ໂຕກຽວດິດສນີລີສອດ ເປັນສວນສະນຸກທີ່ນິຍົມຫລາຍທັ້ງຄົນຍີ່ປຸ່ນເອງ ແລະ ນັກທ່ອງທ່ຽວຕ່າງປະເທດ  ຕັ້ງຢູ່ເມືອງຈິບະ ຕິດກັບທະເລ ມີເນື້ອທີ່ກວ້າງເຖິງ71ເຮັກຕາ ເປີດບໍລິການຕັ້ງແຕ່ປີ2001ເປັນຕົ້ນມາ

ມື້ນນີ້ເອົາເລື່ອງໄປທ່ຽວດິດສນີຊີໂຕກຽວມາເລົ່າໃຫ້ຟັງ ພ້ອມຮຼບປະກອບ   ກ່ອນອື່ນກໍ່ຕ້ອງເດີນທາງດ້ວຍລົດໄຟໄປ ເມືອງຈິບະ ຮອດສະຖານີ  ລີສອດດິສນີ ໂຕກຽວ   ແຕ່ມັນຈະກວ້າງຫລາຍ ຕ້ອງຂຶ້ນລົດໄຟນ້ອຍຂອງເຂົາທີ່ແລ່ນສະເພາະພາຍໃນ ລີຊອດ  ດິດສນີຊີ ຈະຕິດກັບດິສນີແລນ  ແຕ່ດິດສນີແລນເຄີຍໄປແລ້ວ ເທື່ອນີ້ກໍ່ເລີຍໄປທ່ຽວດິດສນີຊີ

ຄັນນີ້ລະ ທີ່ແລ່ນພາຍໃນລີສອດ

ແຫກຂີ້ຕາຕື່ນແຕ່ເຊົ້າມາລຽນແຖວຖ້າເຂົາເປີດໃຫ້ເຂົ້າແປດໂມງເຄິ່ງ ຕອນນີ້ປະມານແປດໂມງຍັງ ແຕ່ຄົນກະມາມືດຕຶບ ຂະຫນາດມື້ທຳມະດາໄດ໋ນີ້ ຄັນແມ່ນເສົາທິດລ່ະ ຢ້ານເຂົາຢຽບຫົວຂະນ້ອຍມັບຫ່າຊ້ຳ5555555 ຊື້ປີ້ເຫມົາຫນຶ່ງມື້ ຫລິ້ນໄດ້ທຸກຢ່າງ ເບິ່ງໄດ້ທຸກຢ່າງ ຜູ້ລະ6200ເຢັນ  ກະຫາກບໍ່ແພງ  ປະມານ 620 000ກີບ  ໂອ້ຍ ຫນາວຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯ

ໂຮງແຮມໃນຝັນທີ່ຢູ່ໃນລີສອດ

ບ່ອນປະຕູທາງເຂົ້າກະຍັງງາມແລ້ວ

ສະອອນຄົນມາທ່ຽວເອ້ແຕ້ເອ້ວ່າ

ກ່ອນອຶ່ນໄປຂຶ້ນຫໍຄວອຍແຫ່ງຄວາມຂີ້ຢ້ານໂຕສູງຯຂົວມືນີ້ ບໍ່ແມ່ນເປັນຕາຢ້ານແບບຜີ ແຕ່ຢ້ານຄວາມສູງແລະ ຄວາມໄວ ເກືອບຂາດໃຈຕາຍຄາຫໍຄອຍ ເພາະ ເຂົາໃຫ້ເຮົານັ່ງໃນລິບ ປິດໄຟ ແລ້ວປ່ອຍລິບລົງມາດ້ວຍຄວາມໄວສູງສຸດ ຫລາບຯຯຯຯຯຯແລວ້ຯຯຯຯຯຯ

ອັນນີ້ຈະບໍ່ເປັນຕາຢ້ານ ມັນພຽງແຕ່ຫມຸນ ປິ່ນໄວຯ ຫົວຕັກຫົວຄອນຊື່ຯ555555

ມີເຄືອ່ງຫລິ້ນຫລາຍອັນທີ່ໄວຫລາຍເລີຍຖ່າຍຮູບບໍ່ໄດ້ ສ່ວນຫລາຍຈະເປັນແບບຢ້ານອັນຕະລາຍ ຕ້ອງໃສ່ເຂັດຂັດນີລະໄພ ເພືອ່ຄວາມປອດໄພຂອງລູກຄ້າ ເຂົາເຈົ້າຈະກວດແລ້ວກວດອີກ ເບິ່ງວ່າ ເຂັດຂັດເຮົາແຫ້ນນບໍ່ ໃສ່ແວ່ນຕາ ຫມວກທີ່ຈະປິວຕົກບໍ່ ເຂົາຈະທັງເຕືອນທັງກວດຕະຫລອດເລີຍ

ແຖວນີ້ຊິອອກໄປແນວອາລັບ

ຄິດວ່າແຖວນີ້ອອກໄປແນວຢູໂລບ

ມາຂີ່ລົດລາງບິນນີ້ຕີລັງກາ360ອົງສາ ຂະນ້ອຍຢ້ານເກືອບຍ່ຽວແຕກ55555

ໄປຂີ່ເຮືອດຳນ້ຳ ໃຕ້ທ້ອງທະເລ ງາມຫລາຍຯຯຯ

ອຶ ເມື່ອຍແລ້ວ ໄວ້ຕໍ່ຕອນທີ່1 ເຢິ   ເຄື່ອງຫລິ້ນມັນຫລາຍໂພດ ກວ້າງໂພດ ແຖມຊິຫລິ້ນແຕ່ລະຢ່າງຕ້ອງລຽນແຖວກັນເປັນເຄຶ່ງຊົ່ວໂມງ ຫນຶ່ງຊົ່ວໂມງ ກໍ່ເລີຍທ່ຽວຈົນຄ່ຳກໍຍັງບໍ່ຫມົດ ດ໋ອກ

ຫໍຄອຍTokyo sky three ສູງ634ແມັດ ຕອນນີ້ເປັນຫໍຄອຍທີ່ສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ ຕັ້ງຢູ່ໂຕກຽວ  ຫາກໍ່ສ້າງແລ້ວ ເປັນຫໍຄອຍຮັບສົ່ງສັນຍານດາວທຽມ ທໍລະທັດ ວິທະຍຸ ແທັກຊີ ຕ່າງຯ ເປັນທັງຮ້ານອາຫານ ແຫລ່ງຊ້ອບປິ້ງ

ໄປຂຶ້ນຊົມວິວ ມາເລີຍເອົາຮູບມາຕ້ອນ

ມາຊື້ປີ້ທີ່ຈະຂຶ້ນໄປຊັ້ນເທິງຕັ້ງແຕ່ຕອນ12ໂມງ ແຕ່ຕ້ອງລໍຖ້າຂຶ້ນຮອບຕອນ7ໂມງແລງ ໂອ້ຍຯ ເກີດມາບໍ່ເຄີຍຮູ້ເຄີຍເຫັນ  ຄົນຫຍັງຊິມາທ່ຽວຫລາຍປານນີ້

ແຖວນີ້ຈະມີຮ້ານອາຫານ ຮ້ານຂາຍຂອງທີ່ລະລືກ ເຄື່ອງນຸ່ງ ຫລາຍອັນພັນແນວ ສ່ວນຮ້ານອາຫານນັ້ນ ເຫັນຄົນລຽນແຖວຖ້າເຂົ້າຮ້ານຍາວປານຫາງວ່າວແລ້ວ ຂະນ້ອຍຂໍບ່າຍຯກ່ອນ ລໍຖ້າບໍ່ໄຫວ ຫິວຊິເປັນລົມຕາຍກ່ອນ

ເລີຍພາກັນນັ່ງລົດໄຟໄປທ່ຽວບ່ອນອື່ນກ່ອນ ເພື່ອຂ້າເວລາກວ່າຊິໄດ້ຂື້ນຫໍຄອຍ  ກ່ອນອື່ນໄປຊອກຫາແນວຮອງທ້ອງກັນຕາຍ  ແລ້ວກໍ່ໄປເບິ່ງສະຖານີລົດໄຟໂຕກຽວ ໃນຮູບນີ້  ເປັນສະຖານີເກົ່າແກ່ ຫລາຍ ອ່ານປະຫວັດແລ້ວບໍ່ຄ່ອຍຈື່ວ່າຈັກຮ້ອຍປີລະບຸ

ຖືກລະເບີດສະໄຫມສົງຄາມໂລກແຕ່ຕອນນີ້ເພິ່ນບຸລະນະໃຫມ່ ຫາກກໍ່ແລ້ວ ແລະເປີດໃຫ້ເຂົ້າເບິ່ງໄດ້ແລ້ວ   ເພິ່ນຮັກສາໂຄງຮ່າງເກົ່າເອົາໄວ້ ມັນຈະເປັນແບບສະຕາຍຢູໂລບ  ແຕ່ລະມື້ຄົນຂີ່ລົດໄຟຈະແວະໄປຖ່າຍຮູບກັນຫລາຍ ອັນນີ້ເບິ່ງຟີ

ພາຍໃນອາຄານ ມັນຈະເປັນໂຮງແຮມທີ່ຫລູຫລາ ໄດ້ຍິນລາຄາແລ້ວຂະນ້ອຍຊິເປັນລົມ ໄດ້ຍິນວ່າຫ້ອງທີ່ມີລາຄາສູງສຸດເກືອບຮອດສາມພັນດອນລ່າ....ເອິກ.....

ລົດສາມລໍ້ລາກແບບບູຮານ ມີສະເພາະໃນແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວ  ບໍ່ກ້ານັ່ງດົນເພາະເວລາຈ່າຍເງິນແລ້ວມັນ ເຢັນ ສົມຊື່ອີ່ຫລີ.......ຄ່າແຮງງານເຂົາເຈົ້າຄືຊິແພງແທ້....ລອງນັ່ງອັນຖືກສຸດປະມານ10ຫລື 15ນາທີນີ້ລະ 3000ເຢັນ ປະມານ 300 000ກີບ ອີ່ແມ່ອີ່ພໍ່ເອີ້ຍ....

ໄປເບິ່ງພະລາດຊະວັງໂຕກຽວ ແຕ່ຫ້າມເຂົ້າໃນ ກໍ່ເລີຍໄດ້ແຕ່ຍ່າງອ້ອມໄປມາຕາມນອກນີ້ລະໄດ້ແຕ່ຈິນຕະນາການເອົາວ່າ ພາຍໃນພະລາດຊະວັງຊິເປັນແນວໃດ

ກັບມາຮອດ5ໂມງ ແຕ່ກະຍັງຕ້ອງລຽນແຖວຖ້າຂຶ້ນລິບອີກເກືອບສອງຊົ່ວໂມງ ອັນນີ້ແມ່ນນັກທ່ອງທ່ຽວລໍຖ້າຂຶ້ນລິບທັ້ງນັ້ນ

ວິວຕອນຄ້ອຍຄ່ຳຈາກ350ແມັດ ຂຶ້ນມາຮອດນີ້ລາຄາປີ້ແມ່ນ 2500ເຢັນ ປະມານ250 000ກີບ ຂຶ້ນລິບທີ່ມີຄວາມໄວຫລາຍ ໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່50ວິນາທີເທົ່ານັ້ນ  ໄວຈົນຮູ້ສຶກເຈັບຫູເລີຍ  ສ່ວນເພດານຂອງລິບ ຈະເປັນກະຈົກໃສ ເຮົາສາມາດເຫັນອາຄານຂອງຫໍຄອຍແລະຮູ້ວ່າລິບນັ້ນໄວປານໃດ ອູ້ ໄວຈົນລາຍຕາ

ເອົ້າຯ ຍາດກັນເບິ່ງ ຍາດກັນຖ່າຍຮູບຫັ້ນ

ກະຈົກມັນຈະເປັນອຽງຯໃຫ້ເຮົາສາມາດເຫັນວິວໄດ້ຫລາຍຂຶ້ນ  ຄົນຫລາຍຯ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງນັບຄົນຂຶ້ນແລະລົງ ຄືຊິຈຳກັດຈຳນວນແຫລະ ເພາະຖ້າຫໍຄອຍຮັບນ້ຳຫນັກຄົນບໍ່ໄຫວລະແມ່ນລຽບລ້ອຍເລີຍ....ບໍ່ໄດ້ກັບບ້ານມາກິນແຈ່ວປາແດກບ້ານເຮົາເລີຍ ເຮີ້ ເຮີ່ເຮີ່...

ອັນນີ້ຂຶ້ນມາຮອດ450ແມັດ ຕ້ອງຈ່າຍເພີ່ມອີກ ແສນກີບ  ແປວ່າຈ່າຍທັ້ງຫມົດ 350 ​000 ເພື່ອທີ່ຈະໄດ້ມາຂຶ້ນຫໍຄອຍນີ້.....ອືຮຶ.....ຢ່າເຢິ ຊາດນີ້ຄືຊິໄດ້ຂຶ້ນເທືອ່ດຽວນີ້ລ່ະ....ໂສຕາຍ

ຈາກ450ແມັດຂຶ້ນໄປຈະບໍ່ມີລິບໃຫ້ຂຶ້ນແລ້ວ ຈະເປັນແຕ່ໂຄງຮ່າງເຫລັກອີລູງຕຸງນັງຫັ້ນລະ  ຢູ່ບ່ອນນີ້ ຈະມີບ່ອນທີ່ພື້ນເປັນກະຈົກໃສ ຫນາຫນາ ເພື່ອລອງໃຈໃຜຊິກ້າຢຽບ  ຂຶ້ນໄປຢຽບກະຈົກໃສນັ້ນ ແລ້ວກໍ່ສ່ອງເບິ່ງລົງມາຮອດພື້ນດິນ  ອີ່ແມ່ເອີ້ຍ ສູງປານວ່າຂີ່ຍົນ  ຂາສັ່ນຢົກຯຮ້າຍກ່ອນຜີເຂົ້າ  ສ່ວນພວກທີ່ບໍ່ຢ້ານຄວາມສູງທັງຫລາຍ ເຂົາພາກັນທາງຫົວ ທັ້ງກະທຶບກະທືບ ລອວເບິ່ງຄວາມແຂງແຮງ ທົນທານຂອງກະຈົກ ໂອ້ຍຈັ່ງແມ່ນສູເຈົ້າກ້າເນາະ  ອືຮື.....ສ່ວນຂະນ້ອຍຂໍຢາດົມແດ່ທ້ອນ....

ຮິຮິຮິຈົບຂ່າວ

ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສົມບູນ ບ້ານຈຽງ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ

ນັກຮຽນມີ511ຄົນ ຄູມີ 21ຄົນ  ຫ້ອງຮຽນມີ 20  ຫ້ອງນ້ຳບໍ່ມີ  ນ້ຳປະປະບໍ່ມີ   ພັດລົມບໍ່ຕ້ອງຖາມຫາ ເພາະໄຟ້າບໍ່ມີ

ບາງຫ້ອງຄູບອກວ່າ ມີນັກຮຽນຮອດ70ເຖິງ80ຄົນ ຂີ່ຄໍກັນນັ່ງຮຽນຫນັງສື

ຕອນໄປຢາມໂຮງຮຽນພໍດີຕອນບ່າຍ2ໂມງ ກຳລັງອາກາດຮ້ອນສຸດຯ  ເຫັນສະພາບນ້ອງຯ ເຫື່ອໄຫລໄຄຍ້ອຍ ບາງຄົນນັ່ງວີເວີບຯຢູ່

ຈັ່ງແມ່ນເປັນຕາມີສະມາທິຮຽນແທ້ຯເດ້ເນາະ

ວິວໂຮງຮຽນບ້ານນອກມັນກໍ່ງາມດີໄດເນາະ ທ່າມກາງປ່າ ພູເຂົາ   ແຕ່ວ່າກວ່າທີ່ນ້ອງຯຊິຍ່າງໄປຮອດໂຮງຮຽນ ຈາກເສື້ອສີຊາວ ກາຍເປັນສີເຫລືອງ ເພາະຂີ້ຝຸ່ນ  ຫົນທາງລັດປ່າ  ລົດດຸດ ມາດຸດໃຫ້ພໍ ທຽງຍ່າງໄປຮຽນໄດ້ຊື່ຯ

ກຳລັງຫວ່າງຯຢູ່

ໂຮງອາຫານ ຫລື 7 11 ຂອງນ້ອງຯແລະ ນາຍຄູ

ສັງເກດເບິ່ງກະດານ ທັ້ງນັກຮຽນ ຄືຊິອ່ານຍາກເຕັມທີ   ສ່ວນນາຍຄູກໍຄືຊິຂຽນລຳບາກ ເຮີ້  ເວນກຳຯ ງົບປະມານຊື້ກະດານໃຫມ່ ກໍ່ຍັງບໍ່ມີເລີຍ....

ສ່ວນໂຮງຮຽນແຫ່ງທີ່3 ແມ່ນໂຮງຮຽນປະຖົມ ບ້ານຫນອງຄຳ ມີນັກຮຽນປະມານ170ຄົນ  ເປັນນັກຮຽນທຸກຍາກ ຊົນເຜົ່າລາວເທິງ

ຮຸບຂອງ ບໍ່ມີເທິ່ອ ບາດກັບມາຈາກບໍລິຈາກ ຈຶ່ງຊິລົງຮູບໃຫ້ເບິ່ງເດີ້

ໂຮງຮຽນປະຖົມຫີນເຫລັກໄຟ ເມືອງກາສີ ແຂວງ ວຽງຈັນ

ມີຫ້ອງຮຽນຫ້ອງດຽວແຕ່ວ່າ ມີປ1ກັບປ2 ຮຽນນຳກັນ ມ ໂຮງຮຽນຕັ້ງຢູ່ຈອມພູໃກ້ບ້ານ

ລຸງຄົນນີ້ບໍ່ແມ່ນນາຍຄູເດີ້  ເພິ່ນເປັນຮອງນາຍບ້ານ ແລະເບັນຜູ້ນຳທາງ ພາຍ່າງມາຢາມໂຮງຮຽນ

ນ້ອງນ້ອງເປັນຊົນເຜົ່າລາວເທິງທັ້ງຫມົດ ເຊິ່ງລ້ວນແຕ່ເປັນຄອບຄົວທຸກຍາກຫລາຍ  

ນັກຮຽນມີທັ້ງຫມົດ 38ຄອບຄົວ ແລະ ນັກຮຽນ ປະມານຊາວຄົນທີ່ພວກຂພຈ ຈະຊ່ວຍເຫລືອ

ຂອບໃຈພັນລາວທີ່ໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ຈັກກັບສະມາຊິກພັນລາວດີດີຫລາຍຫລາຍຄົນ ຂອບໃຈພັນລາວທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຈິກັບຄົນທີ່ມີເປົ້າຫມາຍແລະຈຸດປະສົງອັນດຽວກັນ ນັ້ນກໍ່ຄືການເຮັດບຸນດ້ວຍການ ຊ່ວຍເຫລືອເລັກນ້ອຍແກ່ຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ

ມື້ນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຈະມາຂຽນໄດອາລີ່ຂອບໃຈຄູບາຊານິພິດ ທີ່ຫນ້າເຫລື້ອມໃສ ສັດທາ ຈາກຈັງຫວັດກາລະສິນ ພ້ອມດ້ວຍ ພໍ່ຍົກ ແມ່ຍົກ ຂອງເພິ່ນ ແລະ ພີ່ປ້ານ້າອາ ລູກຫລານ ທາງຈັງຫວັດກາລະສິນ ; ຫມູ່ຄູ່ທີ່ຮັກແພງ ພີ່ປ້ານ້າອາຊາວກຸງເທບ; ພີ່ນ້ອງຮ່ວມໂລກ ຊາວຍີ່ປຸ່ນທີ່ຢູ່ເມືອງໄທ ຫລື ຍີ່ປຸ່ນກໍ່ດີ; ອ້າຍໄດໂນເສົາ ຫລື ອ້າຍ ສິບແປດ ອີກຄັ້ງ(ຍັງບໍ່ທັນຮູ້ຊື່ແທ້ເພິ່ນເທື່ອ) ທີ່ຢູ່ທາງວຽງຈັນ;ແລະ ຫມູ່ຄູ່ ພີ່ນ້ອງທຸກຄົນທາງຝັ່ງລາວ ທີ່ໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມື ຄຳຄິດເຫັນ ສະຫນັບສະຫນູນ ໃຫ້ກຳລັງໃຈ ແກ່ພວກຂພຈ ສະເຫມີມາ.

ແລະ ມື້ນີ້ຂພຈ ກໍ່ຈະມາແຈ້ງຂ່າວໃຫ້ບັນດາທ່ານທີ່ສົນໃຈຢາກເຮັດບຸນນຳ ຂພຈ ແລະຄູບາຊານິພິດ ແລະຜູ້ຕິດຂອງເພິ່ນຈາກຈັງຫວັດກາລະສິນ ດ້ວຍການບໍລິຈາກເຄື່ອງຂອງຕ່າງຯດັ່ງລຸ່ມນີ້ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຂອງໃຫມ່ຫລືເກົ່າກໍ່ຕາມ ເຊັ່ນວ່າ: ເສື້ອຜ້າຂອງນັກຮຽນຫລືນຸ່່ງຫລິ້ນ  ຜ້າຫ່ົມ ກະເປົາ ເກີບນັກຮຽນ ປຶ້ມຂຽນໃຫມ່ ບິກ ສໍ ຢາງລຶບ ບັນທັດ ເຄື່ອງຫລິ້ນເດັກ ອຸປະກອນການກິລາຕ່າງຯ ບິກເຟິດສຳລັບຂຽນກະດານຂາວ ແລະ ນ້ຳ

ເມິກເຕີມບິກເຟິດ.

ຖ້າທ່ານໃດສົນໃຈຢາກເຮັດບຸນບໍລິຈາກເຄື່ອງຂອງຕາມທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນີ້ ຂໍໃຫ້ທ່ານໄປຝາກເຄື່ອງໄວ້ນຳຫມູ່ຂ້າພະເຈົ້າ ຢູ່ຮ້ານຊິ້ນດາດ ມິດຕະພາບ ແຄມຂອງໃກ້ກັບສາມແຍກປາກປາສັກ  ເບີໂທແມ່ນ 020 2333 3420 ຊື່ເກດ

ສຳລັບການເດີນທາງໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງຄັ້ງນີ້ແມ່ນວັນທີ່17/12/2012 ເປົ້າຫມາຍມີສາມໂຮງຮຽນແລະ ຫນຶ່ງບ້ານ ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມບ້ານຈຽງ ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານຫນອງຄຳ ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານຫີນເຫລັກໄຟ ແລະ ບ້ານຫີນເຫລັກໄຟ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ.

ເຊິ່ງລ້ວນແຕ່ເປັນໂຮງຮຽນທຸກຍາກ ຂາດເຂີນຫລາຍ.ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມບ້ານຈຽງ ບາງຫ້ອງມີນັກຮຽນຮອດ 70-80ຄົນ ຂີ່ຄໍກັນຮຽນ ພັດລົມຊ້ຳ ພັດ  ບໍ່ ມີ ເ ພ າ ະ   ບໍ ມີໄ ຟ້າ  ຫ ລັງຄາຊ້ຳ ພັດ ເ  ປັນ  ສັງກ  ະ  ສີ ແ ຮ ງ ຕ ື່ມ ຄ  ວ າ ມ ຮ້ ອນ ອົບເອົ້າໃສ່ອີກ. ສ່ວນນັກຮຽນປະຖົມ ບ້ານຫນອງຄຳ ແລະ ຫີນເຫລັກໄຟ ລ້ວນແຕ່ເປັນນັກຮຽນຊົນເຜົ່າມາຈາກຄອບຄົວທຸກຍາກ ບາງຄົນບໍ່ມີຮອດເງິນຊື້ຖົງພາຍມາຮຽນ ບາງຄົນບໍ່ມີເກີບໃສ່ ນ້ອງຯຫລາຍຯຄົນ ນຸ່ງເຄື່ອງຂາດສ້ອຍ ມາຮຽນ ເຫັນແລ້ວເປັນຕາເວດທະນາຫລາຍ....

ວັນທີ່22ເດືອນ5ປີ2012ນີ້ ເລື່ອງທີ່ເປັນຂ່າວດັງໄປທົ່ວໂລກແມ່ນຂ່າວກ່ຽວກັບການເປີດໂຕຢ່າງເປັນທາງການຂອງຫໍຄອຍທີ່ສູງທີ່ສຸດໃນໂລກຂອງຍີ່ປຸ່ນ ນັ້ນກໍ່ຄື Tokyo sky tree ຫໍຄອຍໂຕກຽວສະກາຍຕຣີ ຫໍຄອຍນີ້ຕັ້ງຢູ່ເຂດຊຸມິດະ ນະຄອນຫລວງໂຕກຽວ.ມີຄວາມສູງເຖິງ634ແມັດ ປະເພດຫໍຄອຍໂຕກຽວສະກາຍຕຣີເປັນຫໍຄອຍທີ່ສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ ທຳລາຍສະຖິຕິຫໍຄອຍທີ່ສູງທີ່ສຸດໃນໂລກອັນເກົ່າຂອງຈີນ ນັ້ນກໍ່ຄື ຫໍຄອຍ ແຄນຕັນ ທີ່ສູງ600ແມັດ ແລະໃນປະເພດສິ່ງກໍ່ສ້າງໂຕກຽວສະກາຍຕຣີເປັນສິ່ງກໍ່ສ້າງທີ່ສູງອັນດັບສອງຂອງໂລກຮອງຈາກຕຶກ ບູຣຈ ຄາລິຟາຂອງດູໄບ ທີ່ມີຄວາມສູງເຖິງ 828ແມັດ.

ໂຕກຽວສະກາຍຕຣີ້ໃຊ້ເປັນຫໍກະຈາຍສັນຍານຕ່າງໆເຊັ່ນວ່າ: ໂທລະພາບ ວິທະຍຸ ແທັກຊີ. ເປັນຫໍສັງເກດການ.ເປັນທັງຮ້ານອາຫານ.ແລະ ເປັນບ່ອນຊົມວິວ.

ຫໍຄອຍນີ້ໃຊ້ເວລາສ້າງ4ປີ.ມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງແມ່ນ 440ລ້ານດອນລ່າສະຫະລັດ ສ້າງໂດຍບໍລິສັດໂທບຸ ເຣວເວ ຈຳກັດ.

ການສ້າງຫໍຄອຍສັນນີ້ຂຶ້ນໃຫມ່ກໍ່ຍ້ອນເພື່ອຈະສົ່ງສັນຍານແບບດີຈີໂຕໃຫ້ຄວບຄວມທົ່ວເຖິງ ເພາະວ່າໂຕກຽວມີຕືກສູງຫລາຍເຮັດໃຫ້ບັງສັນຍານ ເລີຍຕ້ອງສ້າງຫໍສົ່ງສັນຍານທີ່ສູງໆແບບນີ້ຂຶ້ນ ແລະຍັງເປັນການດຶງດູດການທ່ອງທ່ຽວ ທີ່ຢາກຂຶ້ນລິບຄວາມໄວສູງຂຶ້ນໄປເບິ່ງວິວຂອງໂຕກຽວໃຫ້ຮອບມຸມ360ອົງສາ ຊຶ່ງປີ້ຂຶ້ນໄປເບິ່ງວິວນີ້ໄດ້ຍິນມາວ່າປະມານ30ດອນລ່າສະຫະລັດ ຫລື ອາດຈະຂຶ້ນໄປປ່ຽນບັນຍາກາດກິນເຂົ້າຊົມວິວຢູ່ຫໍຄອຍກໍ່ຄົງຈະເປັນປະສົບການທີ່ຫນ້າສົນໃຈອີກແບບຫນຶ່ງ ກິນໄປສຽວຄວາມສູງໄປ ໂອ້ຍ!!!!!ຊິເປັນລົມ!!!!!

ຮູ້ສຶກວ່າໄດອາຣີ່ຂອງຂພຈຈະຫາຍແວັບໄປໃສກໍ່ບໍ່ຮູ້ ທັ້ງໆທີ່ຂຽນໄປແລ້ວ ເລື່ອງບໍລິຈາກເຄື່ອງ ໃນເມືອງກາສີຕອນທີ່3 ຮູບກໍ່ຍັງມີຢູ່ໃນອາລະບ້ຳແຕ່ ໄດອາຣີ່ຫາຍ ສະແດງວ່າ ຖຶບໄດອາຣີ່ຖິ້ມຫລືບໍ້ເນາະ???ຮຶ ຂຽນໃຫມ່ກໍ່ໄດ້ຕວ່ະ ບໍ່ງໍ້ດ໋ອກ! ໄດອາຮີ່ມື້ນີ້ແມ່ນສືບຕໍ່ການບໍລິຈາກເຄື່ອງນຸ່ງ ອຸປະກອນການຮຽນ ການກິລາ ໃຫ້ແກ່ນ້ອງໆນັກຮຽນໃນວັນທີ່ 4ເດືອນເມສາ ປີ2012 ໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນເປົ້າຫມາຍແຫ່ງທີ່2ຂອງການຊ່ວຍເຫລືອຄັ້ງນີ້ ນັ້ນກໍ່ຄື ໂຮງຮຽນປະຖົມສົມບູນ ບ້ານ ວຽງທອງ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ຊຶ່ງເປັນໂຮງຮຽນທຸກຍາກໃນເມືອງກາສີ ອາຄານໂຮງຮຽນເປັນຝາໄມ່ເຮ້ຍໂປດໆ ຫລັງຄາຮົ່ວໆໂດກໆໄມ້ເຮ້ຍ ພຶ້ນເປັນດິນມະລຸກຄຸກຄິກ ກະດານດຳໂປດໆແຖມປວກຫ້ຽນ ໂຕະຕັ່ງກໍ່ແບບບໍ່ລະວັງແມ່ນສ້ຽນປັກກົ້ນໂລດ!!!!!ນັກຮຽນທັງຫມົດມີ90ຄົນ ນາຍຄູຊາຍລ້ວນ4ຄົນ ນັກຮຽນແມ່ນມີທັ້ງຊົນເຜົ່າລາວລຸ່ມ ລາວເທິງ ໄທດຳ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນມາຈາກຄອບຄົວຍາກຈົນ ອາຊີບເຮັດໄຮ່ ນາ ສວນ ຮັບຈ້າງ ຕາມພາສາບ້ານນອກ ໂຮງຮຽນແຫ່ງນີ້ຫ່າງຈາກບ້ານເກີດຂອງຂພຈ ພຽງແຕ່ 4ຫາ5 ກິໂລແມັດ.ດ້ານຫນ້າໂຮງຮຽນຕິດກັບທາງຫລວງເລກທີ່13ເຫນືອ ດ້ານຫລັງເປັນປ່າ ແລະ ປ່ານັ້ນລ່ະ ແມ່ນຫ້ອງນ້ຳທຳມະຊາດຂອງນ້ອງໆ.ສ່ວນບັນຍາກາດການແຈກຢາຍເຄື່ອງຊ່ວຍເຫລືອມາເບິ່ງຮູບນຳກັນເລີຍເນາະ

ລຽນແຖວຖ້າຮັບເຄື່ອງ

ພະແນກຈັດຕຽມເຕັມທີ່ ເອື້ອຍໃພ້ທ້ອງປ່ອງໃກ້ເກີດຂອງຂພຈເອງ ເພິ່ນເປັນຜູ້ປະສານງານກັບໂຮງໃຫ້ທຸກຢ່າງ ຂອບໃຈຫລາຍໆເນີ້!!!

ເລີ່ມແຈກເຄື່ອງຂອງຜູ້ລະຖົງໆ !ເອົ້າ ຢ່າແຫຍ້ກັນ ໆ ແຈກໃຫ້ຄົບທຸກຄົນຫັ້ນລ່ະ ຢ່າຢ້ານບໍໄດ້!!!!!

ພ້ອມດ້ວຍອຸປະກອນການຮຽນ

ເຄື່ອງນຸ່ງສຸພາບເພຶ່ອນຸ່ງມາສອນຫນັງສືສຳລັບນາຍຄູພ້ອມ

ນ້ອງໆທີ່ມາຮຽນຄົບທຸກຄົນມື້ນີ້ເພາະຮູ້ວ່າພວກຂພຈຊິມາແຈກເຄື່ອງໃຫ້

ແລ້ວໆກໍ່ຖ່າຍຮູບລວມຫມູ່ເປັນທີ່ລະລຶກແນ່ ບັນຍາກາດຟົດຟື້ນມ່ວນຊຶ່ນຂະຫນາດເລີຍມື້ນີ້

ຫ້ອງນ້ອຍໆຊ້າຍມືສຸດນີ້ ບໍ່ແມ່ນຄອກລົດ ບໍ່ແມ່ນຄອກເປັດໄກ່ເດີ້ ມັນແມ່ນຫ້ອງການຂອງນາຍຄູ ແລະ ອຳນວຍການໂຮງຮຽນເດີ້

ຢ້ຽມຢາມຫ້ອງຮຽນຂອງນ້ອງໆ ໄຮເທັກສຸດໆເລີຍບໍ່?????

ນາຍຄູກໍ່ຂີ່ເວບຈີນອີ່ຮ້າງ ມາສອນຢູ່ໂຮງຮຽນຮ້າງໆ!!!ເພງນີ້ຂພຈແຕ່ງເອງເດີ້!!!! ສັງເກດເບິ່ງກະດານດຳເດີ້ ພີ່ນ້ອງ!!!

ຝາໂຮງຮຽນກໍ່ຄັກໆ ກ່ອນເປີດແອຊ້ຳ ບາດລົມພັດມາເຢັນວີ່ໆ ປານຢູ່ກາງທົ່ງນາພຸ້ນໄດ໋ນີ່!!!!!

ແຕ່ມີຂ່າວທີ່ຫນ້າຍິນດີກັບພວກນ້ອງໆແລ້ວລ່ະ ເພາະວ່າຕອນນີ້ທາງກະຊວງສຶກສາເພິ່ນອານຸຍາດງົບສ້າງໂຮງຮຽນງາມໃຫ້ໃຫມ່ ແລະ ຕອນນີ້ກຳລັງປຸກສ້າງຢູ່ ຄິດວ່າ ປີຫນ້າປີໃນ ຖ້າມາຢາມນ້ອງໆອີກ ກໍ່ຄົງຈະໄດ້ຮຽນຢູ່ຫ້ອງຮຽນງາມແລ້ວລ່ະ ຂໍສະແດງຄວາມດີໃຈນຳນ້ອງໆເດີ້!!!

ມື້ນີ້ຊິເອົາເລື່ອງການໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານໂພນທັນ ໃນວັນທີ່4 ເດືອນເມສາ ປີ 2012 ມາເລົ່າໃຫ້ຟັງຕໍ່ ບ້ານໂພນທັນແມ່ນຫມູ່ບ້ານ ຊົນເຜົ່າລາວເທິງທີ່ທຸກຍາກບ້ານຫນື່ງ ໃນເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ຊຶ່ງຫ່າງຈາກບ້ານເກີດ ຂພຈ ພຽງແຕ່ 5 ກິໂລແມັດ.ມີປະຊາຊົນປະມານ70ຄອບຄົວ ສ່ວນຫລາຍອາຊີບເຮັດໄຮ່. ໄຟຟ້າກໍ່ມີຢູ່ສະເພາະແຕ່ບາງເຮືອນທີ່ມີເງິນພໍແລ່ນໄຟເຂົ້າເຮືອນ ສ່ວນນ້ຳປະປາແມ່ນບໍ່ມີເທື່ອ ແຕ່ມີນ້ຳກັອກສ່ວນລວມໃນຫມູ່ບ້ານ ທີ່ອົງການຊ່ວຍເຫລືອຂອງຕ່າງປະເທດມາເຮັດໃຫ້ ເປັນແບບນ້ຳຮັງລິນ ທີ່ຕໍ່ມາແຕ່ເທິງພູ.ອັນນີ້ກໍ່ຕ້ອງຂອບໃຈການຊ່ວຍເຫລືອຂອງເພິ່ນທີ່ເຮັດໃຫ້ ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນບ້ານໂພນທັນເຮົາ ບໍ່ຕ້ອງລຳບາກໄປຕັກນ້ຳຢູ່ຫ້ວຍ   ແລະນ້ຳລີກທີ່ ຢູ່ໄກໆສູ່ມື້ອີກແລ້ວ .ບັນຍາກາດເປັນແນວໃດມາເບິ່ງຮູບນຳກັນເດີ້.

ພາກັນຕື່ນແຕ່ເຊົ້າເອົາຈັ່ງຫັນໄປວັດຖະຫວາຍຄູບາ ຢູ່ວັດບ້ານ ໂພນແບ່ງ ທີ່ເພິ່ນນອນຢູ່ ວັດບ້ານນອກຂອກນາ ທ່າມກາງພູຜາ ບ້ານຂພຈ ຂະຫນາດເດືອນສີ່ ຍັງມີຫມອກຫລາຍປານນີ້ເດ້)))))= 

ພະສັນແລ້ວພວກເຮົາກໍ່ພາກັນກິນເຂົ້າສາມັກຄີໃນວັດເອົາບຸນ ນຳພໍ່ແມ່ພີ່ນ້ອງບ້ານໂພນແບ່ງ ແລະເພຶ່ອເປັນການກຽມແຮງກ່ອນຈະອອກໄປຢາຍເຄື່ອງໃຫ້ນ້ອງໆນັກຮຽນ. ພໍດີເຮັດພາເຂົ້າຢາດນ້ຳໃຫ້ພໍ່ຂພຈທີ່ເສຍໄປແລ້ວ ຄົບຮອບຫນຶ່ງປີໃນມື້ວັນທີ່4 ເດືອນເມສາ.

ໄປຮອດແລ້ວໂຮງຮຽນເປົ້າຫມາຍການຊ່ວຍເຫລືອອາຄານໂຮງຮຽນກໍ່ມີສະພາບໄຮເທັກດັ່ງທີ່ເຫັນນີ້ລ໋ະ ນ້ອງໆນັກຮຽນກໍ່ສະອາດສະອ້ານດັ່ງທີ່ເຫັນນີ້ລ່ະ ອຶຮຶ!!!! ຫ້ອງຮຽນມີສອງຫ້ອງຮຽນ ນັກຮຽນທັງຫມົດມີ 30ຄົນ ປ1 ຮອດປ3 ແຕ່ຫ້ອງຮຽນມີແຕ່ສອງຫ້ອງ ກໍ່ເລີຍເອົາປ1ກັບປ2 ຮຽນລວມກັນ ແຕ່ແຍກກະດານ ສ່ວນນາຍຄູກໍ່ຊ້ຳພັດວ່າມີຜູ້ດຽວ

ແກະໆ ກຽມໆ ແຈກໆ

ນ້ອງເຂົ້າແຖວໃຫ້ເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ທາງຫລັງແມ່ນບັນດາພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນທີ່ພາກັນມາຫຸ້ມເບິ່ງ ລູກຫລານຊິໄດ້ເຄື່ອງຊ່ວຍເຫລືອ

ນີ້ແມ່ນນາຍຄູບ້ານນອກ ຜູ້ເສຍສະຫລະ ທຸ້ມເທແຮງກາຍແລະສະຫມອງເພື່ອສອນເຫມົາ ທັ້ງ ປ1 ປ2 ປ3 ໃນເວລາດຽວກັນ ເວລາຖາມຄູວ່າເຮັດຈັ່ງໃດສອນ ນາຍຄູບອກວ່າ ແລ່ນເຂົ້າຫ້ອງນີ້ ແລ່ນເຂົ້າຫ້ອງນັ້ນຢູ່ຫມົດມື້ວ່າຊັ້ນຄົນທີ່ຈັບຫມາກບານ ແມ່ນຫລານນ້ອຍຂພຈເອງ ເພິ່ນລົງທຶນຂາດໂຮງຮຽນມາຊ່ວຍວຽກຢາຍເຄື່ອງຊ່ວຍພວກເຮົາພຸ້ນນ່ະ

ແຈກແລ້ວໆກໍ່ຖ່າຍຮູບລວມກັນແນ່ ເອົ້າ ແຊະ ໆ ໆ ສີຫນ້າຂອງນ້ອງໆ ບົ່ງບອກວ່າ ຮວາຍ! ຖ່າຍໄວໆແນ່ແມ໋ ຫນັກໄດ໋ນີ້ ທ່ານສັງເກດເບິ່ງຕີນຂອງນ້ອງໆ ສ່ວນຫລາຍຈະປະຕີນເປົ່າມາໂຮງຮຽນ ທັ້ງໆທີ່ຫົນທາງມະລຸກຄຸກຄິກ ເຫດຜົນຫນຶ່ງ ຄິດວ່າຍາກຈົນບໍ່ມີເງິນຊື້ໃຫ້  ສອງຊຶ້ໃຫ້ແລ້ວເຮັດເສຍ ເລີຍບໍ່ຊື້ໃຫ້ອີກ

ເຫລືອແຈກໃຫ້ນ້ອງໆນັກຮຽນແລ້ວ ກໍ່ແຈກໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນທີ່ມາ ເບິ່ງສະພາບການຕໍ່

ເຢ້ ໆ ໄດ້ເຄື່ອງນຸ່ງ ແລະເຄື່ອງຮຽນໃຫມ່ແລ້ວ ປະຢັດເງິນ ອີ່ພໍ່ອີ່ແມ່ໄດ້ຫລາຍເຕີບ ເຢ້ໆໆໆໆໆ

ມື້ນີ້ຂພຈ ຊິເລົ່າເລື່ອງທີ່ພວກຂພຈໄດ້ໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງມາໃຫ້ຟັງອີກແລ້ວ  ການບໍລິຈາກເທື່ອນີ້ ບໍ່ຄືເທື່ອກ່ອນໆຜ່ານມາ ເພາະວ່າເທື່ອນີ້ເຈົ້າສັດທາບໍ່ແມ່ນ ຂພຈກັບສຸດຫລໍ່ ແຕ່ແມ່ນຄູບາ ຈາກຈັງຫວັດກາລະສິນ ປະເທດໄທ ເຊິ່ງເພິ່ນໄດ້ອ່ານໄດອາລີ່ ການໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງຂອງຂພຈ ຈາກພັນລາວແລ້ວເຫັນຄວາມທຸກຍາກຂອງອ້າຍນ້ອງຊາວລາວຂອງພວກເຮົາ ແລ້ວເກີດຄວາມອີ່ຕົນສົງສານເພິ່ນກໍ່ເລີຍຕິດຕໍ່ ຂພຈ ເພື່ອມາຊ່ວຍເຫລືອ ເຮັດບຸນນຳກັນ .ຈາກນັ້ນຄູບາ ຊານິພິດ ອິນທະຈາຣີ (ຂພຈ ໄດ້ຂໍອານຸຍາດອອກຊື່ເພິ່ນແລ້ວ) ເພິ່ນກໍ່ໄດ້ປຸກລະດົມຂໍເຄື່ອງບໍລິຈາກນຳພໍ່ແມ່ພີ່ນ້ອງທາງກາລະສິນ ມີທັງເສື້ອຜ້າມືສອງ ປຶ້ມ ບິກ ສໍ ຢາງລືບ ສໍສີ ຫມາກບານ ເຊິ່ງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນທາງພຸ້ນເພິ່ນຊ່ວຍກັນບໍລິຈາກມາຈົນວ່າ ຄູບາກັບບັນດາລູກສິດ ເພິ່ນຂົນມາບໍ່ຫລ້ອນ ຖ້ຽວນີ້ພວກເຮົາກໍ່ເລີຍ ຂົນມາໄດ້ແຕ່ເຕັມລົດຕູ້ຄັນຫນຶ່ງ.ຄູບາບອກວ່າ ເຄື່ອງຍັງຢູ່ກຸດຕິເພິ່ນຫລາຍຈົນຊິບໍ່ມີບ່ອນຢູ່ແລ້ວ ແມ່ອອກເອີ້ຍ ຮິບມາເອົາໄປຊ່ວຍແຈກໃຫ້ຜູ້ທຸກຍາກຢູ່ລາວໄວໆ ວ່າຊັ້ນ.ຂພຈ ຊາບຊຶ້ງນ້ຳໃຈຂອງ ຄູບາເພິ່ນຫລາຍທີ່ເພິ່ນໄດ້ກ່າວກັບ ບັນດາພໍ່ແມ່ພິ່ນ້ອງຊາວກາລະສິນວ່າ ການຊ່ວຍເຫລືອຄັ້ງນີ້ ເຖິງຈະບໍ່ແມ່ນພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດໄທ ແຕ່ກໍ່ແມ່ນພີ່ນ້ອງຮ່ວມໂລກມະນຸດຄືກັນ ບໍ່ໃຫ້ຈຳແນກວ່າເປັນຄົນປະເທດໃດ ຊ່ວຍຄົນຄືກັນ ກໍ່ໄດ້ບຸນຄືກັນຫມົດ...........ແລະແລ້ວ ພະລັງແຫ່ງຄວາມສັດທາກໍ່ໄດ້ກໍ່ໄດ້ລົ້ນຂ້າມຊາຍແດນລາວໄທທີ່ມີນ້ຳຂອງຂວາງກັ້ນ ແຕ່ແມ່ນ້ຳຂອງກໍ່ບໍ່ສາມາດຂວາງກັ້ນ ຄວາມສັດທານັ້ນໄດ້.

ຄູບາເພິ່ນອອກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃຫ້ຫມົດທຸກຢ່າງຕັ້ງແຕ່ກາລະສິນຮອດກາສີ ເພິ່ນເຊົ່າລົດຕູ້ຢູ່ຝັ່ງລາວສອງມື້ ສ່ວນຜູ້ຮ່ວມເດີນທາງທັງຫມົດກໍ່ມີ ຄູບາຫນຶ່ງອົງກັບຍາດໂຍມສີ່ຄົນ.ພວກຂພຈໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງນຸ່ງໃຫ້ແກ່ຫມູ່ບ້ານຊົນເຜົ່າລາວເທິງທຸກຍາກ ສອງຫມູ່ບ້ານ ບໍລິຈາກເຄື່ອງນຸ່ງ ອຸປະກອນການຮຽນໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນປະຖົມທຸກຍາກສອງແຫ່ງ ເຄື່ອງຫລິ້ນແລະ ອຸປະອນການຮຽນໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນອານຸບານຫນຶ່ງແຫ່ງ ສ່ວນບັນຍາກາດຊິເປັນແນວໃດໄປເບິ່ງຮູບນຳກັນເລີຍເດີ້

ປ່ຽນຈາກລົດໄທໃສ່ລົດລາວຢູ່ຫນອງຄາຍ ຍັດຍັດເຕັມທີ່

ຄູບາພາແວ່ວັດອົງຕື້ຖະຫວາຍເຄື່ອງ

ຫົນທາງວຽງຈັນໄປກາສີບໍ່ຮອດສອງຮ້ອຍກິໂລແຕ່ວ່າສະພາບຫົນທາງເປ່ເພຫລາຍເລີຍໃຊ້ເວລາເດີນທາງປະມານ5ເຖິງ6ຊົ່ວໂມງ ຕອນນີ້ແວ່ເຊົາເມື່ອຍຢູ່ຜາຮອມໃກ້ຊິຮອດກາສີແລ້ວ ອົດເອົາອົດເອົາເດີ້

ແວ່ຢາຍເຂົ້າຫນົມໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຜົ່າລາວເທິງບ້ານຫິນເຫລັກໄຟ

ຂພຈພາບັນດາພໍ່ອອກແມ່ອອກກິນອາຫານພື້ນບ້ານແບບລາວໆມີທັງສັດປ່າ ຜັກປ່າ ເພິ່ນບອກວ່າແຊບຫລາຍໆວ່າຈັ່ງຊັ້ນ ມາຮອດຕູບນ້ອຍປຸບ ກິນເຂົ້າແລງ ປັບລໍຖ້າໃຫ້ຕາເວັນຕົກດິນໃຫ້ປະຊາຊົນບ້ານໂພນຫມີ ກັບມາແຕ່ໄຮ່ ສວນ ນາ ເພຶ່ອຊິໄປມອບເຄື່ອງຊ່ວຍເຫລືອ ເພາະພວກເຮົາຕ້ອງຟ້າວຢ້ານມື້ອື່ນໄປຢາຍເຄື່ອງບໍ່ຫມົດ

ຈາກທາງປູຢາງເຂົ້າໄປບ້ານໂພນຫມີເປັນທາງແດງເຂົ້າໄປປະມານຊາວນາທີ ເປັນຫມູ່ບ້ານລາວເທິງທຸກຍາກ ຖ້າຖ່າຍຮູບຕອນເວັນຈະເຫັນວ່າ ເປັນເຮືອນມຸງຫຍ້າຄາ ຝາໄມ້ເຮ້ຍຫມົດທັງບ້ານ ບໍ່ມີໄຟ້າ ບໍ່ມີນ້ຳປະປາ ທັງຫມົດມີ72ຄອບຄົວ ອາຊີບເຮັດໄຮ່ ນາ ສວນ. ເດັກນ້ອຍຜູ້ນີ້ຍວງໄຟມາຫາບ່ອນເຕົ້າໂຮມເພື່ອຮັບເອົາເຄື່ອງຊ່ວຍເຫລືອ.ມີຫມໍ້ໄຟຖືວ່າອ່າວມີຖານະແຄນແນ່ ເພາະວ່າຄົນອື່ນເຂົາເຈົ້າຈະໃຕ້ຫລົວຫລິ່ນຍວງທາງ.

ຍ້ອນບໍ່ມີໄຟ້າກໍ່ເລີຍໃຊ້ຕາໄຟລົດນີ້ແລ້ວ ຍວງເອົາ....ເອົ້າໆ ເຂົ້າແຖວໆ ໄຈ້ໆ ຢາຍໆ ເທື່ອລະຄົນເດີ້

ເອົາຕາໄຟລົດຢູ່ບ່ອນໃດລະບາດນີ້........ໄດ້ທັງເຄື່ອງໄດ້ທັງປຶ້ມບິກ ເຢ້ໆໆໆໆ

ຄະນະບ້ານໆໂພນຫມີ ຄູບາຊານິພິດ ແລະ ນາຍຄູ. ນາຍບ້ານບອກວ່າ ຖ້າມີປາກເລີ່ ໂອກາດກໍ່ຂໍແນ່ເດີ້ ວ່າຊັ້ນ.ຊິເອົາມາໃຊ້ວຽກບ້ານນີ້ລ່ະ.

ກະລຸນາຖ້າອ່ານ ຕອນຕໍ່ໄປເດີ້ ຂອບໃຈທີ່ອົດສາອ່ານຈົນຈົບ.

ນ້ຳຕົກຕາດ ປະມຸກຄາເລ່ pamukkale ທີ່ແປວ່າ ປະສາດປຸຍຝ້າຍ cotton castle ແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວມະຫັດສະຈັນທາງທຳມະຊາດແຫ່ງນີ້ ຕັ້ງຢູ່ເມືອງ ອິດສເນຍ ປະເທດຕູລາກີ ມີຄວາມສູງເຖິງ 160 ແມັດ ໄດ້ຖືກຮັບຮອງການເປັນ ມໍລະດົກໂລກດ້ານທຳມະຊາດ

ສິ່ງມະຫັດສະຈັນນີ້ເກີດຈາກ ນ້ຳພຸຮ້ອນທີ່ມີແຮ່ທາດຕ່າງຯລະລາຍຢູ່ ໂດຍສະເພາະແມ່ນທາດ ແຄວຊຽມຄາບໍເນັດ ຊຶ່ງເປັນສ່ວນປະກອບຂອງຫີນປູນໃນປະລິມານທີ່ສູງ ເມື່ອມັນພຸ່ງຂຶ້ນ ແລ້ວໄຫລໄປຕາມຫນ້າດິນ ອຸນນະພູມຂອງນ້ຳຈະຄ່ອຍຯເຢັນລົງ ແລະ ຈັບໂຕກັນແຂງ ກາຍເປັນຫີນປູນຮູບຮ່າງຕ່າງຯ ກໍ່ໂຕກັນຂຶ້ນເປັນຊັ້ນຊັ້ນຄືຂັ້ນໄດ ແລະ ມີແອ່ງນ້ຳແຫ່ຢູ່ໃນຊັ້ນຕ່າງຯ ຊຶ່ງແຕ່ລະຊັ້ນ ຂອງນ້ຳຕົກຕາດຫີນປູນ ຈະເປັນສີຂາວບໍລິສຸດ ຄືກັບປຸຍຝ້າຍ ສະນັ້ນ ຄົນຕູລາກີຈຶ່ງ ຕັ້ງຊື່ວ່າ ປະມຸຄາເລ ທີ່ແປວ່າ ປະສາດປຸຍຝ້າຍ ນັກທ່ອງທ່ຽວໃຜຯທີ່ເຫັນຄວາມງາມຂອງມັນແລ້ວ ຕ່າງຫລົງໄຫລ ແລະ ຢາກລົງໄປແຊ່ນ້ຳແຫ່ທຳມະຊາດທີ່ອຸ່ນຯນີ້

ໂອ້ຍເຫັນແລ້ວຕັນຫາກັບ ຢາກໄປ ຢາກໄປ ຢາກໄປ

ວັນທີ່ 29ເດືອນ12 ຜ່ານມາ ຂພຈ ສອງຄົນໄດ້ໄປບໍລິຈາກອຸປະກອນການກິລາ ແລະ ເຄື່ອງຫລິ້ນ ໃຫ້ແກ່ ໂຮງຮຽນປະຖົມສົມບູນ ບ້ານໂພນຄຳ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ຊິ່ງເປັນບ້ານທີ່ ຕິດກັບບ້ານເກີດຂອງ ຂພຈ ນັ້ນເອງ. ທີ່ຫນ້າຕົກໃຈທີ່ສຸດກໍ່ຄື ໂຮງຮຽນປະຖົມແຫ່ງນີ້ ມີນັກຮຽນເກືອບຮ້ອຍຄົນ ແຕ່ປ1 ຮອດປ5 ແຕ່ມີນາຍຄູສອນພຽງສາມຄົນ ກໍ່ເລີຍເຮັດແບບ ຮຽນລວມກັນໃນຫ້ອງດຽວກັນ ປ1 ລວມກັບປ2  ປ3ລວມກັບ ປ4 ສ່ວນ ປ5 ຮຽນດ່ຽວ. ຂພຈ ງົງວ່າ ເຂົາເຈົ້າຊິຮຽນຈັ່ງໃດລວມກັນ ກໍ່ເລີຍ ໄປເບິ່ງຫ້ອງຮຽນ ເຂົາເຈົ້າ ແບ່ງເຄິ່ງກາງລະຫວ່າງ ປ1 ກັບ ປ2 ນັ່ງຄົນລະຟາກ ແຕ່ກະດານດຳໃຫຍ່ ມີ ແຜ່ນດຽວ ກໍ່ເລີຍ ຂີດເຄິ່ງກາງ ເຄິ່ງຊ້າຍປ1 ເຄື່ງຂວາ ປ2 ນາຍຄູກໍ່ຄົນດຽວກັນຫັ້ນລ່ະ ສ່ວນ ປ3 ກັບປ4 ແມ່ນເຮັດຄືກັນ ເອີ່!!!!ຈັ່ງຊິ້ກໍ່ມີເນາະ ປະເທດລາວ

ສ່ວນອາຄານຂອງໂຮງຮຽນ ແມ່ນຄົນຍີ່ປຸ່ນ ຊີ່ທ່ານໂມະໂຕະ ເປັນຜູ້ບໍລິຈາກເງິນສ້າງໃຫ້ ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນແລ້ວສົມບູນເທື່ອ ເງິນກໍ່ຫມົດກ່ອນ ເລີຍເປັນດັ່ງສະພາບທີ່ທ່ານຈະເຫັນນີ້ລ່ະ ນາຍຄູເລົ່າວ່າ ເພິ່ນຈະມາສ້າງຕໍ່ໃຫ້ແລ້ວວ່າຊັ້ນ

ອຸປະກອນການກິລາ ແລະ ເຄື່ອງຫລິ້ນນີ້ ແມ່ນໄດ້ຮັບການອຸປະຖຳຈາກ ເຈົ້ານາຍ ຍີ່ປຸ່ນໃຈດີເຈົ້າເກົ່າ

ນາຍຄູໂຮງຮຽນປະຖົມສົມບູນບ້ານໂພນຄຳ ດີໃຈທີ່ພວກຂພຈ ມາຢາມໂຮງຮຽນເພິ່ນ

ອາຄານດິນບ໋ອກ ແຕ່ກໍ່ຍັງບໍ່ທັນແລ້ວສົມບູນ ແຕ່ເງິນຫມົດກ່ອນ

ຫມົດທັ້ງໂຮງຮຽນບໍ່ມີອຸປະກອນການກິລາຈັກອັນ ມື້ນີ້ ນ້ອງນ້ອງເລີຍພາກັນໄດ້ອຸປະກອນການກິລາມື້ທຳອິດ ເລີຍພາກັນຕື່ນເຕັ້ນດີໃຈຂະຫນາດ

ທີ່ຈິງແລ້ວ ນ້ອງນ້ອງ ຕ້ອງນຸ່ງເຄື່ອງແບບນັກຮຽນ ແຕ່ຍ້ອນຢູ່ບ້ານນອກ ຄອບຄົວຍາກຈົນຫລາຍ ພໍ່ແມ່ກໍ່ເລີຍ ມີຮອດເງິນຊິຊື້ເຄື່ອງນັກຮຽນໃຫ້ນຸ່ງ ພໍແຕ່ໄດ້ມາເຂົ້າໂຮງຮຽນ ຮຽນຫນັງສື ກໍ່ຖືວ່າບຸນແລ້ວ ນາຍຄູກໍ່ເຂົ້າໃຈສະພາບຂອງນັກຮຽນ ກໍ່ເລີຍ ໃຫ້ນຸ່ງເຄື່ອງທຳມະດາມາຮຽນ

ນ້ອງນ້ອງເບິ່ງຊົງດີໃຈ ທີ່ຊິໄດ້ຮັບຂອງຫລິ້ນ

ກ່ອນໃຫ້ຂອງຫລິ້ນ ຕ້ອງສອນວິທີຫລິ້ນໃຫ້ນ້ອງນ້ອງ

ປ່ອງອ້ຽມຂອງຫ້ອງຮຽນ ທຸກຫ້ອງເປັນຈັ່ງຊີ້ລ່ະ ໂອ້! ເຢັນດີເນາະ

ຫົວຫນ້າຫມວດຂອງໂຮງຮຽນ ໄປວຽກຫາກໍ່ກັບມາ ເລີຍມາຖ່າຍຮູບນຳກັນ

ສ່ວນນ້ອງຄົນນີ້ ຖາມວ່າ ເກີບຢູ່ໃສ ນ້ອງບອກວ່າ ອີ່ແມ່ບໍ່ມີເງິນຊື້ໃຫ້ ! ໂອ້ ສຸດສຸດ!!!ນ້ອງຍ່າງຕີນເປົ່າມາຮຽນທຸກມື້!!!.ເທື່ອຫນ້າເອື້ອຍຊິເອັາເກີບມາໃຫ້ເດີ້!

ວິວງາມງາມຈາກຂ້າງຂ້າງ ໂຮງຮຽນບ້ານນອກຂອງເຮົາ ນີ້ແມ່ນນ້ຳລີກ ທີ່ຂພຈ ເຄີຍອາບ ຕອນສະໄຫມ ນ້ອຍນ້ອຍ ຕອນບໍ່ນຸ່ງຫຍັງອາບພຸ້ນລ່ະ ຈັກປີຜ່ານໄປ ນ້ຳລີກ ກໍ່ຍັງໃສ ສະອາດ ຄືເກົ່າ ເປັນຕາປະທັບໃຈຫລາຍ ເທື່ອຫນ້າຖ້າມາຍາມຮ້ອນ ຕ້ອງນຸ່ງສິ້ນອ້ຽງເອິກ ລົງໄປຕີຫມາກໂປ່ງ ຍ້ອນອາດີດໃຫ້ຄັກຄັກກ່ອນ ຮິຮິຮິຮິຮິຮິ

ວັນທີ່30ເດືອນ12ຜ່ານມານີ້ ພວກຂພຈສອງຄົນ ໄດ້ໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນອະນຸບານແລະປະຖົມບ້ານຈຽງ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ. ເດີນທາງແຕ່ກຸງເທບໄປຮອດເມືອງກາສີ ເກືອບເປັນພັນກິໂລແມັດ ເມື້ອຍເມື່ອຍ ແຕ່ພໍໄດ້ເຫັນບັນດາ ນາຍຄູ ກັບນ້ອງນ້ອງນັກຮຽນບ້ານເກີດເຮົາ ກຳລັງລໍຖ້າຮັບເຄື່ອງຢ່າງຕື່ນເຕັ້ນດີໃຈ ກໍ່ເລີຍເຮັດໃຫ້ພວກ ຂພຈ ດີເມື່ອຍໄປນຳ. ນາຍຄູເລົ່າວ່າ ນັກຮຽນບາງຄົນຕື່ນແຕ່ເດຶກ ເພື່ອແຕ່ງຕົວລໍຖ້າຮັບເຄື່ອງຊ່ວຍເຫລືອຈາກຍີ່ປຸ່ນວ່າຊັ້ນ.

ມອບຄັອມກັບປລິ້ນເຕີ້ (ຜູ້ອຸປະຖຳກໍ່ແມ່ນພວກຂພຈສອງຄົນເອງນິ້ລ່ະ)ໃຫ້ແກ່ຫົວຫນ້າຫມວດໂຮງຮຽນ.

ນີ້ແມ່ນຄັອມຫນ່ວຍທຳອິດໃນປະຫວັດສາດຂອງໂຮງຮຽນເພິ່ນວ່າຊັ້ນ..ເບຶດທັ້ງໂຮງຮຽນມີແຕ່ນາຍຄູຜູ້ນີ້ທີ່ເຄິ່ຍໃຊ້ຄອມ ພໍຕິດຕັ້ງໃຫ້ແລ້ວ ກໍ່ເລີຍຕ້ອງສອນ ວິທີການໃຊ້ຂັ້ນພື້ນຖານໃຫ້ກ່ອນ

ບໍລິຈາກອຸປະກອນການກິລາ ທີ່ອຸປະຖຳໂດຍ ເຈົ້ານາຍຍີ່ປຸ່ນໃຈດີເຈົ້າເກົ່າ ເພິ່ນອົດສາເປ້ໃສ່ຍົນມາແຕ່ຍີ່ປຸ່ນໃຫ້ມາມີທັງເບດສບອນ.ບານເຕະ.ບານສົ່ງ.ແບັດມິນຕັນ.ເຊືອກໂດດ.

ທີ່ຜ່ານມາທັ້ງໂຮງຮຽນມີນັກຮຽນສອງຮ້ອຍກວ່າຄົນ ມີບານເຕະແຕ່ສອງຫນ່ວຍ ທີ່ບໍລິຈາກໂດຍຄົນຍີ່ປຸ່ນ ພໍມື້ນີ້ ພວກເຮົາບໍລິຈາກອຸປະກອນການກິລາຫລາຍປະເພດ ພວກນ້ອງນ້ອງ ກໍ່ເລີຍພາກັນ ຫລິ້ນທັນທີຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບຢ່າງຕື່ນເຕັ້ນມ່ວນຊິ່ນ .ນ້ອງນ້ອງພາກັນເວົ້າວ່າ”ເອີ່ ແຕ່ວ່າ ເບັສບອນ ກັບ ແບດມິນຕັ້ນ ພວກນ້ອງບໍ່ເຄີຍຫລິ້ນ ອ້າຍອ້າຍ ສອນໃຫ້ນ້ອງແນ່ ” ພວກເຮົາກໍ່ເລີຍຫລິ້ນກັບພວກນ້ອງຢ່າງມ່ວນຊື່ນ

ບໍລິຈາກສໍສີໃຫ້ນ້ອງນ້ອງທຸກຄົນ ສອງຮ້ອຍກວ່າຄົນ .ໄດ້ຮັບການອຸປະຖຳຈາກ ເຈົ້ານາຍຍີ່ປຸ່ນອິກແລ້ວ

ນາຍຄູບອກວ່າ ທີ່ຜ່ານມາ ພໍຮອດຊົ່ວໂມງແຕ້ມຮູບ ນັກຮຽນວຸ້ນວາຍ ເພາະໄລ່ຢືມສໍສີກັນ ໂອ້ຍ ທຸກກະຈັ່ງແມ່ນທຸກ ພໍຖາມນ້ອງບາງຄົນກໍ່ບອກວ່າ ພໍ່ແມ່ບໍ່ມີເງິນຊື້ໃຫ້ ເອົ້າ ບາດນີ້ ມີສໍສີ ເປັນຂອງຕົນເອງແລ້ວ ເຢ້!!!!!!!!

ໃນພິທີມອບຮັບ ເພິ່ນກໍ່ໄດ້ເຊີນ ຕົວແທນຈາກພະແນກສຶກສາເມືອງກາສີ  ຫົວຫນ້າຫມວດໂຮງຮຽນມັດທະຍົມບ້ານຈຽງ  ຫົວຫນ້າຫມວດໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານໂພນຄຳ ນາຍບ້ານບ້ານຈຽງ ພ້ອມບັນດານາຍຄູໃນໂຮງຮຽນກໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຄົບຫນ້າຄົບຕາ ຫລັງຈາກນັ້ນ ເພິ່ນກໍ່ໄດ້ຕອບແທນດ້ວຍເຂົາສວຍຄາບໃຫຍ່ຢູ່ໂຮງຮຽນ ພ້ອມເບຍລາວ ແລະ ແລ້ວ ພວກເຮົາກໍ່ເມົາເບຍລາວ ແລະ ເມົາລຳວົງລາວ ຫລາຍຮອບເຕີບ!!!!

ກະດານນ້ອຍປະມານສິບແຜ່ນນີ້ ແມ່ນສຳລັບນ້ອງນ້ອຍອະນຸບານປະມານ 50ຄົນ ທີ່ຕ້ອງປ່ຽນກັນຫັດຂຽນ ພະຍັນຊະນະລາວ ກ ຂ ຄ ງ ນາຍຄູບອກວ່າ ທາງພະແນກສືກສາເພິ່ນຊ່ວຍໄດ້ແຕ່ເທົ່ານີ້ ຂພຈ ຄິດສະພາບບໍ່ອອກ ກວ່າຊິຂຽນໂຕ ກ ໄດ້ເບິດຫ້ອງ ກໍ່ພໍດີເລີກຫລິ້ນ ຄິດເບິ່ງວ່າ ໂຮງຮຽນອື່ນ ເດັກນ້ອຍ ອະນຸບານປະເທດອື່ນ ເຂົາໄປຮອດໃສແລ້ວບຸ ອັນນີ້ກໍ່ຍ້ອນຄວາມທຸກຍາກຄືເກົ່າຫັ້ນລ່ະ !!!! ສ່ວນກະດານໃຫຍ່ ຂອງນາຍຄູ ອະນຸບານມັນເກົ່າ ໂປດຈົນ ໃຊ້ບໍ່ໄດ້ແລ້ວ ຕອນນີ້ ກໍ່ເລີຍຢືມຈາກ ປະຖົມມາໃຊ້ຊົ່ວຄາວ ລໍຖ້າໃຫ້ພະແນກສຶກສາມາຊ່ວຍ ແຕ່ກໍ່ດົນດົນດົນແລ້ວ ຍັງມິດອຶ່ມຊິ່ມຢູ່ວ່າຊັ້ນ!!!!

ສະນັ້ນເປົ້າຫມາຍການຊ່ວຍເຫລືອຕໍ່ໄປຂອງພວກ ຂພຈ ແມ່ນ ສຳລັບໂຮງຮຽນອະນຸບານ ກະດານດຳໃຫຍ່2ແຜ່ນ ກະດານດຳນ້ອຍ80ແຜ່ນ ໂທລະໂຄ່ງແບບຫິ້ວໄປໄດ້ຫນຶ່ງອັນ ,ສຳລັບການຊ່ວຍເຫລືອເຄື່ອງນຸ່ງມືສອງ ແມ່ນ ບ້ານຊົນເຜົ່າລາວເທິງ ທີ່ທຸກຍາກ ໃນເມືອງກາສີຂອງເຮົານີ້ລ່ະ ເວລາແມ່ນປະມານປີໃຫມ່ລາວ ຫລື ປີໃຫມ່ສາກົນ

ວັນທີ່ 30ເດືອນ12 ຜ່ານມານີ້ ຂພຈ ໄດ້ໄປບໍລິຈາກເຄື່ອງນຸ່ງມືສອງຂອງຍີ່ປຸ່ນທີ່ຂໍມາຈາກຫມູ່ຄູ່ ຄົນຮູ້ຈັກ ເຈົ້ານາຍ ແລະ ຊື້ເອງຈາກຮ້ານມືສອງ ໃຫ້ແກ່ຊາວບ້ານໂພນທັນ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ກໍ່ເລີຍເອົາມາຕ້ອນພີ່ນ້ອງພັນລາວເບິ່ງນຳກັນ ເພື່ອວ່າເທື່ອຫນ້າ ຖ້າທ່ານໃດຢາກຮ່ວມບໍລິຈາກ ເຄື່ອງນຸ່ງເກົ່າ ເກິບ ກະເປົາ ຫມວກ ຖົງມື ຖົງຕີນ ເກົ່າໃຫມ່ ຮັບໄດ້ ຂໍແຕ່ຍັງໃຊ້ໄດ້ກໍ່ໂອເຄແລ້ວ ເທື່ອຫນ້າທີ່ຊິໄປບໍລິຈາກອິກ ອາດຈະແມ່ນປີໃຫມ່ລາວ ຫລື ປີໃຫມ່ສາກົນພຸ້ນລ່ະ ບ້ານໂພນທັນແມ່ນບ້ານຊົນເຜົ່າລາວເທິງ ອາຊີບເຮັດໄຮ່ ສວນ ຫາຂອງປ່າ ມີທັງຫມົດ 65ຫລັງຄາເຮືອນ ມີ350ຄົນ ຖ້າຈະໃຫ້ຢາຍເຄື່ອງຫມົດທຸກຄອບຄົວພວກເຮົາຄິດວ່າເຄື່ອງຊິບໍ່ພໍ ແລະ ແຕ່ລະຄອບຄົວຖານະກໍ່ບໍ່ຄືກັນ ພວກເຮົາກໍ່ເລີຍປຶກສາກັບນາຍບ້ານ ຂໍຊ່ວຍແຕ່ສະເພາະຄອບຄົວທຸກຍາກແທ້ ເພິ່ນກໍ່ເລີຍແຍກລາຍຊື່ອອກມາໃຫ້ໄດ້ ຄອບຄົວທຸກຍາກ 28 ຄອບຄົວ ເລີຍແບ່ງເຄື່ອງນຸ່ງເດັກນ້ອຍແລະຜູ້ໃຫຍ່ໃຫ້ຄອບຄົວລະ5ໂຕ ຕາມສະພາບເຄື່ອງເຮົາມີຫນ້ອຍ

ແຕ່ລະຄອບຄົວມີລູກຫລາຍຄົນ ເດັກນ້ອຍມະລ່ອມປ່ອມແປ໋ມ ລູກຕິດລູກຕໍ່ ຍິ່ງເຮັດໃຫ້ເຂົ້າບໍ່ພໍກິນ ສະພາບຄອບຄົວທຸກຍາກ ບໍ່ມີເງົນສົ່ງລູກໄປເຂົ້າໂຮງຮຽນ ເວົ້າພາສາລາວກໍ່ຍັງບໍ່ໄດ້ ເພາະວ່າພໍແຕ່ຍ່າງໄດ້ກໍ່ຕ້ອງໄປໄຮ່ນຳພໍ່ແມ່ແລ້ວ ເຖິງຈະມ໋ອມແມ໋ມກໍ່ຫນ້າຮັກຕາມພາສາເດັກນ້ອຍເນາະແມ່ປ້ານີ້ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າເພິ່ນເປັນພະຍາດຫຍັງ ແຕ່ກໍ່ຕາອີ່ຕົນລາວກະເລີຍຈັບເສື້ອກັນຫນາວໃຫ້ລາວກ່ອນຂໍຖ່າຍຮູບລາວ

ຝີງໄຟແກ້ຫນາວ ເພາະອາກາດຢູ່ແຖບຊົນນະບົດພູເຂົາ ມັນຫນາວຈັບໃຈແທ້ແທ້

ນາຍບ້ານບ້ານນີ້ເພິ່ນຂໍໃຫ້ຊ່ວຍ ປາກເລີ່ ຂະຫຍາຍສຽງອັນຫນຶ່ງຖ້າຊ່ວຍໄດ້ວ່າຈັ່ງຊັ້ນ ເພາະວ່າ ເວລານາຍບ້ານປະຊຸມຕ້ອງແຫກປາກເວົ້າເບິດແຮງຍ້ອນລູກບ້ານຫລາຍຄົນ ບໍ່ມີໄມກະເລີຍຕ້ອງໃຊ້ສຽງຫລາຍວ່າຊັ້ນ ຈັ່ງໃດກໍ່ຂໍປຶກສາກັນກ່ອນເດີ້ ນາຍບ້ານເອີ້ຍ

ເຊັນທຣັນເວີລດ

ໄປເລາະຕະລ່ອນຕະລ່ອນ ຖ່າຍຮູບ ຕົ້ນX' mas ຍັກ ມາຕ້ອນ ຊາວພັນລາວ ເອົ້າ! ມັກຕົ້ນໃດ ກະເລືອກເອົາເດີ້!!!!

ຢູ່ຫ້າງ ເອັມໂພຣ່ຽມ

ຢູ່ຫ້າງທະເວັນຕີ້ວັນມີຕັ້ງຫລາຍພາສາ ຫລາຍມຸມໃຫ້ແອັກທ່າຖ່າຍຮູບຈົນເມື່ອຍຫ້າງ ອະມະຣິນຕິເບາະໂຮງແຮມແຖວສະຖານີລົດໄຟລອຍຟ້າສະຫຍາມທາງຍ່າງລອຍຟ້າລະຫວ່າງສະຖານີຊິດລົມກັບສະຫຍາມປະດັບປະດາໄຟສຸດທາງເລີຍ ຍ່າງຈົນບໍ່ຮູ້ເມື່ອຍ

ຫ້າງພາລາກັອນ ໄຟຫລູຫລາສຸດ

ຫ້າງເຊັນທຣັນເວີລດ

ຖ້າຢາກຮູ້ວ່າມີແທ້ບໍ່ ກໍ່ລອງໄປທ່ຽວຫ້າງ Terminal 21ລອງເບິ່ງ ແລ້ວຊິຮູ້ຈັກ

ຊັອບບິ້ງມໍໃຫມ່ Terminal 21ຫາກໍ່ເປີດບໍລິການວັນທີ່11ເດືອນ10ປີນີ້, ຕັ້ງຢູ່ໃຈກາງກຸງເທບ ລະຫວ່າງຖະຫນົນອະໂສກກັບສຸຂຸມວິດ, ເດີນທາງໄປສະດວກສຸດຯ ຖ້າໄປລົດໄຟຟ້າກໍ່ລົງສະຖານີອະໂສກ,ລົດໄຟໃຕ້ດິນ ລົງສະຖານີສຸຂຸມວິດ.ລົດເມກໍ່ມາໄດ້, ຊັອບບິ້ງມໍTerminal 21ຖືກອອກແບບໃຫ້ເປັນຄ້າຍກັບ ເດີ່ນຍົນແຫ່ງການຊັອບປິ້ງ,ມີຄ້າຍກັບຕາລາງເວລາຍົນລົງ ຂຶ້ນ, ສາວປະຊາສຳພັນ ກໍ່ຈະນຸ່ງຊຸດ ແບບສາວ ແອຮັອສເຕດໃນຍົນແທ້ຯ, ມີທັ້ງໂມງ ປຽບທຽບ ເວລາຂອງແຕ່ລະປະເທດ, ແນວຄວາມຄິດຂອງການອອກແບບເນັ້ນໃຫ້ເປັນແບບ market street ແຕ່ລະຊັ້ນຖືກອອກແບບຈຳລອງ  ໃຫ້ເປັນຖະຫນົນແຟຊັ່ນດັງຯຈາກທົ່ວໂລກເຊັ່ນວ່າ: ແຄລິບບຽນ,ໂຣມ,  ປາຣີ,ໂຕກຽວ,ລອນດອນ,ອິດສຕັນບູນ,
ຊານຟຣານຊິສໂກ,ລັອສແອງເຈີລິສ. ການຕົກແຕ່ງປະດັບປະດາຂອງແຕ່ລະຊັ້ນຈິ່ງຫລູຫລາ ອະລັງການ ຄລາສສິກ ບໍ່ຄືກັນ ແລ້ວແຕ່ສະຕາຍຂອງແຕ່ລະປະເທດ, ພະນັກງານອານາໄມ ຂອງແຕ່ລະຊັ້ນກໍ່ຈະແຕ່ງໂຕແບບ ຄົນຮັບໃຊ້ຂອງແຕ່ລະປະເທດ,  ຫ້ອງນ້ຳແຕ່ລະຊັ້ນ ແຕ່ລະຫ້ອງກໍ່ຕົກແຕ່ງບໍຄືກັນຫລູຫລາສີສັນສຸດສຸດ, ຫ້ອງນ້ຳຈະເປັນແບບ  washlet  (ແບບຫ້ອງນ້ຳທັນສະໄຫມໃນຍີ່ປຸ່ນທີ່ຂພຈເຄີຍນຳສະເຫນີມາກ່ອນ).  ຖືວ່າ ມາຫ້າງດຽວເທົ່ານີ້ ສາມາດ
ທ່ຽວຫລາຍປະເທດ,Terminal 21  ເປັນຫ້າງທີ່ ແປກໃຫມ່ ກຳລັງມາແຮງທີ່ສຸດ ສຳລັບຄົນກຸງເທບຕອນນີ້,  ໄປແຈໃດ ຈອກໃດ ກໍ່ຈະເຫັນ ຄົນພາກັນແບກກ້ອງຖ່າຍຮູບ ແອັກທ່າ ຖ່າຍຮູບກັນເປັນແຖວ,ຮ້ານຄ້າມີ600ຮ້ານ,  ສ່ວນສິນຄ້າມີທຸກຢ່າງ ທັ້ງແບຣນເນມ ແລະ ໂນເນມ, ຮ້ານອາຫານຫລາຍຯປະເທດ,ຮ້ານກາເຟ,ກະແລັມ, ມີໂຮງຫນັງ 7ໂຮງ ບັນຈຸຜູ້ຊົມໄດ້ 1500ຄົນ,ປີ້ຫນັງຄົນລະ180ບາດຂຶ້ນໄປ, ບ່ອນຈອດລົດ ບັນຈຸໄດ້ 1100ຄັນ.ຄ່າຈອດລົດ 2ຊມທຳອິດຟີ, ກາຍນັ້ນຊມລະ 20ບາດ ແລະ ເພີ່ມຂຶ້ນຕາມລຳດັບ.
ສ່ວນຂພຈໄປທຸກອາທິດ ແຮະແຮະ ຢູ່ໃກ້:D:D   ມື້ນີ້ກໍ່ໄປມາ ກໍ່ເລີຍຕັ້ງໃຈເອົາກ້ອງໄປ   ຖ່າຍຮູບມາຕ້ອນຊາວພັນລາວ. ເອົ້າ,ໃຜຢາກໄປທ່ຽວຕ່າງປະເທດມື້ດຽວໄດ້ຫລາຍປະເທດແລ້ວມາທ່ຽວຫ້າງນີ້ເດີ້!!!!

ກິນເຂົ້າເອົາແຮງກ່ອນຈິ່ງຍ່າງທາງເຂົ້າຫລັກຫລັກແຖວຊານຟຮານຊິສໂກຫ້ອງນ້ຳຫລາກຫລາຍສີສັນຫນ້າໂຮງຫນັງ

ແຖວອິສຕັ້ນບູນແຖວລອນດອນແຖວລອນດອນແຖວໂຕກຽວ

ຫ້ອງນ້ຳແຖວໂຕກຽວ

ແຖວປາຣີສແຖວກຸງໂຣມຫັອງນ້ຳແຖວກຸງໂຣມ

ທາງໄປຫ້ອງນ້ຳແຖວໂຣມ

ພີ່ນ້ອງຊາວພັນລາວ ມີໃຜເບິ່ງຈັນທະຄາດ ແດ່ມື້ນີ ຕອນແລງເລີ່ມແຕ່ 7ໂມງ45ນາທີ

ເພິ່ນວ່າຈັນແມ່ນປະກົດການທຳມະຊາດ ທີ່ເກີດຂຶ້ນສະເພາະ ມື້ເດືອນເຕັມ,ມັນ ເປັນມື້ທີ່ ໂລກ ຕາເວັນ ເດືອນ ໂຄຈອນມາ ຢູ່ໃນລະດັບດຽວກັນພໍດີ, ດົນດົນມັນຈິ່ງເປັນເທື່ອຫນິ່ງ ສະນັ້ນຕ້ອງເບິ່ງໃຫ້ໄດ້ໄດ໋

ຂພຈ ກໍ່ກຳລັງນັ່ງກິນເບຍໄປ ເບິ່ງເດືອນໄປ ຖ່າຍຮູບໄປຢູ່ແຄມອ່າງລອຍນ້ຳນີ້ລະ ຄັນເມົາຄັກຯ ກະຊິໄດ້ໂຫງ້ຍລົງນ້ຳນີ້ລ່ະ ປຸ໋ມ!!!!!!

ປີໃຫມ່ນີ້ ຫລາຍຫລາຍທ່ານກໍ່ຄົງຈະມີແຜນການແລ້ວເນາະ ຊິໄປທ່ຽວໃສ ໄປກັບໃຜ ເຮັດຫຍັງກິນ, ພວກຂພຈ ກໍ່ເຊັ່ນດຽວກັນ ຄິດວ່າຊິຂັບລົດໄປທ່ຽວ ຈາກກຸງເທບ ໄປຫລາຍຫລາຍແຂວງໃນລາວ. ໂດຍສະເພາະ ປີໃຫມ່ສາກົນ ແມ່ນເທດສະການແຫ່ງການໃຫ້ ແລະ ການຮັບ ແຕ່ລະປີ ຂພຈ ກັບ ສຸດຫລໍ່ (ສຳລັບຂ້ອຍ) ແມ່ນຈະພາກັນແບກເຄືອງກັນຫນາວເກົ່າຄົນລະ ເປົາສອງເປົາ (ເວົ້າປານແບກເປົາເຂົ້າເອົາໂລດ) ໄປແຈກໃຫ້ຊາວບ້ານທຸກຍາກ ເຂດບ້ານເກີດຂພຈ ເມືອງກາສີພຸ້ນລ່ະ, ມີບ້ານລາວເທິງຫລາຍຫລາຍຫມູ່ບ້ານ ທີ່ທຸກຍາກຫລາຍ ຂາດແຄນຮອດເຄື່ອງນຸ່ງກັນຫນາວ ໂດຍສະເພາະຍາມຫນາວຢູ່ເຂດ ຊົນນະບົດແມ່ນຫນາວອີ່ຫລີອີ່ຫລໍແທ້ແທ້ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ດັງໄຟຜີງແກ້ຫນາວ, ສ່ວນເຄື່ອງນຸ່ງມືສອງເຫລົ່ານັ້ນ ແມ່ນໄດ້ຮັບບໍລິຈາກ ມາຈາກຫມູ່ຄູ່ທີ່ຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ ຝາກມາຊ່ອຍແນ່ ຫມູ່ຍີ່ປຸ່ນທີ່ຢູ່ກຸງເທບບໍລິຈາກຊ່ວຍແນ່ ບັນດາເຈົ້ານາຍຍີ່ປຸ່ນທີ່ຢູ່ບໍລິສັດແບກມາແ ຕ່ຍີ່ປຸ່ນໃຫ້ແນ່ ,ປີກາຍນີ້ໄປບໍລິຈາກອຸປະກອນການຮຽນປຶ້ມ ບິກ ສໍ ສໍສີ  ຢາງລຶບ ໂຮງເຫລົາສໍ ເຂົ້າຫນົມ ໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນອະນຸບານ ປະຖົມບ້ານຈຽງ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ຖາມຫົວຫນ້າຫມວດໂຮງຮຽນເພິ່ນວ່າ ຢາກໃຫ້ຊ່ອຍຫຍັງບໍ່ ເພິ່ນກະບອກວ່າ ຖ້າຊ່ອຍໄດ້ ຢາກໄດ້ຄັອມພິວເຕີ້ ມາໃຊ້ຢູ່ໂຮງຮຽນຈັກຊຸດຫນຶ່ງ ໃຫມ່ຫລືເກົ່າບໍ່ຕິ ແລ້ວແຕ່ສັດທາ ວ່າຊັ້ນ 

ສຸດຫລໍ່ຂພຈ ກະເລີຍສັນຍາວ່າ ຈະພະຍາຍາມ ຈັດຫາຄ້ອມມາມອບໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນໃຫ້ໄດ້

ປີນີ້ ນ້ຳຖ້ວມຫນັກ ພວກຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ຫນີຕາຍ ຫົວຊຸກຫົວຊົນ ໄປຕະລອນຕະລອນ ພັກຕາມໂຮງແຮັມຈົນໄດ້ສອງເດືອນແລ້ວ ກະວ່າວັນພະຫັດນີ້ຊິກັບບ້ານໄດ້ ວ່າຊັ້ນ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຫມົດໄປຫລາຍກັບການລີ້ໄພນ້ຳຖ້ວມ ຂພຈ ກະເລີຍຖາມເພຶ່ນວ່າ ບໍ່ເລື່ອນບໍ່ ທີ່ຊິຊື້ຄ້ອມໃຫ້ໂຮງຮຽນນ່ະ ເພຶ່ນຕອບວ່າ

” ຂ້ອຍສັນຍາກັບເພິ່ນແລ້ວ ກະຕ້ອງເຮັດຕາມສັນຍາ”ວ່າຊັ້ນ, ປາດປາດປາດ ແຮງຫລໍ່ຂຶ້ນກ່ອນເກົ່າບາດນີ້ ຮຸຮຸຮຸຮຸຮຸຮຸ

ກະເລີຍຕົກລົງກັນ ຊື້ຄັອມມືສອງໃຫ້ຊຸດຫນຶ່ງ ປິ້ນເຕີ່ຫນຶ່ງອັນ, ຊື້ເຄື່ອງນຸ່ງກັນຫນາວມືສອງຍີ່ປຸ່ນສຳລັບເດັກນ້ອຍ 60ໂຕ, ອຸປະກອນການກິລາ ເຄື່ອງຫລິ້ນເດັກນ້ອຍ (ບໍລິຈາກໂດຍ ເຈົ້ານາຍ ຍີ່ປຸ່ນ), ເຄື່ອງນຸ່ງກັນຫນາວຜູ້ໃຫຍ່ (ປະມານ ຮ້ອຍກວ່າໂຕ ບໍລິຈາກໂດຍ ເຈົ້ານາຍ ແລະ ຫມູ່ຍີ່ປຸ່ນ)

ຄັອມ, ປິ້ນເຕີ້, ອຸປະກອນການກິລາ ແລະ ເຄື່ອງຫລິ້ນເດັກນ້ອຍ ຊິເອົາໄປມອບໃຫ້ ໂຮງຮຽນດັ່ງກ່າວມາຂ້າງເທິງ (ໂທບອກເພຶ່ນມື້ຊິໄປມອບແລ້ວ)

ເຄື່ອງນຸ່ງກັນຫນາວເດັກ ແລະ ຜູ້ໃຫຍ່ ກະວ່າຊິໄປບໍລິຈາກໃຫ້ ບ້ານຊົນເຜົ່າລາວເທິງ ທຸກຍາກສຸດສຸດ ເຫັນເຮືອນມຸງຫຍ້າ ຝາໄມ້ເຮ້ຍ ເກືອບຫມົດບ້ານ ບ້ານຫິນເຫລັກໄຟ ເມືອງກາສີ ແຂວງວຽງຈັນ ພຸ້ນ

ຍັງບໍ່ທັນມີໂຕເລກເທື່ອວ່າ ບ້ານນີ້ມີຈັກຫລັງຄາເຮືອນ ຈັກຄົນ ບາດໄປຕ້ອງແວະສຳຫລວດກ່ອນ ປີກ່ອນຕອນໄປບໍລິຈາກຢູ່ບ້ານ ໂພນທັນ ເມືອງກາສີ ໄປກາງເວັນ ປາກົດວ່າ ບໍ່ມີໃຜມາເອົາເຄື່ອງ ເພຶ່ນບອກວ່າ ຕ້ອງມາຕອນເຊົ້າມືດ ຫລືຄ່ຳຄ່ຳ ເພາະ ຍັງບໍ່ກັບມາແຕ່ໄຮ່ເທື່ອ ວ່າຊັ້ນ ອ້າວງົງ

ທີ່ຈິງແລ້ວ ຄວາມຫວັງສູງສຸດຂອງ ຂພຈ ແມ່ນຢາກປຸກໂຮງຮຽນໃຫ້ ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານຈຽງ ເພາະມັນ ເກົ່າ ແກ່ ໂດກ ໂປດ ຮົ່ວ ຈົນຫລັງຄາ ປະມານວ່າຫມາກພ້າວເປັນຫນ່ວຍ ກໍ່ລົງລອດຫລັງຄາ ລົງມາໄດ້ ຝາໂປດຈົນ ງົວຄວາຍ ມາຂິ້ໃສ່ໃນຫ້ອງຮຽນໄດ້ຢ່າງສະບາຍ ພື້ນຫ້ອງ ກໍ່ປານຫລຸມອະວະກາດພຸ້ນລ່ະ ຍ່າງບາດໃດຂິ້ຝຸ່ນກຸບບາດນັ້ນ ກະດານດຳໂປດຈົນ ຊິບໍ່ມີບ່ອນດີຂຽນແລ້ວ ນັກຮຽນໂຕະຕັ່ງບໍ່ພໍກໍ່ພາກັນປູສາດນັ່ງພຶ້ນຮຽນ ,

ແຕ່ກະເລື້ອງງົບປະມານນີ້ລ່ະ ຕອນນີ້ພໍຊິເຫັນແສງສະຫວ່າງພໍລາງລາງແລ້ວ ເພາະມີຄົນຍີ່ປຸ່ນໃຈບຸນ ສາມສີ່ຄົນ ເພຶ່ນຊິຊ່ວຍວ່າຊັ້ນ ແຕ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຕົກລົງກັນແທ້ເທຶ່ອ ກາງກາງປີຫນ້າເພິ່ນຊິມາຫາພວກ ຂພຈ ຢູ່ກຸງເທບ ແລ້ວ ເພຶ່ນຊິໃຫ້ພາໄປສຳຫລວດເບິ່ງໂຮງຮຽນດັ່ງກ່າວ ເພາະເພິ່ນເຫັນແຕ່ຮູບຢູ່ໃນໂຮມເພດຈ ຂອງສຸດຫລໍ່ຂພຈ ເພິ່ນກໍ່ເລີຍວ່າ ຢາກມາເຫັນຕົວຈິງກ່ອນວ່າຊັ້ນ

ບໍ່ຮູ້ວ່າເພຶ່ນຊິຊ່ວຍໄດ້ຫນ້ອຍຫລາຍປານໃດ ແຕ່ກໍ່ແອບຝັນຫວານຫລືຝັນກາງເັນໄວ້ແລ້ວວ່າ ຕໍ່ໄປລູກຫລານບ້ານເກິດເຮົາຈະມີໂຮງຮຽນຊີເມັນຮຽນແລ້ວ

ຊາບຊຶ້ງນ້ຳໃຈຊ່ວຍເຫລືອຂອງຍີ່ປຸ່ນຫລາຍຫລາຍຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຯຂະຫນາດບໍ່ແມ່ນບ້ານເຂົາກະຍັງຊ່ວຍປານນີ້

ເທື່ອຫນ້າຊິເອົາຮູບລົງໃຫ້ເບິ່ງເດີ້

ການຝຶກຊ້ອມປ້ອງກັນໄພພິບັດໃນສົມມຸດເຫດການແຜ່ນດິນໄຫວ

 ຍີ່ປຸ່ນໄດ້ກ້າວເຂົ້າສູ່ຄົບຮອບ ”ວັນປ້ອງກັນໄພພິບັດແຫ່ງຊາດ”  (”ວັນປ້ອງກັນໄພພິບັດແຫ່ງຊາດ”ແມ່ນສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນວັນທີ່1 ເດືອນ9 ຂອງທຸກປີ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນຮັບຮູ້ເຖິງໄພຮ້າຍຂອງໄພພິບັດຕ່າງຯເຊັ່ນວ່າ: ພາຍຸ, ແຜ່ນດິນໄຫວ ແລ້ວຕຽມໃຈ ຕຽມຄວາມພ້ອມ ເພື່ອຮັບມືກັບມັນ, ເພິ່ນກຳນົດໃຫ້ເປັນ ມື້ນີ້ຍ້ອນວ່າ ວັນທີ່1 ເດືອນ9 ປີ1923 ໄດ້ເກີດໄພພິບັດແຜ່ນດິນໄຫວຄັ້ງໃຫຍ່ຢູ່ທາງເຂດຄັນໂຕ { ພາກຕາເວັນອອກລວມທັງໂຕກຽວ }. ອິກເຫດຫຜົນນຶ່ງ ໄລຍະດັ່ງກ່າວ ຍັງເປັນລະດູທີ່ມີພາຍຸຫລາຍ)ອີກຄັ້ງຫນິ່ງຫລັງຈາກເຫດການໄພພິບັດແຜ່ນດິນໄຫວຄັ້ງໃຫຍ່ໃນພາກຕາເວັນອອກຂອງຍີ່ປຸ່ນ, ວັນທີ່1 ເດືອນ9 ປີ2011 ນີ້ທົ່ວປະເທດໄດ້ຈັດຕັ້ງການຝຶກຊ້ອມ ການຮັບມືກັບໄພພິບັດ ຄັ້ງໃຫຍ່ຂຶ້ນ.

ລັດຖະບານໄດ້ ຕັ້ງສົມມຸດຈຸດສູນກາງແຜ່ນດິນໄຫວໃຫ້ເກິດຂຶ້ນຢູ່ທາງທິດເຫນືອຂອງອ່າວໂຕກຽວ ຂະຫນາດ 7.3 ລິກເຕີ, ຢູ່ໃຕ້ພື້ນດິນຂອງນະຄອນຫລວງໂຕກຽວໂດຍກົງຄວາມຮຸນແຮງລະດັບ6, ແລ້ວບັງຄັບຈັດຕັ້ງການຝຶກຊ້ອມປ້ອງກັນໄພພິບັດຮອບດ້ານຂຶ້ນ. ບັນດາລັດຖະມົນຕີໄດ້ພາກັນເດີນທາງດ້ວຍການຍ່າງມາ (ເພາະວ່າປິດທາງການສັນຈອນດ້ວຍພາຫະນະ) ເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ທຳນຽບນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີ, ເພື່ອຝຶກຊ້ອມ ການປະຊຸມສຳນັກງານແກ້ໄຂໄພພິບັດຮີບດ່ວນ ແລະ ກ່າວປະກາດແຈ້ງເຫດການສຸກເສີນຂອງນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີ. ສ່ວນກອງບັນຊາການຕຳຫລວດນະຄອນຫລວງ ແມ່ນໄດ້ປິດເສັ້ນທາງຫລວງ 97ບ່ອນ ພາຍໃນເວລາ10ນາທີ ຫ້າມການສັນຈອນດ້ວຍພາຫະນະ ເພື່ອຝິກຊ້ອມການປະຕິບັດງານຂອງລົດສຸກເສິນທຸກປະເພດ(ລົດຕຳຫລວດ ລົດໂຮງຫມໍ ລົດດັບເພີງ). ແຖວສະຖານີລົດໄຟຟ້າJRຊິນະງະວະ ກໍ່ມີການຝຶກຊ້ອມຊ່ວຍເຫລືອຜູ້ປະສົບບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກໃນການເດີນທາງກັບບ້ານເວລາເກີດໄພພິບັດ. ນອກຈາກນີ້ທົ່ວປະເທດໃນຫລາຍຫລາຍເມືອງກໍ່ໄດ້ມີການຈັດການຝຶກຊ້ອມດັ່ງກ່າວ. ຕາມການລາຍງານຂອງລັດຖະບານ ການຝິກຊ້ອມປະຈຳປີຄັ້ງນີ້
 ມີ 35ແຂວງແລະ 510​,000 ຄົນເຂົ້າຮ່ວມ.

ທຸກຯປີ ເມື່ອຮອດ ”ວັນປ້ອງກັນໄພພິບັດແຫ່ງຊາດ” ແຕ່ລະເມືອງ,ໂຮງຮຽນ,ພາກສ່ວນທຸລະກິດຕ່າງຯກໍ່ຈະຈັດການຝິກຊ້ອມການຮັບມືກັບໄພພິບັດຢູ່ສະເຫມີ ແຕ່ວ່າ ການຈັດຕັ້ງຝຶກຊ້ອມຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ແບບນີ້ແມ່ນປີທຳອິດ. ນີ້ກໍ່ຍ້ອນວ່າ ອາໄສຈາກປະສົບການຕົວຈິງ ພາຍຫລັງເກີດໄພພິບັດແຜ່ນດິນໄຫວຄັ້ງໃຫຍ່ຢູ່ພາກຕາເວັນອອກເມື່ອເຄິ່ງປິ ທີ່ຜ່ານມານີ້ ເຮັດໃຫ້ລະບົບໂທລະຄົມແລະຄົມມະນາຄົມກາຍເປັນອຳມະພາດ, ສະນັ້ນ ປີນີ້ ທຸກຄົນຈຶ່ງໄດ້ພາກັນ ເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກຊ້ອມຢ່າງຈິງຈັງ.

ບົດຮຽນແປທີ່6 ຈາກວາລະສານລາຍເດືອນ 中上級　日本語　ຂອງເດືອນ10 ປີ2011

ຮ້ານເຂົ້າຫນົມປັງທີ່ດັງໄປທົ່ວໂລກ ເພາະລາວເພິ່ມສິນລະປະເຂົ້າໄປ ເຮັດໃຫ້ສິນຄ້າຂອງລາວແປກ ບໍ່ມີຄົນຮຽນໂມດລາວໄດ້ ຮ້ານ ”eat bakery" ຢູ່ແຂວມງ ລາດຊະບູລີ ປະເທດໄທ ສິນຄ້າຂອງລາວມີຊື່ວ່າ ເຂົ້າຫນົມປັງຫນ້າສົບ ປັ້ນເຂົ້າຫນົມປັງດ້ວຍມືທຸກອັນ ປັ້ນເປັນອະໄວຍະວະຂອງຄົນຕາຍທຸກຢ່າງ ເດືອນຫນຶ່ງປັ້ນໄດ້ບໍ່ເກີນຮ້ອຍກ້ອນ ເພາະຕ້ອງໃຊ້ເວລາ ແລະຄວາມສາມາດລ້ວນລ້ວນ ແລະປັ້ນຄົນດຽວ ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ແມ່ພິມ ລາຍຮັບຕໍ່ເດືອນເປັນແສນບາດ ລາຄາແມ່ນຕ່າງກັນແລ້ວແຕ່ອັນນ້ອຍໃຫຍ່ ປັ້ນຍາກງ່າຍ ເຊັ່ນວ່າ ດັງ ຕາ ຫູ ປາກ ອັນລະ 50ບາດຂື້ນໄປ ແຂນ ຂາ ຫົວ ອັນລະ 500ບາດ ຂຶ້ນໄປ ສາມາດເກັບໄວ້ກິນໄດ້ ພາຍໃນສາມມື້ ແຕ່ຖ້າປະໄວ້ລ້າ ກໍ່ໄວ້ໄດ້ດົນຢູ່ ລູກຄ້າສ່ວນຫລາຍຈະຊື້ໄປໂຊ ບໍ່ກິນເພາະມັນແພງ ຕອນນີ້ລູກຄ້າຕ່າງປະເທດກໍ່ມີຫລາຍ ສ່ວນຫລາຍລາວຈະເຮັດຕາມການສັ່ງຊື້ຂອງລູກຄ້າ ລາວບອກວ່າທີ່ຄິດຄົ້ນເຂົ້າຫນົມປັງແບບນີ້ອອກມາ ເພື່ອສະຢາກສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ

ຄົນເຮົາເກີດມາມີ ເກີດ ແກ່ ເຈັບ ຕາຍ ເນົ່າເປື່ອຍ ສະຫລາຍ ຮ່າງກາຍຂອງຄົນເຮົາກໍ່ຄືກັນກັບເຂົ້າຫນົມປັງ ເມື່ອຕາຍໄປແລ້ວ ປະໄວ້ດົນກໍ່ເນົ່າເປື່ອຍ ມີແມງວັນ ຫນອນເຈາະ ເນົ່າເຫມັນ

ຜູ້ເຮັດເຂົ້າຫນົມປັງຫນ້າສົບ

ບົດຄວາມນີ້ ຂພຈ ຮຽນແປມາຈາກ ບົດຄວາມຂອງນັກສຶກສາຍີ່ປຸ່ນຄົນນຶ່ງທີ່ໄປຮຽນຢູ່ຈີນ ຈາກວາລະສານ konan monthly No99.august 2011

ເພື່ອເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ແກ່ທ່ານທີ່ກຳລັງທໍ້ໃຈໃນອຸປະສັກການຮຽນ ຖ້າແປແປກກໍ່ຕິຕຽນກັນແນ່ເດື້

ຊ່ອຍກັນຮຽນມັນເປັນແນວນີ້ເບາະ!

ຂ້ອຍກັບອາຈານພາສາຈີນ 

ຂ້ອຍມາຮຽນຢູ່ຈີນໄດ້ສອງປີແລ້ວ.ຂ້ອຍມາຮຽນຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມຕົ້ນແບບບໍ່ຮູ້ຫຍັງເລີຍ,

ພໍໍບໍ່ດົນຫມູ່ກໍ່ກະລຸນາແນະນຳອາຈານໃຫ້ຮູ້ຈັກທັນທີ.

ເຖິງຈະເອີ້ນວ່າອາຈານ ແຕ່ລັກສະນະແບບ ”ເຮົາມາຮຽນນຳກັນເທາະ” ແບບອາໄສແລກປ່ຽນຮຽນນຳກັນ.

ການຮຽນແບບນີ້ແມ່ນນັກສຶກສາຍ່ີປຸ່ນທີ່ໄປຮຽນຢູ່ຕ່າງປະເທດມັກໃຊ້ວິທີນີ້.

ຜູ້ທີ່ຈະຊ່ອຍກັນຮຽນກັບຂ້ອຍນັ້ນ ເປັນນັກສຶກສາສາວທີ່ດຸຫມັ່ນ ວິຊາຫລັກຂອງລາວແມ່ນພາສາຍີ່ປຸ່ນ,ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຕອນເຈິກັນເທື່ອທຳອິດ ລາວກໍ່ເວົ້າພາສາຍີ່ປຸ່ນຫລ່ຽນໄຫລປານນັ້ນ ແລ້ວຊິໃຫ້ຂ້ອຍສອນຫຍັງໃຫ້ລາວອິກນໍ່!

ລາວອາຍຸອ່ອນກວ່າຂ້ອຍອີກແຕ່ລະດັບຄວາມຮູ້ດ້ານພາສາຂອງລາວແມ່ນສູງກວ່າ

ຂ້ອຍຫລາຍເຕີບ,ເປັນອາຈານແລະລູກສິດແບບ

ບໍ່ໃຫ້ຫ່ວງດ້ານຄວາມແຕກຕ່າງເລື່ອງອາຍຸວ່າຈັ່ງຊັ້ນສ່ະ.

ແຕ່ວ້າແຕ່ວ່າ,ລາວຊຳ້ພັດເປັນອາຈານທີ່ເຂັ້ມງວດຫລາຍ.ລາວສົມ

ມຸດໃຫ້ລະດັບຄວາມຮູ້ພາສາຈີນຂ້ອຍເທົ່າກັບລະດັບຄວາມຮູ້ພາສາ

ຍີ່ປຸ່ນຂອງລາວ ແລ້ວລາວຈຶ່ງຢາກ ຮຽນແບບ”ຊ່ອຍກັນຮຽນ”

ຍ້ອນວ່າເປັນຜູ້ຍິງຄືກັນ ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍຮູ້ສຶກອຶດອັດ.

ແຕ່ຂໍໂທດທີ່ຂ້ອຍຄິດວ່າຊິກ້າວຫນ້າດ້ວຍຕົນເອງ ເພື່ອກະກຽມ ”ການຊ່ອຍກັນຮຽນ” ກໍ່ເລີຍລັກຊື້ປຶ້ມແບບຮຽນພາສາຈີນທີ່ມີຂາຍໃນຍີ່ປຸ່ນ.

ເພື່ອກະກຽມການ”ຊ່ອຍກັນຮຽນ”,ວັນເວລາຮຽນດ້ວຍຕົວເອງທີ່ອັດສະຈັນໄດ້ຕໍ່ເນື່ອງ.

ແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຈຳແນກຄວາມແຕກຕ່າງໄດ້.

ປຶ້ມແບບຮຽນທີ່ຂຽນສຳລັບຄົນຍີ່ປຸ່ນນີ້ ເຂົ້າໃຈງ່າຍດີເວີ້ຍ (ຮຶຮຶຮຶ).

ໂດຍສະເພາະ ຄຳອະທິບາຍ ການອອກສຽງໃນພາສາຍີ່ປຸ່ນ ມານຳໃຊ້ໃນການອອກສຽາພາສາຈີນແມ່ນມີປະໂຫຍດຫລາຍ,

ເຊັ່ນຕົວຢ່າງວ່າ: ກ່ອນອື່ນ ເວລາອ່ານພະຍັນຊະນະຍີ່ປຸ່ນໂຕ ”ເອະ”ແລ້ວກໍ່ປ່ຽນຮູບປາກ

ມາອ່ານໂຕພະຍັນຊະນະ”ໂອະ”ໂດຍທີ່ບໍ່ຕ້ອງຮຸບປາກເລີຍ.

ຫລັກການເຫລົ່ານີ້ລາວບໍ່ໄດ້ອະທິບາຍຢ່າງເປັນຮູບປະທຳຈັກຫນ້ອຍເລີຍ.

ພາຍໃນເວລາບໍ່ດົນ ຂ້ອຍຄິດວ່າ”ຖ້າເບິ່ງເດີ້ ຊິເຮັດໃຫ້ລາວແປກປະຫລາດໃຈ” ສະນັ້ນ ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍ ກາຍເປັນນັກຮຽນດຸຫມັ່ນ ທີ່ລັກຮຽນຕຳລາຮຽນດ້ວຍຕົນເອງຢູ່ເຮືອນ.“

ຕອນທີ່ຂ້ອຍຮູ້ໂຕວ່າ ການຮຽນດ້ວຍໂຕເອງໄດ້ຮັບຜົນແນ່ນອນກໍ່ຄືຕອນ ”ຊ່ອຍກັນຮຽນ”.ປາກົດວ່າອາຈານຫົວຫລາຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ,

ແຖມລາວຍັງຍ້ອງຂ້ອຍວ່າ”ດີຫລາຍ”.ເດັກນ້ອຍຈີນເວົ້າຕົງຕົງ.

ວ່າແລ້ວ ຂ້ອຍອາດຈະບໍ່ມັກທີ່ພວກເຮົາມີຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງລະດັບ

ຄວາມຮູ້ດ້ານພາສາ,ກໍ່ຍັອນວ່າຈະ”ຊ່ອຍກັນຮຽນ”ນັ້ນເອງ.

ແຕ່ວ່າຄວາມໂລ່ງໃຈຂອງຂ້ອຍກໍ່ພຽງຊົ່ວຄາວເທົ່ານັ້ນ,”ອາຈານນ້ອຍ”ຄົນນີ້ ກໍ່ໃຫ້ບັນຫາຍາກກັບຂ້ອຍອິກແລ້ວ.

ລາວບອກວ່າ:”ທ່ອງຂຶ້ນໃຈຕຳລາຮຽນນີ້ເດີ້” ຂ້ອຍເຄີຍແຕ່ໄດ້ຍິນແຕ່ຄຳຊ່າວ່າ”ທ່ອງຂຶ້ນໃຈຫມົດທຸກອັນ”

ຕາມຄວາມຄິດຂອງລາວຄືຊິແມ່ນ ການຮຽນພາສາຕ່າງປະເທດຂໍ້ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ການທ່ອງຂຶ້ນໃຈ.

”ການທີ່ຄົນເຮົາເວົ້າຫຍັງອອກມາ ແມ່ນການເອົາທຸກສິ່ງທີ່ມີຢູ່ໃນຫົວອອກມາ,

ຖ້າໃນຫົວບໍ່ມີຄຳເວົ້ານັ້ນຢູ່ກໍ່ຈະບໍ່ສາມາດເວົ້າຄຳນັ້ນອອກມາໄດ້”

”ເຖິງຈະພະຍາຍາມຖອກນ້ຳ ອອກຈາກຄຸທີ່ເປົ່າ ນຳ້ກໍ່ບໍ່ມີທາງອອກມາ”

”ເພາະສະນັ້ນ ມັນຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງທ້ອນພາສາຈີນໄວ້ໃນຫົວຫລາຍຫລາຍ.”

ຄິດວ່ານັ້ນແມ່ນທິດສະດີຫນຶ່ງແນ່ນອນ.

ສະຫລຸບວ່າຍ້ອນການຮຽນແບບຈື່ໃຫ້ຫມົດ ພາສາຍີ່ປຸ່ນຂອງລາວຈຶ່ງເກັ່ງຫລາຍ

ສະນັ້ນຈຶ່ງມີອິດທິພົນໃນການແນະນຳ,ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງລາວ.

ພາຍໃນອາທິດຫນຶ່ງຂ້ອຍຕ້ອງຈື່ປະໂຫຍກໃຫ້ໄດ້ເປັນຈຳນວນຫລວງຫລາຍປະໂຫຍກ,

ຕອນນັ້ນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງຂ້ອຍຫຍຸ້ງຫລາຍຂຶ້ນ.

ແຕ່ລະເຊົ້າຕ້ອງຕື່ນແຕ່ເຈັດໂມງ,ແລ້ວຟ້າວອ່ານຕຳລາຮຽນໃຫ້ອອກສຽງດັງດັງຫນຶ່ງ

ຊົ່ວໂມງ,ຕ້ອງຟັງຊີດີຂອງຕຳລາຮຽນຕອນໄປມະຫາວິທະຍາໄລ,ໃນຊົ່ວໂມງຜັກຜ່ອນກໍ່

ຕ້ອງເອົາປຶ້ມຕຳລາຮຽນມາທົບທວນຄືນ.ພໍເລີກຮຽນປຸບກໍ່ຕ້ອງຟ້າວໄປເຮັດວຽກພາດ

ທາມຕໍ່,ຈົນຮອດສິບໂມງກາງຄືນຈຶ່ງໄດ້ກັບມາເຮືອນ,ແຕ່ລະຄືນ ກ່ອນນອນກໍ່ຕ້ອງຮຽນ

ອີກສອງສາມຊົ່ວໂມງ.

ບຶດລະອັນນີ້ ບຶດລະອັນນັ້ນ ໄປຫາລາວຢູ່ເຮືອນ ທ່ອງບົດຮຽນໃຫ້ລາວຟັງ ເພື່ອກຽມ

ພ້ອມມື້ທີ່ຊິ ”ຊ່ອຍກັນຮຽນ”.ລາວອົດສາຟັງຂ້ອຍທ່ອງບົດຮຽນ ແລ້ວແກ້ໄຂສຳນຽງແລະ

ການອອກສຽງວັນນະຍຸດ ທີ່ຜິດໃຫ້ກັບຂ້ອຍ.

ຍ້ອນບຸນຄຸນຂອງລາວ ພາສາຈີນຂອງຂ້ອຍຈຶ່ງພັດທະນາຂຶ້ນຫລາຍເຕີບ,

ຮູ້ສຶກຂອບໃຈອາຈານນ້ອຍຄົນນີ້ຫລາຍທີ່ສຸດເລີຍ.ແລະແລ້ວໃນທີ່ສຸດ

ລາວກໍ່ເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ”ຈາກນີ້ໄປ ຈຶ່ງຈະແມ່ນ ການຊ່ອຍກັນຮຽນທີ່ແທ້ຈິງ”

”ໂດຍ ເຂົ້າໃຈແລ້ວ ອາຈານ”

ສູນການຄ້າຕະຫຼາດເຊົ້າມໍ 2 ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ໄດ້ເປີດຢ່າງເປັນທາງການໃນຕອນເຊົ້າວັນທີ 11 ພະຈິກ 2011 ນີ້ ໂດຍການ
ເຂົ້າຮ່ວມຕັດແຖບຜ້າເປີດຢ່າງເປັນທາງການຂອງທ່ານ ສຸກັນ ມະຫາລາດ, ເລຂາທິການສູນກາງພັກ, ເລຂາຄະນະພັກ, ເຈົ້າຄອງນະຄອນ
ຫລວງວຽງຈັນ, ທ່ານ ດຣ. ສິນລະວົງ ຄຸດໄພທູນ ລັດຖະມົນຕີ ຫົວໜ້າຫ້ອງວ່າການລັດຖະບານ, ທ່ານ ດຣ. ນາມ ວິຍະເກດ ລັດຖະມົນຕີ
ວ່າການກະຊວງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າ, ທ່ານທູດສິງ ກະໂປ ປະຈຳລາວ ພ້ອມດ້ວຍຜູ້ບໍລິຫານກຸ່ມບໍລິສັດ ແຄແຊັນດັສ ສິງກະໂປ
ເຂົ້າຮ່ວມ.

ຕະຫລາດເຊົ້າມໍ 2 ເປັນອາຄານ 8 ຊັ້ນ, ຊັ້ນໃຕ້ດິນເປັນສະຖານທີ່ການຄ້າ ແລະ ມີຮ້ານຂາຍຍ່ອຍມີ 123 ຮ້ານ ໄດ້ແຍກອອກເປັນ
ປະເພດສິນຄ້າເຊັ່ນ: ແຜ່ນແພ, ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ, ເຄື່ອງຮັບໃຊ້ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ເຄື່ອງສື່ສານ, ເຄື່ອງໃຊ້ຫ້ອງການ, ເຄື່ອງໃຊ້ຕົບແຕ່ງໃນເຮືອນ.

ຊັ້ນ 1 ປະກອບມີ 52 ຮ້ານ ປະກອບມີ: ຮ້ານອາຫານ, ໜ່ວຍງານບໍລິການທະນາຄານ ແລະ ຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍຕ່າງໆ ຊັ້ນນີ້ແມ່ນຖືກ
ກຳນົດໄວ້ໃຫ້ບູລິມະສິດແກ່ຜະລິດຕະພັນທີ່ມີຍີ່ຫໍ້ຈາກສາກົນ ແລະ ພາກພື້ນຈັດເປັນປະເພດສິນຄ້າ, ຊັ້ນ 2 ເປັນຮ້ານອອກແບບເຄື່ອງວັດຖຸມີ
ຄ່າຕ່າງໆ 105 ຮ້ານ.

ຂໍ້ມູນຈາກປະຊາຊົນເດີ້

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຕໍາຫຼວດລາວຍອມຮັບວ່າ ການລັກລອບຄ້າຢາເສບຕິດໃນລາວ ເປັນບັນຫາທີ່ຮຸນ ແຮງຫຼາຍຂຶ້ນ ເນື່ອງຈາກວ່າໄດ້ມີການລັກລອບຂົນສົ່ງ ແລະຂາຍຢາເສບຕິດໃນປະລິມານ ທີ່ຫຼາຍຂຶ້ນນັບມື້.

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຕໍາຫຼວດໃນຄະນະກໍາມະການກວດກາ ແລະ ຄວບຄຸມຢາເສບຕິດແຫ່ງຊາດ
ລາວ ຍອມຮັບວ່າການລັກລອບຂົນສົ່ງ ແລະການຄ້າຢາເສບຕິດໃນລາວ ໄດ້ກາຍເປັນ
ບັນຫາທີ່ມີລະດັບຄວາມຮຸນແຮງເພີ່ມຫຼາຍຂຶ້ນນັບມື້. ເນື່ອງຈາກວ່າບັນດາກຸ່ມແກ້ງຄ້າ
ຢາເສບຕິດໃນລາວ ບໍ່ພຽງແຕ່ຈະຂະຫຍາຍພຶ້ນທີ່ການຄ້າຢາເສບຕິດຂອງພວກຕົນຈາກ
ເຂດຕົວເມືອງ ໄປຍັງເຂດຊົນນະບົດຂອງລາວເທົ່ານັ້ນ ຫາກແຕ່ຍັງປະກົດວ່າກຸ່ມແກ້ງຄ້າ ຢາເສບຕິດໄດ້ເພີ່ມປະລິມານຢາເສບຕິດທັງທີ່ລັກລອບຂົນສົ່ງເພື່ອຂາຍພາຍໃນລາວ ແລະ ທີ່ສົ່ງອອກໄປຕ່າງປະເທດອີກດ້ວຍ.

ທັງນີ້ໂດຍເຈົ້າໜ້າທີ່ຕໍາຫຼວດລາວໄດ້ຍົກຕົວຢ່າງເຖິງກໍລະນີທີ່ທາງການລາວສາມາດຈັບ
ກຸມຜູ້ຕ້ອງຫາໄດ້ 4 ຄົນ ໃນຂະນະທີ່ກໍາລັງລັກລອບຂົນສົ່ງຢາບ້ານໍ້າໜັກລວມກວ່າ 2 ໂຕນຂ້າມນໍ້າຂອງໄປຕ່າງປະເທດເມື່ອກາງປີ 2010 ຊຶ່ງກໍນັບເປັນການລັກລອບຂົນສົ່ງ ຢາເສບຕິດທີ່ມີປະລິມານຫຼາຍທີ່ສຸດ ທີ່ທາງການລາວສາມາດຈັບກຸມໄດ້ອີກດ້ວຍ ແລະ ເຖິງແມ່ນວ່າຜູ້ຕ້ອງຫາທັງ 4 ດັ່ງກ່າວຈະຖືກສານປະຊາຊົນລາວໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ
ຕັດສິນປະຫານຊີວິດ ໄປແລ້ວກໍຕາມຫາກແຕ່ວ່າຄະດີຄວາມກໍຍັງບໍ່ເຖິງທີ່ສຸດ ແຕ່ຢ່າງໃດ ເນື່ອງຈາກຜູ້ຕ້ອງຫາໄດ້ຍື່ນຄັດຄ້ານການຕັດສິນດັ່ງກ່າວຕໍ່ສານອຸທອນນັ້ນເອງ.

Songrit Pongern

ພິທີເຊັນສັນຍາໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອຂອງອົງການ ສະຫະປະຊາຊາດແກ່ລາວເພື່ອຕ້ານແລະປາບປາມ ຢາເສບຕິດ

ການຍອມຮັບດັ່ງກ່າວນີ້ຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່
ຕໍາຫຼວດລາວຍັງຖືວ່າສອດຄ່ອງກັນ
ກັບການລາຍງານຂອງທ່ານ Leik
Boonwaat ຜູ້ຕາງໜ້າຂອງອົງການ
ຄວບຄຸມຢາເສບຕິດ ແລະອາດຊະຍາ
ກໍາແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ (UNODC)
ປະຈໍາປະເທດລາວ ຊຶ່ງໄດ້ລະບຸວ່າ ທາງ
ການລາວສາມາດຈັບກຸມ ແລະຍຶດຢາ
ເສບຕິດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນ
ຕະຫຼອດໄລຍະ 3 ປີ ທີ່ຜ່ານມາ ໂດຍ
ຈະເຫັນໄດ້ຈາກການຍຶດເຮໂຣອິນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 17.5 ກິໂລກຼາມໃນປີ 2008 ເປັນ
84.34 ກິໂລກຼາມໃນປີ 2010 ຫຼືເພີ່ມຂຶ້ນເກືອບ 4 ເທົ່າ.

ສ່ວນຢາບ້ານັ້ນກໍຖືເປັນຢາເສບຕິດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໄວທີ່ສຸດເມື່ອປະກົດວ່າໃນໄລຍະ 3 ປີທີ່ຜ່ານ
ມານີ້ ທາງການລາວສາມາດຍຶດຢາບ້າໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 1.23 ລ້ານເມັດໃນປີ 2008 ເປັນ
ຫຼາຍກວ່າ 24.5 ລ້ານເມັດໃນປີ 2010 ຫຼືເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍກວ່າ 18ເທົ່າ ແລະ ທີ່ໜ້າເປັນຫ່ວງ
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນກໍຄື ຢາເສບຕິດທີ່ທາງການລາວສາມາດຍຶດໄດ້ດັ່ງກ່າວຍັງຄິດໄລ່ເປັນພຽງ
10% ເທົ່ານັ້ນຂອງປະລິມານຢາເສບຕິດທັງໝົດທີ່ມີຢູ່ລາວ ແລະທີ່ໄດ້ມີການລັກລອບຂົນ ສົ່ງໄປຍັງຕ່າງປະເທດໃນແຕ່ລະປີອີກດ້ວຍ.

ທາງດ້ານທ່ານ ທອງສິງ ທໍາມະວົງ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີລາວ ກໍໄດ້ຖະແຫຼງຍອມຮັບວ່າ ບັນ ຫາຫຍໍ້ທໍ້ທາງດ້ານສັງຄົມຖືເປັນບັນຫາ ທີ່ມີລະດັບຄວາມຮຸນແຮງຫຼາຍຂຶ້ນຢ່າງໜ້າເປັນ
ຫວ່ງ ໂດຍນອກຈາກຈະມີສາເຫດມາຈາກປັດໃຈພາຍນອກປະເທດລາວແລ້ວ ປັດໃຈພາຍໃນ ຂອງລາວເອງກໍເປັນສາດເຫດທີ່ສໍາຄັນທີ່ບໍ່ດ້ອຍໄປກວ່າກັນເລີຍ ຊຶ່ງໃນນີ້ກໍລວມເຖິງ ຄວາມ
ດ້ອຍປະສິດທິພາບໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງພະນັກງານລັດຖະບານລາວ ທີ່ມີຄວາມຮັບ
ຜິດຊອບໂດຍກົງດ້ວຍ ດັ່ງທີ່ທ່ານ ທອງສິງ ໄດ້ຖະແຫຼງຊີ້ແຈງວ່າ:

Songrit Pongern

ຢາບ້າແມ່ນມີການລັກລອບຂາຍກັນ ຫລາຍຂຶ້ນນັບມື້ ໃນລາວ.

“ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງພະນັກງານ, ທະຫານ, ຕໍາ
ຫຼວດ ຈໍານວນໜຶ່ງບໍ່ທັນໄດ້ເປັນເຈົ້າການແກ້ໄຂປະ
ກົດການຫຍໍ້ທໍ້ນີ້ຢ່າງຈິງຈັງ, ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນບາງພາກ
ສ່ວນຍັງປົກປິດການກະທໍາຜິດ, ເຮັດຜິດເອງ ຫຼື
ເຈດຕະນາເຮັດຜິດ, ສວຍໃຊ້ຊ່ອງຫວ່າງຂອງລະບຽບ
ກົດໝາຍເພື່ອຫາຜົນປະໂຫຍດ ແລະສ້າງບັນຫາ
ໃຫ້ກັບສັງຄົມ.”

ກ່ອນໜ້ານີ້ທ່ານ ກຸ ຈັນສີນະ ຮອງປະທານຄະນະກໍາມະການກວດກາ ແລະຄວບຄຸມຢາເສບ
ຕິດແຫ່ງຊາດລາວ ກໍໄດ້ຖະແຫຼງຍອມຮັບວ່າ ລາວບໍ່ພຽງແຕ່ຈະເປັນທາງຜ່ານຂອງການຂົນ
ສົ່ງຢາເສບຕິດໄປຍັງຕ່າງປະເທດເທົ່ານັ້ນ ຫາກແຕ່ຍັງໄດ້ກາຍເປັນຕະຫຼາດຮອງຮັບຢາເສບ
ຕິດອີກດ້ວຍໃນເວລາດຽວກັນ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການດໍາເນີນມາດຕະການທັງໃນດ້ານ
ການລົດການຊົມໃຊ້ຢາເສບຕິດ ແລະການປາບປາມການຄ້າຢາເສບຕິດໃນລາວໃຫ້ມີປະສິດ
ທິພາບສູງຂຶ້ນຢ່າງເປັນຮູບປະທໍານັ້ນ ທາງການລາວຈຶ່ງໄດ້ຈັດການຝຶກອົບຮົມ ເພື່ອເພີ່ມລະ
ດັບຄວາມຮູ້-ຄວາມສາມາດ ລົດກ່ຽວກັບຢາເສບຕິດ ແລະການນໍາໃຊ້ກົດໝາຍໃຫ້ກັບບັນດາ ພະນັກງານຂອງລັດຖະບານ ທີ່ມີໜ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບບັນຫາຢາເສບຕິດເປັນການສະເພາະ ເມື່ອບໍ່ນານມານີ້.

ຂໍ້ມູນຈາກວີໂອເອເດີ້