ຂຽນເມື່ອ: ກ.ລ.. 2, 2009
| ມີ
4 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ມື້ນີ້ ເອົາ ມາໃຫ້ໄດ້ອ່ານອີກເພັງຫນຶ່ງຂອງອາຈານ ຄຳຫຼ້າ ຫນໍ່ແກ້ວ.
ເພັງນີ້ ໄດ້ບອກເຖິງຄວາມຫ່ວງໄຍທັງດີໃຈທີ່ວ່າໃນທີ່ສຸດເຈົ້ານາຍຜູ້
ມີບົດບາດແກ່ຊາດໄດ້ຫຼິງເຫັນຄວາມສຳຄັນຂອງຊາດ ແລ້ວໄດ້ພາກັນຢຸດການໃຊ້ອາວຸດ.
``ຢ່າຊ້ຳຮອຍເດິມ``
``- ດີອົກດີໃຈ...................ທີ່ໄດ້ເຫັນລາວທັງຜອງ
ສະຫມານໄມຕຼີປອງດອງ ....ພີ່ແລະນ້ອງຖຶກຕ້ອງຄ່ອງກັນ
ເຊົາຣົບເຊົາຣາ................ເຊົາດ່າເຊົາຂ້າເຊົາຟັນ
ເຊົາຄຽດແຄ້ນເຊົາໂກດເຄຶອງກັນ ..ມາເຫັນກັນຮັກກັນເຫມຶອນເກົ່າ.
- ສິ້ນແລ້ວສົງຄາມ.............ສ້ຽນຫນາມແຫ່ງການພັທນາ
ມາພ້ອມພຽງກັນຕັ້ງຫນ້າ.....ຊ່ວຍສ້າງສາໃຫ້ສົມດັ່ງຫມາຍ
ທຸຣະກັນດານ...................ເຄິຍຜ່ານມາແລ້ວມາກມາຍ
ເປັນຄວາມຫວັງຄັ້ງສຸດທ້າຍ...ທີ່ລາວເຮົາໄດ້ຫມັ້ນຫມາຍໄວ້ກ່ອນ.
Ref.
- ປະຫວັດສາດ ................ຢ່າໃຫ້ຊ້ຳຮອຍເດິມ
ຢ່າຊ້ຳຢ່າເຕິມ...................ຢ່າແຕກແຍກໄປເຫມຶອນກ່ອນ
ຄວາມໂລບຄວາມຫຼົງ.........ຄວາມຫຼັງຂໍໃຫ້ມ້ວຍມອນ
ຢ່າຄຸ້ນຄິດຢ່າອາທອນ.........ຈົ່ງສັງວອນຫາຄວາມສາມະຄີ.
- ພີ່ນ້ອງຊາວລາວ..............ຮີບຟ້າວຫ້າງຫາເອົາໄວ້
ສ້າງສາພັທນາເລຶ້ອຍໄປ.....ເພຶ່ອລາວໄດ້ສຸກຂັງມັ່ງມີ
ສັພຍາກອນ.....................ດິນດອນລາວນັ້ນມາກມີ
ລາວຈະໄດ້ຮຸ່ງເຮຶອງສີ.......ຢູ່ດີກິນດີສຸກຂີທົ່ວກັນ.
ໜາຍເຫດ: ທີ່ນຳເອົາເພັງເກົ່າໆທັງຫມົດມາໃຫ້ລູກໆຫຼານໆໄດ້ອ່ານ
ພຽງເພຶ່ອຢາກສອດໃຫ້ຮູ້ວ່າໃນແຕ່ລະສະໄຫມໃດມັນກໍມີການຄິດ,
ການອ່ານ, ການຂຽນທີ່ແມ່ນຂອງຊາວລາວເຮົາ.
ເສັຍດາຍແຕ່ວ່າບໍ່ທັນມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະນຳເອົາເພັງເກົ່າໆຈັ່ງຊີ້ມາໃຫ້ໄດ້ຟັງ.