*ໃນວັນທີ່ແສນເສົ້າ    ກັບເລື່ອງແຫ່ງຄວາມຫຼັງ

ສິ່ງດີໆທີ່ເຄີຍສ້າງ     ຫຼາຍໆຄັ້ງທີ່ຜ່ານໄປ

ມັນເປັນພຽງບົດສອນ   ໃຫ້ເຮົາຮູ້ເອົາໄວ

ວ່າໂລກອັນກວ້າງໃຫຍ່   ບໍ່ມີໃຜທີ່ແນ່ນອນ

*ເຖິງຈະຮັກຫວັງໄວ້ຫຼາຍ   ແຕ່ສຸດທ້າຍກໍ່ຕ້ອງຈາກ

ເຖິງຈະຝາກໄວ້ຄຳໝັ້ນ   ແຕ່ສັນຍາກໍ່ຈາງໄປ

ວາຈາບໍ່ແນ່ນອນ   ຄືນ້ຳກ້ອນທີ່ຖືກໄຟ

ໃຈຄົນເຮົາປ່ຽນກັນໄດ້   ຈາກນ້ຳລາຍທີ່ເວົ້າມາ

*ນັ່ງຄິດເຖິງອະດີດ    ເຫດການແຫ່ງຄວາມຫຼັງ

ນ້ຳຕາຍັງໄຫຼຫຼັ່ງ       ກັບຮ່າງກາຍທີ່ອ່ອນແຮງ

ສຽງສະອື້ນສຸດຈະຝືນ    ກືນນ້ຳຕາຕົກລົງຄໍ

ສຸດຈະເຈັບເຄີຍພົບພໍ້    ກ່ວາຄົນເຮົາຕາຍທັງເປັນ

*ເບີ່ງຟ້າຍັງມີແສງ   ເດືອນດາວຍັງໃສສ່ອງ

ຂ້າງກາຍກັບເສົ້າໝອງ   ບໍ່ມີໃຜຢູ່ຂ້າງຄຽງ

ນອນຄົນດຽວກອດໝອນ   ນ້ຳຕາຍ້ອຍໃສຕຽງ

ເບີ່ງຄືໂລກມີແຕ່ພຽງ     ເຮົາເທົ່ານັ້ນທີ່ທຸກທົນ

ສຸດຈະເຈັບສຸດຈະຊ້ຳ       ກັບພາບແຫ່ງຄວາມຫັງ

ຕ້ອງກ້າວໄປພຽງລຳພັງ      ຖິ່ມຄວາມຫຼັງທີ່ຂົມຂື່ນ

ເປັນບົດຮຽນໃຫ້ຮູ້ວ່າ        ວັນເວລາບໍ່ຫວນຄືນ

ລຸກຂື້ນຢືນແລະກ້າວສູ້       ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ຂາດເຂົາ......ເຮົາບໍ່ຕາຍ