ການທ່ອງທ່ຽວທີ່ມີເວລາຈຳກັດນີ້ ມັນກະມີການຜິດພາດ, ຫຼືອາຈບໍ່ໄດ້ເປັນເບິ່ງຕາມໃຈມັກຍ້ອນເຫດຫຼາຍຢ່າງ

ອັນໝຶ່ງກະແມ່ນວ່າ ໄປນຳກັນຫຼາຍຄົນອີກ..ເຫດຜົນມັນມັກຈະແຕກຕ່າງກັນ ດີແຕ່ວ່າບໍ່ມີປາກມີສຽງກັນ..

ດ້ວຍເຫດນີ້ ການມາຢາມເມຶອງຫຼວງຄັ້ງນີ້ ຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ໄປເບິ່ງວັດຫຼາຍໆວັດທີ່ສຳຄັນຢູ່ຫຼວງພະບາງ..ສຳຫຼັບຜູ່ນຳທ່ຽວ

ທີ່ມີໃນແຜນການ. ຄີດວ່າວັນໝຶ່ງຂ້າງໝ້າຄົງຍັງຈະມີວາສນາໄດ້ມາອີກ.

ສະຫຼູບແລ້ວ ຕລອດສອງວັນສອງຄືນທີ່ຢູ່ຫຼວງພະບາງແມ່ນສົມຄ່າແລະຕຶງໃຈແກ່ທຸກຄົນ ເປັນການມາທ່ຽວທີ່ບໍ່ມີແນວຕິ

ຫາກຈະຕິກະຕິພຽງວ່າມີເວລານ້ອຍເກີນໄປ!

ຕລາດກາງຄືນ ປະທັບໃຈແກ່ທຸກຄົນທີ່ມານຳກັນ, ທຸກຄົນໄດ້ຊື້ສິ່ງຂອງຕິດໂຕໄປເພື່ອເປັນທີ່ລະລຶກ.

ໜູ່ຜູ່ໝຶ່ງ ອວດວ່າໂຕເກັ່ງທາງການເບິ່ງສິນຄ້າປະເພດ ຫອກດາບ, ມີດຕ່າງໆ ວ່າແມ່ນຂອງແທ້ ແລະບໍ່ແມ່ນຂອງປອມ!!

ທີ່ເຮັດຂື້ນມາເພື່ອຫຼອກຂາຍໃຫ້ຄົນຕ່າງຊາດ...

ແຕ່ທີ່ແທ້ ກະເສັຍປຽບໃຫ້ຜູ່ຂາຍຈົນໄດ້!!

ຜູ່ຂາຍວ່າ ມີດທີ່ມີທັງຝັກແລະດ້າມອັນປານີດຫັ້ນແມ່ນຂອງແທ້ ແລະຢາກຂາຍ ໃນຣາຄາ ຫົກແສນຫ້າ..

ຕໍ່ກັນໄປຕໍ່ກັນມາ ເຂົາກະຫຼຸດໃຫ້ ພຽງສີ່ແສນ!

ພໍກັບມາຮອດຫໍພັກ ເຈົ້າຂອງເຮຶອນບອກວ່າແມ່ນຂອງປອມ!!ຝ່າຍເຮົາເສັຍຫົວໄປເລີຍ!!

ແຕ່ໜູ່ຜູ່ນີ້ມັນຖົງໝັກບໍ່ເປັນຫຍັງ!!

ອາຈບໍ່ໄດ້ເຫັນແລະບອກຫຍັງກ່ຽວກັບເມຶອງຫຼວງປານຜູ່ອື່ນ. ເວົ້າໄປໜົດບາດແລ້ວຊິບໍ່ມີໃຈຢາກຈະໄປ

ປະໄວ້ໃຫ້ຢາກໄປເຫັນດ້ວຍຕາໂຕເອັງສາ!!

ແຕ່ວ່າເມຶອງຫຼວງກໍຍັງຝັງໃຈແລະເປັນເມຶອງທີ່ມີມົນຂັງຕລອດໄປ..

ຈຳໃຈຈາກ ໄປດ້ວຍຄວມຊື່ນບານແລະໜອງເສົ້າ..

ຊື່ນບານທີ່ໄດ້ມາເຫັນພໍເປັນຂວັນຕາ,

ໜອງເສົ້າເພາະຈຳຕ້ອງ ໄດ້ຈາກໄປ...

ຣົຖຕູ້ ໂຕໂຢຕາ ມາຮັບພວກເຮົາແຕ່ເຊົ້າເພື່ອຈະອອກເດິນທາງໄປ ຊຽງຂວາງ: ຈຸດໜາຍປານທາງຄືທົ່ງໄຫຫິນ!

ບັດນີ້ ແຕ່ລະບ່ອນແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນທີ່ຈະໄປ ແມ່ນວ່າ ມັນເປັນສາກທີ່ເກີດມີໃນບົດເພັງຂອງທ່ານ ກ. ວິເສດ..

ແມ່ນແຕ່ເມືອງຫຼວງທີ່ກຳລັງຈະຈາກໄປນັ້ນ

:``ຍອດພູສີ ສວຍເດັ່ນງາມລ້ຳ

ວັດວາອາຣາມ ດັ່ງໝຶ່ງເທວັນສັນສ້າງ

ສົມຄຳເຫຼົ່າລື ເມຶອງຫຼວງພະບາງ...``

ແລະພວກເຣົາກໍຈຳໃຈຈາກເມຶອງຫຼວງພະບາງໄປ ຕາມເສັ້ນທາງທີ່ເຮົາຂີດໄວ້..

ຈາກທຸກສິ່ງຢ່າງ ແຕ່ບໍ່ອາຈວ່າຕ້ອງຈາກສາວງາມໂສພາ ດັ່ງໃນອີກບົດເພັງນັ້ນ

ເພາະເຮົາບໍ່ໄດ້ຄົບໝ້າຄ່າຕາສາວງາມແຫ່ງເມຶອງມໍຣະດົກໂລກນັ້ນເລີຍແມ້ແຕ່ຄົນດຽວ !!

ຕາມເສັ້ນທາງແຕ່ຫຼວງພະບາງອອກມາ ແມ່ນວ່າ ໄປ ຕາມຂອບພູຫຼື ເຈີ້ຍພູ..ຣົຖແລ່ນໄປວົກມາຕາມເສັ້ນທາງນັ້ນ,

ທັງຂື້ນຄ້ອຍແລະຂ້າງຮ່ອມເຫວ! ດີແຕ່ວ່າດຽວນີ້, ຕາມຄຳບອກເຫຼົ່າຂອງຜູຂັບທີ່ຊຳນານທາງສາຍນີ້ ວ່າ ມີບາງ

ບ່ອນທີ່ມີໂຈນ,  ຫຼືວ່າຜູ່ຮ້າຍມາດັກລັດຍິງ ເຂົາບອກຊື່ກຸ່ມໂຈນນັ້ນ ແຕ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງທີ່ຈະໄປຈື່ໄວ້ແນວເປັນ

ພວກອັບປີນັ້ນ..

ແຕ່ຫຼາຍຄົນທີ່ຢູ່ແລະທຳມາຫາກິນໃນບ້ານໃນເມຶອງຂົງເຂດນີ້ຄົງຈື່ໄດ້ ແລະບາງຄົນກະອາຈໄດ້ພົບພໍ້ດ້ວຍໂຕເອັງ!!

ບາງບ່ອນ ກ່ອນໄປຮອດສາລາພູຄູນຫັ້ນມັນກະເກີນວ່າ ເປັນໝ້າສອອນແຕ່ກະມາແຄງໃຈບາດໝຶ່ງວ່າ ຫາກວ່າເປັນ

ຄົນຂັບທີ່ບໍ່ຊຳນານທາງ ອາຈມີຫຍັງເກີດຂື້ນໄດ້..ເສັ້ນທາງນີ້ນັບວ່າຢູ່ໃນຂັ້ນດີ..ແຕ່ກ່ອນ ອ້າຍຂັບຣົຖຫັ້ນວ່າ ບາງທ້ຽວ

ໄປກັນເປັນອາທີດຊ້ຳບໍ່ພໍຍັງມີພວກປູ້ນພວກຈີ້ ກະມີ, ຍາມຝົນ ດິນເຈື່ອນກະມີຫຼາຍ ອາຈວ່າພົບຈຸດຈົບກະເປັນໄດ້

ດັ່ງນັ້ນຕ້ອງໄດ້ຣະວັງກັນສຸດເສັ້ນທາງ.

ແຕ່ຄາວນີ້ ການເດີນທາງບໍ່ຄີດຫວາດກົວແຕ່ຢ່າງໃດ, ມີພຽງເກັງກົວຄວາມພາດພັ້ງນັ້ນທີ່ອາຈເກີດມີໄດ້ທຸກເວລາ.

ອາຈບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຄວາມປະມາດ ແຕ່ອາຈເກີດຈາກສ່ວນໃດສ່ວນໝຶ່ງເຊັ່ນຣົຖຕິດຂັດ ຫຼື ກົງແຕກ ເປັນຕົ້ນ.!

ແຕ່ດ້ວຍບຸນ ທຸກສິ່ງເປັນໄປຕາມກົດເກັນ ແລະຄວາມດີງາມ..ການເດີນທາງນັບວ່າສະດວກ ແລະປອດໄພ.

ກ່ອນມາຮອດພູຄູນກະແມ່ນໄດ້ຈອດນັ້ນຈອດນີ້ ບໍ່ຂາດ ສ່ວນຫຼາຍກະແມ່ນຈອດເພື່ອຕື່ມ ແລະແລກປ່ຽນແກ້ວເບັຍລາວ!

ຈາກທາງແຍກພູຄູນໄປທາງຊຽງຂວາງນີ້ ກະສົມຄວນ ຣະຍະທາງນັ້ນຫາກວ່າ ມີການສ້າງທາງທີ່ເປັນຄືຄີດນີ້ ຄົງໃກ້ຂື້ນ

ບາງບ່ອນອາຈຕັດທາງໄດ້ແບບອື່ນ ແຕ່ ທີ່ເຫັນມັນຍັງເປັນເສັ້ນທາງແຕ່ປາງສໄໜ ຝຣັ່ງທີ່ສ້າງຂື້ນ ພຽງວ່າມາແປງມາສ້ອມ

ໃຫ້ດີຂື້ນ.ແຕ່ກ່ອນແມ່ນທ່ານ ປາວີ ເປນຜູ່ ກຳກັບໃນການສ້າງແລະຂີດຫຼັກໜາຍຕ່າງໆ ຜູ່ກ່ຽວກະໄດ້ເສັຍຊີວີດ

ເທິງເສັ້ນທາງສາຍນີ້, ບໍ່ແມ່ນວ່າຫິນທັບຫົວດອກແຕ່ເປັນພະຍາດພະເຍົາຂອງເຂົາຕ່າງຫາກແລະຢູ່ບ້ານບ່ອນທີ່ຕາຍ

ຫັ້ນກະມີສູ່ສານຝັງສົບຂອງເລົາໄວ້  ແຕ່ວ່າບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ເຂົ້າໄປເບິ່ງ..

ເມຶ່ອຣົຖແລ່ນໄປຮອດບ່ອນໝຶ່ງ ເປັນໝອງ ຄົນຂັບຣົຖບອກວ່າແມ່ນ``ໝອງຕັງ`` ມັນກະແມ່ນເປັນດິນແດນເມືອງ`` ສູ້ຍ``

ດັ່ງໃນບົດເພັງທີ່ທ່ານ ກ.ວິເສດຮ້ອງແຕ່ກີ້:`` ທຳມະຊາດເມຶອງສູ້ຍ...ທີ່ມີວັກໝຶ່ງວ່າ:

``ນັ່ງຈອມພູໂຊ້ ຫຼຽວໂງໂງ້ງຄືນຕ່າວກັບມາ

ເມຶອງສູ້ຍແສນງາມສງ່າ ດັ່ງເທບເມວາປັ້ນແຕ່ງ

ໝຸ່ມສາວເດິນເຫຼັ້ນ ຍາມຕາເວັນໃກ້ຈະລັບແສງ

ເຝື້ອໄຫຼໃຕ້ຟ້າຍາມແລງ ສຸຂສົມທຸກແຫ່ງເມຶອງສູ້ຍນີ້ເອີຍ.``

ອີກບ່ອນໝຶ່ງກະໄດ້ກ່າວເຖິງ ໝອງຕັງ::

``ສຽງນົກຮ້ອງກູ່ຍາມເຊົ້າຕູໝ້າອອນຊອນ

ຟັງແລ້ວເປັນໝ້າສະອອນສຽງນົກມັນວອນຮ້ອງສັ່ງ

ຍາມສາຍລົມແຫວກສຽງໃບແປກຮິ່ງຮ້ອງກ້ອງດັງ

ໝ້າຜາລຽບຮິມໝອງຕັງ ໜູ່ນົກຍາງຈອບບິນກິນປາ..`

ຍິ່ງໄກອອກໄປຈາກສາມແຍກພູຄູນ ຍິ່ງພາໃຫ້ວາດພາບເຫັນ ດັ່ງໃນສຽງເພັງນັ້ນ.

ໂດຍສະເພາະແລ້ວແມ່ນເພັງທີ່ຮ້ອງສັ່ງເມັຍເພື່ອໄປແນວໝ້າຫັ້ນ:

`` ພໍສີ້ນສັ່ງການດາ

ຣົຖໂຕໂຢຕາ ແວ່ວມາຂໍລານ້ອງໄປ

ສີ້ນສົງຄາມຣຸກຣາມຍາມໃດ

ຂໍຢູ່ຄຽງໃກ້ ແນບກາຍຈົນສີ້ນຊີວາ..``

ຊີວີດທະຫານ ມັນກະເປັນຈັ່ງຊັ້ນ

ລູກເມັຍ ບໍ່ສົມຄວນມີ ແຕ່ຫ້າມໃຜໄດ້ນໍ?

ຊີວີດທະຫານທີ່ຕ້ອງອອກປະຈຳການ ແຕ່ ທັງໜົດມັນກະເປັນສົງຄາມ ເພື່ອອຸດົມການ ທີ່ພວກທະຫານທີ່ແທ້ປຽບເໜືອນ

ຂ້ອຍຂ້າ ທີ່ຕາຍໄປພຽງເພື່ອໃຜທີ່ມີອຸດົມການວ່າປ້ອງກັນອະທິປະໄຕ ທັງສອງຝ່າຍ!!

ການເດິນທາງນັບມື້ນັບ ຍາກຂື້ນເພາະໃນບາງບ່ອນຣົຖແລ່ນໄປແບບວ່າ ກ້ຽວໄປວົນມາ ບາງຄັ້ງກະແລ່ນຢູ່ສັນພູ,

ຂ້າງເຫວ ທີ່ ຫາກແນມລົງໄປ ຫາກວ່າໃຜມັກເປັນວິນອາຈວ່າເປັນລົມໄປກະໄດ້!!

ຄວາມສູງຊັນ ແລະໃກ້ໆກັບທາງຣົຖແລ່ນຫັ້ນ ກັບເຫວເລິກ!

ສັນຍາກັບໂຕເອັງແລ້ວວ່າຈະບໍ່ຫວາດຫວັ່ນອັນໃດໃນການເດິນທາງເທື່ອນີ້..

ແຕ່ກະສຽວໆໃຈນຳບາງໂອກາດ ແຕ່ ວ່າ ເບັຍລາວກະຊຸບໃຈນຳອີກ

ກະເປັນວ່າ ກ້າກວ່າທະຫທານທີ່ໄປເສິກປາງກ່ອນ!!

``ໄຫຫິນມິ່ງຂວັນຊຽງຂວາງ

ສາຍລົມໄຫຼລ່ວງອ້າຍສຸດຫ່ວງເມຶ່ອຝັນ

ພູວຽງເປັນລອນກ່າຍກັນ..``

ໃນທີ່ສຸດເຮົາກະພາກັນມາຮອດ ເມຶອງໂພນສວັນ ເຂດບໍ່ໄຫຫິນ!!

ພາກັນໄປໂລດເພາະຕາເວັນໃກ້ຄ່ຳແລ້ວ!!

ຄົນຂັບຣົຖພາພວກເຮົາເຂົ້າເຂດມະຫັສຈັນ ``ທົ່ງໄຫຫິນ`` ດິນແດນແຫ່ງຄວາມຝັນອີກບ່ອນໝຶ່ງ

ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ທຳອິດກະພາກັນໄປ  ແຖວລຸ່ມ ທີ່ມີໄຫຫິນ ຢັງຢາຍກັນເປັນຈຳນວນຫຼາຍໃນໄຫບາງໝ່ວຍກະມີນ້ຳຝົນທີ່ຍັງ

ບໍ່ແຫ້ງ ເສັຍດາຍທີ່ບໍ່ແມ່ນນ້ຳເຫຼົ້າຂອງຂຸນເຈືອງປາງທີ່ສຫຼອງໄຊໃນການເອົາຊະນະຜາບແພ້ສັດຕູ

ແລະພາກັນຫຼີ້ນກິນຢ່າງໃດ

ກະໄດ້ແຕ່ເດົາເອົາ!!

ຄືຊິມ່ວນປານ ຫຍັງ ເພາະເຫັນໄຫບາງໝ່ວຍແຕກເຄີ່ງກະມີ!!

ແຕ່ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຕີຫົວກັນຍາດໄຫເຫຼົ້າແຕ່ຢ່າງໃດດອກ!!

ແມ່ນຍ້ອນຣະເບີດທີ່ຝູງບິນອາຍພົ່ນທີ່ຖີ້ມລົງໃສ່ກອງທະຫານທີ່ຮັກສາການໃນຂົງເຂດນີ້  ແຕ່ເປັນຫຍັງນໍ ທົ່ງໄຫຫິນ

ຈຶ່ງເປັນດ່ານແລະຈຸດຍຸທສາດ ທີ່ສຳຄັນແກ່ທັງສອງຝ່າຍ?

ປະໃຫ້ນັກປະຫວັດສາດເຂົາເວົ້າໃຫ້ຟັງ ເຮົາຢ່າເສຶອກໄປ ສະຫຼອກກອກເວົ້າຈັກໝ່ອຍມັນຊິບໍ່ເຂົ້າກັບຄວາມເປັນຈິງ!!

ສົງຄາມເປັນສ້ຽນໝາມຂອງການພັທນາສ້າງສາປະເທດ!

ພາກັນຍ່າງໄປ ອ້ອມແອ້ມໄຫແທບທຸກໝ່ວຍ ພະຍາຍາມກອດໄຫນັ້ນ ແນບເອິກ ຫວັງຢາກຈະໄດ້ງິນສຽງອີ່ຫຍັງຈັກຄຳ

ແຕ່ໄຫ ກະມິດຊ້ອຍມ້ອຍກວ່າຫອຍໄຂ້!!

ຄີດໄປວ່າຈະມີໃຜ, ມີວິນຍານ ຂອງບັນພະບຸຣຸດຫັ້ນມາກະຊິບບອກວ່າ

``ໄປບ່ອນຫັ້ນເດ ຍັງມີ ຂອງແກ້ມ ແລະເຫຼົ້າໄຫ ເລັກນ້ອຍ!?``

ແຕ່ຍາມນັ້ນຂ້ອຍມີພຽງຄວາມຮູ້ສຶກປາບປື້ມດີໃຈໃນບັນພະບຸຣຸດ ນິຣະນາມນັ້ນ!

ທີ່ປະໄວ້ເຊິ່ງຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ແລະສວຍງາມ. ແມ່ນວ່າ ເຫຼົ້າພຽງຢອດດຽວກະບໍ່ຈົ່ງໄວ້ຫັ້ນ!

ພວກເຮົາພາກັນຍ່າງໄປແທບທຸກບ່ອນຂື້ນໄປເທິງຫຼັງພູທີ່ກ້ອງຫັ້ນເປັນຖ້ຳທີ່ວ່າ ຍົນອະເມຣິກາຖີ້ມລູກເບີດເຈາະ

ລົງໄປຈົນຮອດຖ້ຳຫັ້ນ ຍັງເຫນັແປວ ເປັນຮູ ນັ້ນ ເຂົາວ່າແມ່ນຮູຣະເບີດນັ້ນ! ໂຕເອັງຄີດວ່າແມ່ນຮູລົມ!!

ທຸກຄົນທີ່ລີ້ຢູ່ກະພ້ອມກັນຢ່າງຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້ ໄປບໍ່ທັນຈັກຄົນ..

ກາຍເປັນວິຣະບຸຣຸດນິຣະນາມໄປອີກເຊັ່ນໝຶ່ງ.

ຈົ່ງໄປດີເຖິງສຸຂ! ທຸກຄົນຍັງເປັນໝີ້ບຸນຄຸນພວກທ່ານຕລອດໄປ!

ຈາກສັນພູນັ້ນແນມລົງໄປຫາທົ່ງນັ້ນ ກວ້າງຂວາງດີ ແລະເປີດແປນ ບໍ່ຮູ້ວ່າ ເປັນຫຍັງທົ່ງໄຫຫິນນີ້ຈຶ່ງ

ເປັນຈຸດຍຸທສາດທີ່ສຳຄັນເຖິງປານນັ້ນ!?

ເຫັນໄຫໝ່ວຍໝຶ່ງທີ່ຕັ້ງຢູ່ແຄມຂຸມຣະເບີດຫັ້ນ ທາງຟາກທີ່ຣະເບີດແຕກຂື້ນຫັ້ນ ບໍ່ມີຫຍັງແຕກເລີຍ

ແມ່ນແຕ່ບິ່ນກະບໍ່ບິ່ນ ແຕ່ທາງກົງກັນຂ້າມ ກັບແຕກເປັນເຟື້ອງເລີຍ..ມາສັງເກດເບິ່ງກັບໜູ່ ແລ້ວໃຫ້

ຄຳເຫັນກັນວ່າ ຄົງເປັນ ຍ້ອນແຮງສະທ້ອນສະເທຶອນນັ້ນເປັນຕົ້ນເຫດ!

ກັບລົງມາຈາກສັນພູຫັ້ນ ກະພາກັນມານັ່ງຖ້າຢູ່ບ່ອນຖຽງໂຊຮູບພາບທັງ ຂ່າວທີ່ບອກໃຫ້ຮູ້ກ່ຽວກັບບ່ອນທີ່ຫິນໄຫນັ້ນ

ຕັ້ງຢູ່ ກະທັ່ງປະຫວັດສາດ ແບບກະທັດຣັດຫັ້ນໃຫ້ໄດ້ອ່ານ ເປັນພາສາອັງກິດ, ຝຣັ່ງ, ລາວ..

ໜູ່ຄູ່ເຂົາກະອ່ານແລ້ວຄ່ອຍມາຖາມເພິ່ມເຕິມນຳເຮົາ.ການອະທິບາຍທີ່ງ່າຍທີ່ສຸດກະຄື ແປ້ນກະດານທີ່ຊີ້ບອກທຸກຢ່າງຫັ້ນ

ແຕ່ຫາກວ່າມີໃຜມາເວົ້າສູ່ຟັງນັ້ນເປັນການດີທີ່ສຸດ ເພາະອາຈມີທັງ ອາຣົມເຂົ້າຕື່ມ ແລະພາໃຫ້ຜູ່ຟັງຮັບຮູ້ໄດ້ດີ ແລະຈື່ຈຳໄດ້ນານ.

ພາກັນນັ່ງຫຼີ້ນຢູ່ຫັ້ນນານພໍສົມຄວນ ວາດພາບໄປ ເຫັນປາງສົງຄາມທີ່ບໍ່ເປັນທຳນັ້ນ ແສນສລົດໃຈ.

ແລະທີ່ພາໃຫ້ສະອື້ນໃນຊວງກະຄືພາບທີ່ເຮົາວາດເຫັນຍາມທີ່ພວກທະຫານຮັກສາການພາກັນແລ່ນລີ້

ແລະຫຼົບຫຼີກຈາກການໂຈມຕີ ທາງອາກາດທີ່ບໍ່ເປັນທຳຫັ້ນ! ການຕໍ່ສູ້ທີ່ບໍ່ສົມດຸນກັນ, ການຕໍ່ສູ້ທີ່ບໍ່ກ້ຳເກິ່ງຫັ້ນ

ແຕ່ທັງໜົດກອງທະຫານປົດປ່ອຍຊາດກໍສາມາດເອົາຊະນະບັ້ນຣົບນັ້ນໄດ້::

ຈະແມ່ນຍ້ອນເທວາຟ້າດິນຊ່ອຍຫຼື ໃຜຊ່ອຍກະຕາມ ບັ້ນຣົບນັ້ນຈົບສີ້ນລົງ..

ຍັງເຫຼຶອໄວ້ໃຫ້ໄດ້ຄີດພຽງວ່າ ສົງຄາມນີ້ ມັນກ່ຽວອີ່ຫຍັງກັບເຮົາ?

ແລ້ວຈະພາໄປທ່ຽວຫຼື ນຳໄປສູ່ຣາຕຣີທີ່ຊຽງຂວາງ ໃນບັ້ນໝ້າ!

ຂອບໃຈ.

ຢາກວ່າໃນພາເຂົ້າຫັ້ນ!

ແຕ່ຄົງບໍ່ຖຶກກັບຄວາມໜາຍຂອງຄຳວ່າພາເຂົ້າ ເພາະ ພາກັນນັ່ງໂຕະກິນກັນ. ໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຄຳວ່າພາເຂົ້ານັ້ນ

ຂ້ອຍຄີດວ່າ ແມ່ນມີການນັ່ງອ້ອມ ກະໂຕກ ຫຼຶຖາດທີ່ຄວາມສີວິໄລນຳມາໃຫ້ ດ້ວຍ ຖາດ ສັງກະສີ ທາສີດ້ວຍລອດລາຍ

ດອກໄມ້ຕ່າງໆ.ພວກເຮົາພາກັນໂສກັນເຖິງແຜນການທ່ຽວຕໍ່ໄປ ວ່າຈະພາກັນໄປໃສອີກ ເພາະຕາເວັນຍັງຢູ່ສູງ ເວລາກະ

ມີບໍ່ອັ້ນ!

ເອິ ຕາດ ບ່ອນນີ້ ມັນໄຫຼ ລົງໃສ່ ນ້ຳຄານ!!

ເປັນຕາດທີ່ເວົ້າໄດ້ວ່າງາມແລະເປັນຕາມາເບິ່ງແທ້ໆ ຫາກວ່າໃຜມີອາຣົມ ທີ່ໂຣແມນຕິກ ແລ້ວ ໃຫ້ຮີບມາ ແລະ ບອກວ່າ

ຕ້ອງມາໃຫ້ໄດ້! ຫາກເປັນນັກຂຽນ, ນັກກະວີແຮ່ງຈະມີແນວຄີດດີໆເກີດຂື້ນໃນຈິນຕະນາການ..ຍາມນັ້ນຕໍ່ມາກະພໍຊິໄດ້ອ່ານ

ບົດກອນຫຼືຈົດໜາຍເປີດຊອງກັນໃນຫຼາຍຮູບແບບ.

ພວກເຮົາສົນທະນາກັນໄປຢ່າງເພີດເພີນ ເບັຍກະແຫ້ງກົ້ນແກ້ວໄປຫຼາຍກົ້ນແລ້ວ ຈົນວ່າພວກເຈົ້າຂອງຮ້ານເຂົາວ່າຈະປິດກິຈ

ການແລ້ວ ເພາະຕ້ອງຄຶນເມຶອ ສູນກາງ..ເພາະເປັນຂອງທາງການ! ຕ້ອງເຮັດຕາມໂມງຕາມເວລາ ບໍ່ແມ່ນເຮັດຕາມທີ່ລູກຄ້າ

ຍັງມີຢູ່!

ມັນຄົນລະຣະບົບກັນ!!

ແຜນການຂັ້ນຕໍ່ໄປ ຫຼັງຈາກກັບມາຮອດຫໍພັກແລ້ວ ກະພາກັນພັກຜ່ອນເອົາແຮງໄວ້ບຸກຕໍ່ອີກ ແລະນັດກັນວ່າຈະໄປຕລາດນັດ

ກາງຄືນ ກັນອີກຕາມເຄີຍ.

ບໍ່ຈື່ຊ້ຳວ່າມື້ໃດແທ້ໄດ້ພາກັນຂື້ນພູສີ ແລະເຂົ້າເບິ່ງພະຣາສວັງຫັ້ນ ແຕ່ ນີ້ ເປັນການບອກເຫຼົ່າທີ່ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຫາຂໍ້ມຸນກັນ

ໃຫ້ຄົບດັ່ງ ນັກຂຽນທີ່ເຂົາຕ້ອງເອົາເປັນອາຊີບ..

ຖຶເອົາວ່າເປັນການຢ້ຽມຢາມຍາມໃດກະໄດ້ ບໍ່ຈຳກັດເວລາສານໍ. ກະແມ່ນໃນຕອນມາຢ້ຽມຢາມຫັ້ນລະນໍ!

ຢ່າສໍ້ວ່າເປັນມື້ໃດກະແລ້ວກັນ ເພາະຄຳຕອບມັນອາຈເປັນຄວາມຈິງ ຫຼຶ ເສັກສັນຂື້ນໄດ້ເພື່ອແກ້ໝ້າ!!

ແຕ່ຮູ້ໄວ້ວ່າມາຢູ່ເມຶອງຫຼວງພຽງສອງຄືນເທົ່ານັ້ນ.ເອົາເປັນວ່າ ໃຊ້ເວລາໃຫ້ເຕັມອັດຕາ ບາງຄັ້ງໄປນຳກັນຄົບໝ້າແຕ່ພາກັນ

ກັບມາຄົນລະເທື່ອ. ມື້ໝຶ່ງກະພາກັນໄປເຂົ້າຢ້ຽມພະຣາສວັງຫຼວງ.

ຢູ່ເດິ່ນອ້ອມພະຣາສວັງນັ້ນມີກົກຕານທີ່ເປັນເອກລັກຂອງ ອານາຈັກລ້ານຊ້າງຮົມຂາວມາແຕ່ໃດ໋ແຕ່ໃດ..

ມັນເປັນຕົ້ນໃຫຍ່ ສູງທັງສອງຝາກທາງຍ່າງເຂົ້າສູ່ພະຣາສວັງນັ້ນ ແຕ່ທີ່ແປກ ກະຄືວ່າມີ ພູ່ມໄມ້ນ້ອຍໆອ້ອມກົກຕານ

ຢູ່ສູງປະມານສີບຫຼານີ້ລະ ຄີດວ່າຄົງເປັນກົກດອກເອື້ອງ. ບ້ານອື່ນຄົງວ່າແມ່ນກົກກ້ວຍໄມ້! ແຕ່ ``ຈິຫຼໍ່``ໝຸ່ມ ລາວ

ນັກເພັງ`` ອັນເດີ ກຣາວ``ບອກວ່າ ມີ ຊື່ ລາວເປັນຈັ່ງຊັ້ນ. ກະຄືຊິແມ່ນຈັ່ງຊັ້ນ ບໍ່ແມ່ນກ້ວຍໄມ້!!

ດອກເອື້ອງນັ້ນບໍ່ທັນອອກດອກແຕ່ວ່າຄົງເປັນການເອົາຂື້ນປູກ ບໍ່ແມ່ນມັນເກີດຂື້ນເທິງກົກຕານເຫຼົ່ານັ້ນມາເອັງ!

ກະງາມດີ.

ຄີດໄປໄກ ມັນຄ້າຍຄືສາວ ສາວແຖບຮາວາຍ ນຸ່ງ ກະໂປ່ງ ທີ່ເປັນຝອຍຫັ້ນບໍ່ຜິດເລີຍ.

ເດິ່ນພະຣາສວັງກະມີການບົວຣະບັດຂັດສີດີ, ເດິ່ນຫຍ້າກະຕັດກັນຢ່າງງາມ..ພຽງກັນດີທັງຂຽວອຸ່ມທຸ່ມ ໝ້າສະອອນ ເປັນຕາໄປ

ນັ່ງຫຼີ້ນແອ່ວສາວເມຶອງຫຼວງ ທີ່ແນມຫາທາງໃດກະບໍ່ເຫັນນັ້ນ..

ກ່ອນເຂົ້າເບິ່ງພະຣາສວັງກະໄດ້ພາກັນໄປ ເກັບກ້ອງຖ່າຍຮູບໄວ້, ມີການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຖືເຂົ້າໄປ, ຫ້າມຖ່າຍຮູບ!!  ບໍ່ຮູ້ສາຍເຫດ!

ບໍ່ຈື່ວ່າຕ້ອງໄດ້ປົດເກີບນຳອີກຫຼືບໍ່!!

ພໍຊື້ປີ້ຜ່ານແລ້ວຮຽບຮ້ອຍ ກະພາກັນຍ່າງເປັນແຖວກັນເຂົ້າໄປພວກເຮົາໄປກັນແບບວ່າໄປໃຜໄປມັນກະວ່າໄດ້ ມີບາງຄັ້ງໜູ່ທີ່ສົນໃຈ

ກະມາຖາມວ່າອັນໃດເປັນອັນໃດ ສ່ວນຂໍ້ມູນຕ່າງໆທີ່ມີໃຫ້ອ່ານເປັນພາສາຝຣັ່ງ, ອັງກິດ ກະເປັນຜູ່ຕາງໝ້າແປ ແທນເຮົາໄດ້ເປັນຢ່າງດີ

- ຂອບໃຈ ທີ່ເປັນການປະຫຍັດນ້ຳລາຍໄປໃນໂຕ!!

ເປັນຫໍໂຮງທີ່ບໍ່ໃຫຍ່ປານໃດ( ຫາກວ່າເຄີຍຢູ່ແຖວທີ່ມີຕຶກຮາມໃຫຍ່ສູງແລະໄດ້ເຫັນລື້ງຕາມານານ!) ແຕ່ສຳຫຼັບກໍຣະນີບ້ານເຮົາກະສົມມາ

ພາຄວນ. ແນວເຮົາເປັນອານາຈັກ ນ້ອຍ.

ມີຄົບທຸກຢ່າງແນ່ນອນຍາມທີ່ເຈົ້າຊີວີດຍັງປົກຄອງແລະພຳນັກຢູ່ຫັ້ນ!

ມີແນວເອ້ ຄ້າຍໆຄືກັນກັບພະຣາສວັງແຫ່ງອື່ນ:ຢາກເວົ້າເຖິງຮູບແຕ້ມ, ຖ້ວຍຊາມ, ເຄື່ອງເອ້ຕ່າງໆ

ເວັ້ນແຕ່ວ່າ ເຄຶ່ອງຂອງນາໆຊະນິດຫັ້ນມັນ ມີຈຳນວນນ້ອຍກວ່າ ບໍ່ແອອັດກັນປານວ່າ ປາໃນກະປ໋ອງ!!

ມີທັງຮູບແຕ້ມ ຂອງພະເຈົ້າຊີວີດ ພ້ອມ ພັລຍາ..ມີທັງເຄຶ່ອງຂອງທີ່ນັກການທູດມາຖວາຍ, ມີທັງເຄຶ່ອງຂອງທີ່ເຮັດດ້ວຍເງິນເຊັ່ນໂອ,

ຂັນເງິນ ..ມີ ດາບຂອງແຕ່ລະກະສັດ..

ທີ່ຈິງຂອງຈັ່ງຊີ້ ເຫັນແລ້ວກະຈື່ບໍ່ໄດ້ດອກ ເວັ້ນເສັຍແຕ່ວ່າເປັນຜູ່ສອດຮູ້ສອດເຫັນແລະສົນໃຈໃນຂອງດັ່ງກ່າວ..

ມີເຄຶ່ອງດົນຕຣີ ມະໂຫຣີ ຄົບຊຸດ...ຄີດໄປວ່າ ພວກນາງນັກຮ້ອງນັກຟ້ອນແຕ່ກີ້ ກະຄືຊິງາມ ບໍ່ຮູ້ວ່າ ພາກັນຮ້ອງລຳທຳເພັງກັນແບບໃດ?

ກະໄດ້ຮ້ອງເພັງ ``ລາວດວງເດຶອນ`` ແນ່ຫຼື ບໍ່?

ກ້ຽວໄປວົນມາ ໃນພະຣາສວັງນັ້ນດົນສົມຄວນ ກະພາໃຫ້ຄຸ່ນຄີດເຖິງອະດີດທີ່ມັນຫາກໍຈາກໄປບໍ່ທໍ່ໃດນີ້ ມັນຊ່າງປົນເປແທ້ ປະຫວັດສາດນີ້!!

ອອກມາຈາກຫໍໂຮງແລ້ວ ຍັງພາກັນໄປເລາະແຖວນອກພະຣາສວັງອີກ ເຫັນຜູ່ຄົນຊ້ອງໝ້າກັນເຂົ້າເບິ່ງພະບາງ..ຢືນຢູ່ໃນຫໍທີ່ມີຕາໝ່າງ

ມີຜູ່ຄົນມາໄຫວ້ທັງໄຕ້ທູບທຽນກັນ ຫຼາຍສົມຄວນ.

ເພິ່ນວ່າພະບາງນີ້ ໄດ້ຖືກເຊື້ອເຊິນໃຫ້ມາພຳນັກຢູ່ພະຣາສວັງນີ້ ຍາມໃດຍາມໝຶ່ງສື່ໆ ບໍ່ແມ່ນເອົາມາໄວ້ຢູ່ທີ່ນີ້ ຕລອດໄປ...

ຂ່າວນີ້ ຕ້ອງສຶບຖາມກັນເອົາເອັງເດິ..

ຢູ່ທາງດ້ານຊ້າຍມື ຂອງທາງເຂົ້າໄປພະຣາສວັງນັ້ນມີຮູບຫຼໍ່ ຂອງເຈົ້າສີສວ່າງວົງຢືນເຈີ້ນເທີ້ນຢູ່..

ສ່ວນທາງຂວາມື ກະມີສິມ ຄົງເປັນສິມປະຈຳ ຂອງເຊື້ອເຈົ້າ ຍາມທີ່ຕ້ອງການສແຫວງຫາຄວາມສງົບຫຼືໄຫວ້ພະ ຍາມແລງ ຫຼືຍາມວັນສິນ..

ອັນນີ້ ເປັນການຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການຂອງຜູ່ຂຽນ ຢ່າຟ້າວຕິກັນ ແນວບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດທຳມາແຕ່ ຍາມຕີນໄປຢຽບດິນບ້ານເພິ່ນ...

ໃນສິມຫຼັງນີ້ ມີຫຍັງຫຼາຍຢ່າງທີ່ສວຍງາມ ທັງຮູບຄວັດທີ່ຝາປະຕູ, ປ່ອງອ້ຽມ, ເສົາ ແລະເພດານ ມີແຕ່ອັນງາມໆ ເກີນທີ່ຈະພັລນາໄດ້

ຈົ່ງພາກັນຫາເງິນຮິບໂຮມໄວ້ແລ້ວພາກັນໄປເບິ່ງເອັງ, ດ້ວຍຕາຂອງຕົນເອັງຫັ້ນລະດີ..

ບໍ່ຢາກຕົວະໃຜ.

ຫາກວ່າທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງມັນຫາກຖຶກບົວຣະບັດຂັດສີ ແລະມີ ຜູ່ ບໍຣິຫານທີ່ດີ ຄີດວ່າ ຄົງຈະມີຣາສີຂື້ນໄປອີກ ແຕ່ທັງໜົດກະຖືວ່າ ພໍດິບພໍດີ

ແຕ່ຫາກຈະແກ້ໄຂໃຫ້ດີຂື້ນກໍຊິບໍ່ວ່າຫຍັງດອກ!

ເມຶ່ອທຸກຄົນໄດ້ເບິ່ງກັນຢ່າງເຕັມຕາແລະເພິ່ງພໍໃຈແລ້ວ ພວກເຮົາທັງຫຼາຍກະຮູ້ສຶກວ່າ ອິ່ມໃຈກັນໄປໜົດທຸກຄົນ.

ອອກມາຈາກເດິ່ນພະຣາສວັງ ພຽງຂ້າມທາງໄປອີກຟາກໝຶ່ງກະແມ່ນຂັ້ນໄດ ທາງຂື້ນໄປຫາຍອດພູສີ ທີ່ລືນາມ.

ແລະເປັນພູທີ່ຂ້ອຍໜາຍໜັ້ນຢາກຂື້ນກວ່າພູໝ່ວຍໃດໃນໂລກ.

ກະວ່າສູງສົມຄວນ ມີຂັ້ນໄດເປັນທໍ່ໃດແທ້ກະບໍ່ຮູ້ເພາະບໍ່ເກັບກຳໂຕເລກ..ພຽງແຕ່ຮູ້ສຶກໄດ້ຕອນກັບລົງມານັ່ງກິນເບັຍ

ຢູ່ຮ້ານອາຫານແຖວມັນທາທຸຣາຊ!!(ບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນເສັ້ນນັ້ນຫຼືບໍ່!) ເປັນຊື່ຖນົນທີ່ຟັງແລ້ວຖຶກໃຈດີ ແລະມັນກະຄືວ່າຍົກຣະດັບເຮົາຂື້ນໄປທຽບ

ຊາວຫຼວງພະບາງທີ່ເຂົາຍ່າງໄປຕລາດ, ໄປການ, ພາສາວມາແອ່ວ ເທິ່ງທາງສາຍນີ້ແທບວ່າທຸກວັນ!

ຕອນນີ້ແຫຼະຈຶ່ງຮູ້ວ່າມັນມີຈັກຂັ້ນໆໄດຫັ້ນ!!

ປີ້ຂື້ນພູສີ ກະແມ່ນວ່າຣາຄາ ສີບຫ້າພັນກີບ!!

ຫາກວ່າໃຜມີເຄດີ ກະແມ່ນວ່າ ສີບພັນວ່າຊັ້ນ!!

ສຽງປາກເຮົາມັນຂາຍໝ້າ ກະສີບຫ້າພັນ!!

ແຕ່ວ່າກະສົມມາພາຄວນ!

ແຕ່ທີ່ຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້ກະຄືພວກຂາຍນົກນ້ອຍນີ້ຕິ!!

ໂອຍອິ່ຕົນນົກ, ວອນໃນໃຈ ເກີດມາຊາດໃດກະຂໍໃຫ້ເປັນຄົນຊາດນັ້ນ, ຫາກວ່າຕ້ອງໄດ້ເປັນນົກກະຂໍໃຫ້ເປັນນົກ ທີ່ບໍ່ມີປີກບິນ!!

ຫຼືເປັນກະເລັນຍັງຊິດີກວ່າ!

ຂື້ນໄປ ຂື້ນໄປ ປານໃດກະຍັງບໍ່ຮອດຢູ່.

ທີ່ເພິ່ງພໍໃຈທີ່ສຸດກະຄືກົກດອກຈຳປາທີ່, ຄີດວ່າຄົງມີອາຍຸຍຶນນານ ກວ່າຮ້ອຍປີ ເບິ່ງກົກໃດກະບັກໃຫຍ່, ບາງຖ້ານຂອງພູສີ ກະມີກົກສັກ

ບັກໃຫຍ່ຄືກັນໃບໝາໆ..

ໂອ ຮອດບ້ານໂຕເອັງແທ້ແລ້ວນີ້ ຄຶດວ່າໃນໃຈ. ເພາະແນວບໍ່ເຄີຍໄດ້ເຫັນກະໄດ້ມາເຫັນ ແນວບໍ່ເຄີຍໄດ້ກິນກະໄດ້ມາກິນ.

ໃນທີ່ສຸດກະພາກັນຂື້ນຮອດຈອມພູສີ. ແນມໄປທາງໃດ ມີ ແຕ່ທີວທັດ,

ແນມໄປທາງໃດກະປານວ່າ ເມຶອງໃນຝັນ.

ບໍ່ມີຕຶກສູງຊັນມາປິດບັງ

ແນມລົງມາທາງພະຣາສວັງກະເຫັນແມ່ນ້ຳຂອງສີໜົ່ນແດງໆໄຫຼໄປ ຢ່າງເອື້ອຍອິ່ນ ເໜຶອນບໍ່ຫ່ວງໄຍອັນໃດຕໍ່ຄວາມຄັບແຄ້ນ

ເຂັນໃຈຂອງ ຄົນບາງຄົນທີ່ອາສັຍຢູ່ເມຶອງແຫ່ງນີ້.

ມັນໄຫຼໄປ ຈັ່ງຊີ້ມາແຕ່ຟ້າແຕ່ດິນ...

ຍ່າງອ້ອມທາດເທິງພູສີໄປອີກທາງໝຶ່ງກະແນມເຫັນປາກນ້ຳຄານທີ່ໄຫຼມາຈວບກັບນ້ຳຂອງ ສີນ້ຳຕານ ແຕກຕ່າງກັນພຽງເລັກນ້ອຍ

ເພາະສີດິນ ທີ່ອາສັຍນ້ຳ ໄປທ່ຽວລົງໃຕ້ ແບບຟຣີໆ.

ບໍ່ຕ້ອງເສັຍຄ່າລົງຂອງບໍ່ຕ້ອງຊື້ປີ້ຜ່ານແຕ່ຢ່າງໃດ!

ເປັນກໍຣະຣີພິເສດ..ແບບ ວິໄອພີ!!

ວ່າໄດ້ວ່າຂ້ອຍຫຼົງທີບເທິງພູສີກະວ່າໄດ້..

ເດິນອ້ອມໄປວຽນມາ ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະລົງທາງໃດ  ກະໄດ້ອ້ອມໄປຕາມຂັ້ນໃດວຽນວ່າຊັ້ນເທາະ..ຂື້ນທາງໝຶ່ງລົງທາງອຶ່ນ..

ໄປທາງນັ້ນ ບ່ອນທີ່ເພິ່ນວ່າມີຮອຍຕີນ ພະເຈົ້າຫັ້ນ! ໃຫຍ່ສົມຄວນ. ຍ່າງລົງໄປ ລົງໄປ ກະເຫັນຮູບປັ້ນຂອງພະຫຼາຍໆແບບ

ທັງນັ່ງ ທັງຢືນ ທັງນອນ

ຄົບຊຸດ ມີທັງອົງໃຫຍ່ ທີ່ອ້ອມດ້ວຍອົງນ້ອຍ ຄົງເປັນສາກໝຶ່ງຂອງພະເພຸທເຈົ້າກັບສາວົກຂອງເພິ່ນທັງຫ້າ.

ເໜຶອນກັນກັບ ຈົວ ທີ່ນັ່ງຟັງໂອວາດຂອງອາຈານໃຫຍ່!

ຍ່າງລົງໄປອີກ ກະເຫັນແມ່ອອກທັງໂຍມ ແລະຄູບາອາຈານນັ່ງກັນເໜືອນໃນກອງປະຊູມ !

ແຕ່ຄົງແມ່ນແມ່ອອກພໍ່ອອກທີ່ມາບຳເພັນທຳ ເພາະອາຈແມ່ນວັນສີນ ກະໄດ້!!

ຍ່າງລົງມາຈົນຮອດທາງເສັ້ນເກົ່າຫັ້ນ ກະຄືເສັ້ນຜ່ານຕໍ່ໝ້າພະຣາສວັງ..ແຕ່ຫາໃຜ ໜູ່ຄູ່ ບໍ່ເຫັນຈັກຄົນ!!

ກະລົມກັນກັບໜູ່ທີ່ເຄີຍສຶກສາຫ້ອງດຽວກັນທີ່ມະຫາວິທຍາລັຍ ນັ້ນໄປຫຼາຍໆບັນຫາ..ເພາະສອງຄົນເຮົາຫຼົງທາງນຳກັນ.

ໜູ່ເວົ້າວ່າ ຫາກມຶງກັບມາເຮັດທຸຣະກິດຢູ່ພີ,  ດຽວນີ້ ມັນກະບໍ່ແຕກຕ່າງຫຍັງກັບຊາວປີກ່ອນທີ່ຊາວໂປແລນປະກອບທຸຣະກີດຍາມນັ້ນ,

ເພາະຄີດວ່າເງຶ່ອນໄຂມັນມີຄ້າຍໆກັນກັບປາງນັ້ນທີ່ໂປແລນ!  ຕອນທີ່ເຂົາລົ້ມລ້າງຣະບອບສັງຄົມນິຍົມຫັ້ນ!

ກ່ອນຈະຈົບພູ ສີບັ້ນ ກະຂໍອອກຄວາມເຫັນອີກອັນໝຶ່ງ ກ່ຽວກັບເມຶອງມໍຣະດົກໂລກແຫ່ງນີ້.

ຢູ່ເທິງພູສີຫັ້ນມີພະມີທາດສີຄຳ ເປັ່ງແສງ ເຫຼື້ອມຍາບໆຍາມຕ້ອງແສງຕາເວັນ, ແຕ່ກະມີ ຊາກ ອັນໝຶ່ງຈາກປາງສົງຄາມ ຫຼື ຫຼັງສົງຄາມ

ຄື ກົນໄກທີ່ຫຼົງເຫຼືອຂອງສີ້ນສ່ວນ ປືນຕໍ່ຕ້ານອາກາດສັນຍານ ຂ້ອຍຄີດວ່າສົມຄວນເອົາອອກຈາກສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ ແມ່ນຢູ່ວ່າມັນເປັນສີ້ນສ່ວນຂອງປະຫວັດສາດ ແຕ່ວ່າ ສະຖານທີ່ມັນບໍ່ເຂົ້າກັນກັບບັນຍາກາດແຫ່ງນີ້!

ມັນບໍ່ເຂົ້າກັນ ພາໃຫ້ເສັຍອາຣົມແລະບັນຍາກາດຂອງພູສີ ແລະຄວາມເປັນມາຂອງອານາຈັກ ລ້ານຊ້າງຮົ່ມຂາວ!.

ບັ້ນພູສີສວຍເດັ່ນນີ້ ຂໍຝາກໄວ້ພຽງນີ້!

ຂອບໃຈ.

ບາງຄັ້ງສວັນນັ້ນເໜຶອນມີຈິງ ດັ່ງທີ່ຝັນເອົາໄວ້.

ການທີ່ໄດ້ມາທ່ຽວເມຶອງຫຼວງພະບາງນັ້ນ ມັນເໜຶອນຝັນແທ້ໆ ເພາະຢູ່ບໍ່ຢູ່ ຢ່າງບໍ່ຄາດຝັນ ກະມີໜູ່ຜູ່ທີ່ເຄີຍສຶກສາ

ນຳກັນ ແຕ່ປາງຢູ່ມະຫາວິທຍາລັຍແທ່ງແຂວງທີ່ຕົນທຳມາຫາກິນຢູ່ເທົ່າດຽວນີ້.

ມື້ໝຶ່ງໜູ່ຄົນນັ້ນໂທມາຫາວ່າ ໃຫ້ພາໄປເມຶອງລາວ ໜໍພຽງກຳໝົດມື້ໄປແລະມື້ກັບໃຫ້ ສ່ວນຢູ່ໃນຣະຫວ່າງກາງຫັ້ນ

ໃຫ້ກະກຽມໃຫ້ພໍດີກັບເວລາ, ບໍ່ກ່ຽວກັບເງິນ!! ກະຄືໃຫ້ ຜຂ ເປັນຜູ່ເລຶອກບ່ອນທີ່ຈະໄປທ່ຽວນັ້ນ ເພາະໜູ່ຄົນນີ້

ໄດ້ຟັກໄຝ່ທີ່ຈະໄດ້ມາລ່ອງນ້ຳຂອງຕັ້ງແຕ່ຄາວຍັງນ້ອຍພຸ້ນ..

ຄວາມຝັນຂອງໜໍກະເປັນຈິງຂື້ນຄືກັນ.

ການນັ່ງເຮຶອເທິງນ້ຳຂອງແມ່ນວ່າ ເປັນການ ຂີ່ເຮຶອຂື້ນໄປ ຫຼາຍກວ່າ ເພາະຈາກຫຼວງພະບາງໄປ ຖ້ຳຕິ່ງຕ້ອງໄດ້ຂີ່

ຂື້ນໄປ ແລ້ວຕອນກັບຈຶ່ງວ່າໄດ່ລ່ອງລົງມາ.

ມື້ຕໍ່ມາເປັນວັນທີ ສີບ ເດຶອນສີບເອັດ ຫຼັງປັ້ນເຂົ້າເຊົ້າທີ່ປະກອບດ້ວຍໄຂ່ດາວກັບເຂົ້າຈີ່ຜູ່ລະກ້ອນ..ກະພໍກິນໄປ!!

ແຕ່ບາງຄົນນອກຈາກ ກາເຟແລ້ວ ກະບາຍ ຂວດເບັຍລາວທີ່ເຢັນໆ ຈາກຕູ້ແຕ່ເຊົ້າໆເລີຍ..ແລະຂາດບໍ່ໄດ້ກະແມ່ນ

ກະທິງແດງ...

ຮູ້ ບໍ່ວ່າ ດື່ມຫຼືກິນອີ່ຫຍັງທີ່ເຢັນໆ ຄື ໄອຄຣິມຈັ່ງຊັ້ນກະພາໃຫ້ລົດຄວາມອ້ວນໄດ້ ຕະວາ!!

ລອງເບິ່ງແມ!!

ກ່ອນທີ່ຈະໄດ້ລົງເຮຶອບາງຄົນກະປະຂວດເປົ່າໄວ້ແລ້ວ ສອງຂວດ!!

ຕອນເຊົ້າຂອງມື້ນັ້ນ ທຸກຄົນທີ່ໄດ້ອ່ານໃນ ເນດກ່ອນມາ ກະຄືຢາກໄປເບິ່ງ ການຕັກບາດ ດັ່ງນັ້ນຫຼາຍຄົນຈຶ່ງພາກັນ

ຕຶ່ນຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າໆ ເພື່ອວ່າຈະໄດ້ໄປວາດຮູບຄູບາທີ່ອອກຕັກບາດຕາມສາຍທາງເສັ້ນຕ່າງໆຂອງຫຼວງພະບາງທີ່

ປະທັບໃຈນັ້ນ. ແຕ່ທີ່ສວຍງາມແລະລຶຊາທີ່ສຸດຄົງເປັນເສັ້ນທາງທີ່ຜ່ານໝ້າພະຣາຊວັງຫຼວງຫັ້ນຕິ ແຕ່ພວກເຮົາ

ຕຶ່ນນຳບໍ່ທັນ.ກະໄດ້ແຕ່ໄປທາງແຄມທ່າ ແບບລັດເອົາ ຕອນສຸດທ້າຍເລິຍ..ຖ່າຍເອົາທາງໝ້າແລະທາງທ້າຍຂອງຄູບາ!!

ເປັນພາບທີ່ຫາເບິ່ງໄດ້ຍາກໃນພິພົບ ກະວ່າໄດ້..ບໍ່ແມ່ນໂມ້!!

ການພ່ຳເພັນຕັກບາດຈັ່ງຊີ້ກະເປັນລັກສະນະອັນໝຶ່ງທີ່ເປັນມູນມໍຣະດົກຂອງຊາວພຸດ ແລະທີ່ມີມົນຂັງທີ່ສຸດກະແມ່ນ

ທີ່ຫຼວງພະບາງນີ້ແຫຼະ ເປັນສີ້ນສ່ວນໝຶ່ງໃນການທີ່ຫຼວງພະບາງຖຶກນັບເຂົ້າເປັນເມຶອງມໍຣະດົກໂລກ..

ເປັນສ່ວນໝຶ່ງ!

ແລະກ່ອນທີ່ຈະລົງເຮຶອ ຫຼັງຈາກ ໄປເບິ່ງ ການຕັກບາດ, ໃສ່ບາດແລ້ວ ກະພາກັນໄປ ເລາະເບິ່ງຕລາດເຊົ້າ

ທີ່ມີສາມະພັດຢ່າງ,

ສິນຄ້າ ເຂົ້າ ປາອາຫານ, ໂຕເອັງກະໄດ້ຊື້ເຂົ້າຫຼາມ ທີ່ບໍ່ໄດ້ກິນມາແຕ່ປາງໃດບໍ່ຈື່ແລ້ວ..ຟື້ນຄືນຫວນຫາກິ່ນ,

ຣົດຊາດຂອງເຂົ້າກ່ຳທີ່ຫອມຫວນນັ້ນມັນພາໃຫ້ແນມເຫັນ ເຮຶອນໄຟອີ່ແມ່ຕອນເຊົ້າຄາວທີ່ຂ້ອຍຍັງໄຮ້ດຽງສາຫັ້ນ..

ແລະ ແສງຕາເວັນທີ່ຄ່ອຍໆຂື້ນຈາກຫຼັງພູບາຈຽງ...

ແຕ່ທີ່ຫຼວງພະບາງ ສີສັນຂອງອາທີດຈັ່ງແມ່ນວ່າເສາະໄສແຕ່ເຊົ້າໆເລີຍ ເໜຶອນກັບວ່າເປັນການສ່ອງແສງດັ່ງຄຸລທຳທີ່ຫວັງຈະຄຸມ

ເອົາຫຼວງພະບາງທັງມວນໃຫ້ຢູ່ໃນແວດວົງຂອງຄຸລທຳ ນັ້ນຢ່າງອົບອຸ່ນ ແລະປອດໄພ.

ແຕ່ເຊົ້າໆຈັ່ງຊື້ອາກາດທີ່ເມຶອງຫຼວງເກົ່າແຫ່ງນີ້ຊ່າງວ່າປອດໂປ່ງ ແລະສົດຊື່ນ, ຫາຍໃຈໄດ້ຢ່າງເຕັມເອິກເຕັມປອດ, ແລະຂ້ອຍຍັງຄີດໄປວ່າຈະຫາວິທີໃດທີ່ຈະຫາຍໃຈແລະເກັບເອົາອາກາດນີ້ໄວ້ໃຫ້ນານແສນນານໃນປອດຂອງຕົນ..

ແຕ່ມັນກະມີ ກິ່ນທີ່ບໍ່ເປັນມົງຄຸນມາແຕະຮູດັງ....ແຕ່ເຮົາບໍ່ຖຶດອກມັນເປັນມາແລະກະຄົງຍັງຈະມີອີກນານ ເພາະຜູ່

ປົກຄອງເຂົາລື້ງເຄີຍ ກັບການສູດດົມມາແຕ່ໃດ ເປັນນິໄສບໍ່ຢາກປ່ຽນແປງ..

ຫາກວ່າ ການສ້າງທໍ່ຣະບາຍນ້ຳເສັຍໄດ້ເປັນທີ່ຖາວອນແລະການຮັກສາຄວາມສະອາດໄດ້ຢ່າງມີຫຼັກການ ແລະ

ປະຕິບັດກົດເກັນການຮັກສາຄວາມສະອາດນີ້ຢ່າງເຂັ້ມງວດ ເມືອງຫຼວງກະຄົງຈະສົ່ງກິ່ນຫອມຂອງດອກໄມ້,

ດອກຈຳປາ, ດອກກະທຶນ, ດອກຮັກ ແລະ ກິ່ນຫອມຂອງປີ້ງປາ,ປີ້ງໄກ່ ແລະກິ່ນອາຫານອຶ່ນໆທີ່ແມ່ຄ້າກຳລັງປີ້ງ

ສົດໆຮ້ອນໆຫັ້ນແນ່ນອນ ແຕ່ນີ້ ມັນກະປະປົນກັນໄປ ແຕ່ ວ່າກິ່ນຂອງປີ້ງປາຕອນກາງຄືນກະຍັງຫອມກວ່າອີກ..

ໜູ່ຄູ່ຫຼາຍຄົນໄດ້ວາດຮູບເອົາດ້ວງ, ລູກຕໍ່, ປາທີ່ແປກໆຈາກທີ່ເຂົາເຄີຍໄດ້ເຫັນມາ. ແຕ່ທີ່ໜູ່ບໍ່ອາຈຮັບຮູ້ໄດ້ກະຄືການ

ຂ້າສັດທີ່ມີລູກໃນທ້ອງຫັ້ນ ເພາະເຂົາເຫັນວາງຂາຍກັນໃນຕລາດຫັ້ນ..ມັນກະເປັນທິວທັດອັນໝຶ່ງຂອງບັນຍາກາດ

ທີ່ບໍ່ມີຄວາມເປັນທຳ, ບໍ່ມີສິນທຳສົມ ຄວນຮັກສາ ສັດໂຕແມ່ທີ່ກຳລັງຕັ້ງທ້ອງແມ່ນບໍນໍ!!

ແຕ່ກະເປັນແຫວກໝຶ່ງຂອງຄວາມທີ່ຍັງບໍ່ສົມບູນທາງ ທັມມະຈະຣິຍາ..

ຢ່າເທາະປະໄວ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສາ ເປັນບັນຫາຂອງສ່ວນບຸກຄົນພຽງບໍ່ເທົ່າໃດເປິເຊັນນໍ.

ເວົ້າໄປສຸມສົ້ວ ສຸມໝ້າ ມາຫຼັງ .

ມັນເປັນການບັນທຶກທີ່ຄ່ອຍໆຈາກໄປ ແລະກັບຄືນມາໃນຄວາມຈື່ຈຳກະຈຶ່ງເປັນແບບນີ້!!

ຕິດຕາມຕໍ່ໄປຢ່າຟ້າວຫງຸດຫງິດເເສບໃຈ..

ເມຶອງ ຍັງງາມປານຮູບແຕ້ມແທ້ໆ

ໃນມື້ນີ້ ນອກຈາກວ່າຈະໄປເບິ່ງຖ້ຳຕິ່ງແລ້ວ ໃນໂຄງການຍັງວ່າຈະພາກັນໄປ ນ້ຳຕົກ ກວາງສີ ແລະວ່າຈະ

ພາກັນໄປຂີ່ຊ້າງ!!

ແມ່ນລະໄປຂີ່ຊ້າງທີ່ຫຼວງພະບາງ!!

ຫາກໃຜໄດ້ໄປທ່ຽວຫຼວງພະບາງບໍ່ໄດ້ໄປຂີ່ຊ້າງ ແລ້ວແມ່ນວ່າໄປບໍ່ຮອດເມຶອງຫຼວງແນ່ນອນ!!

ເວົ້າເຖິງຊ້າງທີ່ມີສອງຫູ ເຕິ່ງ, ສີ່ຂາ,  ຫາງຍາວ, ງວງລາກດິນຫຍາບໆ ແລະກະມີຕາຕີບໆຄູ່ໝຶ່ງ..

ມາລົງເຮຶອກັນໄດ້ແລ້ວບາດນີ້. ເປັນເຮຶອຈັກຫາງຍາວ ທີ່``ນ້ອງຊາຍ``ເຈົ້າຂອງ``ລາວໂລຊ``ຈັດຫາໃຫ້ຕາມການຕົກລົງ

ກັນກ່ອນມາເຖິງ.ເມື່ອທຸກຄົນມາພ້ອມກັນແລ້ວກະພາກັນທະຍອຍ

ລົງເຮຶອ-ຂື້ນເຮຶອ ຈັກຫາງຍາວຫັ້ນ. ນັບວ່າຍັງໃໜ່ ເພາະສີສັນການໃສ່ ສະແຫຼ່ກຍັງເຫຼື້ອມຍາບໆຢູ່.

ນ້ຳຂອງໃນເດຶອນສີບເອັດ ນີ້ ກະແມ່ນວ່າຂຸ່ນເພາະນ້ຳຍາມນີ້ ບໍ່ວ່າປີໃດມັນກະເປັນຈັ່ງຊັ້ນ ແນວວ່າ ເປັນນ້ຳທີ່ເຊາະຝັ່ງ

ຫຼືຫຼັ່ງລິນຈາກຫ້ວຍນ້ຳລະທານຕ່າງໆໆບໍ່ໄປຊອກຫາດອກເດິ ຈຸດທີ່ມານັ້ນ..

ເປັນນ້ຳຂອງທີ່ເຄີຍໄດ້ອາບໄດ້ກິນມາຕັ້ງແຕ່ປາງຫຼັງຄາວທີ່ຍັງນຸ່ງສົ້ງຫົວຮູດ ພຸ້ນບໍ່ຜິດເລີຍ ຍ້ອນອາບນ້ຳຍາມຈັ່ງຊີ້ ລະ

ຜິວພັນຈຶ່ງດຳຄ້ຳ!! ງາມຂຳຖຶກໃຈສາວ ຜິວຂາວ!!!(ຢ່າເຊຶ່ອເດິ)

ນ້ຳຂຸ່ນໆເຫຼຶອງໆ ປົນດິນຈັ່ງຊີ້ມັນເຢັນກວ່ານ້ຳທີ່ໄສ..ເປັນຄວາມເຫັນສ່ວນໂຕ ຢ່າເອົາມາຕໍ່ວ່າກັນເປັນຫຼັກການ..

ຈັກໝ່ອຍແລ້ວຊິມາຕໍ່ວ່າກັນວ່າບາດເມັດນ້ຳຝົນເທິງພູຫິມະໄລຫັ້ນເດໄສປານເມັດນ້ຳຕາຂອງ ລາມະ ເປັນຫຍັງ

ຄືເຢັນຄືໝາວແທ້ຊັ້ນ..

ມັນນອກເຣື້ອງໄປແລ້ວເຈົ້າ ມັນຊິໝາວຈັ່ງໃດ ບໍ່ເຄີຍເຫັນຊັ້ນບໍຮູບ ອົງດາໄລລາມະທີ່ຫົ່ມພຽງຜ້າ ສະບ່ຽງເທົ່ານັ້ນ!!

ເຮຶອຫາງຍາວໄດ້ມຸ່ງໝ້າໄປຫາ ປາກຖ້ຳຕິ່ງ.

ໄດ້ເອີ່ຍຖາມຄົນຂັບເຮຶອວ່າໄກ ປານໃດ?

ຄຳຕອບກະວ່າ ຕ້ອງແລ່ນເຮຶອຂື້ນໄປປະມານຊົ່ວໂມງນີ້ລະ.ກະສົມຄວນໄກເຕີບ.ແຕ່ໃດມາຄິດໄປວ່າຖ້ຳຕິ່ງນີ້ມັນຢູ່ໃກ້ໆນີ້ ເອິຍ..

ຕ້ອງໄດ້ຂີ່ເຮຶອຂື້ນໄປຈົນກາຍ ຄຸກ ທີ່ເປັນຕຶກທີ່ທັນສະໄໜ,  ກາຍປາກນ້ຳຄານ,ກາຍໄປໜົດ..

ເຫຼຶອໄວ້ຢູ່ທາງຫຼັງແມ່ນແຕ່ເມືອງຫຼວງ!

ສອງຝາກຝັ່ງນັ້ນ ແນມເຫັນຕະຫຼິ່ງທີ່ເພພັງ ເພາະແຮງນ້ຳເຊາະໃນຍາມນ້ຳມາກນ້ຳນອງ..ຈົນວ່າບາງບ່ອນກົກ

ໄມ້ບາງກົກຍັງຈັ້ງຢູ່ພຽງແຕ່ຮາກ ສ່ວນໝຶ່ງຂາດດິນໂອບໄວ້ແລ້ວ ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະຢຶນອວດຮາກໂຕເອັງຫັ້ນໄດ້

ອີກດົນປານໃດ!!

ແຕ່ກະຄົງຈະໄປຮອດປີໝ້າ ຫາກວ່າແຮງລົມພັດຕາຝັ່ງຈະບໍ່ມາພັດເປັ່າຢ່າງແຮງ ບາງວັນ..

ແຕ່ອີກ ກໍຣະນີໝຶ່ງ ຖ້າຫາກວ່າທາງເຂື່ອນກັ້ນນ້ຳຂອງຈີນ ຫາກປ່ອຍນ້ຳລົງມາຢ່າງບ້າບິ່ນ ກົກໄມ້ເຫຼົ່ານັ້ນກໍ

ຈະໄດ້ເອີ້ນສັ່ງຝັ່ງຂອງໄປຢ່າງອານາຖາ ແລະສລົດໃຈແທ້ ..

ບາງກົກກະລົ້ມທຽບຝັ່ງ ປານສາວໆກົ້ມຊົບກັບນ້ຳເພຶ່ອລ້າງໝ້າ ສະຜົມ ຫຼື ປ່ອຍຄວາມເຫງົາເປົ່າປ່ຽວໃຫ້

ໄຫຼໄປຕາມກະແສນ້ຳສູ່ຄອນ..

ເບິ່ງເຫງົ້າໄມ້ແລ້ວກະຍັງພາໃຫ້ຄີດເຫັນຄົນເຮົາ ທີ່ຄ້າຍຄືກັນກັບເຫງົ້າໄມ້ ທີ່ຊູຄ້ຳໃຫ້ດຳຣົງຊີວີດຢູ່ນີ້ ມັນກະນັບ

ມື້ນັບອ່ຽງໄປ...

ແຕ່ກະຍັງດີທີ່ຫຼາຍຄົນຈັ້ງຢູ່ໄດ້ເພາະ ໃນຈິດໃຈນັ້ນຄອງໄວ້ດ້ວຍຄຸລທຳທີ່ແໝ້ນແຟ້ນ ເປັນເດີມພັນ ເພື່ອສູ້ກັບ

ຄວາມລຳບາກຍາກເຂັນທີ່ຊີວີດແບກມາໃຫ້ ແຕ່ເກີດ!!

ບາງຄັ້ງເຮຶອຫາງກະແລ່ນໄປແອທາງຝັ່ງຊ້າຍ ແຕ່ບາງບ່ອນກະ ເຄິ່ງກາງແມ່ຂອງ ແລະໄປທາງຝັ່ງຂວານຳກະມີ

ບໍ່ຖຽງຜູ່ຂັບເພາະເຂົາຮູ້ດີກວ່າ ຢູ່ກິນກັບນ້ຳ ກັບສຽງຈັກເຮຶອນີ້ມາຫຼາຍຟ້າຫຼ້າປີແລ້ວ..ຮູ້ຈັກແປວນ້ຳທຸກແປວ,

ຈື່ໂຂດຫິນທຸກກ້ອນ ແລ້ວຊິໄປຖຽງເຂົາໄດ້ແນວໃດ! ເຂົາເປັນລູກນ້ຳຂອງໂຕຈິງ ບໍ່ຄືເຮົາ ລູກນ້ຳຂອງໂທນ!!

ຕອນນີ້ຂອງຣະດູມັນກະແລ່ນງ່າຍເພາະນ້ຳຍັງຫຼາຍພໍສົມຄວນ ເຮຶອກະບໍ່ຢາກໄປຈູບຫິນທີ່ຈົມຢູ່ໃນນ້ຳຫັ້ນ

ກະບໍ່ສ່ຽງປານໃດ!

ໜູ່ຄູ່ບາງຄົນກະຖຶໂອກາດທີ່ແສງແດດອ່ອນໆຂອງຍາມເຊົ້າແນ່ ກະພາກັນເຊືອບຫຼັບໄປ, ນອນບໍ່ອີ່ມແນ່

ກະພາກັນນັ່ງຫຼັບເທິງຕັ່ງນອນໃນເຮຶອນັ້ນ.

ບາງຄົນນອນແບບວ່າກົນກາກໆກະມີບາງຄົນກະ ເອົາຂາແນບກັນປານສາວຂື້ນໃໜ່ທີ່ນອນຢ່າງຣະມັດຣະວັງຫັ້ນ..

ສ່ວນ ຜຂ ນັ້ນແມ່ນວ່ານອນບໍ່ລົງດອກເພາະອັນໃດກະຢາກເກັບກຳເຂົ້າສະໜອງ ເຫັນຟອງນ້ຳທີ່ກະທົບຝັ່ງກະຍັງດີໃຈ..

ເຫັນສວນຜັກ ທີ່ຊາວບ້ານເຂົາເຮັດເປັນໝານຍາວຢຽດ ປານເດິ່ນບານນ້ອຍໆ ສະອອນໃຈ ແລະເຫັນວ່າ ເຮົາຢູ່ກິນ

ກັບນ້ຳສາຍນີ້ ທຸກຣະດູການ.

ໃນໝານນັ້ນ ພຶດຜັກກໍກຳລັງຂຽວອຸ່ມທຸ່ມ..ມີທັງຫຼັກໄມ້ທີ່ເຂົາເຈົ້າສຽບປັກລົງເພື່ອໃຫ້ເຄຶອໜາກຖົ່ວເກາະຫ້ອຍຂື້ນໄປ

ຫາແສງຕາເວັນ ແລະທ່ວງຄວາມໝັກໃນວັນໝ້າຍາມທີ່ຈະມີໜາກມີໃນ.. ເໜຶອນກັນກັບ ສວນແນວພັນເຄຶອໄມ້ທີ່ເຂົາປູກ

ເພຶ່ອເອົາດອກມາເຮັດເບັຍທີ່ຢູ່ໂປແລນທີ່ໄດ້ເຫັນມາ.

ກົດຂອງທຳມະຊາດ ໄທເຮົາມີແຕ່ຖ້າຝັກໜາກຖົ່ວບາດມັນໃຫຍ່ແລ້ວກະເອົາມາຕຳກິນກັບປີ້ງປາຍອນ ຫຼຶກົບມັນໆຫັ້ນ

ຄີດມາແລ້ວນ້ຳລາຍໄຫຼ..

ໃນທີ່ສຸດເຮຶອຫາງຍາວກະພາພວກເຮົາມາຈອດທຽບທ່າ ຖ້ຳຕິ່ງ ແຕ່ກ່ອນຈະໄປເຖິງກະແນມເຫັນ ຖ້ຳນັ້ນດັ່ງໃນຮູບທີ່ເຄີຍ

ໄດ້ເຫັນມາໃນ ``ກາກ ໂປສຕາລ``ຫັ້ນບໍ່ຜິດ..

ກະມີເຮຶອຫາງຍາວຈອດທຽບທ່າຢູ່ແລ້ວຫຼາຍລຳ, ບາງລຳກະອອກຈາກທ່າໄປ ເພື່ອພານັກທ່ອງທ່ຽວກັບໄປເມຶອງຫຼວງ.

ພວກເຮົາພາກັນຈັບດຶງເຮຶອຊ່ອຍກັນເຂົ້າທຽບທ່າ ທີ່  ເປັນເຮຶອຕໍ່ເຮຶອແລະຂົວໄມ້ທີ່ນຳໄປຂື້ນຝັ່ງ..

ແຕ່ກີ້ຄືວ່າ ມີຖ້ຳ ຢູ່ກ້ອງນ້ຳຂອງ ແຕ່ໂຊກຮ້າຍມີໃຜວ່າ ຖຶກປິດ

ຫ້າມເຂົ້າ!!

ແຕ່ກ່ອນອື່ນໃດກະຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍຄ່າເຂົ້າເບິ່ງຫັ້ນຜູ່ລະຊາວພັນກີບ.ຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍໄປ ບາດກັບໄປທາງ ນ້ອງຊາຍເຈົ້າ

ຂອງ ຫໍພັກກໍຈະຈ່າຍຄືນໃຫ້ເພາະມີໃນສັນຍາກັນໄວ້ແລ້ວ..

ພາກັນເຂົ້າເບິ່ງຖ້ຳແຄມທ່າຫັ້ນ ກະວ່າ ມີແນວຄີດທີ່ເປັນຫ່ວງແລະເຫັນການເກັບຮັກສາ ພະໄມ້ ທັງນ້ອຍໃຫຍ່

ຫຼຶ ພະທອງ, ພະຫິນຕ່າງໆກໍດີ ບໍ່ເຫັນມີການບົວຣະບັດຮັກສາ ໃຫ້ຕັ້ງຢູ່ໃນແທ່ນໃດໝຶ່ງໃຫ້ສົມວ່າເປັນສິ່ງໝຶ່ງທີ່ສຳຄັນ

ໃນ ເສັ້ນທາງຂອງການທ່ອງທ່ຽວ, ທີ່ຄີດວ່າຈະດຶງດູດຈິດໃຈຜູ່ທີ່ໄດ້ງິນໄດ້ອ່ານມາ ແຕ່ວ່າ ການປົກປັກຮັກສາ ທັງການ

ບົວຣະບັດຂັດສີນີ້ ບໍ່ຄັກໃຈນຳປານໃດ.ສົມຄວນທີ່ຈະໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຫຼາຍກວ່ານີ້.

ເບິ່ງພະທີ່ມີຄວາມເກົ່າແກ່ທີ່ກຳລັງຈະຫາຍສາບສູນໄປ  ຍ້ອນປວກ, ມອດ( ສຳຫຼັບພະທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້) ຫາກວ່າທາງກະຊວງ

ສິລປະແລະວັທນະທຳຫາກບໍ່ເຫັນໄກໄປກວ່າທີ່ເຫັນມາ ເຊື່ອແນ່ວ່າ ພະເຫຼົ່ານີ້ຈະຍັງຢູ່ບໍ່ດົນໃຫ້ໄດ້ເຫັນ ບໍ່ຮູ້ວ່າຍາມກາງຄືນ

ກະມີໃຜເຝົ້າຮັກສາຫຼືບໍ່. ກະບໍ່ໄດ້ຖາມໃຜຊ້ຳ!! ສັງຫອນໃຈໂຕເອັງສື່ໆ ເພາະ ເຄີຍໄດ້ງິນໄດ້ຟັງມາເຖິງການຂີ້ລັກມັກຢາກໄດ້ຂອງ

ຄົນນີ້ມັນ ຫ້ຽນສ່ຳໃດ ໃຜກະຮູ້!!

ພາກັນເລາະໄປເລາະມາ ຊີ້ງຊອມເບິ່ງເວລາທີ່ຜ່ານໄປຂອງສັພສິ່ງຂອງທີ່ຢູ່ໃນຖ້ຳນີ ຍັງພາໃຫ້ຄີດໄປຫາງປາງທີ່ເຈົ້າຊີວີດຍັງມີຊີວີດຢູ່..

ຮູ້ວ່າທຸກໆປີໄດ້ມີການມາໄຫວ້, ມານະມັຊການຍາມປີໃໜ່ທຸກປີ ... ບັດນີ້ ຍັງເຫຼຶອພຽງຖ້ຳຕິ່ງ!!!

ຄວາມຫຼັງກັບຄືນມາໃນຫ້ວງຫົວໃຈທີ່ໄຮ້ພົມແດນຫັ້ນອີກແລ້ວ!!

ເມຶ່ອເລາະເບິ່ງກັນຄັກແນ່ແລ້ວ ຄຳບອກເຫຼົ່າໃດໆ ບໍ່ຈຳເປັນເລີຍ, ຍັງມີພຽງຄວາມສລົດໃຈທີ່ໄດ້ເຫັນສະພາບການ

ການຮັກສາແລະຕົກແຕ່ງສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວແຫ່ງນີ້ ,

ສະຖານທີ່ ເກີນ ຄຳລຶຊາ ແຕ່ການປົກປັກຮັກສາ ບໍ່ສົມຄຳລຶຊາ ແມ່ນໃຜທີ່ເປັນຜູ່ເຝົ້າຜູ່ຮັກສາ ຜູ່ ທີ່ເປັນຜູ່ຮັບຜິດຊອບ

ທາງຊັບສິລປະແລ້ວສົມຄວນລະອາຍໂຕເອັງທີ່ບໍ່ຄີດດັດສ້າງໃຫ້ສິ່ງນີ້ ງົດງາມດັ່ງຄາວກ່ອນ..ແລະ ປອດໄພຈາກການສູນເສັຍ,

ທີ່ອາຈມີການລັກເລັກຂະໂມຍນ້ອຍ ເພາະ ເງື່ອນໄຂຕ່າງຫາກທີ່ສ້າງໃຫ້ຄົນເປັນຂະໂມຍ!

ຢູ່ນີ້ ເງຶ່ອນໄຂມັນລົ້ນຟ້າລົ້ນດິນ!

ຕໍ່ມາ ໜູ່ບາງຄົນກະພາກັນຍ່າງຂື້ນດອຍຕາມຂັ້ນໃດຫິນໄປກ່ອນ ແລ້ວ ຢູ່ຕາມຂັ້ນໃດນັ້ນກະມີ ເດັກນ້ອຍພາກັນຂາຍຂອງຫຼາຍໆຢ່າງ

ມີທັງນົກ, ທັງໂຕ...ຕຸ່ນ ບໍ່ຫຼືຈັ່ງໃດນີ້ແຫຼະ ອິ່ຫຍັງບໍ່ຮູ້ ແຕ່ເຫັນທັງນົກທັງສັດເຫຼົ່ານັ້ນອ່ອນເພັຍເພາະ ຄວາມຫິວໂຫດ ຫຼືມັນຄົງບໍ່ໄດ້

ກິນຮອດນ້ຳກະບໍ່ຮູ້..

ໜູ່ຜູ່ຍິງຜູ່ໝຶ່ງຊື້ນົກເພຶ່ອປ່ອຍແຕ່ຄີດວ່າມີພຽງໂຕດຽວເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ພໍປ່ອຍໄປແລ້ວ ພວກເດັກນ້ອຍຜູ່ອຶ່ນ

ກະເເລ່ນມາຊ້ອງໝ້າຢາກຂາຍຄືກັນ..ກະປົງຕົກໜູ່ກະດາຍ!

ຍ່າງຂື້ນໄປສູງເຕີບ ຫົວເຂົ່າກະອ່ອນລົງ..ຈົນວ່າພາກັນນັ່ງເຊົາເອົາແຮງແລະກິນນ້ຳກິນໄນກັນທັງໂສກັນວ່າ

ເປັນບ່ອນພັກຜ່ອນທີ່ສວຍງາມແລະມີລັກສະນະດັ້ງເດີມ ແລະບໍ່ເໜຶອນແຫ່ງອື່ນ ຄວາມສວຍງາມຈັ່ງຊີ້

ສົມຄວນໃຫ້ການຊ້ອມແປງບົວຣະບັດມາກກວ່ານີ້ ເພຶ່ອຕ້ອນຮັບແຂກບ້ານແຂກເມຶອງທີ່ແນ່ນອນຈະຕ້ອງມາຢ້ຽມຢາມນັບມື້ນັບຫຼາຍຂື້ນ.

ກະແມ່ນຄືຄວາມເຫັນຂອງໜູ່ແຫຼະ ວ່າ..

ໃຫ້ມຶງກັບມາເປັນເຖົ້າແກ່ຢູ່ນີ້ສາ!!ໃຜວ່າຂື້ນ ແຕ່ໂຕເອັງຕອບໄປວ່າ ເຮົາອອກຄອກໄປແຕ່ດົນແລ້ວໃຜຊິໃຫ້ມາຢູ່ໃນຄອກຄືນ..

ມັນເຕັມແລ້ວລະຕິ  ແລະຜູ່ທີ່ມີຫົວຄິດຄືເຮົາມັນຫຼ້າສະໄໜໄປແລ້ວ!!

ພາກັນບຶນຂື້ນໄປຈົນເຖິງຖ້ຳທາງເທິງດອຍພຸ້ນທຸກຄົນ ແຕ່ໃນຖ້ຳຫັ້ນບໍ່ມີໄຟບໍ່ເຫັນຮຸ່ງອີ່ຫຍັງຈັກດີ້ ແຕ່ກະເກັບເງິນຄ່າເຂົ້າເບິ່ງ!!

ຫາກວ່າໃຜຢາກເຫັນອີ່ຫຍັງໃນຖ້ຳຫັ້ນກະຕ້ອງໄດ້ເຊົ່າ ໄຟສາຍກັນຕາມໆກັນ ບໍ່ຊັ້ນແລ້ວ ເຂົ້າໄປກະເຫັນແຕ່ຄວາມມຶດຫັ້ນແຫຼະ 

ຫາກໃຜຈະໄປ ທ່ຽວຖ້ຳຕິ່ງຢ່າລືມພົກ ໄຟສາຍໄປນຳ.

ໜູ່ເຊົ່າໄຟສາຍແລ້ວເດິນໄປຕາມກົ້ນຜູ່ອຶ່ນ ເພາະ ເຄຶ່ອງໜາຍບອກໃຫ້ເປັນຫົນທາງທ່ຽວເບິ່ງຫັ້ນ ບໍ່ມີ ແລະກະມຶດອີກ..

ໃນຖ້ຳຫັ້ນມີພະນ້ອຍບັກຫຼາຍໆ ທັງພະໄມ້ ພະຫິນ ພະທອງກະຄືຊິມີ ແຕ່ຈະຖາມໃຜໄດ້ ໃນເມຶອ່ວ່ານັກນຳທ່ຽວ

ຫາເປັນຢາກະຍັງຍາກ..

ນີ້ກະເປັນຂໍ້ບົກຜ່ອງອີກທີ່ຫາກວ່າໃຜຍັງຕົກການຢູ່ອີກ ແທນທີ່ຈະເຕະຝຸ່ນຫຼີ້ນ, ຫາກິນເບັຍຟຣີຢູ່ຫັ້ນ

ພາກັນຫາເປີດນຳທ່ຽວກະດີ ແນ່ນອນຕ້ອງກ້າວໝ້າ ແຕ່ ກະຕ້ອງຢ່າງນ້ອຍຮູ້ຈັກປາກເວົ້າພາສາ ອຶ່ນນຳຈັກພາສາ!!

ເມຶ່ອໄດ້ເຫັນກັນຈັ່ງຊີ້  ແລ້ວຂ້ອຍກະບໍ່ແມ່ນນັກ ວິຈານທາງໃດທັງສີ້ນ ແຕ່ເຫດການມັນຫາກພາໃຫ້ຕ້ອງຕິຂື້ນມາເອັງ..

ຫາກວ່າບ້ານເຮົາຢາກເອົາການທ່ອງທ່ຽວເປັນຫຼັກໝຶ່ງຂອງການພັທນາສ້າງສາປະເທດ ສົມຄວນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນແກ່

ວັດຖຸໂບຮານຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ຢູ່ໃນສະພາບດີແລະເປັນທີ່ຕຶງຕາຕ້ອງໃຈ .ຄົນທີ່ມາທ່ຽວສ່ວນຫຼາຍຈາກປະເທດ ອາຊີ

ກະແມ່ນຊາວພຸດ ຫາກໄດ້ມາເຫັນຈັ່ງຊີ້ຄົງເບຶ່ອໝ່າຍແລະນ້ອຍໃຈ ທັງເສົ້າໃຈ,

ແລະຊາວຕາເວັນຕົກກໍຈະໃຫ້ສຽງວິພາກວິຈານທີ່ບໍ່ເປັນມົງຄຸນໄດ້..

ຕິໃຜບໍ່ໄດ້ ເຮົາເຈົ້າຂອງສິ່ງຂອງເກົ່າແກ່ເຫຼົ່ານີ້ສົມຄວນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນ.

ແທນທີ່ຈະນຳທ່ຽວກັບນຳໄປສູ່ການຕິຕຽນຊ້ຳ!

ຝອຍຫຼາຍຂື້ນນັບມື້ ດີແຕ່ໃຜບໍ່ຂີດກັບໄຟນໍ!!

ມັນກະອົດບໍ່ໄດ້.

ແຕ່ຈັ່ງໃດກະຢ່າຖຶ ຂຽນໄປຈັ່ງຊີ້ແຫຼະ ຫາກວ່າໄດ້ໄປທ່ຽວຫຼວງພະບາງກະຢ່າລືມໄປເບິ່ງຖ້ຳຕິ່ງ.

ເປັນສະຖານທີ່ທີ່ໝ້າຢຸດນັ່ງຊົມ ແລະທົບທວນຫວນຫາເວລາທີ່ມັນຢຸດຢູ່ຫັ້ນມານານປີ. 

ຫາກບຸນມີ ມັນອາຈຮຸ່ງເຮຶອງກ້າວໄປ ດັ່ງ ທີ່ອື່ນໆໃນໂລກ.

ຈົ່ງພູມໃຈໃນວັດຖຸໂບຮານທີ່ເຮົາຍັງມີ ແລະເຄີຍມີມາ, ເພຶ່ອຈະໄດ້ບອກເຫຼົ່າແກ່ລູກຫຼານຟັງ. ມັນອາຈເປັນການດຶງດູດຈິດໃຈໃຫ້ເຂົາຢາກຈະຮັກຫອມທັງຕູ້ມຕອມຖນອມຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງສິ່ງນີ້ໃຫ້

ຍຶນຍົງຄົງຢູ່ຊົ່ວຟ້າອະສົງໄຂ.

ດ້ວຍຄວາມພາກພູມໃຈແລະສລົດໃຈກະພາກັນກັບລົງສູ່ເຮຶອເພຶ່ອຫົນທາງກັບ..

ພາກັນແຫວ່ໃນບ້ານແຫ່ງໝຶ່ງ ໄປເບິ່ງເຮຶອນຊານບ້ານຊ່ອງຂອງໄທບ້ານ ເບິ່ງກົກພ້າວກົກ ກາເຟ!!

ຂ້ອຍກະເຫັນກົກກາເຟເປັນເທື່ອທຳອິດໃນຊີວີດ..ທັງໆທີ່ຂ້ອຍກະເກີດໄດ້ໃຫຍ່ມາຢູ່ບໍ່ໄກຈາກປາກຊ່ອງ

ແດນກາເຟດຳແຊບອ່ອຍຫຼ່ອຍ!!

ແຕ່ ສາຣະພາບຕໍ່ພະເຈົ້າໃດກະໄດ້ ແມ່ນວ່າບໍ່ເຄີຍໄດ້ເຫັນມາກ່ອນຈັກດີ້.

ກັບມາລົງເຮຶອເພຶ່ອຄືນສູ່ ຫຼວງພະບາງ

ລ່ອງລົງໄປຢ່າງສນຸກສນານຈົນວ່າບໍ່ຮູ້ວ່າ ເຮຶອນັ້ນແລ່ນມາຈອດທ່າແຕ່ຍາມໃດ.

ກັບມາຈອດທ່າ ກະພາກັນໄປຂື້ນຣົຖເພຶ່ອໄປຕໍ່ ກ່ອນຂື້ນຣົຖບາງຄົນກະແລ່ນໄປຮ້ານທີ່ມີຕູ້ເຢັນກັບເບັຍເຢັນໆຫັ້ນ,

ມັນຂາດບໍ່ໄດ້!

ຄືວ່າຈະໄປ ນ້ຳຕົກຕາດ.... ແຕ່ບໍ່ແມ່ນ ຕາດກວງສີ ມີອີກຕາດໝຶ່ງ ອີກ ຊື່ ມັນກັບໄປຫຼວງພະບາງແລ້ວ..

ຮອດບໍ່ສັ່ງບໍ່ລາກັນ ໂດດອອກຈາກສໜອງໄປເສີຍ! ຈັ່ງແມ່ນຂາດມາຣະຍາດແທ້ໆ!

ເມຶອ່ໄປຮອດແຄມນ້ຳ ກະຍັງຕ້ອງໄດ້ຂີ່ເຮຶອຫາງຍາວຕໍ່ຂື້ນໄປອີກປະມານຫຼັກໝຶ່ງນີ້ຕິເບາະ.

ສຽງນ້ຳຕົກ ດັງແວວມາແຕ່ໄກ, ໃກ້ເຂົ້າໄປ ກະ ແນມເຫັນຕາດນັ້ນສວຍງາມດີ, ຂາວຈຸ່ນຜຸ່ນ ປານຍອງຝ້າຍ!

ຢູ່ບ່ອນນີ້ ໜູ່ບາງຄົນນັດກັນວ່າຈະໄປຂີ່ຊ້າງ! ຕາມແຜນການທີ່ເຈົ້າຂອງຫໍພັກອອກໃຫ້!

ທັງສີບຄົນ ກະພາກັນວ່າຈະໄປຂີ່ຊ້າງ ງາ. ບາດແລ້ວກະມີແຕ່ຫ້າຄົນກ້າຂື້ນຂີ່ຊ້າງ ສ່ວນພວກເຫຼຶອ

ກະພາກັນຍ່າງຂື້ນໄປເບິ່ງຕາດນັ້ນ..

ແຕ່ທີແປກໃຈວ່າ ເປັນຫຍັງຕາດນີ້ຈຶ່ງມີສີຂາວ..ຄີດວ່າແມ່ນຫິນປູນ ແຕ່ກະແມ່ນເບຕົງທີ່ເປັນສີຂາວ..

ງາມດີ ນ້ຳກໍໄສ.

ພາກັນຍ່າງຂື້ນໄປຈົນວ່າຊິຮອດບໍ່ນ້ຳນັ້ນ. ມີຂົວໄມ້ໃຫ້ໄຕ່ , ມີຟາກ ໃຫ້ຍ່າງໄປ ທັງມີ ຮາວໃຫ້ຈັບ

ເພື່ອວ່າບາງຄົນອາຈມີ ເປິເຊັນໃນຫົວກະຕ້ອງໄດ້ຊາວໄປ..

ຫຼືອາຈພລາດລົ້ມກະເປັນໄດ້..

ຂ້ອຍຍ່າງນຳກົ້ນໜູ່ໄປຢ່າງຊ້າໆ ຢູ່ແຈໝຶ່ງໄປເຫັນແມງມຸມທີ່ແປກປະຫຼາດນັ້ນໄດ້ຖ່າຍຮູບມັນໄວ້ແຕ່ ກະເບິ່ງຍາກ.

ມັນໂຕນ້ອຍໂພດ ແລະກະແສງບໍ່ດີ..ຄົງແມ່ນມືໃນການຖ່າຍຮູບບໍ່ຊຳນານຫຼາຍກວ່າ!!

ເຫັນເຄຶອໄມ້ທີ່ກ້ຽວກອດກົກໄມ້ຂື້ນໄປຈົນວ່າ ບໍ່ຮູ້ເຫັນຍອດເຄຶອອັນນັ້ນ.ງາມແທ້ງາມວ່າ. ແປປານ ແປ້ນ..

ຂ້ອຍຄີດວ່າໂຕໄດ້ເຫັນກົກຍາງທີ່ສູງໃຫຍ່ແລ້ວບາດນີ້!!

ກັບມາຖາມຊາວບ້ານເຂົາກະວ່າແມ່ນ..ກົກຍາງ!!

- Dipterocarpus alatus! ເປັນໄມ້ທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຊື້ເປັນແປ້ນສຳເຣັດຮູບໄປຂາຍຢູ່ປະເທດໂປແລນ! ໄມ້ ປັກເກ! ຫວ່າງແລ້ວນີ້.

ຫາກໍມາໄດ້ເຫັນມັນ ທີ່ຍັງຢຶນເທີ້ເລີ້ຢູ່ນີ້!!

ເມື່ອທຸກຄົນພາກັນກັບລົງມາຢູ່ ລານທີ່ມີຮ້ານອາຫານຫັ້ນ ກະພາກັນເຂົ້າ ສັ່ງເຂົ້າປາອາຫານມາກິນກັນຢ່າງແຊບຊ້ອຍ

ເພາະຄວາມອິດເມຶ່ອຍທີ່ໄປມາກັນຕັ້ງຫຼາຍກິໂລ..

ແລະທີ່ຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້ກະຄືປະສົບການຂອງຜູ່ໄດ້ຂີ່ຊ້າງ, ກິນກັນໄປ ເວົ້າໂລມກັນໄປກ່ຽວກັບປະສົບການ

ທີ່ໄດ້ເຫັນແລະພົບພໍ້ມາ.

ອາຫານການກິນກະຈັ່ງແມ່ນມັນແຊບ ພ້ອມດ້ວຍເບັຍລາວທີ່ໄຫຼລິນລົງບໍ່ຂາດສາຍແລະສະຖານທີ່!

ເຫັນວ່າມື້ນີ້ ຄືຊິພາກັນນອນຢ່າງຫອຍໄຂ້ແຫຼະ !

ໂຈະໄວ້ທໍ່ນີ້ ສາ ຄືຊິເມຶ່ອຍອ່ານແລ້ວນໍ!

ມຶ້ໝ້າຍັງຈະມີ.ແສງຕາເວັນ!!

ຂອບໃຈເດິທີ່ອ່ານມາຈົນຮອດພີ້!!

ຈັ່ງຊີ້ລະ ເປັນຄົນມັກຝອຍ..

     ເພຶ່ອເປັນການ ສ້າງບັນຍາກາດກ່ອນທີ່ຈະກັບໄປອ່ານບົດຕໍ່ໄປ ກ່ຽວກັບເມຶອງຫຼວງພະບາງ ມາຢຸດຢູ່ບ່ອນນີ້ ຈັກນາທີ ກ່ອນ..

ເປັນບົດຂຽນທີ່ເກີດຂື້ນກ່ອນທີ່ຈະໄດ້ມາຢ້ຽມເຢຶອນ ເມຶອງຫຼວງພະບາງ..

ມັນເກີດຂື້ນພຽງໃນຈິນຕະນາການ, ເຫັນເມຶອງຫຼວງ ຕາມນັ້ນ...

      ຂຽນໄວ້ແຕ່ປາງໃດບໍ່ຮູ້ ຄົງແມ່ນຕອນທີ່ໄດ້ງິນວ່າ ຈະໄດ້ຖຶກລຶບຈາກການ ສະຖາປະນາຂື້ນເປັນເມຶອງມໍຣະດົກໂລກ..

ບໍ່ຮູ້ວ່າຍາມໃດ ແຕ່ ເລິກງາມຍາມໃດວັນໃດນັ້ນ ໃນການຂີດຂຽນຂອງຂ້ອຍບໍ່ກຳຊັບປານໃດ

ດັ່ງທີ່ເຄີຍຂຽນໄວ້ໃນອາຣຳພະບົດຂອງປື້ມ ກະວີທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ປາກົດອອກພິມ,

ທີ່ຍັງລໍຄອຍ ຖ້າສະປອນເຊີ້ຜູ່ທີ່ມີຄວາມກະຣຸນາປານີ ຊາຍພອຍ ທີ່ມີນ້ອຍໃນຖົງ..

:`` ການຂີດຂຽນນີ້ບໍ່ມີວັນ, ເດຶອນ, ປີໜາຍບອກ..ເພາະຄວາມສົມບູນຂອງເພັງ, ຂອງບົດກະວີ, ຂອງ ບົດຂຽນ

ມັນອາຈສົມບູນໄດ້ໃນພິບຕາ ຫຼືອາຈຕາມມາອີກໃນຫ້າປີຫຼັງ ຫຼືຊົ່ວຊີວີດ ກໍເປັນໄດ້..``

ວ່າໄວ້ຈັ່ງຊັ້ນ..

ບໍ່ເຊື່ອກະລອງເກັບກຳເງິນກ້ອນໝຶ່ງມາຕິແລ້ວຊິມອບສິດໃຫ້ເອົາໄປພິມເປັນເຫຼັ້ມ ຕິດກະເປົ່າ ປັນກັນອ່ານຫຼີ້ນແກ້ເຫງົາ..

 ນ້ຳລົ້ນໄຫອີກແລ້ວ..

ກະຍ້ອນຄວາມຕື່ນຕັນໃຈທີ່ໄດ້ຂຽນຫຍັງກ່ຽວກັບເມຶອງໃນຝັນ..

ເຂົ້າເລີຍສາບາດນີ້.


``- ເມຶອງຫຼວງພະບາງ..... ຊ່າງງາມດັ່ງຮູບແຕ້ມ

ມອງເຫັນແຄມ..............ນ້ຳຂອງຈາກຍອດພູສີ

ນັບມື້ນັບວັນ..................ເມຶອງຫຼວງນັ້ນເຣີ້ມຄາຍສີ

ວັດຖຸໂບຮານເກົ່າກີ້........ຍັງມີມົນຂັງ.

- ອັນຊາວເມຶອງ.............ກໍມີນ້ຳໃຈໄສແທ້

ເໜຶອນກະແສ...............ນ້ຳຄານນ້ຳຂອງທີ່ນອງຫຼັ່ງ

ບັນຍາກາດ...................ເມຶອງຫຼວງຊ່າງຕິດໃຈຝັງ

ສຽງຄ້ອງໂປງດັງ..........ກ້ອງສັ່ງນານວັນ.

    - ເມຶອງຫຼວງ...............ທີ່ຕັ້ງຢູ່ກາງຫວ່າງເຂົາ

       ພູສີພູວ່າວ...............ອັນເຂົາກ່າວເໜຶອນຝັນ

       ເຂົາເອີ່ຍເວົ້າ.............ທັງສາວໆທຳມະຊາດສຸດລຳພັນ

      ແຕ່ຂ້ານີ້ຕິ..................ບໍ່ເຄີຍໄປຢ້ຽມເຢຶອນເມຶອງຫຼວງນັ້ນ   ຈັກທີ.

- ເມຶອງຫຼວງພະບາງ....   ພູທ້າວພູນາງສູງຊັນ

ພະຣາຊວັງນັ້ນ...............ເປົ່າແປນສູນສີ

ເມຶອງຫຼວງ....................ຍັງຄອງພຽງຄຸນງາມຄວາມດີ

ວັນໝຶ່ງບຸນມີ...................ຄົງໄດ້ມາເຢຶອນ.``

ເປັນແບບນີ້ ຄວາມຝັນທີ່ຝັນຫາເມຶອງຫຼວງພະບາງ ຈາກຟ້າອື່ນ.

ແລະຄວາມຝັນຂ້ອງເກີດເປັນຈິງ ເມືອ່ປີ ສອງພັນແປດ....

ພົບກັນມື້ໃໜ່ ທີ່ຫຼວງພະບາງພາກສອງ....

ແຜນການໆເດິນທາງທີ່ຂ້ອຍຖຶກເລຶອກໃຫ້ເປັນຫົວໝ້ານຳທ່ຽວ ແມ່ນຂີດເສັ້ນຂະໝານໄວ້ຈັ່ງຊີ້:

``ຫຼວງພະບາງ-ທົ່ງໄຫຫິນ-ວັງວຽງ-ວຽງຈັນ-ທ່າແຂກ-ປາກເຊ-ຫຼີ່ຜີແລະ ອັວເກາະວັດ``

ແຜນການທີ່ໄດ້ສະເນິຕໍ່ໜູ່ຖຶກຮັບຮູ້ເປັນເອກສັນກັນແລ້ວ.

ພວກເຮົາໄດ້ອອກເດິນທາງຈາກກຸງບໍຊໍ ໃນວັນທີ່ເຈັດ ຂອງເດຶອນ ສີບເອັດ ເປັນເວລາກາງຄືນ ເພຶ່ອໄປຕໍ່ຍົນທີ່ກຸງ ແຮນຊິງກີ.

ໃນຄືນນັ້ນ ເປັນວັນຄ້າຍວັນເກີດນຳອີກ ພໍດີ ໄດ້ສະຫຼອງກັນເລັກນ້ອຍທີ່ສະໝາມຍິນ ແຮນຊິງກີ ຕອນທີ່ນັ່ງຖ້າຍົນເພື່ອເດິນທາງຕໍ່,

ໄປບາງກອກ.

ທຸກສິ່ງຢ່າງເປັນໄປຕາມແຜນການ.

ພໍມາຮອດເດິ່ນບິນ ສຸວັນນະພູມ ກະມີຜູ່ຮັບມາຖ້າພາໄປໂຮງແຮມທີ່ໜູ່ຈ່ອງໄວ້ທາງເນດກ່ອນອອກເດິນທາງ.

ເມຶອ່ອາບນ້ຳອາບທ່າແລ້ວ ກະພາກັນນັ່ງດື່ມເບັຍກັນເລັກນ້ອຍ ວາງແຜນທີ່ຈະໄປບຸກ ກຸງເທບ ບາຍໄນ້ ກັນ.

ທຳອິກະໄປຫາກິນຫຍັງທີ່ເປັນແບບໄທໆກ່ອນ.

ກິນເຂົ້າແລງແລ້ວໜູ່ຄູ່ຢາກໃຫ້ພາໄປ ທ່ຽວ ທີ່ພັດພົງ ເພາະໃຜໆກະຢາກເບິ່ງ ``ເຂົາຕິປິ໋ງປ່ອງ``

ທຸກຄົນໄດ້ເຫັນກັບຕາ ແຕ່ ກະຈາເປັນສຽງດຽວກັນວ່າ ນັກກິລານີ້ ສົງໄສ ແລະສົມຄວນອອກກິນເບັ້ຍບຳນານແຕ່ນານແລ້ວ!!

ໃນການຕີປິ໋ງປ່ອງນີ້ ເຂົາໃຊ້ ແຮງດັນກັນບໍ່ແມ່ນໃຊ້ ຣາແກດກັນແຕ່ຢ່າງໃດ!! ໜາຍຄວາມວ່າ ໃຊ້ ``ອັນເດິແພຣສເຊິ``

ເພາະວ່າ ແຮງດັນມັນບໍ່ມີປານໃດເພາະຮູສູບມັນໂລ່ງໂພດ!!

ໂຕເອັງຫັ້ນຄີດໄປວ່າ``ໝ້າສົມເພດເວທນາຫຼາຍກວ່າ``ທີ່ ຈະມີຄວາມຫັນສາເມື່ອໄດ້ເຫັນ!!

ເພຶ່ອວ່າຈະຫາລ້ຽງຊີບໄດ້ເຖິງຕ້ອງມາຂາຍຄວາມບໍອາຍແບບນີ້.

ກະໄດ້ແຕ່ປົງຕົກໃນໃຈໂຕເອັງ !! ທັງເອີ່ຍຄຳ``ອະນິຈາ``ພຶມພຳໃນໃຈກັບ ໂຕເອັງ..

ຄືນນັ້ນ ທີ່ບາງກອກ ພາກັນກັບຮຮ ກະເດິກສົມຄວນ ບາງຄົນຍັງໄດ້ໄປຕໍ່ແຖວໆຂ້າງ ຮຮ ອີກ ພາກັນໄປນັ່ງຟັງເພັງນຳ

``ໜູ່``ຄົນໄທ ທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນ ຄລັບແຫ່ງນັ້ນ..

ມີ ໜູ່ຄົນໝຶ່ງທີ່ຢາກລອງ,

ຢາກລອງກິນໜົດທກຢ່າງທີ່ຊາວອາຊີກິນ ຢູ່ແຖວຂ້າງທາງກະມີຄົນຂາຍແນວກິນປະເພດແມງໄມ້ຂົ້ວ ກະພາຊື້. ມີ ຕກແຕນ,

ແມງມັນ, ດ້ວງ..(ມັນເປັນໜໍ! ກະບໍ່ຢ້ານຫຍັງ!) ກິນໄປ ໜູ່ຄົນອື່ນ ເຫັນແລ້ວກະວ່າ ເບະສົບໃຫ້!!

ຕຶ່ນເຊົ້າມາກໍຈະມີຍົນໄປຫຼວງພະບາງ ຈຳຕ້ອງໄດ້ປຸກຫຼາຍໆຄົນທີ່ຍັງເມົາຄ້າງແລະບໍ່ຢາກຍົກຫົວຂື້ນຈາກໜອນ..

ເມຶອ່ກວດຂັນຜ່ານປະຕູ ອອກສູ່ເຄຶ່ອງບິນແລ້ວ ໃຈຂ້ອຍຫວິດຫວິວ ວາດໃດວາດໝຶ່ງ ທີ່ຈະໄດ້ໄປເຫັນ ເມຶອງຫຼວງພະບາງ

ທີ່ໄຝ່ຝັນຢາກຈະໄປມານົມນານ.

ອີກຢ່າງໝຶ່ງກະຄືວ່າໃນແຜນການເດິນທາງນີ້ ແທບວ່າທຸກສະຖານທີ່ ເຊັ່ນ ເມຶອງຫຼວງ, ທົ່ງໄຫຫິນ,ວັງວຽງແຖວນີ້

ແລະ ອັງເກາະວັດ ໂຕເອັງບໍ່ເຄີຍໄດ້ໄປມາຈັກເທຶ່ອ..

ຈຶ່ງພາໃຫ້ໃຈເຕັ້ນຢ່າງແຮງທີ່ຈະໄດ້ໄປເຫັນເມຶອງໃນຝັນ...

ເມຶອ່ຍົນລົງຈອດທີ່ເດິ່ນບິນຂອງເມຶອງຫຼວງ- ຄິດໄປວ່າຄົງໃຫຍ່ໂຕ ແຕ່ກະ ບໍ່ຄີດນ້ອຍໃຈໄປດອກທີ່ໄດ້ມາເຫັນແບບນັ້ນ

ເປັນສະໝາມບິນນ້ອຍແຕ່ມີລັກສະນະ ຂອງມັນແອບແຝງໄວ້..

ເມຶອ່ແຈ້ງຜ່ານແລ້ວກະຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າ ຄົນທີ່ຈະມາຮັບເພຶ່ອໄປ ຫໍພັກທີ່ຈ່ອງຜ່ານເນດເຊັ່ນກັນ ເປັນຫໍພັກທີ່ສ້າງຂື້ນໃໜ່

ບໍ່ໄກຈາກແຄມຂອງ ຊື ``ລາວ ໂລຊ``- ຢູ່ໃກ້ຕລາດນັດກາງຄືນແລະຕລາດເຊົ້າ ທັງບໍ່ໄກຈາກ ພະຣາຊວັງຂອງເຈົ້າຊີວີດ ແລະພູສີ!

ການທ່ອງທ່ຽວໃນຍາມຄ່ຳຄືນທີ່ຫຼວງພະບາງມີມົນຂັງພິເສດ ແລະບັນຍາກາດທີ່ຍາກທີ່ຈະບັລຍາຍໄດ້

ຜູ່ໃດກະເກັບກຳສິ່ງທີ່ຕົນເຫັນມາແລະພົບພໍ້ໃນວາຣະນັ້ນ ຮູບພາບວາດກັນປານວ່າບໍ່ຈົ່ງເລີຍ.

ກາງຄືນນກ່ອນໄປທ່ຽວຕລາດນັດຫັ້ນ ແມ່ນວ່າພາກັນຊຸມຊີ້ນດາດທີ່ແຄມຂອງກັນຢ່າງອິ່ມໝຳສຳຣານໃຈ...

ເມຶ່ອໄດ້ເຫັນ ສີສັນອັນມາຍມາກໃນຕລາດກາງຄືນນັ້ນຍິ່ງພາໃຫ້ຄວາມຄຶກຄະນອງໃນໃຈເພິ່ມຂື້ນ.

ສົມໃຈທີ່ໄດ້ມາເຫັນ:, ບໍ່ຕ່າງໄປຈາກຄວາມນຶກຄີດທີ່ເຫັນໃນຈິນຕະນາການທີ່ວາດໄວ້..

ຄືນທຳອິດທີ່ຫຼວງພະບາງຊ່າງແຕກຕ່າງຈາກ ທີ່ກຸງເທບແທ້ໆ

ຄືວ່າ ອາກາດທີ່ບໍ່ຮ້ອນອົບເອົ້າ ດັ່ງຢູ່ກຸງເທບ:ຍາມອອກຈາກເດິ່ນບິນທີ່ກຸງເທບທີ່ ຕິດແອ ຫັ້ນ ອອກມາກະທົບ

ກັບຄວາມຮ້ອນທາງນອກ ປານວ່າ ອອກຈາກຕູ້ເຢັນເລີຍ ແຕ່ ກັບຢູ່ຫຼວງພະບາງຄວາມຮ້ອນເອົ້ານັ້ນບໍ່ມີ!!

ຢູ່ກັນຢ່າງສະບາຍຫາຍໃຈສະດວກ!

ໂຕເອັງທັງຄືນ ຫຼັບຕາລົງຍາກ ເພາະໜູ່ທີ່ນອນຫ້ອງດຽວກັນ ມັນກົນພິລຶກແທ້ໆ!!

(ປະໄວ້ມື້ໝ້າຄ່ອຍມາເວົ້າຕໍ່ນໍ!)

ມັນເປັນຄວາມຮັກທີ່ສົມຄວນເອົາເປັນແບບຢ່າງ.

ເພື່ອນຂອງຂ້ອຍຜູ່ນີ້ ໄດ້ຮູ້ຈັກກັນແຕ່ຄາວຂ້ອຍມາຮຽນທີ່ວິທຍາລັຍສວັນນະເຂດ...

ຕອນນັ້ນຂ້ອຍຮຽນຢູ່ terminale ..ສ່ວນສອງເຂືອເຈົ້າແມ່ນຢູ່ຫ້ອງ premiere

ເຫັນເຂົາເຈົ້າຮັກຫອມກັນແບບວ່າຂາດກັນບໍ່ໄດ້..ປານນົກແກ້ວ!! ເປັນທີ່ອິດສາຂອງຫມູ່ຄູ່ທຸກຄົນ.

ສຳພັນຂອງພວກເຮົາໄດ້ຂາດລົງຕອນທີ່ໄດ້ພາກັນໄປສືກສາຕ່າງປະເທດຄົນລະທີບລະແດນ..

ຂ້ອຍຈາກໄປສູ່ແດນຫນາວທາງຢູໂຣບຕາວັນອອກ ແຖວຜີບໍ່ທ່ອງຄົນບໍ່ທຽວພຸ້ນ..ເພື່ອນຄົນນັ້ນໄປສືກສາຕໍ່ທີ່ຫວຽດນາມ..

ແຕ່ບໍ່ເປັນຈັ່ງບຸນ ວາສນາມັນຫາກສ້ວຍ...ຮຽນກະບໍ່ຈົບເພາະ ອຸດົມການມັນມາກີດກັນ,..ເຫມືອນຟ້າຜ່າລົງກາງໃຈ!

ໃຫ້ຊື່ທັງສອງຄູ່ຮັກອັມມະຕະນັ້ນດັ່ງນີ້ເພື່ອວ່າບໍ່ຢາກໃຫ້ໄປແຕະຕ້ອງພະເອກໂຕຈິງແລະນາງເອກກະໂຕຈິງຫັ້ນ

ຈຶ່ງຂໍໃຫ້ສົມຍານາມວ່າ ໄກ່ປ່າ ກັບ ເພັດ-ເພັດເມັດງາມ!

ໄກ່ປ່າ ພາຍຫຼັງທີ່ໄດ້ຖືກໄປສັມມະນານັ້ນ ເພັດ ກະຍັງຄອຍຖ້າສເມິມາ..

ຊີວີດຂອງເຂົາເຈົ້າຜ່ານຜ່າອຸປສັກແຫ່ງຮັກແສນລຳເຄັນ..

ຫົກປີທີ່ໄກ່ປ່າໄປຢູ່ໃນສູນກັກຂັງທີ່ຊຳເຫນຶອຫັ້ນ,

ເພັດກະຍັງຄອຍດ້ວຍຄວາມຮັກ ຕໍ່ຄົນທີ່ຕົນຮັກຢ່າງບໍ່ປ່ຽນແປງ..

ຈະບໍ່ພັລນາຫາແລ້ວຍາມອັບປີນີ້..ຫົກປີທີ່ສູນເສັຍໄປເພາະມີໃຜໄປແຈ້ງການແລະແຈ້ງຄວາມເທັດ.

ຫົກປີທີ່ຊີວີດນັ້ນຂຸຫຼົ່ນໄປຢ່າງບໍ່ເປັນທຳ..ຢ່າງຣະກຳລຳບາກ ຫົກປີທີ່ແຍກຄົນຮັກໃຫ້ຢູ່ໃນຄວາມຫວາດຜະຫວາ,

ໃນການຄອງຄອຍທີ່ຫາວັນສີ້ນສູນບໍ່ເຫັນ..

ຫົກປີທີ່ ຕັດອານາຄົດກັນລົງຢ່າງບໍ່ປານີ..

ອັນນີ້ ແຫຼະເຂົາວ່າອຸດົມການ ທີ່ລ້າງຜ່ານເລຶອດເນື້ອເຊື້ອໄຂກັນຢ່າງໂຫດຫ້ຽມ..

ອຸດົມການທີ່ຖືວ່າ:``ຫາກບໍ່ເປັນຝ່າຍເຈົ້າ, ຂ້ອຍກໍຄືສັດຕູ!!``

ແມ່ນໃຜຄິດມາ?

ແມ່ນໃຜຄິດມາ ນັ້ນບໍ່ສຳຄັນ, ແຕ່ແມ່ນໃຜເອົາມາໃຊ້ເພື່ອກົດດັນແລະຂົ່ມຂູ່ຄົນໃນຊາດດຽວກັນທີ່ມີແນວຄິດຕ່າງນີ້ຕິມັນຫນ້າລັງກຽດ.

ຫຼັງຈາກກັບມາແຕ່ສູນກັກຂັງທີ່ເອີ້ນກັນຢ່າງສງ່າຣາສີວ່າ``ສູນສັມມະນາ``ຫັ້ນເຂົາເຈົ້າ ແທນທີ່ວ່າຈະໄດ້ເປັນນັກວິຊາການ

ເພາະ ໄກ່ປ່າເກັ່ງທາງເລກ,ຟິສິກ,ເຄມິ ຮອບດ້ານແລະເພັດກະບໍ່ນ້ອຍຫນ້າໄກ່....ກັບມາພຽງມືເປົ່າແລະຄວາມຂົມຂື່ນທີ່ຕ້ອງແບກກັບມາ.

ແຕ່ໂຊກມັນຫາກຮ້າຍ..

ເວລາແຫ່ງຄວາມສັບສົນແລະໂຫດຮ້າຍນັ້ນໄດ້ຜ່ານກາຍໄປ..ດ້ວຍບຸນ.

ຫຼັງຈາກກັບມາ ..ບໍ່ຮູ້ ເພາະອັນໃດ ແຕ່ ຂ້ອຍ,ທີ່ເຄີຍມີປະສົບການໃນດິນແດນທີ່ຂອ້ຍອາໃສຢູ່ນີ້ ມັນກະບໍ່ຕ່າງຫຍັງໄປດອກ..ແມ້ແຕ່ລູກກັບພໍ່ກະຍັງສໍ່ກັນ..

ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພາກັນອອກເດິນທາງອອກຈາກປະເທດອັນແສນຮັກໄປ...

ດຽວນີ້ ພາກັນຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນປະເທດ ຫນຶ່ງຂອງໂລກທີ່ພໍຢູ່ໄດ້...

ຈົນເທົ່າ ປັດຈຸບັນ ຄວາມຮັກຂອງເຂົາເຈົ້າຍັງສົດໃສແລະຄິດວ່າຄົງຕລອດໄປ..

ສຳພັນຂອງຂ້ອຍແລະເພື່ອນຄົນນີ້ ໄດ້ຟື້ນຄືນມາໃຫ່ມພາຍຫຼັງທີ່ຂ້ອຍມີໂອກາດໃຊ້ ເນດ ສາມສີ່ ປີກວ່າມານີ້ ດ້ວຍການຕິດຕໍ່ພົວພັນສືບຖາມຫາກັນ..

ຄວາມເປັນມີດຂອງພວກເຮົາກັບມາແຫນ້ນແຟ້ນຂື້ນຄືນ..

ມື້ວານນີ້ ໄກ່ປ່າຍັງສົ່ງວິດິໂອ ໂອ້ໂລມຜ່ານ ຢູທູບມາໃຫ້ຟັງ.

ນ້ຳຕາຂ້ອຍໄຫຼເອິ່ລົ້ນເບົ້າຕາ..ຫມູ່ຄູ່ທີ່ໄດ້ຣະກຳລຳບາກຜ່ານມາບັດນີ້ເຂົາເຈົ້າມີຄອບຄົວແລະການເປັນຢູ່ທີ່ສົມບູນ.ຂ້ອຍກະດີໃຈນຳ.

ໃນບົດຂຽນບົດຫນຶ່ງໄກ່ປ່າໄດ້ເວົ້າຕໍ່ພັລຍາວ່າ:``ເກິດຊາດໃດກະຂໍໃຫ້ໄດ້ພົບຮັກແລະຢູ່ໃກ້ກັບເພັດຄົນນີ້ຄົນດຽວ``

ເຂົາເຈົ້າເຄີຍຮ່ວມສຸຂແລະທຸກມານຳກັນຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ.

ຂໍໃຫ້ຮັກຂອງເຂົາເຈົ້າຈົ່ງຍືນຫມັ້ນຊົ່ວຟ້າດິນສະຫຼາຍ

ແລະເກິດຊາດໃດກະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ມາພົບພໍ້ກັນໂດຍປະສະຈາກເຫດການດັ່ງຜ່ານມາໃນຊາດນີ້ ຫັ້ນເຖີ້ນ.

ແດ່ຮັກອັມມະຕະດ້ວຍຫົວໃຈ!

ຟັງເດິພີ່ນ້ອງພັນລາວທຸກທົ່ວຫນ້າ ເອົາເນື້ອເພັງນີ້ມາຝາກແທນຂອງຂວັນທີ່ຍັງເກັບໄວ້ໃນຫົວໃຈ.

ຫາກຍາມໃດໄດ້ມາພົບກັນແລ້ວຈຶ່ງຈະມອບໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນດ້ວຍມືຕໍ່ມື!, ສຳຫຼັບມື້ນີ້, ປີນີ້ ຂໍມອບເພັງນີ້ແທນໃຈໃຫ້ເປັນຂອງຂວັນວັນປີໃຫມ່ແກ່ທຸກໆຄົນທີ່ຢູ່ໃນພັນລາວແລະທີ່ໃຫ້ຄວາມເປັນມິດທີ່ດີສຶບມາ.

ອາຍຸວັນນັງສຂັງພລັງຕລອດໄປ...

"- ສຸຂຂີປີໃຫມ່ ........ສຸຂໃຈນ້ອງພີ່

ໂປຣດຈົ່ງໄດ້ມີ.......ຣາສີສູງສົ່ງ

ກຽດກ້ອງໄປໄກ....ພົ້ນໄພໃຈຈົ່ງ

ສົມດັ່ງປະສົງ........ຫມັ້ນຄົງຊົ່ວຟ້າ.

- ສົດໃສໃຈຊື່ນ.......ຣື່ນຣົມສົມປອງ

ສຸຂມີໃນຜອງ.......ສຫນອງເຮຶອງຈ້າ

ຜາບແພ້ໄພພານ...ພົ້ນມານນາໆ

ຂໍໃຫ້ດິນຟ້າ..........ຄູ້ມຄອງເຫມືອນກ່ອນ.

ref.  ລູກຂໍຂະມາ.....ລະໂທດພໍ່ແມ່

ເຖົ້າແກ່ຕາຍາຍ.......ຜິດພັ້ງພາດໄປ ອະໄພຫຼານກ່ອນ

ຂໍຮ້ອງເພັງນີ້............ສົ່ງພອນ

ຂໍອ່ວຍເປັນກອນບັນເລງ.....ລ້ຳເລິດກ້າເກັ່ງດັ່ງຫມາຍ.

- ອາຍຸຍືນຍັ້ງ............ວັນນັງເສີມສ້າງ

ຄູ່ຄຽງສຸຂັງ...............ພລັງແຖມໃຫ້

ເສົ້າໂສກໂຣກໄພ.......ຫນີໄກຫ່າງຫາຍ

ໂຊກລາບມາກມາຍ...ດັ່ງຫມາຍຖາວອນ."

ຄິດວ່າແມ່ນທ່ານ ຄຳຫຼ້າ ຫນໍ່ແກ້ວແຕ່ງໄວ້.

ຄວາມເຖົ້າຄວາມແກ່ນີ້ ເປັນບັນຫາໂລກແຕກແລ້ວ..

ທາງປະເທດຮອນແລນວ່າຈະຮ່າງກົດຫມາຍອອກມາວ່າ ຜູ່ເຖົ້າເກີນ ເຈັດສີບປີໄປແລ້ວ ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງປິ່ນປົວ!!!

ເຣື້ອງມັນກະມີຢູ່ວ່າ:ເຫັດການຂອງຊາຍເຖົ້ຈາກສາມປະເທດມາເວົ້າສູ່ກັນຟັງ.

ຈະເປັນແບບຕະຫຼົກຊວນຫົວກະໄດ້ ເປັນແບບທ້າທາຍສັງຄົມກະດີ!!

ເຖົ້າອັງກິດທີ່ອອກກິນເບັ້ຍບຳນານ, ຮອດຍາມວັນເສົາວັນທີດກະ ຖືແກ້ວວິສກີ້ ຈອນນີວອກເກີ້

ໄປນັ່ງເຫຍັ້ນນ້ອຍເຫຍັ້ນໃຫຍ່ຢູ່ໃນ `` ປັບ`` ແລະກະ ນັ່ງ..

ນັ່ງ....

ນັ່ງເຈົ່າຢູ່ກັບແກ້ວກັບຈອກຫັ້ນ..ຈົນແລ້ວມື້ແລ້ວເວັນໄປ....

ອັນຜູ່ເຖົ້າຝຣັ່ງ ກະຖືແກ້ວເຫຼົ້າ ການວາໂດສ ໄປນັ່ງເຈົ່າຢູ່ໃນ

``ຕາແວກ `` ບ່ອນໃດບ່ອນຫນຶ່ງ ແລະ ກະນັ່ງ...

ນັ່ງ...ຢ່ອນອາຣົມຈົນຫມົດມື້....

ສ່ວນຜູ່ເຖົ້າເບັ້ຍບຳນານ ຊາວໂປແລນ ນີ້ກະຖືແກ້ວໄປຄືກັນ...

ແລະໄປນັ່ງ...

ນັ່ງ....ຖ້າໃນມືກະຖືແກ້ວ ນັ່ງຖ້າກັນໄປ ບໍ່ຮູ້ຍາມໃດ

ນັ່ງຖ້າ ເກືອບຫມົດມື້.

ຖ້າພນັກງານຫ້ອງຄົ້ນຄົ້ວມາເອົາແກ້ວປັດສະວະທີ່ເອົາມາເພື່ອຈະໄປກວດຫັ້ນ...!!

ທີ່ຈິງແລ້ວ ຜຂ ມັກຂຽນໃນ ກຸ່ມ ທີ່ຕັ້ງຂື້ນມາ ມີຊື່ວ່າ ``ກະວີ``,

ແຕ່ ວວ ຊວນໃຫ້ເອົາມາໃສ່ໃນໄດອະຣິ, ເລີຍເຮັດໄປນຳຄຳບອກນັ້ນ..

``ຢູ່ເຂດແຄວ້ນ................ແດນດິນຖິ່ນພູຜາ
ແຄມທາຣານອງໄຫຼ.......ທຸກຍາມແມ້ຍາມແລ້ງ
ແສງເດືອນນວນໃສແຈ້ງ..ຄ່ຳຄືນເພງແຄມທ່າ
ຂ້ອຍເຄີຍພານາດນ້ອງ....ຮຽມຂ້ອຍນັ່ງຊົມ.

ນາງນັ້ນປັກດອກໄມ້.......ແຊມຜົມຫອມຍິ່ງ
ຈຳປາແດງດອກຊ້ອຍ.....ເກາະຫ້ອຍຫວ່າງຜົມ...ນາງເດ.

ຢູ່ແຈທາງເແຄມຮົ້ວ.......ດອກຄູນເຮຶອງເຫຼືອງຫຼາກ
ຍອຍດັ່ງພວງມະໄລ.......ມ່ອມອວນເຄີຍຮ້ອຍ
ເປັນຂອງຂວັນໃຫ້........ແທນໃຈຫນ່ຳໆ
ໃຫ້ຄິດນຳນາດນ້ອງ.....ຍາມໄດ້ຫ່າງກັນ.

ເຮົາພາກັນພວນສ້າງ....ດິນຄູນຮາກດອກ
ອິນທະຫວາຫອມຫວນ..ເມື່ອຍາມລົມຕ້ອງ
ພາກັນພຽນໆຕູ້ມ......ຮັກສາເຄືອດອກສມັ່ງ
ທີ່ທາວໄປບໍ່ຈັ້ງ..........ແຄມທ້າງຝັ່ງຂອງ.

ໃນແຈໃດຍັງເຫັນໄດ້...ຍອຍໄຮທີ່ນ້າວຈ່ອງ
ຫວັງຢາກແຕະຫນ້າພື້ນ..ດິນໄວ້ໃຫ້ຊື່ນໃຈ.

ດອກໃຫມ່ບານແດງເຂັ້ມ...ທານລົມອວດຫມູ່
ແມງຜູ່ທັງຫມູ່ເຜີ້ງ...........ກະບິນຜ້າຍທ່ຽວຕອມ ເຈົ້າເອີຍ.``

ຝາກໃຫ້ໃຜທີ່ມັກອ່ານຈັ່ງຊີ້.

ຢູ່ສານຊັ້ນຕົ້ນຂອງນະຄອນນາຣົກແຫ່ງຫນຶ່ງ

ໄດ້ມີການໂຈດແລະຟັງຄຳໃຫ້ການຂອງບັນດາວິນຍານ

ທີ່ບໍ່ຮູ້ຕົ້ນສາຍປາຍເຫດວ່າເປັນຫຍັງທີ່ຕ້ອງຈະໄດ້ໄປລົງນາຣົກ.

ຂຸນສານແຫ່ງນາຣົກຖາມວິນຍານທຳອິດວ່າ:``ເຈົ້າເຮັດຜິດເຣື້ອງໃດຈຶ່ງຖືກສົ່ງມາລຸ່ມພີ້?``

-ກະບໍ່ມີຫຍັງຫນາທ່ານ,ພຽງແຕ່ວ່າຖືກປະຫານຊີວີດເພາະວ່າໄດ້ຂ້າຄົນແບບບໍ່ເຈຕນາສອງຄົນ!

-ບໍ່ເຂົ້າໃຈ! ຊ່ອຍອະທິບາຍຕື່ມແນ່!

-ຍາມກັບມາເຮືອນກ່ອນໂມງເທື່ອໃດເຫັນເມັຍນອນຍູ້ມເປີ້ຍຢູ່ຕຽງຢ່າງມີຫຼັກໃນແບບວ່າມີຄວາມສຸຂ,

ປານວ່າຂື້ນສວັນທັງເປັນນີ້!

!?!?-ທ່ານຂຸນສານງົງແຕຫັນຫນ້າໄປຖາມຕໍ່ໄປກັບວິນຍານ່ອື່ນ..

ຂຸນສານແຫ່ງສານນາຣົກຖາມວິນຍານໂຕທີສອງວ່າ:``ເຈົ້າເດຊັ້ນເພາະເຫັດໃດຈຶ່ງຖືກສົ່ງລົງມາພີ້?``

-ທ່ານທີ່ເຄົາຣົບ ກະບໍ່ຮູ້ແຫຼ້ວ ເພາະນັ່ງຢູ່ໃນຕູ້ເຢັນດີໆ...

-ຂຸນສານແຫ່ງເມືອງນາຣົກຖາມວິນຍານດວງທີສາມ ແບບດຽວກັນ.

-ຜູ້ຂ້າກະບໍ່ຮູ້ຄືກັນພວມນັ່ງຕັ່ງທີ່ຢູ່ກ້ອງເຊັຍຂອງເພື່ອນບ້ານຢູ່,ຢູ່ບໍ່ຢູ່ກະມີຕູ້ເຢັນຕົກລົງມາຫຼີກນຳບໍ່ທັນ!!!

ປລ.ເກັບກຳມາແຕ່ໃສບໍ່ຮູ້ມັນຂ້ອງຢູ່ໃນເສັ້ນສຫມອງທີ່ໄດ້ອ່ານມາແຕ່ນານ.

ໄດ້ເກັບກຳມາຈາກຫນັງສືພິມທ້ອງຖິ່ນຂອງໂປແລນບາງສບັບມາຄາຍຄຽດກັນຕ້ອນຮັບປີໃໄຫມ່ນໍ:

໑ - ຕາມຂ່າວລືກັນວ່າ ຊາວສກອດແລນນີ້ເປັນຄົນຂີ້ຖີ່!

"ບ່າວ ແວງສກອດ ທີ່ຫາກໍກັບມາແຕ່ການນັດພົບກັບແຟນພໍມາຮອດເຮືອນພໍ່ກະຖາມໂລດວ່າ:

-ເປັນຈັ່ງໃດການພົບປະນັ້ນໄດ້ເຣື້ອງດີບໍ່ລູກ?

-ກະບໍ່ຂີ້ລ້າຍດອກພໍ່,ລູກຈ່າຍໄປພຽງສາມປອນເທົ່ານັ້ນ!

-ໂອໆໆໆໆຫຼາຍແທ້, ຫຼາຍແທ້ຫຼາຍວ່າ!

- ອີ່ພໍ່ເອີຍ, ກະຍ້ອນວ່າເລົາບໍ່ມີຫຼາຍໄປກວ່ານັ້ນເດ!"

໒ - ມີສາວຮູບບາງຮ່າງນ້ອຍນາງຫນຶ່ງໄຫວ້ວອນຕໍ່ອົງພະເຈົ້າທຸກໆມື້ກ່ອນກິນເຂົ້າວ່າ:

" ຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຜູ່ສັກສິດຈົ່ງດົນບັນດານໃຫ້

ເຊື້ອ ກາລໍຣີທັງຫມົດທີ່ກິນທຸກຄາບນີ້ໄປເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ຫົວນົມແຫ່ງດຽວທ້ອນ!

ສາທຸ!"

໓-

"ທ່ານຫມໍທີ່ເຄົາຣົບ, ທ່ານຈົ່ງ ຊອ່ຍຂ້ອຍແນ່, ຊ່ອຍຂ້ອຍແນ່, ຊ່ອຍຂ້ອຍແນ່.

ເພາະທຸກສິ່ງອັນ ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ເຮັດ ສາມເທື່ອ, ສາມເທື່ອ, ສາມເທື່ອ.

ມັນຊ່າງພາໃຫ້ຂ້ອຍອິດເມື່ອຍແທ້ໆ.

ແຕ່ວ່າເມັຍຂ້ອຍ ຜັດດີໃຈ, ດີໃຈ, ດີໃຈ..."

ແປຈາກວາຣະສານ ANGORA