ນີ້ເປັນເລື່ອງລາວຂອງໝູ່ຂ້ອຍທີ່ລາວມາເລົ່າໃຫ້ຂ້ອຍຟັງ ຂ້ອຍເອງກໍ່ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະໃຫ້ຄຳຕອບກັບລາວໄດ້ ຈິ່ງມາຂຽນລົງພັນລາວເພື່ອຖາມຄຳເຫັນຂອງເພື່ອນໆວ່າຈະເຮັດແນວໃດດີ ?

ເລື່ອງກະມີຢູ່ວ່າ:..........ໝຸ່ຂອງຂ້ອຍລາວມີແຟນ ( ເຂົາເຈົ້າເປັນຜູ້ຍິງທັງສອງ..ຢ້ຳວ່າເປັນຍິງທັງສອງ ) ພວກເຂົາຄົບກັນມາດົນແລ້ວ ແລະ ກໍ່ຮັກກັນຫລາຍ ແຕ່ຄອບຄົວຂອງທັງສອງບໍ່ມີໃຜຮູ້ ແບບວ່າແອບ ຄົບກັນ...ຢ່າງທ່ີບອກພວກເຂົາຮັກກັນຫລາຍ ແລະ ຕ້ອງການຢູ່ນຳກັນແລ້ວ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເຮັດແນວໃດດີ ເພາະວ່າພວກເຂົາຢ້ານພໍ່ແມ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຄົບກັນ ແລະ ບໍ່ໃຫ້ຢູ່ນຳກັນ.

ປະເດັນທີສອງແມ່ນຕ່າງຝ່າຍຕ່າງກໍ່ມີຄອບຄົວທີ່ຕ້ອງເບິ່ງແຍງ..ຜູ້ໜຶ່ງຕ້ອງຢູ່ກັບພໍ່ ( ເປັນລູກສາວຫລ້າຕ້ອງຢູ່ນຳພໍ່, ອ້່າຍເອືື້ອຍສ້າງຄອບຄົວ ແລະ ອອກເຮືອນໝົດແລ້ວ )...ອີກຜູ້ໜຶ່ງກໍ່ເປັນລູກສາວຫລ້າ ຕ້ອງໄດ້ຢູ່ກັບແມ່.( ຕ້ອງໄດ້ລ້ຽງແມ່ວ່າຊັ້ນສາ.. ) ເອື້ອຍອ້າຍກໍ່ສ້າງຄອບຄົວແລ້ວ...

ເພື່ອນໆພັນລາວມີຄວາມເຫັນແນວໃດກະຊ່ວຍແນະນຳໃຫ້ແນ່ເດື້....ພວກເຂົາກະໜ້າສົງສານຢູ່ໃດ໋......

ທຸກໆຄົນໃຜໆກໍຄົງຈະມີຄວາມຝັນກັນທັງນັ້ນ ຂພຈ ເອງກໍມີຄວາມຝັນ. ຂພຈ ຝັນທີ່ຢາກຈະເປັນ ໄອຍະການ. ອາຊີບນີ້ເປັນອາຊີບທີ່ຂ້ອຍຮັກ ແລະ ມັກທີ່ສຸດ ແຕ່ຂ້ອຍກໍຮູ້ດີວ່າສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຝັນນັ້ນ ມັນເປັນໄປໄດ້ຍາກຫລາຍ.....ເພາະມີຫລາຍປັດໄຈທີ່ບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້

ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ວົນວຽນຢູ່ໃນສະໝອງແມ່ນເຮົາຕັ້ງໃຈຮຽນແຕ່ເຮົາກັບບໍ່ໄດ້ເປັນດັ່ງທີ່ເຮົາຫວັງ ແລະ ຕັ້ງໃຈ. ດວ້ຍເຫດຜົນທີ່ຖານະຄອບຄົວບໍ່ສາມາດສະໜັບສະໜູນບາງຢ່າງໄດ້.

ຄິດເລື່ອງນີ້ມາຄັ້ງໃດ ນ້ຳຕາ...ມັນ....ຈະໄຫລທຸກຄັ້ງ...

ການເຮັດວຽກໃນແຕ່ລະມື້ນັ້ນ ບາງມື້ກໍ່ມີວຽກຫລາຍ ບາງມື້ກະເກືອບບໍ່ມີວຽກເລີຍ.

ໃນແຕ່ລະມື້ຂອງການເຮັດວຽກຂ້ອຍກະພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ດີທີ່ສຸດແລ້ວ ແຕ່ມັນກະຍັງບໍ່ດີເທົ່າທີ່ຫົວໜ້າຕ້ອງການ. ຄວາມຕ້ອງການຂອງຫົວໜ້າບາງທີກໍ່ກາຍເປັນຄວາມກົດດັນຂອງເຮົາ ເຮັດໃຫ້ເຮົາເບື່ອ ແລະ ບໍ່ຢາກເຮັດວຽກຢູ່ບ່ອນນີ້ອີກແລ້ວ. ແຕ່ອີກດ້ານໜຶ່ງ ການຊອກວຽກໃຫມ່ເຮັດມັນກໍ່ມີຄວາມສ່ຽງສູງເພາະວ່າດຽວນີ້ວຽກຊອກຍາກຫລາຍ ຂ້ອຍຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ເຮັດວຽກຢູ່ບ່ອນນີ້ອີກ. ບ່ອນທີ່ຂ້ອຍເຮັດນັ້ນ ພາຍນອກເບິ່ງຄືສະບາຍ ແຕ່ໃນຄວາມຮູ້ສຶກຂ້ອຍ ຂ້ອຍບໍ່ມັກປານໃດ ມັນຂາດຄວາມເປັນຕົວຂອງຕົວເອງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ເມື່ອຂ້ອຍເລືອກແລ້ວ ຂ້ອຍກໍຕ້ອງເຮັດໃຫ້ດີທີ່ສຸດ ແລະ ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າຂ້ອຍເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວ.....

ບໍ່ວ່າໃຜໆກໍຕາມ ຖ້າຫາກມີຄົນຮັກແລ້ວ ເຮົາກໍຕ້ອງການຢາກໃຫ້ຄົນທີ່ເຮົາຮັກເຂົ້າໃຈເຮົາ, ແຕ່ກໍເປັນທີ່ຮູ້ກັນດີອີກນັ້ນລະ ຄົນຮັກເຮົາບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈເຮົາໄດ້ໃນທຸກໆເລື່ອງ ເພາະຄົນທີ່ເຂົ້າໃຈເຮົາດີທີ່ສຸດ ແມ່ນຕົວເຮົາເອງ.

ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ເຮົາກໍຍັງຕ້ອງການໃຫ້ຄົນທີ່ເຮົາຮັກເຂົ້າໃຈເຮົາຢູ່ດີ, ໃນເວລາທີ່ເຮົາມີບັນຫາກໍຢາກມີເຂົາມານັ່ງຂ້າງ...ມາໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາ....ເຖິງເຂົາບໍ່ໂທມາກໍສົ່ງຂໍ້ຄວາມມາຂໍ້ຄວາມໜຶ່ງເຮົາກໍຍິ້ມ ແລະ ດີໃຈແລ້ວ.

ແລ້ວເພື່ອນໆເດ ເຄີຍເປັນບໍ່ເວລາທີ່ມີຫຍັງບໍ່ສະບາຍໃຈ ເຮົາມັກຈະຖ້າຄົນໆນັ້ນ ຖ້າເຂົາໂທຫາ ຖ້າເຂົາສົ່ງຂໍ້ຄວາມຫາທຸກເວລາ ເຂົາຄົງຈະບໍ່ຮູ້ວ່າເຮົາຕ້ອງການໄດ້ຍິນສຽງເຂົາ, ຢາກເຫັນຂໍ້ຄວາມຂອງ ເຂົາ ແລະ ຢາກມີເຂົາມານັ່ງຂ້າງໆ ເຖິງແມ່ນວ່າເຂົາບໍ່ເວົ້າ, ບໍ່ປາກຫຍັງກໍຕາມ ຂໍພຽງແຕ່ໄດ້ເຫັນຫນ້າເຂົາເຮົາກໍຮູ້ສຶກອຸ່ນໃຈແລ້ວ.........

ການລໍຖ້າເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໂຫດຮ້າຍ ແລະ ທໍ້ໃຈສຸດລໆ ເພື່ອນໆເຄີຍເປັນບໍ່...ຖ້າໃຜເຄີຍເປັນເຄີຍຮູ້ສຶກກໍຢາກໃຫ້ມາແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ສຶກນຳກັນ.

ຄວາມເຫົງ....ມັນຊ່າງເປັນໂລກທີ່ຮ້າຍແຮງຫຼາຍ ຖ້າຫາກວ່າໃຜຫາກຕິດພະຍາດນີ້ແລ້ວກໍໍອາດຈະເຮັດໃຫ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ມີຊີວິດຊີວາ, ບໍ່ມີຮອຍຍິ້ມ ແລະ ສຽງຫົວ. ຍິ່ງເດືອນນີ້ເປັນເດືອນແຫ່ງຄວາມ ຮັກຍິ່ງເຮັດໃຫ້ເພີ່ມຄວາມເຫງົາເພີ່ມທະວີຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ເມື່ອນັ່ງຢູ່ຄົນດຽວກໍມັກຈະຄິດຮອດຄົນທີ່ເຄີຍນັ່ງຂ້າງໆ, ເວລານັ່ງຟັງເພງຊື້ງໆນ້ຳຕາກໍ່ມັກຈະໄຫຼແບບບໍ່ຮູ້ໂຕ, ແມ້ກະທັ່ງນັ່ງກິນເຂົ້າກໍຍັງຄິດຮອດ ຄົນໆນັ້ນ ຄົນທີ່ເຄີຍລົມກັນເວລາກິນເຂົ້າ, ຄົນທີ່ເຄີຍຢອກໃຍ, ຄົນທີ່ເຄີຍເປັນຫ່ວງເວລາເຮົາບໍ່ສະບາຍ ແຕ່ມື້ນີ້ເຮົາກັບບໍ່ມີເຂົາຄົນນັ້ນອີກແລ້ວ ມີແຕ່ຄວາມເຫງົາເຂົ້າມາແທນທີ່ ຍິ່ງເຫງົາຍິ່ງເຮັດໃຫ້ໃຈ ເຢັນຊາ ຍິ່ງເຫງົາຍິ່ງເຮັດໃຫ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ບໍ່ປາກ.....ຄວາມເຫງົາມັນຊ່າງໂຫດຮ້າຍແທ້ໆ.

ໃຜກໍຕາມທີ່ຍັງຄົງມີຄົນຮັກໃນຕອນນີ້ ກໍຂໍໃຫ້ເບິ່ງແຍງກັນ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ກັນໃຫ້ດີ ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ເຂົາຈາກໄປ , ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ຄວາມເຫົງາຈະເຂົ້າມາຫາທ່ານໂດຍບໍ່ຮູ້ເມື່ອ......