ເວັນກັມ ຂຽນພວມຊິແລ້ວເສືອກຄອມດັບໄປຢ່າງກະທັນຫັນ,

ບໍ່ຮູ້ວ່າຊິເຮັດຈັ່ງໃດດີ ຂໍ້ມຸນທີ່ຂຽນຂື້ນບໍ່ທັນໄດ້ສົ່ງແລະ ເກັບກຳຫາຍໄປຈ້ອຍ.

ເສັຍດາຍ ດົນແລ້ວບໍ່ເປັນແບບນີ້!

ຈະພະຍາຍາມຂຽນຄືນໃໜ່ ຈະຊອກຫາໃນຄວາມຈຳທີ່ອາຈຫຼົງເຫຼືອຢູ່! ຊິເປັນຈັ່ງໃດກະຄອຍອ່ານກັນເດິ!

ເຫັນເຂົາເຢົ້າຢອກຫຼີ້ນ................ມ່ວນຊື່ນ

ເລາະລຽບແຄມຢຸດຢືນ.................ປາກເວົ້າ

ຊ່າງມີຄວາມໜາຍເຫັນຄື້ນ............ຟອງຍິບຍັບ

ສະທ້ອນຮັບແສງເສົ້າ....................ຂອງສຸຣີຫັສດົງ.

ແຄມຂອງແລະຊາຍຫາດ...............ກັບສາວ

ເປັນຄວາມງາມທີ່ອ່າວ...................ອວດໃຫ້

ຢາກມີຍິງຂ້າງເຮົາ.........................ເດີນສ່າຍ

ໂສມສວຍແຍງເບິ່ງໄວ້...................ໂອ້ອວດສວງສວັນ.

ແຕ່ສາວງາມເຂົາມີຄູ່.....................ແນບຂ້າງ

ຄວາມເອກາອ້າງວາງ....................ເຮົານັ້ນ

ມິອາຈສົມຄວາມຫວັງ....................ດັ່ງໜາຍ

ໃຫ້ເປັນຈິງຂື້ນໄດ້..........................ສົມປຣາຖນາ.

ແສງສຸຣີຄ່ອຍລາລັບ...................ນົກກາ

ບິນຄືນຮັງສັ່ງລາ.........................ຮ່ຳຮ້ອງ

ເໜືອນສຽງຫົວໃຈຂ້າ................ຮອນຮ່ຳ

ແສນຣະກຳມົວໜອງ.................ແລະຮຽກຮ້ອງຫາໃຜທີ່ໃຈຊາ.

ຍັງພຽງເຮົາດຽວດາຍ...............ກາງສາຍຊົນ

ຝູງໜູ່ຄົນແສນສຸກ.....................ຄືນຢ້າວ

ຫາກມີໃຜຢາກ.........................ບອກຂ່າວ

ວ່າຍັງເຫງົາແລະປ່ຽວເປົ່າ.....ທັງເສົ້າໃຈ.

ຈົ່ງຮີບມາແຄມທ່ານີ້........ທີ່ລໍຢູ່

ຂໍເປັນໜູ່ດ້ວຍຈິດ...........ມີດໃໜ່

ຮັປກັນຈະບໍ່ໃຫ້............ຊອກຊ້ຳໃນ

ຂໍພຽງໃຈນັ້ນຈົ່ງໄດ້.........ຍືນໄມຕຣີ...

ມາເປັນໄປທາງຕ່າງຈາກຂໍ້ຂຽນເກົ່າຊ້ຳ.