ຄວາມຮັກ ເປັນສິ່ງທີ່ທຸກຄົນປາຖະໜາ ເພາະຄວາມຮັກນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ສວຍງາມ ມີພະລັງອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່ ຈົນປຽບເໝືອນອຸດົມການຂອງຊີວິດກໍວ່າໄດ້. ນັກຮຽນຄົນໜຶ່ງໆ ທີ່ຮຽນເກັ່ງ ກໍຍ້ອນຮັກໃນການສຶກສາ ຮັກໃນວິຊາທີ່ຮຽນ ແລ້ວພະຍາຍາມທຸ້ມເທກາຍແລະໃຈ ເພື່ອອຸທິດພະລະກຳລັງເຂົ້າສູ່ສົກຮຽນ ມີຄວາມຕັ້ງໃຈເອົາໄວ້ວ່າ ຈະຕ້ອງຮຽນໃຫ້ໄດ້ຄະແນນດີ ເປັນທີໜຶ່ງ. ຍ້ອນຄວາມຮັກແລະຄວາມສັດທາໃນການສຶກສາ ບວກກັບຄວາມອົດທົນຈິ່ງເຮັດໃຫ້ນັກຮຽນປະສົບຜົນສຳເລັດ.

ພະນັກງານ ທະຫານຕຳຫລວດ ນັກທຸລະກິດ ແລະອາຊີບອື່ນໆ ກ່ອນຈະມີຄວາມກ້າວໜ້າພັດທະນາຕົນເອງໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນໜ້າທີ່ການງານໄດ້ນັ້ນ ແມ່ນຍ້ອນມີຄວາມຮັກໃນໜ້າທີ່ຂອງຕົນເຊັ່ນກັນ. ຄວາມຮັກທີ່ແທ້ຈິງ ໃນອາຊີບຂອງຕົນ ຈະປະກອບດ້ວຍຄວາມບໍລິສຸດໃຈ ຊື່ສັດສຸຈະລິດ ບໍ່ສໍ້ໂກງ ເອົາປຽບເອົາລັດຄົນອື່ນ.

ຄອບຄົວ ຈະມີຄວາມອົບອຸ່ນ ຖືກຕ້ອງປອງດອງກັນ ກໍຍ້ອນອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງມີຄວາມຮັກເອື້ອອາທອນເຊິ່ງກັນແລະກັນ ບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມນັບຖື ກະຕັນຍູຮູ້ບຸນຄຸນ ໃຫ້ກຽດກັນແລະກັນ. ນອກນີ້ ສາຍສຳພັນລະຫວ່າງເພື່ອນມິດສະຫາຍ ຈະຍືນຍາວນານໄດ້ນັ້ນ ກໍຕ້ອງການຄວາມຮັກທີ່ເກື້ອກູນຕໍ່ກັນ ເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ກັນແລະກັນ ເພື່ອດຳເນີນຊີວິດໃນໂລກທີ່ສວຍງາມ.

ບ່າວສາວ ຜູ້ໄວຄະນອງ ຕ່າງກໍຮຽກຮ້ອງຫາຄວາມຮັກ ຍ້ອນສັນຊາດຕະຍານໂຫຍຫວນຫາ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຍ້ອນເຫດຜົນໃດກໍຕາມ ພື້ນຖານຂອງຄວາມຮັກທີ່ບໍລິສຸດຂອງບ່າວສາວ ສ່ວນໃຫຍ່ ຖ້າເປັນຄວາມຮັກທີ່ແທ້ຈິງ ຈະເປັນຄວາມຮັກທີ່ບໍລິສຸດ ໄຮ້ດຽງສາ ແລະປາຖະໜາດີຕໍ່ກັນແລະກັນ ຄວາມຮັກເຊັ່ນນີ້ ຈະເປັນແຮງບັນດານໃຈ ກໍໃຫ້ເກີດສິ່ງທີ່ດີງາມໃນຊີວິດຂອງພວກເຂົາ. ເມື່ອຮັກ ພຽງເພື່ອຮັກດ້ວຍຄວາມບໍລິສຸດໃຈ ຮັກນັ້ນຈະເປັນແຮງບັນດານໃຈໃຫ້ໄຝ່ຄວາມກ້າວໜ້າໃນໜ້າທີ່ການສຶກສາ ແລະກ້າວເດີນໄປດ້ວຍກັນ ຍ່ອມຈະເຮັດໃຫ້ອະນາຄົດສົດໃສ. ແຕ່ເມື່ອຮັກ ອັນເກີດຈາກຄວາມໂຫຍຫິວແຫ່ງຕັນຫາ ຫວັງແນບເນື້ອເຊືອດເສືອນໃຈແລ້ວປ່ອຍປະໃຫ້ຝ່າຍໜຶ່ງທຸກລະທົມ ຮັກນັ້ນຈະຂື່ນຂົມຊົ່ວຊີວາ, ຖ້າທຳໃຈໄດ້ກໍດີ.

ສິ່ງທີ່ກ່າວມາ ເປັນຄວາມຮັກທົ່ວໄປຂອງຄົນເຮົາ. ອັນຄວາມຈິງ ຄວາມຮັກນີ້ຍາກສຸດບັນຍາຍ ມັນມີຫລາຍຄວາມໝາຍເກີນພັນລະນາ. ມັນມີຄວາມຮັກ ແບບເຫັນແຕ່ຕົວ, ຮັກເພື່ອແບ່ງເບົາສຸກທຸກ, ຮັກເພື່ອນມະນຸດດ້ວຍກັນ, ຮັກປະເທດຊາດບ້ານເມືອງ, ຮັກພູຜາພະນາໄພ, ຮັກສັດສາວາສິ່ງ....ໂລກນີ້ຊ່າງສວຍງາມແທ້ ຍ້ອນວ່າ ເມື່ອເຮົາແນມໄປແຫ່ງຫົນໃດ ຖ້າໃຊ້ໃຈທີ່ປະກອບດ້ວຍຄວາມຮັກ ກໍຈະຮູ້ວ່າ ທຸກຢ່າງຢູ່ໄດ້ຍ້ອນຄວາມຮັກ. ຖ້າຄວາມຮັກນັ້ນ ຮູ້ຮັກ ຮູ້ອະໄພເມື່ອບໍ່ໄດ້ດັ່ງໃຈໝາຍ ຮັກນັ້ນກໍຈະເປັນສິ່ງສວຍງາມ, ຖ້າຮັກນັ້ນ ເປັນຮັກເພື່ອເຫັນແກ່ຕົວ ບໍ່ໄດ້ດັ່ງໃຈແລ້ວກໍ່ເກີດການທຳລາຍ ຮັກນັ້ນ ເປັນຮັກວຸ້ນວາຍພາໃຫ້ເກີດທຸກໜັກໜາ.

ເປັນຫຍັງຄົນຈິ່ງຕ້ອງການຄວາມຮັກ ກັນແທ້? ທ່ານຮັກຄົນອື່ນແທ້ບໍ? ທ່ານຮັກຍິງຫລືຊາຍໃດດວງໃຈຂອງແທ້ບໍ່?

ຖ້າທ່ານຮັກເຂົາແທ້ ເມື່ອເຂົາບໍ່ຮັກທ່ານຕອບ ເປັນຫຍັງທ່ານຈິ່ງເປັນທຸກ? ມັນແມ່ນຍ້ອນທ່ານຮັກຕົນເອງບໍ່ແມ່ນບໍ? ຍ້ອນຢາກໃຫ້ຕົນເອງສົມປາດຖະໜາ ຈິ່ງຮຽກຮ້ອງຫາຄວາມຮັກຈາກຄົນອື່ນ ເມື່ອເຂົາບໍ່ຕ້ອບສະໜອງມາ ທ່ານຈິ່ງເປັນທຸກ. ນັ້ນກໍໝາຍຄວາມວ່າ ທາດແທ້ຂອງຄວາມຮັກ ທີ່ກ່ຽວກັບເລື່ອງບ່າວສາວນັ້ນ ທີ່ຈິງແລ້ວ ທ່ານຮັກຕົນເອງຫລາຍທີ່ສຸດ, ຫລາຍກວ່າຮັກນາງຄົນນັ້ນ.

ຍົກເວັ້ນ ຄວາມຮັກຂອງພໍ່ແມ່ ຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ເປັນຄວາມຮັກທີ່ບໍ່ຮຽກຮ້ອງຫາເຫດຜົນ ຢູ່ເໜືອເງື່ອນໄຂຂອງສິ່ງຕອບແທນ.

ທາດແທ້ຂອງຄວາມຮັກ ຄື ທຸກຄົນໃນໂລກນີ້ ຮັກຕົນເອງຫລາຍທີ່ສຸດ.

Love sought is good, but given unsought, is better.