ໃນໂລກສະໄໝບູຮານ ວັນແຮກຂອງສັບປະດາ ຄືວັນອາທິດ, ຊາວໂຣມັນຕັ້ງຊື່ຕາມພະອາທິດ, ພະຈັນ, ແລະ ດາວເຄາະຕ່າງໆ ແລ້ວເອົາມາຮຽງກັນຕາມລຳດັບ ທີ່ພວກເຮົາເຊື່ອວ່າ ຫ່າງຈາກ ໂລກຄືພະອາທິດ, ພະຈັນ, ດາວອັງຄານ, ດາວພຸດ, ດາວພະຫັນ, ດາວສຸກ ແລະ ດາວເສົາ.

     ຫຼັງຈາກທີ່ຖືກຊາວໂຣມັນຕັ້ງຊື່ໄວ້ແລ້ວ ຊາວບຣິຕັນ ກໍຮັບເອົາການຕັ້ງຊື່ວັນແບບນີ້ ສືບຕໍ່ມາ, ບາງຄັ້ງພວກເຂົາກໍຍັງໃຊ້ຊື່ໂຣມັນ ບາງຄັ້ງກໍໃຊ້ຊື່ເທບພະເຈົ້າຂອງຕົນ.

     ໃນຍຸກແອງໂກລ ແຊກຊອນ ໄດ້ມີການຮຽກວັນຕ່າງໆ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

          ວັນອາທິດ: (Sunday) ກໍເປັນ ຊັນແນນເດກ (Sunnendaeg) ໝາຍເຖິງວັນຂອງພະອາທິດ.

          ວັນຈັນ: (Manday) ກໍເປັນ ມັນແນນເດກ (Monnandaeg) ໝາຍເຖິງວັນຂອງພະຈັນ.

          ວັນອັງຄານ: (Tuesday) ເປັນ ທີເດດ (Tyrdaey) ໝາຍເຖິງ ວັນຂອງທີ (Tyr) ຫຼື Tiu ລູກຂອງໂອດິນ (Odin) ແລະ ອ້າຍນ້ອງຂອງທໍ (Thor).

          ວັນພຸດ: (Wendnesd) ເປັນ ໂອເດນສະເດກ (Wodensdaeg) ໝາຍເຖິງວັນຂອງ ໂອເດນ (Wode) ຫຼື ໂອດິນ ເທບພະເຈົ້າ ແຫ່ງປັນຍາ, ກະວີ, ສົງຄາມ ແລະ ກະເສດ.

          ວັນພະຫັດ: (Thursday) ໄດ້ຊື່ວ່າ ທໍເດດ (Thordaeg) ຕາມຊື່ທໍ (Thor) ເທບພະເຈົ້າແຫ່ງສາຍຟ້າ.

          ວັນສຸກ: (Friday) ໄດ້ຊື່ວ່າ (Frigedaeg)ວັນຂອງ Frigg ຫຼື Freyje ເທພີແຫ່ງ ຄວາມຮັກ ຜູ້ເປັນ ເມຍ ຂອງ Odin.

          ວັນເສົາ: (Saturday) ເປັນແຊເທີເດກ (Sacterdaeg) ໝາຍເຖິງວັນຂອງແຊເທິນ (Satur) ເທບພະເຈົ້າໂຣມັນ ແຫ່ງການປູກຝັງ ແລະ ການເກັບກ່ຽວ.

ເອົາມາຈາກ ວາລະສານວັນນະສິນ ເດືອນ ພຶດສະພາ ປີ 1997

ຖ້ານແລ້ວເປັນແນວໃດ ຂຽນຄຳເຫັນໃຫ້ແດ່ເດີ ແລ້ວຈະມີເລື່ອງໃໝ່ມາຂຽນໃຫ້ອ່ານ