ສະບາຍທຸກຄົນ

ມື້ນີ້ຂ້ອຍມີບາງຢ່າງມາບັນລະຍາຍກ່ຽວກັບຄວາມເຫົງາ

ຕາມທີ່ຂ້ອຍໄດ້ພົບກັບຄວາມເຫງົາ ແລະຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ຄິດແລະວິເຄາະຄວາມເຫງົາ, ມັນໄດ້ທຳຮ້າຍເຮົາແບບໃດຂ້ອຍກໍ່ຮູ້ດີ ເພາະຂ້ອຍໄດ້ຢູ່ກັບມັນມາເປັນເວລາຍາວນານແລະປະຈູບັນກາຍັງຢູ່

ຂ້ອຍຮູ້ວ່າມັນທຳຮ້າຍເຮົາແຕ່ເປັນຫຍັງຂ້ອຍຈິ່ງເຫງົາ ເພາະບໍ່ມີໃຜທີ່ໜີຄວາມເຫງົາໄດ້  ບໍ່ມື້ໃດກາມື້ໜື່ງມັນຈະມາຫາເຈົ້າ, ຕ່າງແຕ່ວ່າເຈົ້າຈະລົບມັນອອກໄປໄດ້ໄວຫຼືຊ້າເທົ່ານັ້ນ

ຄວາມຮັກແມ່ນມີສ່ວນຮ່ວມຫຼາຍທີ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຫງົາມາທັກທາຍເຮົາ, ມີຮັກກໍ່ມີເຫງົາ ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ຄູ່ກັນ ແລະເຈົ້າຄິດວ່າມັນຊິເປັນໄປໄດ້ບໍ່ທີ່ເຮົາຈະຢູ່ໄດ້ໂດຍທີ່ບໍ່ຮັກໃຜເລີຍ

ແລະມັນຊິເປັນໄປໄດ້ບໍ່ທີ່ເຮົາຮັກໃຜແລ້ວຈະບໍ່ມີການສູນເສຍຫຼືຜິດຫວັງ.

ຊີວິດຄົນເຮົາມັນບໍ່ໄດ້ສົມບູນທຸກຢ່າງ, ສວ່ນຫຼາຍໄດ້ຢ່າງໜື່ງມັນກາຕ້ອງເສຍຢ່າງໜື່ງເຊັ່ນກັນ.

ແຕ່ກາມີຄົນຈຳນວນໜື່ງທີ່ຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມເຫງົາໄດ້ບາງສ່ວນ ເລີຍເຮັດໃຫ້ຄວາມເຫງົາເຂົ້າມາຫາເຂົາເຈົ້າໜ້ອຍທີ່ສຸດ ແລະຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບໃດ? ສຳລັບຂ້ອຍແມ່ນມັນຢູ່ນຳຂ້ອຍຕະຫຼອດທຸກທີ່ທຸກເວລາ. ແລະເຈົ້າລະເປັນແນວໃດ?

ຂໍອບໃຈ.