...... ຍ້ອນມາຮອດເມືອງຊຳເໜືອຄຳ ຈຶງບໍ່ທັນໄດ້ເຫັນຫຍັງ ແລະ ທຸກຄົນກະຮູ້ສຶກວ່າເມື່ອຍຫຼາຍຈາກການນັ່ງລົດເປັນເວລາດົນ. ພາຍຫຼັງກິນເຂົ້າແລງແລ້ວທຸກຄົນກະເຂົ້າທີ່ພັກນອນພັກຜ່ອນ. ຜູ້ຂຽນເອງກະເມືອຍເພຍ ຈິ່ງເຂົ້ານອນ ແລະ ຍັງຕື່ນເຕັ້ນເພາະເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ມາດິນແດນວິລະຊົນແຫ່ງນີ້... ຈິ່ງຟ້າວນອນເພື່ອທີ່ຈະໄດ້ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ ......

ພໍຮຸ່ງເຊົ້າ ຄວາມສະຫວ່າງກໍ່ສ່ອງເຂົ້າມາຫ້ອງຂອງຜູ້ຂ້າ ເພາະວ່າປ້ອງຢ້ຽມ ແມ່ນຫັນໜ້າໃສ່ທາງຕາເວັນຂຶ້ນ.... ປະມານ 5 ໂມງເຊົ້າ ກໍ່ໄດ້ຍິນສຽງ ຜູ້ຄົນເດີນທາງໄປມາ ແລ້ວ. ຜູ້ຄົນຢູ່ເຂດຕ່າງແຂວງ ສ່ວນຫຼວງຫຼາຍແມ່ນພາກັນຕື່ນເຊົ້າ. ຍ້ານບໍ່ໄດ້ເຫັນບັນຍາກາດຂອງເມືອງຊຳເໜືອຕອນເຊົ້າຈຶ່ງຟ້າວລຸກອາບນ້ຳ. ຕອນມາຈາກວຽງຈັນ ແມ່ນໄດ້ກະກຽມສຳພາລະຄົບເຄື່ອງ ໃນນີ້ກະມີສະບູແຫຼວອາບນ້ຳ... ເມື່ອເວລະຈະອາບນ້ຳ ກະໄຂກະເປົາ ຮູ້ສຶກວ່າ ມາຫອມຜິດປົກກະຕິ, ພໍກວດເບິ່ງຄັກໆ ກະເຫັນຝາປິດສະບູແຫຼວອາບນ້ຳໄຂຢູ່. ເປັນອັນວ່າ ເຄື່ອງຂອງແມ່ນຢູ່ກະເປົາໜ່ວຍນັ້ນແມ່ນປຽກໝົດ ໄຄແຕ່ ບໍ່ມີແນວເສຍຫາຍ ເພາະແຕ່ລະຢ່າງແມ່ນມີກັບໃສ່ໄວ້, ແຕ່ຕ້ອງໄດ້ຂົນເຄື່ອງເຫຼົ່ານັ້ນອອກ ເພື່ອຈະໄດ້ຊັກກະເປົາ. ໄດ້ວຽກເຮັດແຕ່ເຊົ້າກະວ່າແມ່ນ.

ພໍອາບນ້ຳຮຽບຮ້ອຍ, ນຸ່ງເຄື່ອງນຸ່ງຂອງ ຊີດນ້ຳຫອມ ແອັກສ ໃສ່ຄັກ ແລ້ວ ກະຍ່າງອອກຈາກທີ່ພັກ ເພື່ອຈະໄປເບິ່ງທິວທັດຍາມເຊົ້າຂອງເມືອງຊຳເໜືອ. ຜູ້ຄົນກໍ່ພາກັນໄປມາ. ສ່ວນຫຼາຍກະແມ່ນໄປຕະຫຼາດ. ເພາະໃກ້ໆທີ່ພັກແມ່ນມີຕະຫຼາດໃຫຍ່ສອງບ່ອນໃກ້ໆກັນ. ຍ່າງອອກຈາກທີ່ພັກ ຂ້າມຂົວນ້ຳແໝນ ກະພົບອະນຸສອນສະຖານ ຂອງເມືອງຊຳເໜືອ ທີເພິ່ນຫາກໍ່ສ້າງແລ້ວວ່າງປີຜ່ານມາ, ດຽວຕອນທ້າຍບົດນີ້ ຈະເອົາຮູບໃຫ້ເບິ່ງເດີ!!!!

ເມືອງຊຳເໜືອນີ້ ກະເປັນເມືອງນ້ອຍ ເພາະເປັນເຂດພູດອຍ ສະນັ້ນກະຂະຍັບຂະຫຍາຍຕົວເມືອງກະເປັນການຍາກແດ່. ແຕ່ເປັນເມືອງທີ່ມີມົນສະເນ່ ແລະ ຄວາມງົດງາມໃນຕົວ. ທີ່ອ້ອມຮອບໄປດ້ວຍພູຜາ. ອາກາດຕອນເຊົ້າແມ່ນສົດຊື່ນ ແຕ່ກະບໍ່ເຖິງຂັ້ນໜາວຫຼາຍໃນຊ່ວງຝົນນີ້. ແຕ່ຕາມທີ່ຊາວບ້ານເລົ່າສູ່ຟັງສ່ວນລະດູໜາວ ບາງເຂດນ້ຳຈົນກ້າມພຸ້ນໄດ໋. ບາງຄົນຍັງເວົ້າຕະຫຼົກວ່າ ບັນດາສາວໆ ທີ່ອອກໄປຖ່າຍເບົ່າຍາມໜາວຕ້ອງໄດ້ຢືນເອົາບໍ່ຊັ້ນ ມັນຊິກ້າມແລ້ວ ປັກອັນນັ້ນ!!!!! ຈັກແມ່ນແທ້ກະບໍ່ຮູ້ເດີ!!!​ສົ່ງໄສຕ້ອງກັບໄປຊຳເໜືອຕອນລະດູໜາວອີກຄັ້ງ.... ຮະຮະຮະ

ເມືອງຊຳເໜືອນີ້ ກະມີເສັ້ນທາງຫຼັກໜຶ່ງເສັ້ນທີ່ຕັດຜ່ານໜ້າຫ້ອງວ່າການແຂວງໄປ ປະມານ 2 ຫຼື 3 ກິໂລແມັດ ເສັ້ນທາງນີ້ ແມ່ນຈະມີິບັນດາຫ້ອງການສຳຄັນຂອງລັດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງຕ່າງໆ ຕັ້ງຢາຍກັນໄປ ແລ້ວກໍ່ຈະມີອີກເສັ້່ນເນັ່ງຈາກໜ້າຫ້ອງວ່າການແຂວງຜ່ານຂົວໄປທາງທິດຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້.  ແລະ ກໍ່ຈະມີທາງຊອຍຫຼາຍໆເສັ້ນ.

ໂຄງຮ່າງພື້ນຖານຂອງຕົວເມືອງຊຳເໜືອແມ່ນຂ້ອນຂ້າງໄດ້ຮັບການພັດທະນາ. ແລະເພື່ອຮອງຮັບການແຂກທີ່ມາຢ້ຽມເຢືອນ ບັນດາໂຮງແຮມ, ເຮືອນພັກ ກະມີຫຼາຍ. ແລະ ໃກ້ກັບຫ້ອງວ່າການແຂວງ ເພິ່ນກໍ່ກຳລັງຈະມີການສ້າງໂຮງແຮງ ສາມສີ່ຫ້າດາວນີ້ລະ, ເປັນໂຮງແຮມເກົ່າ ແລ້ວເພິ່ນຈະສ່້າງໃຫ້ໃຫຍ່ກວ່າເກົ່າ. ໄດ້ຍິນວ່າຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີລາວ ແລະ ຫວຽດນາມ ຈະມາວາງສີລາ ສ້າງຕຶກດັ່ງກ່າວ. ສົ່ງໄສແມ່ນນັກລົງທຶນຫວຽດນາມ.

ຍ່າງໄປມາກະຢາກກິນເຂົ້າ ກະພໍດີຍ່າງໄປເຫັນຮ້ານຂາຍແນມຂາວ ຫຼື ທີ່ພາສາຫວຽດວ່າ ບັນກວນ. ກະເລີຍປັ້ນເຊົ້າດ້ວຍບັນກວນນີ້ສະຄືວ່າຊິໄວແດ່. ການເຮັດບັນກວນຢູ່ຮ້ານນີ້ແມ່ນຕ່າງຈາກວຽງຈັນຫຼາຍ. ອັນທຳອິດແມ່ນຜູ້ຂາຍແມ່ນສອງຜົວເມຍນ້ອຍ. ສົ່ງໄສຫາກໍ່ແຕ່ງງານກັນ ອາຍຸ ຄົງປະມານ ຊາວກວ່າປີນີ້ລະ. ເມຍເປັນຄົນເຮັດ ສ່ວນຜົວກະຊ່ວຍເອົາໃສ່ກ໋ອງ ແລະ ໃສ່ຈານໃຫ້ກັບລູກຄ້າ. ອັນທີສອງແມ່ນບັນກວນນີ້ແມ່ນເຮັດດ້ວຍຄວາມພະຍາຍາມຫຼາຍ ເພາະເຮັດເປັນອັນນ້ອຍໆ ພໍດິຄຳ, ບໍ່ໃຫຍ່ເອີເທີ ຄືກັບຢູ່ວຽງ ແລະ ກະບໍ່ໄດ້ໃສ່ໃນຫຼາຍ ແຕ່ຈະເນັ້ນດ້ວຍການເຮັດດ້ວຍແປ້ງທີ່ມີຄຸນນະພາບ. ຕ້ອງໃຊ້ເວລາດົນເຕີບກ່ອນຈະໄດ້ຈານໜຶ່ງ ທີ່ມີປະມານ 10 ມ້ວນຕໍ່ຈານ ຫ້າພັນ. ລົດຊາດເວລາກິນແລ້ວຕ້ອງບອກວ່າແຊບແທ້ໆ. ຖ້າໃຜໄດ້ໄປຕ້ອງໄປລອງເດີ, ເພິ່ນບອກວ່າຂາຍສະເພາະວັນເຮັດວຽກ ແຕ່ເຊົ້າ 6ໂມງ ແລະ ປະມານ 8ໂມງກະຂາຍໝົດ. ສ່ວນວັນເສົາອາທິດ ແມ່ນພັກ.

ກິນເຂົ້າເຊົ້າແລ້ວ, ກະແມ່ນກຽມໄປວຽກໃນຊ່ວງເຊົ້າ..... ຂອງວັນທຳອິດທີ່ມາເຮັດວຽກຢູ່ຫົວພັນ.

..... ແລ້ວຈະມາເລົ່າສູ່ຕໍ່ຕອນໄປຢາມບ້ານນາຄ້າງ ທີ່ຢູ່ຫ່າງຈາກຕົວເມືອງໄປປະມານ 30 ຫຼັກ.....

ຈາກທີ່ພັກຫຼຽວເຫັນທາງສູ່ຕົວເມືອງຊຳເໜືອ

ອານຸສອນສະຖານ... ຮູບລູກແກ້ວ ອັນເປັນບ່ອນສູນລວມຈິດໃຈຂອງຊາວເມືອງຫົວພັນ

ຕຶກທິກຳລັງສ້າງກ້ຳຂວາມືແມ່ນຫໍວັດທະນະທຳ

ອີກມູມໜື່ງຂອງຕົວເມືອງ