຂອງຊິວິດຂອງຄົນເຮົາແມ່ນຫຍັງ?

2. ຈະສິ້ນສຸດເມືອໃດ?

3. ຈະເຮັດແນວໃດຈິງໄປເຖິງຈຸດມຸ້ງໝາຍ?

4. ເມື່ອໄປເຖິງຈຸດມຸ້ງໝາຍແລ້ວເຮົາຈະໄດ້ຫຍັງ?

5. ເປັນຫຍັງທຸກຄົນຈິ່ງທຳທຸກວິທີທາງເພື່ອກ້າວໄປຫາມັນໃຫ້ໄດ້?

ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ອົບອຸ່ນ     ມັນບໍ່ສາມາດບັນຍາຍເປັນຄຳເວົ້າໃດໆໄດ້ເລີຍ

ແຕ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ຢ່າງລຶກລ້ຳ      ໂດຍບໍ່ຕ້ອງອາໃສສິ່ງອື່ນໃດມາຊາວຍເຫຼືອ

ເຖິງຕອນນີ້ຫຼາຍໆຄົນຄົງຊິສົງໃສ   ແລ້ວວ່າມັນບໍ່ແມ່ນນາມມະທຳຢູ່ບອນໃດ

ໃນເມື່ອໄດ້ພຽງແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກ  ລອງຄິດເບິ່ງດີໆແລ້ວເຈົ້າຊິເຂົ້າໃຈ........

ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າມັນຈະເປັນຮັກແບບໃດ    ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າຈະໄດ້ຮັບຮັກນັ້ນມາຈາກໃຜ

ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າເຮົາໃຫ້ຮັກນັ້ນກັບໃຜ  ເປັນຫຍັງຈະຕ້ອງສົນ.....ໃນເມື່ອມັນຄືຮັກ

ຈະຮັກໝູ່ເພືອນ  ພໍ່ແມ່ ພີ່ນ້ອງ ຫຼື ໃຜສັກຄົນໃນໂລກນີ້(ຮັກກໍ່ຍັງເປັນຮັກ) ແມ່ນບໍ່

ຮັກທຸກຮັກລ້ວນກໍ່ເກິດມາຈາກຕົວເຮົາ  ໃນເມື່ອເຮົາຈັບຕ້ອງໄດ້.......ແລ້ວເປັນຫຍັງຮັກຈະຕ້ອງບໍ່ໄດ້

ຕອນນີ້ຂ້ອຍກຳລັງໂອບກອດຮັກໄວ້ໃນອ້ອມແຂນນ້ອຍ   ຮັກນັ້ນຊ່າງອົບອຸ່ນ......ຜ່ອນຄາຍ

ຮັກກຳລັງຊີມຜ່ານຜີວໜັງເຂົ້າສູ້ພາຍໃນ ສ່ວນເລິກໆຮັບຮູ້ວ່າຮັກເຂົ້າເຖິງຕົວຕົນຂອງເຮົາແລ້ວ

ທຸກຄົນຈັບຕ້ອງຮັກໄດ້  ຢູ່ທີ່ວ່າເຮົາຢາກຈັບຕ້ອງມັນບໍ່   ວັນນີ້...............ເຈົ້າລອງມືເອື່ອມໄປສຳຜັດ ຮັກ ແລ້ວຫຼືຍັງ

ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ອົບອຸ່ນ     ມັນບໍ່ສາມາດບັນຍາຍເປັນຄຳເວົ້າໃດໆໄດ້ເລີຍ

ແຕ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ຢ່າງລຶກລ້ຳ      ໂດຍບໍ່ຕ້ອງອາໃສສິ່ງອື່ນໃດມາຊາວຍເຫຼືອ

ເຖິງຕອນນີ້ຫຼາຍໆຄົນຄົງຊິສົງໃສ   ແລ້ວວ່າມັນບໍ່ແມ່ນນາມມະທຳຢູ່ບອນໃດ

ໃນເມື່ອໄດ້ພຽງແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກ  ລອງຄິດເບິ່ງດີໆແລ້ວເຈົ້າຊິເຂົ້າໃຈ........

ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າມັນຈະເປັນຮັກແບບໃດ    ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າຈະໄດ້ຮັບຮັກນັ້ນມາຈາກໃຜ

ບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈວ່າເຮົາໃຫ້ຮັກນັ້ນກັບໃຜ  ເປັນຫຍັງຈະຕ້ອງສົນ.....ໃນເມື່ອມັນຄືຮັກ

ຈະຮັກໝູ່ເພືອນ  ພໍ່ແມ່ ພີ່ນ້ອງ ຫຼື ໃຜສັກຄົນໃນໂລກນີ້(ຮັກກໍ່ຍັງເປັນຮັກ) ແມ່ນບໍ່

ຮັກທຸກຮັກລ້ວນກໍ່ເກິດມາຈາກຕົວເຮົາ  ໃນເມື່ອເຮົາຈັບຕ້ອງໄດ້.......ແລ້ວເປັນຫຍັງຮັກຈະຕ້ອງບໍ່ໄດ້

ຕອນນີ້ຂ້ອຍກຳລັງໂອບກອດຮັກໄວ້ໃນອ້ອມແຂນນ້ອຍ   ຮັກນັ້ນຊ່າງອົບອຸ່ນ......ຜ່ອນຄາຍ

ຮັກກຳລັງຊີມຜ່ານຜີວໜັງເຂົ້າສູ້ພາຍໃນ ສ່ວນເລິກໆຮັບຮູ້ວ່າຮັກເຂົ້າເຖິງຕົວຕົນຂອງເຮົາແລ້ວ

ທຸກຄົນຈັບຕ້ອງຮັກໄດ້  ຢູ່ທີ່ວ່າເຮົາຢາກຈັບຕ້ອງມັນບໍ່   ວັນນີ້...............ເຈົ້າລອງເອື່ອມໄປສຳຜັດ ຮັກ ແລ້ວຫຼືຍັງ

ນີ້ແມ່ນຂໍຄວາມຂອງເພືອນຍິງ ທີສົ່ງມາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຊີງມັນມີຄວາມໝາຍຫຼາຍແລະຢາກໃຫ້ທຸກໆທ່ານລອງອ່ານ ແລະ ຄິດເບິ່ງວ່າທ່ານຈະຢູ່ໃນກໍ່ລະນີດຽວກັບຂ້າພະເຈົ້າບໍ່

เลขา:
   'ท่านคะ...มีคนจะขอเรียนสายท่านค่ะ'
ผู้จัดการ:
 'ใครครับ'
เลขา:
   'เขาบอกว่าชื่อ
ความรัก ค่ะ'
ผู้จัดการ:
 'อืมม..
บอกเค้าว่าผมงานยุ่งมาก'
.........เวลาผ่านไป......
เลขา:       'ท่านค่ะ
ความรัก ยังงรอสายท่านอยู่ค่ะ'
ผู้จัดการ:
  'อือ...บอกไปว่าผมไม่สะดวกรับสายนะ'
..........ผ่านไป..........
เลขา:        'ท่านคะ'
ผู้จัดการ:
   'คุณ...ความรัก
อีกเเล้วใช่ไหมครับ
          บอกว่าผมงานยุ่ง
ไว้ผมจะ... 
เลขา:
     'ไม่ใช่ค่ะ!
มีคนจะคุยเรื่องงานค่ะ'
......ในวันที่หัวใจว่างว่างว่าง...
mobile Phone: You have 1 new message in your mailbox
'Please call.. Goodbye from ความรัก'
ผู้จัดการ:
   'ช่วยต่อสายความรักให้ผมหน่อย'
เลขา:        'ค่ะ'
............'ตู้ดๆๆๆ ..........
ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
กรุณาฝากข้อความเเละหมายเลขโทรกลับค่ะ...
เลขา:        'ติดต่อไม่ได้ค่ะ
จะให้ฝากข้อความไหมคะ'
ผู้จัดการ:
   'ไม่ต้องครับ'
ความเหงาเข้ามาเยือน... แล้วเวลาก็ผ่านไป
ผ่านไป
.............ผ่านไป...........
ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาฝากข้อความ เเละหมายเลขโทรกลับ
ค่ะ'
ผู้จัดการ:    
'ความรักครับ
คือ
           ผม...เห็นคุณเงียบหายไปไม่รู้ว่าสบายดีไหม
           ช่วงก่อนหน้า นี้ผมงานยุ่งตลอดไม่มีเวลาว่าง
ต้องขอโทษด้วย
       ไม่รู้ว่าจะ สายไปไหมถ้าจะบอกว่า
ผม พร้อมที่จะมีความรักเเล้ว
         ถ้าได้รับข้อความเเล้วช่วยติดต่อกลับด้วยนะครับ'
ร อ  ร อ  ร อ
รอคอยความรักจนถึงวันนึง.....
เลขา:        
'ท่านค่ะ ความรักโทรมา
           ให้ปฏิเสธไป เลยไหมค่ะ?'
ผู้จัดการ:
    'ไม่ต้อง
รีบโอนสายมาเลย' 
ผู้จัดการ:
    'สวัสดีครับความรัก
คุณหายไปไหนมา
          ขอโทษด้วยนะครับ
          ผมไม่มีเวลาใส่ใจ
           ไม่เคยสนใจตลอดเวลาที่ผ่านมา
           ผมไม่คิดว่าคุณ จะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตผม
           ผมขอโทษ...'
ความรัก:      
'ดิฉันไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ
           ไม่ว่าจะอย่าง ไร
          ความรักอย่างดิฉันก็มีหน้าที่ให้ความรักเสมอ
           เมื่อใดก็ตาม
ที่คุณเปิดใจต้อนรับ
           เมื่อนั้น
คุณก็จะได้เป็นเจ้าของความรัก
           เเต่ที่ผ่านมา ไม่ได้ติดต่อก็เพียงเพราะว่า      
ฉันไม่ได้จ่ายค่าโทรศัพท์ค่ะ!
           เงิน
มีค่าเสมอเเม้กับความรัก         
เเต่อย่าให้ถึงขนาดว่า
ความรัก ซื้อได้ด้วยเงิน
    คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
    คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
    คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
   คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
    คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
 

ເຄຍບໍ່ກັບການລໍຄອຍ

 ການລໍຄອຍເປັນເລື່ອງທີ່ທໍລະມານ ໂດຍສະເພາະ.....ການລໍຄອຍທີ່ຈະມາພົບກັນ ຫຼືລໍຄອຍໃຜຈັກຄົນທີ່ຈະ

ໃຊ້ຊິວິດຢູ່ຮ່ວມກັນ  ຍິ່ງລໍ.....ຍິ່ງເໜືອນເຂັມໂມງ ທີເດີນຊ້າເທົ່າຕົວຈາກເວລາທີ່ນານຢູ່ແລ້ວກໍ່ເບິ່ງເໜືອນຍິ່ງ

      ນານກວ່າເດີມ ແລະ ການດຳເນີນຊິວິດ ລະຫ່ວາງການລໍຄອຍນັ້ນ ກໍ່ມີຕົວປ່ຽນຫຼວງຫຼາຍ ທີ່ຈະທຳໃຫ້ຄົນ

ປ່ຽນ ແປງໄປຢູ່ທຸກນາທີ. ເພາະທຸກຄົນມີພື້ນຖານຄວາມເຫງົາ ແລະ ໂດດດຽວຢູ່ໃນຕົວເອງ....ພໍກັບຄວາມ

ອ່ອນໄຫວແຕ່ກໍ່ເປັນໂອກາດດີ.....ທີ່ຈະໃຫ້ໄລຍະເວລາເປັນເຄື່ອງວັດຄວາມຮູ້ສຶກ. ແຕ່ກໍ່ເປັນໂອກາດດີ....ທີ່ຈະ

ໃຫ້ການເວລາເປັນເຄື່ອງວັດຄວາມຮູ້ສຶກ    ພິສູດເຂັ້ມແຂງ.....ຂອງຄວາມຮັກ ໂດຍວັດຈາກການກະທຳ

ແບບສະເໝີຕົ້ນ ສະເໝີປາຍ ແລະ ຄວາມອົດທົນດ້ວຍເງື່ອນໄຂ ຂອງຄວາມລຳບາກແຫ່ງການເວລາ ແລະ ຕັດ

ສິນໃຈວ່າ........ ການລໍຄອຍຈະ ຄຸ້ມຄ່າຫຼືບໍ່ກັບ ການລໍຄອຍ ຕ່າງຄົນຕ່າງກໍ່ຕ້ອງທຳໃຈໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ກັບອາລົມຕ່າງໆ

ທີ່ຄອຍລົບກວນ ແລະ ຄອຍຊັກຈູງໃຫ້ອອກເສັ້ນທາງ, ເພາະມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ ໃນວັນໜຶ່ງ ເຮົາພົບວ່າຄົນຄົນ

ໜຶ່ງຄື.....ຄົນທີ່ຊິວິດເຮົາຕາມຫາມາຕະຫຼອດ    ໃຜສັກຄົນ......ທີ່ເປັນໄດ້ຢ່າງທີ່ເຮົາຝັນ   ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ ແລະ ຄົນ

ທີ່ຈະຝ່າຝັນ ກັບການບີບຄັ້ນແຫ່ງການລໍຄອຍ.....ກັບມາຫາເຮົາໄດ້ກໍ່ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງທຳມະດາ.ເພາະສະນັ້ນຍ່ອມໝາຍ

ເຖີງ.......ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເຂົາມີຢູ່........ກໍ່ຄົງບໍ່ແມ່ນ ທຳມະດາ  ທີ່ສາມາດລໍຄອຍໄດ້ຢ່າງບໍ່ໜ້າເຊື່ອ........ແລະ

ເມືອເຖິ່ງເວລານັ້ນ......ສິ່ງທີ່ລໍຄອຍຍ່ອມເກິດຄ່າມະຫາສານ.......ຊີວິດ....ຈິ່ງຕ້ອງຈຳເປັນ ລໍຄອຍ ໃຜສັກຄົນໃຫ້ໄດ້ 

ຫາກວ່າເປັນໃຜສັກຄົນ........ທີ່ມີຄ່າແກ່ການລໍຄອຍ .   

                                       ແຕ່ຖ້າຫາກການລໍຄອຍແລ້ວມີແຕ່ທຳໃຫ້ເຈັບ ແລະ ເຈັບ ກໍ່ສູ້ລໍ....ຈະດີກ່ວາ

ເປັນຫຍັງຄົນເຮົາຄິດແຕ່ໂຄສະນາຕໍ່ຕ້ານຢາສູບແຕ່ກັບພັດມີໂຄສະນາຕໍ່ຕ້ານການດື່ມເຫຼົ້າແລະ ເບຍມີໜ້ອຍ?ທັງທີ່ວ່າເຫຼົ້າເບຍນັ້ນສ້າງບັນຫາໃຫ້ສັງຄົມຫຼາຍກວ່າຢາສູບ

ຍົກຕົວຢ່າງ:

1. ມີຄົນສູບຢາໝົດ 1ຊອງແລ້ວຜິດຖຽງກັນມີບໍ່?

2. ມີຄົນດື່ມໝົດເຫຼົ້າ1ແກ້ວແລະເບຍ1ລັງແລ້ວຜິດກັນມີບໍ່?

3. ມີຄົນສູບຢາໝົດ 1ຊອງແລ້ວກໍ່ໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດມີບໍ່?

4. ມີຄົນດື່ມເຫຼົ້າແລະເບຍແລ້ວກໍ່ໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດມີບໍ່?

ແລະມີອີກຫຼາຍໆບັນຫາທີ່ມີຄວ່ມແຕກຕ່າງກັນ ດັ່ງນັ້ນລອງມາຜິດຈາລະນາກັນເບິ່ງວ່າມັນມີຄວາມຈີງບໍ່

ສະບາຍດີທ່ານຊ່ວຍຊາວນາແດ່ ຂ້ານ້ອຍມີບັນຫາໃນການໃຊ້ພາສາລາວ ເພາະປະຈຸບັນມີການພັດທະນາໄປຫຼາຍໆດ້ານເຊັ່ນ ເສດຖະກິດ, ເທັກໂນໂລຍີ ແລະ ພາສາ

ດັ່ງນັ້ນ ການໃຊ້ພາສາລາວຂອງຂ້ານ້ອຍຈີງມີບັນຫາ ເພາະວ່າບໍ່ຮູ້ວ່າຈະໃຊ້ຄຳສັບໃດແທ້ຈິງຖືກຕ້ອງຕາມຄຳສັບລາວ, ປະຈຸບັນນີ້ມີການຊັກຊວນໃຫ້ໃຊ້ພາສາລາວໃຫ້ຖືກຕ້ອງ ແລະ ບໍ່ໃຊ້ພາສາແບບຊອດກະຈາ(ບໍ່ປະສົມກັບພາສາອືນ) . ແລ້ວຂ້ານ້ອຍຊິເຮັດແນວໃດ

ຕົວຢ່າງ

ພາສາອັງກິດ    ພາສາລາວ

internet:            ?

laptop:                ?

computer :         ?

technology:        ?

soft ware:            ? ແລະ ອື່ນໆ

.....ສົ່ງເສີ່ມທຶນ(ເງິນ) ແລະ ບຸກເບີກດິນເພື່ອເຮັດນາ, ເຮັດການກະເສດ, ປູກຝັງລ້ຽງສັດ ແຕ່ພັດບໍ່ມີນ້ຳໃຊ້ລໍ້ລ້ຽງຊັບພະຊິວິດ
ຖ້າເປັນແບບນີ້ຊາວນາຫຼືຄົນເຮັດນາຈະຫຼຸດພົນຈາກຄວາມທຸກຫຍາກໄດ້ແນວໃດ
ແຕ່ສຸດທ້າຍສິງທີ່ຊາວນາຫຼືຄົນເຮັດນາໄດ້ຮັບນັ້ນຄືຫຍັງ
ບັນຫາຂອງຊາວນາ
- ປູກພຶດໄດ້ແລ້ວພັດລາຄາຕົກຕ່ຳ
- ຝົນຕົກແຮງນ້ຳຖ້ວມ
- ຝົນຕົກຄອຍພັດຂາດນ້ຳ
- ດິນພຽງພັດຂອງເພີນ
- ດິນປ່າພັດເຂດປ່າສະຫງວນ

ເປັນຫັຍງໄວໜຸ່ມທຸກວັນນີ້ສະແຫວງຫາຄວາມຮັກຄວາມສະເໜຫາແຕ່ບໍ່ຄິດສະແຫວງຫາຄວາມກ່າວໜ້າ ແລະ ການສຶກສາທີສູງໆ

ເພາະຂ້າເຫັນໄວໜຸ່ມຄູ່ນຶ່ງທີ່ຍັງບໍ່ມີລາຍໄດ້ທີ່ແນນອນ ແລະ ຍັງບໍ່ສາມາດກຸ້ມຕົນເອງໄດ້ ເພາະວ່າທັງສອງຍັງສຶກສາຢູ່ໂດຍການໃຊ້ຈ່າຍທັງໝົດພໍ່ແມ່ເປັນຜູ້ຊ່ວຍເຫຼືອທັງໝົດ

ແຕ່ທັງສອງເລືອກຈົບລົງດ້ວຍການແຕ່ງານແຕ່ກັບບໍ່ເລືອກຮຽນໃຫ້ຈົບການສຶກສາໄປພ້ອມໆກັນ.

ການແຕ່ງທັງສອງບໍ່ມີບັນຫາເພາະການແຕ່ງດອງນັ້ນພໍ່ແມ່ທັງສອງຝາຍນັ້ນຈັດໃຫ້ຢ່າງສົມກຽດ(ຖານະຄອບຄົວລະດັບກາງ)

ບັນຫາມີຢູ່ວ່າແຕ່ນີ້ຫາເບື້ອງໜ້າເຂົາຊິດຳລົງຢູ່ໃນສັງຄົມໄດ້ແນວໃດ.ເພາະຄົນເຮົາລ້ວນແລ້ວມີຄວາມຢາກ

1ຢາກເກີດ ;2ຢາກກິນ;ຢາກໃຫຍ່; 3ຢາກມີອານາຄົດ; 4ຢາກມີຄວາມຮັກ; ຢາກແຕ່ງງານ; 5ຢາກມີລູກ; 6ຢາກມີຖານະທາງສັງຄົມ; 7ຢາກຮັ່ງມີ

ຢາກສຸດທ້າຍແມ່ນສຳຫຼາຍ ເພາະຖ້າຊັງໃຜແລ້ວ ແມ່ນຢາກໃຫ້ມັນຕາຍ

ດັ່ງນັ້ນ ຂ້ອຍຈິ່ງເປັນບັນຫາຂອງໄວໜຸ່ມທີ່ຕ້ອງໄດ້ຄິດກອນຕັດສິນໃຈກັບຄວາມຮັກ

ສະບາຍດີທຸກໆທ່ານ ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດນາມາທັງຊິວິດກັບບໍ່ຮູ້ວ່າຕົນເອງແມ່ນຊາວນາຫຼືຄົນເຮັດນາ

ການເຮັດນາຂອງຂ້ອຍເປັນຫັຍງຍິ່ງເຮັດຫຼາຍເທົ່າໃດຍິ່ງທຸກຂຶ້ນຫຼາຍເທົ່ານັ້ນ

ເຮັດແນວໃດຊາວນາຈິ່ງສາມາດຫຼຸດພົນຈາກຄວາມທຸກຫຍາກ ແລະ ກ່າວຂຶ້ນເປັນຊາວນາ