ຜະຫຍາພາສິດບາວ-ສາວ

803. ເກົ້າຊິແຈ້ງສິບຊິແຈ້ງ ຢ່າມີເມກມາບັງ ຢ່າມີຍັງຣາຫູ ບຽດບຽນພຣະຈັນເຈົ້າ.

804. ຂົມຜັກ ຫຼືຂົມຫຍ້າ ຂົມຂີ້ກາມັນກືນຍາກ ຄັນແມ່ນຂົມຂີ້ເພ້ຍ ຊິກິນກ້ຽງບໍ່ເຫຼືອ.

805. ຄາດຊິເປັນຄູ່ຊ້ອນ ທຽມສະແນນບໍ່ມີຫຼີກ ເປັນເດ ຣາຫູ ບໍ່ຮ່ອນຄາຄາດຫ້າງ ຮາມແກ້ວໜ່ວຍພະຈັນ.

806. ເຄືອບຸນມາແລ່ນກ້ຽວ ເຄືອບຸນຊ້ຳພັດມາຍ ເຄືອຫວາຍກ້ຽວ ເຄືອຫວາຍຊ້ຳພັດເນົ່າ ມີແຕ່ພົງເຜົ່າຜູ້ ຊູລ້ຽງຈຶ່ງໃຫຍ່ສູງ.

807. ຄວາມມັກຫຼາຍຄວາມອາຍນ້ອຽ ພອຍຊິຕາຍບໍ່ຮູ້ເມື່ອ ຄວາມມັກມາແລ່ນກຸ້ມ ກຸມໄວ້ກໍບໍ່ຟັງ.

808. ຄັນແມ່ນ ໃຈປະສົງແລ້ວ ໜາມກະແທວກໍຊິຜ່າ ເຖິງແມ່ນປ່າຂີ້ອົ້ນ ພັນຊັ້ນກໍຊິໄປ.

809. ຄັນແມ່ນ ເປັນຕາໄດ້ ຊິຄາດຫ້າງລົງສະ ຄັນບໍ່ເປັນຕາມີ ຊິແບກກະເຊີຄອນໂຊ້.

810. ຄັນແມ່ນ ເປັນຕາໄດ້ ຊິຄາດຫ້າງລົງສະ ເອົາໃຫ້ເຫັນໂຕປາ ລ່ອງລອຍໃນນ້ຳ.

811. ຄັນແມ່ນ ເປັນຕາໄດ້ ຊິຄາດຫ້າງລົງສະ ຄັນບໍ່ເປັນຕາມີ ຊິແບກກະເຊີຄອນກະໂຊ້.

812. ຄັນຊິ ຫຍັບເຂົ້າໃກ້ ຢ້ານແຕ່ກີດພວງຫຼາ ນ້ອງນາ ຄັນຊິຫຍັບເຂົ້າຫາ ຢ້ານຊູ້ນາງທາງບ້ານ.

813. ຄັນບໍ່ ໄດ້ເຫັນໜ້າ ເຫັນແຕ່ນາກໍພໍຢູ່ ເຫັນແຕ່ເສື້ອພາດແຈ ເຫັນແຕ່ແພພາດຮົ້ວ ເຫັນແຕ່ບົວໃນບ້ານ ພໍປານໄດ້ນັ່ງນຳ.

814. ຄັນບໍ່ ເປັນຕາສ້ອນ ຊິຄອນຫວີງຄືນເມືອຕາກ ຊິຄອນດາກຂີ້ໂມ້ ເມືອຕ້ອນປ່າໝາກຢາງ.

815. ຄັນຕົມຕິດເອົາຕົມລ້າງ ເລືອລົງໃຫ້ມັນໝົ່ນ ຄັນນ້ຳຕິດເອົານ້ຳລ້າງ ແຊມຊ້ຳໃຫ້ຕື່ມງາມ.

816. ຄັນນ້ອງ ຄຶດຮອດອ້າຍ ແກງຫອຍໃຫ້ມັນເປື່ອຍ ແກງປາໃຫ້ເປື່ອຍກ້າງ ແກງຊ້າງໃຫ້ເປື່ອຍງາ.

817. ຄັນນ້ອງ ໄຂປາກຊ້າ ອ້າຍຊິງ່ຽງກະບຸງຕັກ ຄັນນ້ອງໄຂທໍຢາ ຊິຈິກຕອງມາພ້ອມ.

818. ຄັນນ້ອງ ມີຄູ່ຊ້ອນ ນ້ອງບໍ່ອອກເຮືອນມາ ນ້ອງຊິເນົາເຄຫາ ຮ່ວມຕຽງຄຽງຊ້ອນ.

819. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນນົກແອ່ນແສ້ວ ບິນແສ່ວຢູ່ກາງຫາວ ອ້າຍຊິເປັນແຫຼວຟານໂຕນ ແສ່ວລົງເອົານ້ອງ.

820. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນມ້າ ໂຕໃຫຍ່ສີລານ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນອານ ຂີ່ເທິງຫຼັງມ້າ.

821. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນກ້າ ກາງນາຂຽວອ່ອນ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນນາໃຮ່ໂຫຼ້ງ ລົງກ້ຽວກ່ອມກັນ.

822. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນເຂົ້າ ກາງນາຂຽວອ່ອນ ອ້າຍຊິເປັນຄວາຍດ່ອນນ້ອຍ ກິນຫຍ້າຢູ່ທົ່ງນາ.

823. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນມ້ອນ ປະສົງກ່ອມດອມໄໝ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນມອນໃບຂຽວ ກ່ອມກັນໃນດົ້ງ.

824. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນບົ້ງ ປະສົງສອດສາຂາ ອ້າຍຊິເປັນສັກກູນາ ແສ່ວກິນແມງບົ້ງ.

825. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນດົງ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນເນື້ອ ເຟືອກັນຄືໄໝກ່ອມ ຄັນນ້ອງ  ຕາຍເປັນຫອມ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນຕ່ອນຊີ້ນ ລົງໝໍ້ອ່ອມໃສກັນ.

826. ຄັນນ້ອງ ຕາຍເປັນໄໝຄຳຝັ້ນ ພັນທະນັງຢູ່ໃນຫຼອດ ອ້າຍຊິຕາຍເປັນໄມ້ກ່ຳພັ້ນ ພັນເຂົ້າກ່ອມກະສວຍ.

827. ຄັນນາງ ຕາຍເປັນຝ້າຍ ຫຼາໃນໃຫ້ເຂົາແກວ່ງ ອ້າຍຊິເປັນໄມ້ກ່ຳຝັ້ນ ພັນກິ້ງກ່ອມແພ.

828. ຄັນຢາກ ເຫັນໃຈອ້າຍ ໃຫ້ມືນຕາໃສ່ນ້ຳແຈ່ວ ມັນຫາກແສບຈ້າວໆ ໃຈອ້າຍກໍດັ່ງດຽວ.

829. ຄັນວ່າ ໃຈປະສົງແລ້ວ ກາງດົງກໍເປັນທົ່ງ ຄັນແມ່ນໃຈຂີ້ຄ້ານ ກາງບ້ານກໍວ່າດົງ.

830. ຄັນວ່າ ໃຈປະສົງແລ້ວ ເມືອງແກວກໍດັ້ນຮອດ ສາຍຕາຈອດຈໍ່ຈ້ຳ ໃນຖ້ຳກໍກົ່ນຫາ.

831. ຄັນອ້າຍ ມີເມັຽແລ້ວ ຢ່າລົງເຮືອນໃຫ້ໝາເຫົ່າ ໃຫ້ອ້າຍນັ່ງເຄົ້າເມົ້າ ໄພຫຍ້າຢູ່ເຮືອນ.

832. ຄິດໄປ ຫຼາຍນັບມື້ຫຍຸ້ງ ຄືຍຸງຢູ່ໃນປ່າ ຄຶດໄປຫຼາຍນັບມື້ພໍ້ ພໍໄຫ້ຢູ່ຊູ່ຍາມ.

833. ເຈັບດ້ວຍ ຄວາມປາກນີ້ ໜັກກວ່າຂະຍຸງຕີ ແສນຊິປົວຢາຫຍັງ ກໍບໍ່ມີຫາຍໄດ້.

834. ເຈັບອົກ ປານໄຟໄໝ້ ເຈັບໃຈປານຟ້າຜ່າ ເຈັບບ່າແບກໄມ້ຕີ້ວ ເດືອນຫ້າກໍບໍ່ປານ.

835. ເຈັບອົກ ປານໄຟໄໝ້ ເຈັບໃຈປານຟ້າຜ່າ ເຈັບຕາປານໄມ້ຄ້ອນ ຄະເນີນປ້ຳຕ່ອຍຕີ.

836. ເຈົ້າຜູ້ ງູເຫຼືອມອໍ້ ຫາກິນຕາຍຕັ້ງແຕ່ເຕົ່າ ສັງບໍ່ຂຶ້ນໂຄກກວ້າງ ກິນຊ້າງຄ່າແພງ.

837. ເຈົ້າຜູ້ ຫົງຄຳຜ້າຍ ບໍ່ໝາຍງອຍຕົ້ນໄມ້ຕ່ຳ ເບັດໃສ່ໄມ້ແກ່ນສູງ ເບັດໃສ່ຍຸງແກ່ນຫຼ້ອນ ເບັດໃສ່ຂອນແກ່ນແຕ້ ລຳດົ້ວຈຶ່ງຈະງອຍ.

838. ເຈົ້າຜູ້ ຫົງຄຳຜ້າຍ ປາຍເຂົາຄັນທະມາດ ຮຸກຂາມີໝື່ນຕົ້ນ ຕົວເຈົ້າຫາກເພັນໜີ.

839. ເຈົ້າຜູ້ ຢູ່ອິ້ງຕິ້ງ ເຈົ້າຜູ້ຕິ່ງມັນແກວ ເຈົ້າຜູ້ແນວມັນພົວ ຢ່າໄດ້ລືມສຽມຫ້ຽນ.

840. ເຈົ້າຜູ້ ເດືອນເພັງແຈ້ງ ມີແສງສັງບໍ່ສ່ອງ ເຈົ້າຜູ້ດາວດາດຟ້າ ບໍ່ແຍງພື້ນພະສຸທາ.

841. ເຈົ້າຜູ້ ເຊື້ອຊາດຊ້າງ ຍົດໃຫຍ່ສະກຸນສູງ ຢຸ່ໃນຝູງສັກກາ ໄພ່ບົນພົງປ້ອງ ອ້າຍຢາກຢອງຫຼັງຂຶ້ນ ໄປຢືນເປັນແຢ່ງ ຢາກເປັນແຫຼ້ງຮັບໃຊ້ ນວນນ້ອງຄູ່ຊູ່ຍາມ.

842. ເຈົ້າຜູ້ ແນວນາມມ້າ ອາຊະໄນມະນີກາບ ສັງຊິມາໄຕ່ພື້ນ ຄືອ້າຍຮ່ອນຊິເປັນ.

843. ເຈົ້າຜູ້ ແນວນາມແກ້ວ ຢ່າໄດ້ເປີດດິນຊາຍ ເຈົ້າຜູ້ ແນວຄວາຍເຂົາ ຢ່າຊູ່ລືມຄວາຍຕູ້.

844. ເຈົ້າຜູ້ ແພຜຶນກວ້າງ ປູໄປໃຫ້ມັນເຫຼື່ອມ ນ້ອງເຫຼື່ອມອ້າຍ ອ້າຍເຫຼື່ອມນ້ອງ ຄືຟ້າເຫຼື່ອມດິນ.

845. ເຈົ້າຜູ້ ຕົ້ນດອກງີ້ວ ຄະນຶງຮອດປາບົກ ເຈົ້າຜູ້ ແນວນາມນົກ ຢ່າໄດ້ລືມໄລແຮ້ວ.

846. ເຈົ້າຜູ້ ເມືອວັ້ງໆ ບໍ່ຫຼຽວຫຼັງມາເອີ້ນສັ່ງ ຄັນບໍ່ເອີ້ນສັ່ງໃກ້ ກໍພໍເອີ້ນສັ່ງໄກ.

847. ເຈົ້າຜູ້ ບົວບານບ້າງ ກາງສະພັງກ້ານກ່ອງ ຢູ່ກາງໜອງຢ່ານກວ້າງ ມືອ້າຍເດ່ບໍ່ເຖິງ.

848. ເຈົ້າຜູ້ ຈັນເດີນດ້າວ ເດືອນເພັງສິບຫ້າຄ່ຳ ຂໍຈົ່ງໃສສ່ອງແຈ້ງ ແຍງອ້າຍຜູ້ປະສົງ ແດ່ທ້ອນ.

849. ເຈົ້າຜູ້ ຜັກອີ່ຕູ່ເຕັ້ຽ ຕົ້ນຕ່ຳໃບດົກ ກົກບໍ່ທັນທຽມໃບ ໄຍບໍ່ທັນໜາແໜ້ນ ສັງມາຈູມຈີຈໍ້ ງໍແງຈິບດອກ ຮາກບໍ່ທັນຫຍັ່ງພື້ນ ສັງມາປີ້ນປົ່ງໃບ.

850. ໃຈປະສົງຕໍ່ໄມ້ ຈຶ່ງໄດ້ແບກຂວານມາ ປະສົງເຮືອຊາວວາ ຈຶ່ງແບກພາຍມາພ້ອມ.

851. ໃຈບໍ່ ໃສຕໍ່ແກ້ວ ແຍງເງົາກໍບໍ່ສ່ອງ ໃຈບໍ່ໃສຕໍ່ຄ້ອງ ຕີໄດ້ກໍບໍ່ດັງ.

852. ໃຈບໍ່ ໂສດາດ້ວຍ ເວົ້າແມ່ນກໍເປັນຜິດ ໃຈບໍ່ໂສດາດອມ ປາກດີກໍເປັນຮ້າຍ.

853. ໃຈມ່ອມອ້າຍ ຫມາຍມຸ່ງພຣະໄມມິດ ຊິຄ່ອຍປຸນປອງຮັກ ຮ່ວມຮຽງຮາວຖ້ານ ສົມພານເບື້ອງປາຣະມີຮຽງຮອດ ກັນແລ້ວ ສຸດຟາກລວງເລິກລໍ້າ ພິລາກ້ຽວກ່ອມລໍາ ໄດ້ເດ.

854. ເສັຽແຮງຫ້າງ ກະຖິນແຮບໍ່ໄດ້ແຫ່ ບາດວ່າເພິ່ນບໍ່ຫ້າງ ກໍຍັງໄດ້ແຫ່ໄປ.

855. ສິບປີລ້ຳຊາວປີລ້ຳ ບໍ່ເຫັນກວາງມາຢາມມັ່ງ ຕົ້ງແຕ່ເຂົ້າຂຶ້ນເລົ້າ ບໍ່ເຫັນເຈົ້າເທື່ອດຽວ.

856. ສິບຜືນຜ້າຊາວຜືນຜ້າ ບໍ່ປານຝາເນື້ອອຸ່ນ ສິບຄົນມາຢູ່ຊ້ອນ ຊາວຄົນມາຢູ່ຊ້ອນ ບໍ່ປານນ້ອງຜູ້ຢູ່ນຳ.

857. ສິບຄົນມານັ່ງແຫງນ ແສນຄົນມານັ່ງເຝົ້າ ບໍ່ປານເງົາເຈົ້າມາເຫຼື່ອມ ສິບຄົນມານັ່ງເວົ້າ ບໍ່ປານເຈົ້າຜູ້ນັ່ງນຳ.

858. ສິບແມ່ນ້ຳ ຊາວແມ່ນ້ຳ ກໍຊິທໍ່ເຮືອກາຍ ສິບຍ່ານພູຊາວຍ່ານຜາ ກໍຊິຖາງທາງດັ້ນ.

859. ສິບຜາຂັ້ນ ຫີນຜາຕັນກໍຊິສີ່ວ ຄັນແມ່ນສີ່ວບໍ່ໄດ້ ຊິເຊີນຟ້າຜ່າລົງ.

860. ສັດຈະຜູ້ຍິງນີ້ ຄືກວາຍຕາຮ່າງ ບາດວ່າຖີ້ມໃສ່ນ້ຳ ໄຫຼເຂົ້າຊູ່ທາງ.

861. ສັດຈະແມ່ຍິງນີ້ ສເມີກັນກັບຍອງນຸ່ນ ບາດວ່າລົມພັດຕ້ອງ ຄອງຖ້າແຕ່ຊິປີວ.

862. ສັດຈະຜູ້ຊາຍນີ້ ຄືຫີນໜັກທ່ອງ ບາດວ່າຖີ້ມໃສ່ນ້ຳ ຈົມຕິ້ງບໍ່ຟູ.

863. ຊ່າວ່າ ນ້ອງປູກຜັກທຽມຫ້າວ ກາງບ່ອນນອນ ບໍ່ເຫືອດບ່ອນ ຜັກເກົ່າຍັງບໍ່ກູ້ ປະສົງຕັ້ງປູກເຕັງ.

864. ຊາດທີ່ ເປັນຊາຍນີ້ ບໍ່ຍອມຄົນໂດຍງ່າຍ ບໍ່ຍອມຂາຍຂີ້ໜ້າ ໃຫ້ຊາວບ້ານເພິ່ນຫຍັນ.

865. ຊາດທີ່ ກັສສະໂປບົ້ງ ເລົາດຽວລູກຄູ່ ດີກໍຊິສູ້ ຮ້າຍກໍຊິສູ້ ຕາຍຖິ້ມແມ່ນບໍ່ແໜງ.

866. ຊາດທີ່ ກາດຳປີ້ ຊິທຽມຫົງກໍຍິນຍາກ ຊາດທີ່ແສງຫິ່ງຫ້ອຍ ຊິເຍືອງແຈ້ງແຂ່ງພຣະຈັນ ໄດ້ລື.

867. ຊາດທີ່ ຄຸງຄານ້ຳ ສມຸດຫຼວງບໍ່ມີຂາດ ສະເພົາແລ້ວ ບຸນນ້ຳຍັງປ່ຽມລົ້ນ ຫຼາຍຫ້ວຍຮ່ວມໂຮມ.

868. ຊາດທີ່ ດວງຫອມນີ້ ຊິບານດາຽບານດອກ ເປັນລື ຄວາມຄຶດແມງຜູ່ຍັງເທົ່າຟ້າ ຫວັງມ້ຽນກະດູກດອມ.

869. ຊາດທີ່ ມາລານີ້ ດວງຫອມຮົດຮ່ວງ ໃຜຜູ້ມານັ່ງໃກ້ ດົມແລ້ວບໍ່ຢາກໜີ.

870. ຊາດທີ່ ໂພສີສ້ອຍ ໃບບໍ່ໜານົກບໍ່ແກວ່ນ ໝາກບໍ່ຫວານຈ້ອຍໆ ກາອ້ຽງບໍ່ຢາກຊົມ.

871. ຊາດທີ່ ແນວນາມແບ້ ທຽມສານຫ່ອນຊິເກິ່ງ ຊາດທີ່ແນວນາມກາ ຫ່ອນຊິທຽມຫົງໄດ້.

872. ຕອງຕັດ ຍັງມີສົ້ນ ໄໝສົນຍັງມີເງື່ອນ ເຊີນນ້ອງປົງເງື່ອນໄວ້ ໝາຍໝັ້ນບ່ອນຊິເອົາ.

873. ຕົກກະເທີນ ລົງລາຍມ້ວນ ບໍ່ເປັນບຸງກໍເປັນຕ່າ ບໍ່ເປັນຊ້າຜ້າອ້ອມ ໃຫ້ເປັນຂ້ອງໃສ່ປາ.

874. ຕົກກະເທີນ ວ່າໄດ້ປ້ຳ ຊິນຳຮອນໝົດທຸກງ່າ ຕາບໃດພ້າບໍ່ບ່ານ ຂວານບໍ່ບ້ຽວ ຈຳບ້ອງແມ່ນບໍ່ເຊົາ.

875. ຕົກກະເທີນ ວ່າໄດ້ກຳຄໍແຂ້ ບໍ່ວາງມືໃຫ້ມັນຟາດ ຕົກກະເທີນໄດ້ກຳຄໍກະທ້າງ ບໍ່ວາງໃຫ້ແກ່ຜູ້ໃດ.

876. ຕົກກະເທີນ ໄປຄ້ອງຊ້າງ ຊິເອົາຈົນໄດ້ຂີ່ ມາແລ້ວ ຕົກກະເທີນວ່າເວົ້າ ຊິເອົາເຈົ້າເຂົ້າຮ່ວມເຮືອນ.

877. ຕົກກະເທີນ ໄປໜ້າ ຫາກິນແຕ່ໜອງໃໝ່ ໜອງເກົ່າມີບໍ່ແພ້ ແສນຊິບ້ອນກໍບໍ່ງົມ.

878. ຕົກໄດ້ ລົງທຶນຄ້າ ເສັຽດາຍທຶນ ມັນຊິແມ່ນ ຂ້າຄວາຍ ຫາກເສັຽດາຍໝາກເຜັດນ້ອຍ ຊິໄປກ້ອຍກັບອິຫຍັງ.

879. ຕີຫຼັງ ດ້ວຽໄມ້ແສ້ ແບມືມາລູບໄຫຼ່ ແສນຊິໃຊ້ນ້ຳອ້ອຍ ອອຍໄດ້ກໍບໍ່ລືມ.

880. ຕັ້ງໃຈ ຈານຳນ້ອງ ຄອງຄອຍແຕ່ຂັນໄກ່ ມັກບໍ່ມັກກໍໃຫ້ເວົ້າ ບໍ່ເອົາອ້າຍບໍ່ວ່າຫຍັງ.

881. ຕົວຮຽມນີ້ ນັບແຕ່ເປັນໜອງຂຶ້ນ ທະເລຫຼວງບຶງເບີກ ພີ່ເຮີ້ຍ ຮວກບໍ່ມີຊິຕີນ້ຳ ຊີວກຸ້ງບໍ່ລ່ອງລອຍ ຕົວຮຽມນີ້ ປຽບດັ່ງແມ່ນ້ຳນ້ອຍ ບໍ່ຄືແມ່ກະແສສິນ ຫົງບໍ່ບິນມາລົງງ ສ່ຳຕະຄອງໜອງນ້ອຍ ຕົວຮຽມນີ້ ປຽບດັ່ງໂພສີສ້ອຍ ສັກກູນາກໍບໍ່ແກວ່ນ ບໍ່ຄືຈິກແກ່ນຫຼ້ອນ ບໍ່ຄືຂອນແກ່ນແກ້ ບໍ່ຄືຍອດດໍ້ແດ້ ຫົງນ້ອຍກໍບໍ່ລົງ.

882. ນ້ອງຜູ້ ເຊື້ອຊາດນ້ຳ ກວ້າງໃຫຍ່ວັງເລິກ ອ້າຍຢາກລົງລອຍຊົມ ໃຫ້ຊ່ວງໃຈຫາຍຮ້ອນ.

883. ນ້ອງຜູ້ ເຊື້ອຊາດນ້ຳ ສ້າງໃຫຍ່ໃສເຢັນ ໃຜຊິເປັນຄົນຕັກ ມ່ອມພະນາງໄປຊ້ອນ.

884. ນ້ອງຜູ້ ເຊື້ອຊາດໄມ້ ລຳຍາວຂາວຊື່ ຄັນຊິໃຫ້ອ້າຍຊື້ ພັນລ້ານກໍຊິເອົາ.

885. ນ້ອງຜູ້ ເຊື້ອຊາດຊ້າງ ຫາກິນແຕ່ຮຽວໄຜ່ ອ້າຍນີ້ເຊື້ອຊາດມ້າ ກິນຫຍ້າແທບດິນ.

886. ນ້ອງຜູ້ ຄຳແດງເຂັ້ມ ສີເຄັມນ້ຳຄັ່ງ ແມ່ນຊິຂັງແຊ່ນ້ຳ ພັນມື້ກໍບໍ່ຈາງ.

887. ນ້ອງຜູ້ ທຽວທາງເວີ້ງ ໃຫ້ຖືທິງບັ້ງໃຫຍ່ ເຊົາຮົມບົກ ຍັງຊິໄດ້ຊ່ວຍໜ້າ ຮົ່ມຫວ້າຊ່ວຍຄີງ.

888. ນ້ອງນີ້ ແຈ້ງຄືດາວຂາວຄືຟ້າ ໃສງາມຄືໜ້າແວ່ນ ແບນຝາມືຮັບຕ້ອນ ເຊີນທ້ອນຜູ້ປະສົງ.

889. ນ້ອງນີ້ ຂໍໝາຍໝັ້ນ ພັນທະນັງແຕ່ນຳພີ່ ມີແສນຊາຍກ່າວຕ້ານ ໂອມນ້ອງກໍບໍ່ເອົາ.

890. ນ້ອງນີ້ ເບັດໃສ່ແກ້ງ ຊ້ຳພັດຖືກຫົວດອນ ເບັດໃສ່ຊາຍນອນພອຍ ຊ້ຳພັດມີເມັຽຊ້ອນ.

891. ນ້ອງນີ້ ປຽບດັ່ງໄມ້ ລຳດຽວດົງປ່ຽວ ບໍ່ມີເຄືອກອດກ້ຽວ ລຳດົ້ວດ່ຽວດາຍ.

892. ນ້ອງຊິ ໄລລືມຖີ້ມ ຄືຈອກຢູ່ກາງແຊງ ນ້ອງຊິໄລລືມຖີ້ມ ຄືແຕງຢູ່ກາງໄຮ່ ບາດວ່າກິນໝາກແລ້ວ ຊິໄລຖີ້ມຕັ້ງແຕ່ເຄືອ.

893. ນ້ອງວ່າ ນ້ອງບໍ່ມີຊູ້ ຂົນຄີ້ວສັງມາລາ ຂົນຕາສັງມາຍໍ່ ຫຼືນ້ອງໄຫ້ຕໍ່ຊູ້ ແຄມຮົ້ວປ່າໝາກເຍົາ.

894. ນ້ອງເຮີ້ຍ ອັນວ່າ ເບື້ອງຫຼັງອ້າຍ ແສນພັນອ້າຍຕັດຂາດ ອ້າຍຫາກຕັດຂາດຂັ້ນ ຟັນແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍມາ.

895. ນົກເຂົາ ລົງກິນເຂົ້າ ຫົວນາເລົາ ນ້ອງບໍ່ໄລ່ ແພງເອີຍ ບາດວ່າ ນົກປີດນ້ອຍ ສັງນ້ອງໄລ່ບໍ່ເຊົາ.

896. ນົກບໍ່ ຍິນດີດ້ວຽ ສາຂາບໍ່ມີງ່າ ສະບໍ່ມີດອກໄມ້ ຄະນາເນື້ອບໍ່ສງວນ.

897. ແນວນາມແກ້ວ ທຽມຫີນມັນຊິແມ່ນ ອັນວ່າແຫວນຄ່າລ້ານ ທຽມສ້ອຍຮ່ອນຊິເປັນ.

898. ແນມເກົ່າເກື້ອ ເກີດຮ່ວມຮຽງຮັກ ແລ້ວນັ້ນ ໃຜຫ່ອນຂີນຂັດເຊີງ ສວາດດູດາຍໄດ້ ສົມຄວນໄດ້ ຊິໄລລາປະປ່ອຍ ເປັນລື ແມ່ນວ່າສຸດຟາກຟ້າ ທະຍານຢື້ຢ່ອງເຖີງ

899. ບຸນບໍ່ ເຄີຍເຂົ້າຖ້ຳ  ດຳໄປບໍ່ຮູ້ຊອດ ບຸນບໍ່ຮອດຍອດແກ້ວ ປີນຂຶ້ນກໍບໍ່ເຖິງ

900. ບຸນບໍ່ ເຄີຍຂີ່ຊ້າງຢ້ານແລ່ນສະເດັນຕົກ ບຸນບໍ່ເຄີຍຈົກຮູ ຍັ່ງລົງຊິຄາເງື້ອມ.

901. ບຸນຫົວ ບໍ່ສົມບຸນຮົ້ວ ບຸນງົວບໍ່ສົມແອກ ບຸນຕາແຮກບໍ່ສົມໄກ່ຕົ້ມ ງົມລ້ຽງກໍບໍ່ກິນ.

902. ບົວບໍ່ ມີຫ່າງນ້ຳ ຫວັງຟູມເທົ່າຊົ່ວ ພຣະຈັນບໍ່ມີຜ່າງຂ້າງ ແຝງລ້ອມຫຼ່ຽມສະເມັນ.

903. ບໍ່ມັກ ກໍໃຫ້ນ້ອງລົມຫຼີ້ນ ເຫງົານອນຕາງສວ່າງ ບາງທີເປັນພີ່ນ້ອງ ເມືອໜ້າສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

904. ບໍ່ເຄີຍ ກໍລອງຫຼິ້ນ ບໍ່ເປັນກໍລອງເບິ່ງ ບຸນບໍ່ເຄີຍປັ່ນບ້າງ ຊິລອງຫຼິ້ນຮ່ອນຊາຍ.

905. ບໍ່ມີ ເສັຽສັງຍ້ອນ ທຳນຽມຄ່າຄຳປາກ ບໍ່ເສັຽຄຳຄ່າລ້ານ ຄັນນາງຕ້ານຕໍ່ພີ່ຊາຍ.

906. ເປັນຫຍັງນ້ອງ ອຶ້ງຕຶງມາບໍ່ປາກ ແມ່ນ້ອງປ້ອນຊີ້ນຊ້າງ ຄາງກະດ້າງປາກບໍ່ເປັນ.

907. ເປັນຫຍັງນ້ອງ ບໍ່ໄຂປ່ອງວາຈາ ຫຼືວ່າດວງມາລາ ຫ່ວງໃຍນຳຊູ້.

908. ໃຜຊິຫຼຽວເຫັນໄສ້ ໃນໃຈນົກຂີ້ຖີ່ ບາງທີຝັງກ່ຽວໄວ້ ໃນຫັ້ນໝື່ນດວງ.

909. ໃຜຊິຫຼຽວເຫັນໄສ້ ໃນໃຈນົກຂີ້ຖີ່ ຄວາມປາກຫວານຈ້ອຍໆ ໃຈສົ້ມດັ່ງໝາກນາວ.

910. ໃຜຊິຫຼຽວເຫັນໄສ້ ໃນໃຈນົກຂີ້ຖີ່ ມັນຫາກຮ້ອງປຶດປຶ້ງ ໃຈລ້ຽວໃສ່ກະປູ.

911. ໃຜຊິຫຼິງເຫັນໄດ້ ທາງໃນປ້ອງໄມ້ຊອດ ຢ້ານແຕ່ມອດລັກດັ້ນ ໃນຫັ້ນໝື່ນໂຕ.

912. ໃຜຊິຫຼິງເຫັນໄດ້ ທາງໃນປ້ອງໄມ້ໄຜ່ ໄມ້ຫາກເປັນກຳແພ້ງ ແມງຂໍ້ສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

913. ໃຜຊິຫຼິງເຫັນໄດ້ ທາງໃນປ້ອງໄມ້ໄຜ່ ມອດຫາກມາລັກຊີ ແມງອີຫາກມາລັກດັ້ນ ໃນຫັ້ນສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

914. ຜິດໃຈເດ້...ນາກຢູ່ນ້ຳ ສັງບໍ່ຊ່າງປັນແດນ ແຖນຢູ່ບົນ ສັງບໍ່ຊ່າງປັນເບົ້າ.

915. ຝົນຕົກ ຍາມເດືອນຫ້າ ປາຢາກຊົມແຕ່ນ້ຳໃໝ່ ນ້ຳເກົ່າມີບໍ່ແພ້ ປານັ້ນບໍ່ຢາກຊົມ.

916. ຝົນຕົກ ຍາມເດືອນຫ້າ ໃຜຊິມາກ້າແຂ່ງ ບໍ່ແມ່ນເຊື້ອໜໍ່ທ້າວ ຊິຂັນສູ້ຕໍ່ຕາວ.

917. ຝົນຕົກ ຍັງຮູ້ເອື້ອນ ກົບກິນເດືອນຍັງຮູ້ອີ່ມ ບາດວ່າອ້າຍຮັກນ້ອງ ບໍ່ມີມື້ອີ່ມເປັນ.

918. ເພິ່ນວ່າ ດາວສເດັດດົ້ວ ບໍ່ໝາຍມົວມາເກືອກຝຸ່ນ ເໝືອນດັ່ງນ້ອງອຸ່ນຫຼ້າ ບໍ່ໝາຍຊ້ອນບ່າວພີ່ຊາຍ.

919. ເພິ່ນຫາກ ລືຊາຊ້າງ ໄພສານຕົວອາດ ໃຜຜູ້ລວນນັ່ງໃກ້ ງາຊ້າງຊິສຽບແທງ.

920. ພີ່ນີ້ ໝາຍມາໝັ້ນ ພັນທະນັງ ບໍ່ເປັນອື່ນ ຊູ້ກໍເຈົ້າແຟນກໍເຈົ້າ ບໍ່ມີເຕື້ອງຕໍ່ຜູ່ໃດ

921. ພີ່ຂໍຖາມຂ່າວນ້ອງ ເນື້ອໃຫມ່ມາຣະສີ ມະໂນທວານຍັງ ທ່ຽງຊັນໃນຫັ້ນ ຫລືວ່າມະໂນທວານນ້ອງ ລົມຕີເປື້ອງແກ່ວງ ຂໍແກ່ອິນທະຣາດຮູ້ ຍານເຕື້ອງໄຕ່ຕອງ ພີ່ຖ້ອນ

922. ພີ່ຂໍຖາມຂ່າວນ້ອງ ນົງຖາວຖນອມສີ ຍັງຄ່ອຍທົງຄວາມສຸກ ປົ່ງຊອນແຊມຊ້ອນ ຫລືວ່າຍັງປະສົງສ້າງ ສົມພານພຽງພີ່ ຂໍແຕ່ນ້ອງນາດໄທ້ ພຣະໄມຊ້ອນຂອດຮຽມ

923. ຟ້າຊິຝົນ ຟ້າກໍຂາວດາວກໍແຈ້ງ ຟ້າຊິແລ້ງຟ້າມືດຟ້າມົວ.

924. ມາເຫັນນ້ຳ ວັງໃສຄຶດຢາກອາບ ຢ້ານແຕ່ເງືອກນັ່ງເຝົ້າ ໃນນ້ຳສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

925. ມັນຫາກ ເຫຼືອແຮງອ້າຍ ມີທັງພາຍທັງທໍ່ ມີແຕ່ໄມ້ທໍ່ຈ້ຳ ມີແຕ່ນ້ຳທໍ່ຍ້ອຍ ເພົາຜ້າຊຸ່ມເລິງ.

926. ມັນຫາກ ເຫຼືອແຮງອ້າຍ ດິນແກມຊາຍປັ້ນບໍ່ຢູ່ ຂອນນຶ່ງຈັບຂອນນຶ່ງປັ້ນ ປານນັ້ນລອດງ່າມມື.

927. ມັນຫາກ ເຫຼືອແຮງແຮ້ງ ຄວາຍບໍ່ຕາຍສັງມາເວີ່ນ ກາບໍ່ມາຊ່ວຍແຮ້ງ ບໍ່ຄອງໄດ້ແຈ່ວແລງ.

928. ໄໝຄຳຫຍຸ້ງເຕັມບຸງບໍ່ເຫັນເງື່ອນ ບາດໄດ້ກຳເງື່ອນໄວ້ ແປນສົ້ນຄ່າວາກ

929. ໄໝກັບຝ້າຍ ປົນກັນມັນບໍ່ເບື່ອ ເຊື້ອພີ່ນ້ອງນອນໃກ້ແຫ່ງອຸ່ນດົນ.

930. ຢ້ານແຕ່ ປ່າຫຍ້າແປກ ບໍ່ເກີ່ງປ່າຫຍ້າຄວາຍ ຢ້ານແຕ່ປ່າຫຍ້າຫວາຍ ບໍ່ພຽງຫຍ້າອ້ອຍ.

931. ຢ້ານແຕ່ ປາດຸກບ້ອນ ວັງບອນບໍ່ແມ່ນບ່ອນ ຢ້ານແຕ່ປາຈາດບ້ອນ ກິນນ້ຳບໍ່ແມ່ນວັງ.

932. ຢ້ານແຕ່ ໃຈນ້ອງນັ້ນ ຈິດດຽວມີຫຼາຍໄສ້ ໃຈດຽວມີຫຼາຍປ່ອງ ຈິດນຶ່ງເປັນເຫຼື່ອງຫຼ້າງ ຄືນ້ຳຢູ່ປາງ.

933. ຢ້ານແຕ່ ໃຈນ້ອງນັ້ນ ຈິດດຽວມີຫຼາຍໄສ້ ໃຈດຽວມີຫຼາຍປ່ອງ ຢ້ານແຕ່ນ້ອງມ່ອມຫຼ້າ ຫາເວົ້າລ່າຍພະອວນ.

934. ຢ່າໄດ້ ຕິຕຽນເວົ້າ ຜັກກະເດົາຂົມຂື່ນ ລາງເທື່ອກິນລາບກ້ອຍຍັງຊິໄດ້ອ່າວຫາ.

935. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງເວົ້າ ເອົາເລົາມາປູກ ບໍ່ແມ່ນເຊື້ອຊາດອ້ອຍ ກິນໄດ້ກໍບໍ່ຫວານ.

936. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງເວົ້າ ເອົາເລົາມາຈັກຕອກ ລາງເທື່ອຈັກຖືກຂໍ້ ຫຍໍ້ບໍ່ຖືກປ້ອງ ມັນຊິສ້ຽວໃສ່ມື.

937. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງຫຼິ້ນ ຖແລງກິນແກງໄກ່ ຊາດທີ່ຜູ້ໃຫຍ່ນີ້ ຫາເວົ້າກໍຫາກຄື.

938. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງຫຼົ້ມ ຕົມບໍ່ມີພະລາດໝື່ນ ຢ່າໄດ້ຕິພະລາດລົ້ມ ເດືອນຫ້າກ່ອນຝົນ.

939. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງຫຼົ້ມ ຕົມບໍ່ມີພະລາດໝື່ນ ເຈົ້າຜູ້ກືນນ້ຳກ້ຽງຫາເວົ້າລ່າຍຄວາມ.

940. ຢ່າໄດ້ ທຽວທາງເວີ້ງ ເຫິງຫຼາຍມັນຊິຄ່ຳ ໃຫ້ຕັດບາດຟາດເຟື້ອງ ລົງບັ້ນບ່ອນຊິເອົາ.

941. ຢ່າຊູ ມາລໍ້ແລ້ ຮັງແຕນມັນຊິໄລ່ ຢ່າໄດ້ເອົາໄມ້ແສ້ ມາລໍ້ແຍ່ແຕນ.

942. ເຫຼືອແຮງ ຝົນຕົກເທັ້ງ ນາໂພນນ້ຳບໍ່ອັ່ງ ເຫຼືອແຮງອ້າຍນັ່ງເວົ້າ ຕົວເຈົ້າຫາກບໍ່ຈາ.

943. ຫົນທາງ ມີຫຼາຍເສັ້ນ ຕາມໃຈຜູ້ຊິໄຕ່ ຄັນແມ່ນມັກເສັ້ນເວີ້ງ ກໍຕາມທ້ອນຜູ້ຊິໄປ.

944. ຫົນທາງ ມີຫຼາຍເສັ້ນ ຕາມໃຈຜູ້ຊິໄຕ່ ເອົາທ້ອນ ຄັນເຈົ້າມັກທາງເວີ້ງ ທາງລ້ຽວກໍຫາກມີ.

945. ເຫັນວ່າ ທຸກຍ້ອນໆ ຂໍນອນເຮືອນຢ່າຢ້ານແກ່ມ ອ້າຍບໍ່ແກ່ມດອກເຂົ້າ ແຕ່ຄຳເວົ້າແກ່ມທຸກຄົນ.

946. ເຫັນວ່າ ດຳຂີ້ຫຼີ້ຢ່າຟ້າວຂີ່ເຮືອກາຍ ເຫັນວ່າດຳຄອຍລອຍ ຢ່າຟ້າວພາຍເຮືອເວັ້ນ.

947. ໃຫ້ນ້ອງ ອົດສາລ້ຽງ ຄວາຍໂຊໄວ້ຖ້າຮ່າ ບາດວ່າຮ່າມາຮອດແລ້ວ ວາງຖີ້ມໃຫ້ຮ່າກິນ.

948. ອ້າຍນີ້ ມີແຕ່ປາຖນາຫ້ອຍ ນຳຮອຍຊູບາດຢ່າງ ປາຖນາຫຽາດນ້ຳ ນຳນ້ອງສູ່ຮົມໂພ.

949. ອ້າຍນີ້ ມາເຫັນນ້ຳວັງໃສຄຶດຢາກອາບ ຢ້ານແຕ່ເງືອກນັ່ງເຝົ້າ ໃນນ້ຳສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

950. ອ້າຍນີ້ ວຽນຫານ້ອງ ຄືຄວາຍວຽນແຫຼ່ງ ມີແຕ່ປິ່ນຄວ້າງໆ ທາງເຂົ້າແມ່ນບໍ່ມີ.

951. ອ້າຍນີ້ ເວົ້າແລ້ວເອົາ ສົນເຄົາແລ້ວຈຶ່ງຂີ່ ປີ້ງຈີ່ແລ້ວ ສຸກລ້ວນຈຶ່ງຄ່ອຍກິນ.

952. ອ້າຍນີ້ ຄອຍຫານ້ອງ ນົກກະທາຄອຍປວກ ຄືດັ່ງຮວກຢູ່ນ້ຳ ຄອຍຖ້າຫ່າຝົນ.

953. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ໄມ້ ໂງເງບໍ່ເປັນແອກ ຄົດກໍຄົດແຕ່ຕໍ ງໍກໍງໍແຕ່ໄມ້ ຕົວອ້າຍທ່ຽງທັມ.

954. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ກວຽນສາລີຮ້າງ ບໍ່ມີງົວທຽມແອກ ຄວາຍບໍ່ທຽມແກ່ໃຫ້ ກວຽນຄ້າງໂຄກຊະເທີນ.

955. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ຄວາຍບັກດຳນ້ອຍ ຫຼົງຮອຍພາກແມ່ ນ້ອງບໍ່ຫຼົກຫຍ້າປ້ອນ ນ້ອງບໍ່ຖອນຫຍ້າລ້ຽງ ຄວາຍນ້ອຍສ່ວນຊິຕາຍ.

956. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ບົວບານບ້າງ ກາງສະພັງບໍ່ມີຄູ່ ຄັນແມງຜູ່ ຫາກບໍ່ມາຊ່ວຍຊ້ອນ ບົວຊິຄ້າງເຄິ່ງວັງ.

957. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ມົດແດງເຝົ້າ ອຳພາໝາກມ່ວງ ກິນກໍກິນບໍ່ໄດ້ ທະລອນຕຸ້ມຕັ້ງແຕ່ໃບ.

958. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ຜັກຈອກນ້ຳ ຮາກຍັ່ງບໍ່ເຖິງດິນ ມີແຕ່ເວີນໄປມາ ບໍ່ມີເພືອຍຄ້າງ.

959. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ໝາດຳນ້ອຍ ແຫງນຄໍຢູ່ກ້ອງລ່າງ ນາງບໍ່ຖີ້ມກ້າງໃຫ້ ໝານ້ອຍສ່ວນຊິຕາຍ.

960. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ຄວາຍບັກເລ່ເຖົ້າ ຫາກິນແຕ່ຫຍ້າອ່ອນ ຫຍ້າແກ່ມີບໍ່ແພ້ ບັກເລເຖົ້າບໍ່ກິນ.

961. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ຄວາຍບັກດຳນ້ອຽ ຫຼົງຮອຍພາກແມ່ ນ້ອງບໍ່ຫຼົກຫຍ້າປ້ອນ ນ້ອງບໍ່ຖອນຫຍ້າລ້ຽງ ຄວາມນ້ອຍສ່ວນຊິຕາຍ.

962. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ປາເຂັງຂ້ອນ ໃນນະທີນ້ຳເຂີນຂາດ ຝົນບໍ່ຕົກຢາດໃຫ້ ຕາຍແລ້ງແດດເຜົາ.

963. ອ້າຍນີ້ ເປັນດັ່ງ ເຮືອສະເພົາຄ້າ ບໍ່ໜີຟອງແກ້ງໃຫຍ່ ອ້າຍຊິເບັດໃສ່ເຝືອນ ອ້າຍຊິເບືອນໃສ່ກ້ອນ ອ້າຍຊິຍ້ອນໃສ້ແກ້ງ ຕຳແລ້ວຈັ່ງຊິຖອຍ.

964. ອ້າຍນີ້ ເໝືອນດັ່ງ ນົກເຕັນເຕັ້ນ ສະເດັນລົງເອົາກ່ອນ ນ້ອງນັ້ນເໝືອນດັ່ງນົກເຈົ່າຈັ້ງ ຄອຍລ້າຢູ່ດາຍ.

965. ອ້າຍນີ້ ແນວນາມນ້ອຍ ໝາກຫອຍນາໜ້າຕ່ຳ ແມ່ນຊິຕັດໄມ້ຄ້ຳ ແສນຊິປ້ຳໄມ້ຍູ້ ຊູຂຶ້ນກໍບໍ່ສູງ.

966. ອ້າຍນີ້ ແນວນາມແບ້ ຫາກິນໄກຖິ່ນ ມາພົບພຸ່ມໝາກເຂືອ ມາພົບເຄືອໝາກແຄ້ງ ມາພົບແຊງໝາກພ້າວ ຄາວນີ້ແມ່ນບໍ່ໜີ.

967. ອ້າຍນີ້ ບໍ່ແມ່ນແນວແຫຼວປີ້ ຊິໄປບຽດຝູງກາ ບໍ່ແມ່ນແນວຣາຫູ ຊິບຽດບຽນພຣະຈັນເຈົ້າ.

968. ອ້າຍຢາກ ຫຍັບບ່ອນບ້ານ ຮຽງຮ່ວມເຄຫາ ອ້າຍຢາກຫຍັບຖຽງນາ ມາຮ່ວມຮຽງນຳນ້ອງ.

969. ອ້າຍຢາກ ຕາຍເປັນເສື້ອ ດຳໝາກເກືອໃຫ້ນ້ອງນຸ່ງ ເປັນຄົນໄດ້ກ່ອມເນື້ອ ເປັນເສື້ອໄດ້ກ່ອມຄີງ.

970. ອ້າຍເຮີ້ຍ ອ້າຍວ່າອ້າຍ ບໍ່ມີເມັຽຊ້ອນ ເຊີງແພສັງມາກ່ານ ຫຼືວ່າລູກອ້າຍດ້ານ ຫຼານອ້າຍດື້ ເຊີງຜ້າຈຶ່ງກ່ານກາງ.

971. ອັນວ່າ ເຄືອເຂົາກ້ຽວ ລາມດົງຕາມປ່າ ໃຜ້ບໍ່ໄດ້ຊ່າຍ້ອງ ຫາເວົ້າຕັ້ງແຕ່ໂຕ.

972. ອັນວ່າ ຜັກກັບຊີ້ນປົນກັນມັນຊິເບື່ອ ເປັນລື ອັນວ່າເຮືອກັບນ້ຳ ຂອງແທ້ຄູ່ກັນ.

973. ອັນວ່າ ສິບຜາຂັ້ນ ຫີນຜາຕັນກໍຊິສີ່ວ ຄັນແມ່ນສີ່ວບໍ່ໄດ້ ຊິເຊີນຟ້າຜ່າລົງ.

974. ອັນວ່າ ນ້ຳກວ້າງຕື້ນຢ່າຟ້າວຊື່ນໃຈສະ ຄັນວ່ານ້ຳຮອມເລິກ ໃຫ້ຮີບຖອນໃຈໄວ້.

975. ອັນວ່າ ແນວນາມແກ້ວ ທຽມຫີນຫ່ອນຊິແມ່ນ ອັນວ່າແຫວນຄ່າລ້ານ ທຽມສ້ອຽຫ່ອນຊິຄື.

976. ອັນວ່າ ລາຍຄົນນີ້ ມັນບໍ່ຄືລາຍຊ້າງ ເສືອສາງຊ້າງປ່າ ອະທິບາຍບໍ່ໄດ້ ໃຈນັ້ນສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

977. ອັສສະຈັນ ງູເຫຼືອມອໍ້ ກະສັນຕາຍດອມຂຽດ ອັນວ່າ ຂຽດບໍ່ເອື້ອ ເຫຼືອມອໍ້ຫາກກະສັນ.

978. ອິດູຕົນ ເປັດນ້ອຍ ຢາກນອນຄອນນຳໄກ່ ຕີນເປີ່ມເປິະເປີ່ມເປີ້ຍ ປີນຂຶ້ນພະລາດລົງ.

979. ອົ່ງຕົ່ງ ໝາກຂີ້ກາເຮີ້ຍ...ທາງໃນສັງມາຂົມແຂງຂື່ນ ບາດໝາກຂຽບໜ່ວຽຂີ້ຮ້າຍ ພັດຫວານຈ້ອຍຢູ່ໃນ.

980. ເຮືອນບໍ່ມີສີໜ້າ ກາບິນມາມັນຊິລ່ວງ ມຸງຫຍ້າ ຄັນບໍ່ມີຕອກລີ້ວ ຊິໄປໝັ້ນຢູ່ບ່ອນໃດ.

981. ຮອມຊິເປັນຕາໄດ້ ແມວກັບໜູຊ້ຳມາຜ່າ ຄັນບໍ່ມາຜ່າມ້າງ ຊິເອົາໄດ້ບ່ອນຂະມັງ.

ໝວດທີ່ເປັນຄຳ ຜະຫຍາພາສິດ

ຫລາຍໂພດ ເລືອກເອົາໂລດ

803. ກົກບໍ່ຕ້ອງຕີງຕາຍຕັ້ງແຕ່ງ່າ ຄັນວ່າງ່າບໍ່ເຕື້ອງ ສັງມາເຫຼື້ອງຕັ້ງແຕ່ໃບ.

804. ກິນແກງໃຫ້ເຈົ້າຊອມດູກ້າງ ຄາຄໍຊິຈີ້ມຍາກ ດູກມັນໄປຢູ່ຄ້າງ ກິນນ້ຳຊິບໍ່ລົງ.

805. ກິນເຂົ້າຜີ ໃຫ້ເຈົ້າຈົກຄໍຮາກ ຄ້ຽວໝາກຜີ ໃຫ້ເຈົ້າຄາຍ ໃຫ້ເຈົ້າຄືນມາດາຍທ້ອງເປົ່າ ກິນເຂົ້າເກົ່ານຳອາວນຳອາ.

806. ກິນໃຫ້ພິຈານແຈ້ງ ຄະເນດູສາມສ່ວນ ດີດາຍ ນອນໃຫ້ຄຶດສີ່ດ້ານ ຄນິງຖ້ວນຈຶ່ງຄ່ອຍນອນ.

807. ກຸນຊະໂລໂຕຊ້າງ ແນວສູງສັດໃຫຍ່ ຍັງໄດ້ມາຢູ່ບ້ານ ເມືອງກວ້າງກ່ອນຂຸນ.

808. ກຸນຊະໂລໂຕຊ້າງ ແນວສູງສັດໃຫຍ່ ຕາຍຍ້ອນນົກໄສ່ນ້ອຽ ຜຍາແພ້ຜາບຄືນ.

809. ຂອງບໍ່ເປັນຕາຈ້ຳ ຢ່າໄດ້ຈຸ່ມລົງຕັກ ຂອງບໍ່ເປັນຕາກັດ ຢ່າກິນຊິພວນທ້ອງ ຂອງບໍ່ເປັນຕາສົ້ມ ຢ່າງົມກິນຊິສົ້ມປາກ ມັນຊິຍາກແກ່ທ້ອງ ທຽວຂີ້ຍັ່ງຄືນ.

810. ຂ້າມເໜືອເພື່ອຕົກໃຕ້ ໄຫຼລົງມາຄ້ອມພໍແມ່ນ ພ້າອີ່ໂຕ້ບໍ່ເຂົ້າ ຟັນເຈີ້ຍໄວ້ແຕ່ໄກ.

811. ຂົນໄປ່ທັນປົກທ້າຍ ຢ່າຟ້າວເຫີນຫຽນແລ່ນ ປີກບໍ່ທັນຫຸ້ມກົ້ນ ຢ່າຟ້າວແຕ່ຊິຂັນ.

812. ຄຳຄ່າລົ້ນ ຂົດຂອດເປັນແຫວນ ສີແດງສຸກ ກໍເພາະມີຫົວແກ້ວ ຄືຄົນຮູ້ ວິຊາດີຫຼາຍຢ່າງ ກິຣິຍາຊ່ອຍຍູ້ ຊູຂຶ້ນຈຶ່ງຄ່ອຍເຮືອງ.

813. ຄຳປາກພໍ່ແມ່ນີ້ ໜັກເກີ່ງທໍຣະນີ ໃຜຜູ້ຢຳແຢງນົກ ຫາກຈັກເຮືອງເມືອໜ້າ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

814. ຄວາມຄຶດໃຫ້ ຖອງເຖິງພື້ນ ສເມີບົວຮາກຍັ່ງ ໃຈໃຫ້ອ່ອນສິ່ງຝ້າຍ ຫຼາຍລໍ້ຍືດຍາວ.

815. ຄິດໄປຫຼາຍນັບມື້ຫຍຸ້ງ ມຸງມາຄືຮາກໄຜ່ ຄຶດໄປຫຼາຍນັບມື້ພໍ້ ພໍແລ້ວບໍ່ຢາກເຫັນ.

816. ຄິດວ່າ ໃຈປະສົງສ້າງ ທຸງໄຊໄວ້ໃຫ້ອາດ ຕິແຕ່ຄັນຫາກສັ້ນ ແຂວນໄດ້ກໍບໍ່ປີວ.

817. ຄັນວ່າ ໄດ້ຂີ່ຊ້າງ ຢ່າລືມແຫ່ງຄຸນໝາ ລາງເທື່ອໂຈນມາລັກ ຊິເຫົ່າຫອນໃຫ້ມັນຢ້ານ ລາງເທື່ອກວາງຟານເຕັ້ນ ໃນດົງຊິໄດ້ໄລ່ ບາດວ່າໄດ້ຕ່ອນຊີ້ນ ຍັງຊິໂອ້ອ່າວຄຸນ.

818. ຄັນວ່າ ມີສອງແລ້ວ ບໍ່ກົວໃຜຢ່າຟ້າວວ່າ ລາງເທື່ອລີ້ນຫາກເຈັບຍ້ອນແຂ້ວ ນ້ຳຕາຍ້ອຍຍ່າວລົງ.

819. ຄັນແມ່ນ ມີຄວາມຮູ້ ເຕັມພຸງພຽງປາກ ກໍດີຖ້ອນ ສອນໂຕເອງບໍ່ໄດ້ໃຜຊິຍ້ອງວ່າດີ.

820. ຄັນແມ່ນ ມີຄວາມຮູ້ ພາໂລເຮັດບໍ່ແມ່ນ ຄວາມຮູ້ທໍ່ແຜ່ນຟ້າ ເປັນບ້າທໍ່ແຜ່ນດີ

821. ຄັນແມ່ນໃຈປະສົງແລ້ວ ກາງດົງກໍເປັນທົ່ງ ຄັນແມ່ນໃຈຂີ້ຄ້ານກາງບ້ານກໍວ່າດົງ.

822. ຄັນແມ່ນ ໃຈປະສົງແລ້ວ ເມືອງແກວກໍດັ້ນຮອດ ສາຍຕາຈອດຈໍ່ຈ້ຳ ໃນຖ້ຳກໍກົ່ນຫາ.

823. ຄັນເຈົ້າ ໄດ້ຂີ່ຊ້າງ ກັ້ງຮົ່ມເປັນພຍາ ຢ່າໄດ້ລືມເສນາ ຜູ້ແຫ່ນຳຕີນຊ້າງ.

824. ຄັນເຈົ້າ ໄຖນາແລ້ວ ຢ່າລືມຄວາຍກັບແອກ ຖືກວ່າເຂົ້າບາດພ້ອມ ຍັງຊິໂອ້ອ່າວຫາ.

825. ຄັນເຈົ້າ ມີເຂັມແລ້ວ ໃຫ້ຖາມໄໝດູກ່ອນ ໄໝບໍ່ມີຮ້ອຍກົ້ນ ສົນໄດ້ກໍບໍ່ງາມ.

826. ຄັນເຈົ້າ ມີແຫແລ້ວ ຢ່າລືມຊິງຫາງກະຕ່າຍ ຄັນເຈົ້າມີຂ່າຍແລ້ວ ຢ່າລືມແຮ້ວນົກໄກ່ນາ.

827. ຄັນໄດ້ ກິນລາບກ້ອຍ ຢ່າລືມແຈ່ວແພວຜັກ ຄັນໄດ້ກິນພາເງິນພາຄຳ ຢ່າຊິລືມກະບຽນຮ້າງ.

828. ຄັນໄດ້ ກິນປາແລ້ວ ຢ່າລືມປູປະປ່ອຍ ລາງເທື່ອປາຂາດຂ້ອງ ຍັງຊິໄດ້ປົ່ນປູ.

829. ຄັນໄດ້ ກິນຕ່ອນຊີ້ນ ຢ່າລືມແຫ່ງຄຸນໝາ ໂຈນບໍ່ມາຊອມລັກ ກໍຄອບໝານອນເຝົ້າ.

830. ຄັນໄດ້ ຟັງຄວາມເວົ້າ ຂົມໃນໆຢ່າຟ້າວຈົ່ມ ລາງເທື່ອຂົມຂີ້ເພັ້ຽ ພາຍໜ້າຫາກຊິດີ.

831. ຄັນໄດ້ ຟັງທັມແລ້ວ ບໍ່ທຳຕາມກໍໄຮ້ຄ່າ ມີຢາ ບໍ່ກິນລົງໃສ່ທ້ອງ ໂຣຄໄຂ້ກໍບໍ່ຫາຍ.

832. ຄັນໄດ້ ເປັນແຫແລ້ວ ຢ່າລືມຊິງຫ້າງກະຕ່າຍ ຄັນໄດ້ເປັນຂ່າຍແລ້ວ ຢ່າລືມແຮ້ວນົກກະທາ.

833. ຄັນໄດ້ ເປັນນາຽແລ້ວ ຢ່າລືມຄຸນພວກໄພ່ ຄັນຫາກໄພ່ບໍ່ພ້ອມ ແປງບ້ານບໍ່ເຮືອງ.

834. ຄົນຜູ້ ມີຄວາມຮູ້ ຊູຊີເຮັດບໍ່ແມ່ນ ຄວາມຮູ້ທໍ່ແຜ່ນຟ້າ ເປັນບ້າທໍ່ແຜ່ນດິນ.

835. ຄອຍແຕ່ບຸນມາຄ້ຳ ບໍ່ທຳເອົາມັນຊິແມ່ນ ແສນຊິທຸກຍາກເຍື້ອນ ພຽນທ້ອນຫາກຊິຍັງ.

836. ເງິນຫາກ ໝົດເສັຽແລ້ວ ຂວັນຍັງຄ້າງໄຖ່ ອັນວ່າຜ້າຂາດແລ້ວ ແຊງນັ້ນຫາກຍັງ.

837. ໃຈບໍ່ໃສຕໍ່ແກ້ວ ແຍງເງົາກໍບໍ່ສ່ອງ ໃຈບໍ່ໃສຕໍ່ຄ້ອງ ຕີໄດ້ກໍບໍ່ດັງ.

838. ໃຈບໍ່ໂສດາດ້ວຽ ເວົ້າແມ່ນກໍເປັນຜິດ ໃຈບໍ່ໂສດາດອມປາກດີກໍເປັນຮ້າຍ.

839. ໃຈໃຫ້ໃສສເມີນ້ຳ ຄຸງຄາສະມຸດໃຫຍ່ ໃຫ້ເຈົ້າຄິດຖີ່ຖ້ວນ ດີແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍຈາ.

840. ເຈົ້າຜູ້ ຫົງເຫີນຜ້າຍ ກາຍເຂົາຄັນທະມາດ ເຈົ້າຊິແຍງໃສ່ໄມ້ ໂພດົ້ວຮົ່ມຂຽວ.

841. ເຈົ້າຜູ້ ມີຄວາມຮູ້ ເຕັມພຸງພຽງປາກ ສອນໂຕເອງບໍ່ໄດ້ ໃຜຊິຍ້ອງວ່າດີ.

842. ເຈົ້າຜູ້ ເຖົ້າແກ່ແລ້ວ ສັງມາຢາກແກງໜັງ ສັງບໍ່ກິນແກງເທົາ ຊິເລົ່າສົມໃຈເຖົ້າ.

843. ຈວງຈັນຫຼ້າງ ທະລອນຫອມແຕ່ມື້ໃໝ່ ບາດວ່າກົ້ວກິ່ນສົ້ມ ຊົມແລ້ວກໍເລົ່າເຫີຍ.

844. ຈັນໃສແຈ້ງ ດວງດຽວບໍ່ມີຄ່ອງ ບໍ່ມີດາວຢູ່ລ້ອມ ຈັນເຈົ້າກໍບໍ່ເຮືອງ.

845. ສິບຕ່ຳລຶງຢູ່ຟາກນ້ຳ ຢ່າໄດ້ອ່າວຄນິງຫາ ສອງສລຶງ ຫາແລ່ນມາມື ໃຫ້ເຈົ້າກຳເອົາໄວ້.

846. ສຸກຄາຕົ້ນບໍ່ປານຝານຫົວບົ່ມ ເພິ່ນບົ່ມໃຫ້ບໍ່ປານເຈົ້າບົ່ມເອງ.

847. ສົງສານນີ້ວຽນຕາຍວຽນເກີດ ຄືມົດແດງໄຕ່ຂອບດົ້ງ ວຽນແລ້ວຫາກຄ່ອຍເລີງ ແທ້ແລ້ວ.

848. ສນຸກແຕ່ທາງຫຼີ້ນທາງກິນບໍ່ທໍ່ເພິ່ນ ສນຸກແຕ່ຄວາມເວົ້າຊູ້ ເມັຽຊິຊ້ອນກໍບໍ່ມີ.

849. ຊື່ວ່າຄວາມຕາຍນີ້ ແຂວນຄໍທຸກບາດຍ່າງ ເລິງແລ້ວ ໃຜກໍແຂວນອ້ອນຕ້ອນ ສເມີດ້າມດັ່ງກັນ.

850. ຊື່ວ່າຈັນໃສແຈ້ງ ບໍ່ປານແສງສຸຣິເຍດ ແສງກະບອງໝື່ນເຫຼັ້ມ ບໍ່ໃສແຈ້ງທໍ່ພຣະຈັນ ດອກນາ.

851. ຊື່ວ່າຈັນໃສແຈ້ງ ດວງດຽວບໍ່ມີຊື່ນ ດາວຢູ່ລ້ອມ ຫຼາຍຊັ້ນກໍຈຶ່ງເຮືອງ.

852. ເຊື່ອງເງື່ອນໄວ້ ເຫັນສົ້ນຄ່າວາ.

853. (ຂື້ນ)ຊື່ວ່າສາຍນ້ຳ ຫ້ວຍຮ່ອມເຂົາຂຽວ ໄຫຼລົງໂຮມວັງຂວາງ ສູ່ຄຸງຄາສ້ຽງ.

854. ຊື່ວ່າເປັນຄົນໃຫ້ ທຳນຽມນາມເຕົ່າ ມັນຫາກມ້ຽນໄຂ່ໄວ້ ເສັຽແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍໜີ.

855. ຊາດທີ່ ຄຸງຄານີ້ ສມຸດຫຼວງບໍ່ເຂີນຂາດ ສະເພາະແລ້ວ ບຸນນ້ຳຍັງເປັ່ງກວ້າງ ຫຼາຍຫ້ວຍຮ່ອມໂຮມ.

856. ຊາດທີ່ ຍາມໜາວນີ້ ຝີງໄຟກໍຫາກອຸ່ນ ທວງແລ້ວ ເດືອນຫ້າມາຮອດແລ້ວ ກາຍໃກ້ກໍວ່າຄວັນ.

857. ຊາດທີ່ ດວງຫອມນີ້ ຊິບານດາຍແລ້ງເປົ່າ ເປັນລື ຄວາມຄຶດແມງຜູ່ຍັງທໍ່ຟ້າ ຊິໝາຍມ້າງກະດູກດອມ.

858. ຊາດທີ່ ດົງຫຼວງກວ້າງ ພຶງຄະນາເນື້ອຫາກແກວ່ນ ນົກຫາກຊົມຊື່ນດ້ວຍ ລຳໄມ້ງ່າງາມ.

859. ຊາດທີ່ ແນວນາມບົ້ງ ແປນໂຕກາຊິຕອດ ກິນແລ້ວ ເຮັດໃຫ້ເປັນດັ່ງມ້ອນ ໃຍຫຸ້ມຫໍ່ໂຕ ນັ້ນເນີ.

860. ຊາດທີ່ ແນວນາມຊ້າງ ໂຕສູງບໍ່ມີຕ່ຳ ຊາດທີ່ເຊື້ອໄກ່ກ້ອມ ຫາງສັ້ນບໍ່ຫ່ອນຍາວ.

861. ຊາດທີ່ ໂພສີສ້ອຍ ໃບບໍ່ມີນົກບໍ່ແກວ່ນ ໝາກບໍ່ຫວານຈ້ອຍໆ ກາອ້ຽງກໍບໍ່ຊຸມ.

862. ຊາດທີ່ ມາລານີ້ ດວງຫອມຮົດຮ່ວງ ໃຜຜູ້ໄດ້ຢູ່ໃກ້ ຊົມແລ້ວບໍ່ຢາກໜີ.

863. ຊາດທີ່ ພາສາເຊື້ອ ແນວເສືອຢ່າໄດ້ແອບ ເອົາເນີ້ ໃຫ້ແອບເອົາແຕ່ ເຊື້ອລູກຊ້າງ ມາສ້າງສືບເຮືອນ.

864. ຊາດທີ່ ເປັນຍິງນີ້ ຍິງໄປໃຫ້ມັນແນ່ ຍິງກໍຍິງແທ້ໆ ແນແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍຍິງ.

865. ຊາດທີ່ ເປັນຊາຍນີ້ ຢ່າເປັນຊາຍແກມແຮ່ ຊາຍກໍຊາຍແທ້ໆ ຕົມນັ້ນຢ່າໃຫ້ມີ.

866. ຊາດທີ່ ມະນີແກ້ວ ມະຫານິນລູກປະເສີດ ບໍ່ມີຄຳຫໍ່ຫຸ້ມ ມະນີແກ້ວກໍບໍ່ເຮືອງ.

867. ຊີ້ນບໍ່ເປັນຕ່ອນຢ້າງ ຢ່າໄດ້ໃສ່ພາເຫວີຍ ຂອງບໍ່ເປັນຕາກັດ ຢ່າກິນຊິພວນທ້ອງ.

868. ຍຸງຍາງໄມ້ ລົມຕີຍັງຫັກຖ່ອງ ບາດວ່າເຄືອຫຍ້າປ້ອງລົມຕ້ອງກໍບໍ່ເພ.

869. ຍາມເມື່ອຊົລລະທີນ້ຳ ໄຫຼນອງຖ້ວມທົ່ງ ມົດບໍ່ມີບ່ອນຊົ້ນ ປາກັ້ງອະເຮີ່ຍຫົວ ຍາມເມື່ອເດືອນສາມສ້ຽງ ຊົລລະທີເຂີນຂາດ ມົດມັນກະເຈາະກະຈອກເວົ້າ ຫົວລໍ້ຕໍ່ປາ.

870. ຍາມເມື່ອເປັນມັນອ້ອນ ໃຜກໍຊອນສຽມໃສ່ ບາດວ່າເປັນອີ່ໂມ້ ໃຜກໍຫີ້ວກະຕ່າກາຍ.

871. ຍາມເມື່ອລີລາຍ້າຍ ແປງໂສມໃຫ້ມັນຄ່ອງ ຢ່າໄດ້ເປັນດັ່ງເຊື້ອ ຊະນີເຕັ້ນຂວ່າງໄປ.

872. ຍາມເມື່ອ ຊາຕາຂຶ້ນ ຂອນຍຸງຍາງກໍໄດ້ໄຕ່ ບາດວ່າພະລາດລົ້ມ ຫຍຸມຫຍ້າກໍບໍ່ທັນ.

873. ຍິງຮູບຮ້າຍ ຄອງວັດພາງາມ ຊາຍຮູບຊາມ ວິຊາພາເຮື້ອງ.

874. ໄດ້ວ່າເປັນເສືອແລ້ວ ລາຍບໍ່ລາຍ ເຂົາກໍຕູ່ ແໜງວ່າເອົາໜິ່ນໝໍ້ ມາແຕ້ມໃຫ້ຕື່ມລາຍ.

875. ຕິແຕ່ຄວາຍບັກເລ່ຮ້າຍ ຮາວສວນເຈົ້າບໍ່ຖີ່ ຕິແຕ່ແມງໜີ່ຮ້າຍ ຕີນສີ້ນບໍ່ຮ່ຳເພີງ.

876. ຕຶກແຫຫວັງເອົາປາ ເຮັດນາຫວັງເອົາເຂົ້າ ຟັນໂພນປູກໝາກຖົ່ວ ເອົາຜົວເອົາເມັຍ ຫວັງຢາກໄດ້ລູກເຕົ້າ ແທນເຊື້ອສືບແນວ.

877. ຕຶກແຫໄດ້ປາໄຂ່ ເອົາເມັຽໃໝ່ໄດ້ລູກພ້ອມ ບຸນສ້າງແຕ່ຫຼັງ.

878. ຕົກກະເທີນໄດ້ປ້ຳ ຊິນຳຮອນເໝີດທຸກງ່າ ງ່າໃດອອກນອກຮົ້ວ ຊິນຳມ້ວນເຂົ້າໃສ່ສວນ.

879. ຕົກກະເທີນວ່າໄດ້ກຳຄໍແຂ້ ບໍ່ຫວັງວາງໃຫ້ມັນຟາດ ຕົກກະເທີນວ່າໄດ້ເປັນ ມ້າບັກກ່ຳນ້ອຍ ໜີແສ້ຢ້ານຮ່າກິນ.

880. ຕາມໃຈນ້ຳ ຊິໄຫຼໄປຕາມຮ່ອມ ບໍ່ຮ່ອນໄຫຼເຜັ່ນຂື້ນ ເມືອຟ້າຍອດດອຍ.

881. ທາງຫຼາຍເສັ້ນ ຕາມໃຈຜູ້ຊີ່ໄຕ່ ຄັນເຈົ້າມັກເສັ້ນເວີ້ງ ທາງລ້ຽວກໍຫາກມີ.

882. ທຸກບໍ່ມີເສື້ອຜ້າ ຝາເຮືອນດີພໍລີ້ຢູ່ ທຸກບໍ່ມີເຂົ້າໃສ່ທ້ອງ ຊິໄປລີ້ບ່ອນໃດ.

883. ໂທດບໍ່ທັນເຖິງກວ້ານ ເຖິງສານໃຫ້ຄ່ອຍອ່ານ ເອົາທ້ອນ ສິ່ງທີ່ຜິດພາດພັ້ງ ອາພັຍໃຫ້ເທື່ອດຽວ.

884. ນົກເຂົາເຂົ້າຢູ່ຕຸ້ມ ເຫງົາຫງ່ວມແຕ່ຄວາມທຸກ ແມ່ນໄດ້ງອຍຄອນເງິນຄອນຄຳ ກໍບໍ່ລືມຄອນໄມ້.

885. ໜອງບໍ່ມີຂອນຂັ້ນ ພານແຫເຂົາຊິຫວ່ານ ລົງແລ້ວ ມີວັງຄັນບໍ່ມີເງືອກເຝົ້າ ຄົນໃບ້ກໍບໍ່ຢຳ.

886. ບຸນບໍ່ເຄີຍຕາຍນີ້ ແສນຊິເບືອກໍບໍ່ເບື່ອ ແມ່ນຊິເອົາຝັງໄວ້ ໃນດິນກໍຈຳເກີດ ໃນໝາກອຶໝາກແຕງ ຈົມຢູ່ພື້ນ ກໍຍັງປີ້ນປົ່ງໃບ.

887. ບຸນຫົວບໍ່ເຄີຍໄດ້ ສັງວານພຍານາກ ຂີ້ດິນດາກຕິດຫົວແຕ່ລະນ້ອຍ ງໍແງ້ງວ່າແມ່ນຫອນ.

888. ບວຍບໍ່ມີຍັງດ້າມ ຊິເອົາຫຍັງມາຄ້າງແອ່ງ ເຂົາຊິເອີ້ນກະໂປະໝາກພ້າວ ບໍ່ມີເອີ້ນວ່າບວຍ.

889. ປາບໍ່ຍິນດີດ້ວຽ ຊົລລະທີເຂີນຂາດ ຫົງຫາກຊົມຊື່ນເຕົ້າ ສະພັງດ້ວຍດອກບົວ.

890. ເປັນຂຸນໃຫ້ ວິຊາດີມີມາກ ຢ່າເປັນ ດັ່ງໜັງແຫ້ງ ໄຟຕ້ອງໂງດໂງ.

891. ເປັນຄົນໃຫ້ ທັມນຽວຄືນົກເຈົ່າ ຍາມເມື່ອບິນຜ່ານຜ້າຍ ຂາວແຈ້ງຈຶ່ງຄ່ອຍເຫັນ.

892. ເປັນຄົນໃຫ້ ທັມນຽວຄືນົກເຈົ່າ ຍາມເມື່ອບິນຜ່ານຜ້າຍ ຂາວແຈ້ງດັ່ງນົກຍາງ.

893. ເປັນຄົນໃຫ້ ລັກຂະນານາມປວກ ຫາກຊ່າງຢູ່ຫາກຊ່າງອົ້ນ ຄູນຂຶ້ນໃຫ້ໃຫຍ່ສູງ.

894. ເປັນຊາຍກໍໃຫ້ເປັນຊາຍແທ້ ຢ່າໃຫ້ແກມຫີນແຮ່ ຊາຍກໍໃຫ້ຊາຍແທ້ໆ ຕົມນັ້ນຢ່າແກມ.

895. ເປັນຍິງຂໍໃຫ້ເປັນຍິງແທ້ ແນໄປໃຫ້ມັນທ່ຽງ ຍິງຂໍໃຫ້ຍິງແທ້ໆ ແນແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍຍິງ.

896. ເປັນຍິງນີ້ ໃຫ້ທຳນຽມນາມໄກ່ ໃຫ້ຊ່າງຟັກໃຫ້ຊ່າງປ້ອງ ປອງລູກໃຫ້ໃຫຍ່ສູງ.

897. ຜູ້ເຖົ້າໄດ້ເມັຽສາວ ປານໄດ້ຄວາຍຊາວແມ່ ສາວແກ່ໄດ້ບ່າວນ້ອຍ ຂອງຕ້ອນບໍ່ເຫືອດມື.

898. ຜົວເມັຽຮ້າຍ ຍາມດຽວເປັນເພິ່ນ ພີ່ນ້ອງຮ້າຍ ຄືຂີ້ບໍ່ເໝັນ.

899. ໃຜຜູ້ອາສາລ້ຽງ ງູເຫຼືອມໄວ້ດອກໄກ່ ຢ້ານແຕ່ມຸດມອດມ້ວຍ ເຂັນຮ້າຍເຂົ້າຮ່ວມເຮືອນ.

900. ຝົນຕົກຫົ້ງ ໄຫຼໂຮມແຕ່ບ່ອນຂຸ່ມ ບ່ອນສູງຢູ່ໃກ້ຟ້າ ຝົນເທ້ງແລ່ນກາຍ.

901. ຝົນຕົກຫົ້ງ ໄຫຼໂຮມແຕ່ໂພນປວກ ບວກໝູມີບໍ່ແພ້ ຝົນເທ້ງແລ່ນກາຍ.

902. ເພື່ອເໝືອຕົກລົງໃຕ້ ໄຫຼລົງມາຄ້ອມພໍແມ່ນ ພ້າອີ່ໂຕ້ບໍ່ເຂົ້າ ຟັນເຈີ້ຍແຕ່ໄກ.

903. ຟັນເຮືອໄວ້ ຫຼາຍລຳແຮທ່າ ມ່າເຂົ້າໄວ້ ຫຼາຍບ້ານທົ່ວເມືອງ.

904. ມະນີໂຊດແກ້ວ ມະຫານິນລູກປະເສີດ ບໍ່ມີຄຳຫໍ່ຫຸ້ມ ມະນີແກ້ວກໍເລົ່າຈາງ.

905. ມີເຮືອນບໍ່ມີຝາແອ້ມ ລົມມາໜາວໜ່ວງ ໜາວບໍ່ມີຜ້າຕູ້ມ ຊິໄປເອົ້າອຸ່ນບ່ອນໃດ.

906. ມີໄໝແລ້ວ ຢ່າລືມຄຸນມ້ອນຄວ່າງ ມ້ອນຫາກແປງເສັ້ນຫຍຸ້ງ ຍອງໃຫ້ກໍຈຶ່ງມີ.

907. ມີເງິນລົ້ນ ເຕັມຖົງຢ່າຟ້າວອົ່ງ ຫຼາຍເນີ ລາງເທື່ອ ທຸກຂະມອດໄຮ້ ເມືອໜ້າສ່ອງບໍ່ເຫັນ.

908. ມີເງິນ ບໍ່ມີຄົນຄ້າ ເຮັດແນວໃດ ມັນຊິຮັ່ງ ພຸທທັງ ທັມມັງ ສັງຄັງ ໃຈບໍ່ນ້ອມ ບຸນຊິໄດ້ບ່ອນໃດ.

909. ມີດົງບໍ່ມີໄມ້ ເອົາອັນໃດມາເປັນປ່າ ມີໜອງບໍ່ມີປ່າຫຍ້າປ້ອງ ປາຊິຊົ້ນຢູ່ບ່ອນໃດ.

910. ໂມໂຫໂທໂສນີ້ ພາໂຕຕົກຕ່ຳ ໃຫ້ຄ່ອຍຄຶດຄ່ອຍເວົ້າ ຄຳຣະຫ້ອຍມ່ວນຫູ.

911. ມັນຫາກເໝີດແຮງແລ້ວ ປາບີນຍາມເດືອນສີ່ ງ່ຽງກໍຫຼຸ້ຍຄຸຍກໍລົ້ມ ປານນັ້ນວ່າບໍ່ບືນ.

912. ມັນຫາກເຫຼືອແຮງ ຄວາຍບັກເລ່ເຖົ້າ ອົດສາເລັມກິນຫຍ້າອ່ອນ ດັງແມ່ນເຂາະນ້ອຍໆ ເປັນໜ້າອິດູ ໜ່າຍເດ.

913. ໄມ້ບໍ່ທັນແທກດ້າມ ຢ່າຟ້າວຮ່າວຫວນຕັດ ຢຽວວ່າເຖິງພາຍລຸນ ຊິເຄີກມືເມືອໜ້າ.

914. ໄໝບໍ່ມີຄັ່ງຍ້ອມ ຄືປ່ານຊາວກະເລີງ ດຳບໍ່ແດງພໍກະເທີນ ສ່ວນຊິເສັຽເຊີງຜ້າ.

915. ຢ່າຊູໄລລືມຖີ້ມ ພົງພັນພີ່ນ້ອງເກົ່າ ຢ່າຊູລະເຜົ່າເຊື້ອ ໄປຍ້ອງອື່ນໄກ.

916. ຢ່າໃຫ້ ເສັຽແຮງໄດ້ ເປັນຄົນນຳເພິ່ນ ຄົນກໍຄົນແທ້ໆ ໜຽວຕຶ້ງຈຶ່ງແມ່ນຄົນ.

917. ຢ່າໄດ້ ເກັບດອກຫວ້ານ ບ້ານເພິ່ນມາຊົມ ໃຫ້ເຈົ້າງອຍຊານເກັບ ດອກກະຈຽວແຄມຮົ້ວ.

918. ຢ່າໄດ້ ໄຂຜັກຕູໄວ້ ໂຈນຂະໂມຍຊິຮູ້ເມື່ອ ຢ່າໄດ້ປະປ່ອງທ້າງ ປາຊິຮູ້ເມື່ອຄີງ.

919. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງເວົ້າ ຕີຈອນຟອນສຽດງູເຫົ່າ ຕີແຫຼວສຽດໄກ່ນ້ອຍ ປາຢ້າງຊິຕື່ນແມວ.

920. ຢ່າໄດ້ ຕິຖແລງເວົ້າ ເອົາເລົາມາປູກ ບໍ່ແມ່ນເຊື້ອຊາດອ້ອຍ ກິນໄດ້ກໍບໍ່ຫວານ.

921. ຢ່າໄດ້ ລືມຄຸນເຖົ້າ ແມວບັກຄຳໂຕເກີດກ່ອນ ໜູບໍ່ມາກັດເສື້ອ ກໍເປັນຍ້ອນເພາະແມວ ນັ້ນແລ້ວ.

922. ຢ່າໄດ້ ລືມຄຸນເຖົ້າ ແມວບັກຄຳໂຕເກີດກ່ອນ ຖົງໃໝ່ໜູບໍ່ຫຍ້ຳ ປາງນັ້ນກໍແມ່ນແມວ ນັ້ນແລ້ວ.

923. ຢ່າໄດ້ ຫວັງສຸກຍ້ອນ ເອົາບຸນເຂົາມາເພິ່ງ ສຸກກໍສຸກເພີ່ນພຸ້ນ ບໍ່ມາກຸ້ມຮອດເຮົາ ດອກນາ.

924. ຢ່າໄດ້ ອາສາລ້ຽງ ແນວຊະນີຮູບຄ່າງ ມັນຫາກຄຽວຜອກພົ້ນ ຜອງເທົ້າກະດູກດຳ ພຸ້ນແລ້ວ.

925. ຢ່າໄດ້ ພາໂລລົ້ນ ລືມໂຕບໍ່ເຂົ້າທ່າ ມັນຈັກຂາຍຂີ້ໜ້າ ພາຍຊ້ອຍເມື່ອລຸນ.

926. ຢ່າໄດ້ ທຳຕົນພ້ຽງ ຫົວພຽງສເມີອື່ງ ມັນຫາກເຫຼືອແຕ່ຮ້ອງ ລາງເຂັ້ມຂົ່ມແຂງ.

927. ຢ່າໄດ້ ທຳໃຈພ້ຽງ ເຂົາຮໍຂົມຂື່ນ ຄວາມຄຶດເຈົ້າຢ່າຕື້ນ ສເມີໝໍ້ປາກແບນ.

928. ຢ່າໄດ້ ເຫັນແກ່ໄດ້ ແຕງໂມໜ່ວຍໃຫຍ່ ລາງເທື່ອໂຊກບໍ່ໃຫ້ ເລີຍຊິໄດ້ໜ່ວຍປາຍ.

929. ຢ່າໄດ້ ຈົວໆຮ້ອງ ສເມີກາຄາບໄຂ່ ຢ່າເປັນນົກໄສ່ຮ້ອງ ລາງເຂັ້ມຂົ່ມແຂງ.

930. ຢ່າຟ້າວຕິຕຽນເວົ້າ ຜັກກະເດົາຂົມຂື່ນ ບາດໄດ້ກິນລາບກ້ອຍ ຍັງຊິໄດ້ອ່າວຫາ.

931. ລາບໃສ່ເພັ້ຽ ບໍ່ຂົມຂື່ນປານບີ ຄົນອັບປີຄອງເມືອງກໍສຸໂຊມສູນເສົ້າ.

932. ເຫຼືອແຮງແຮ້ງ ບິນແຮງອິດອ່ອນ ລົມບໍ່ມາຊ່ອຍແຮ້ງ ບິນໄດ້ກໍບໍ່ແຮງ.

933. ຫຼາຍຄົນຫຼາຍໄດ້ ຫຼາຍໄມ້ປຸກເຮືອນງາມ.

934. ວ່າເປັນຕໍກະຍູງແລ້ວ ແມວສີສັງມາໂຄ່ນ ວ່າເປັນໄມ້ແກ່ນຫຼ້ອນ ສັງມາປີ້ນປົ່ງໃບ.

935. ຫົງຮາມຮ້າງ ລາຄອນປະເປົ່າ ນົກເຈົ່າລາພຸ່ມໄມ້ ລົງນ້ຳລ່ອງລອຽ.

936. ເຫັນວ່າ ຂອນໄຫຼນ້ຳ ຢ່າຄອງຄອຍວ່າຂອນດອກ ລາງເທື່ອລົງແຊ່ນ້ຳ ຫຼາຍມື້ຊິປົ່ງໃບ.

937. ເຫັນວ່າ ເປັນໜ່ວຽແກ້ວ ຢ່າຟ້າວເປີບກະໃຈຫຼາຍ ລາງເທື່ອໂຮງໆໃສ ໜ່ວຍຂວາງໃຜຊີ່ຮູ້.

938. ເຫັນວ່າ ເປີເຄີຕັ້ງ ກາງພາຢ່າຟ້າວຢາກ ກິນເນີ ລາງເທື່ອເປັນຕ່ອນງ້ວນ ກິນແລ້ວຊິບໍ່ຍືນ.

939. ເຫັນວ່າ ຊອນລອນຕັ້ງ ກາງພາຢ່າຟ້າວຢາກ ຫຼາຍເນີ້ ລາງເທື່ອເປັນຕ່ອນງ້ວນ ກິນແລ້ວຊິບໍ່ຍັງ.

940. ເຫັນເສືອໃຫ້ໜີ ເຫັນຫີໃຫ້ເດົ້າ ຄວາມເຖົ້າເພິ່ນສອນ.

941. ໃຫ້ຄ່ອຍເອົາໂສມພ້ຽງ ທຸງໄຊຊ້ອງພຣະເນດ ລົມບໍ່ມາລ່ວງຕ້ອງ ບໍ່ມີເປື້ອງປິ່ນຫາງ.

942. ໃຫ້ຄ່ອຍທຳພຽນສ້າງ ສເມີແຕນແປງຊໍ່ ໃຫ້ຊ່າງກໍສືບໄວ້ ສເມີເຜິ້ງສືບຮັງ.

943. ໃຫ້ຊ່າງບ້ອນ ສເມີດັ່ງປາລົດ ຢ່າໄດ້ແປນຄູຍລອຍ ດັ່ງປາກະໂທງໃບ້.

944. ໃຫ້ເຈົ້າເອົາຍາວໄວ້ ຄືກາຄາບເຕົ່າ ຢ່າໄດ້ເຮັດອຸ້ງປຸ້ງ ເໝືອນຮຸ້ງຄາບງູ.

945. ໃຫ້ເຈົ້າ ເອົາຍາວໄວ້ ຄືສິນໄຊຟັນໄຮ່ ປີນີ້ໄດ້ແຕ່ປ້ຳ ປີໜ້າໄດ້ແຕ່ຮອນ.

946. ອັນວ່າຜົວເມັຽຮ້າຍ ຍາມດຽວກໍ່ເປັນເພິ່ນ ບາດວ່າພີ່ນ້ອງຮ້າງ ຄືຂີ້ບໍ່ເໝັນ.

947. ອັນວ່າ ຍຸງຍາງໄມ້ ລົມຕີຍັງຫັກທ່ອງ ບາດວ່າເຄືອຫຍ້າປ້ອງ ລົມຕ້ອງກໍບໍ່ເພ.

948. ຮັກຜົວໃຫ້ ມີໃນຜາຍເພື່ອ ຮັກຜົວໃຫ້ຮັກພີ່ນ້ອງ ລູງປ້າແມ່ຜົວ.

949. ເຮືອຄາແກ້ງ ກວຽນເປັນໃຫ້ກວຽນແກ່ ບາດວ່າໄປຮອດນ້ຳ ເຮືອຊິໄດ້ແກ່ກວຽນ.

950. ເຮືອນບໍ່ມີສີໜ້າ ກາບິນມາມັນຊິລ່ວງ ມີເຮືອນຄັນບໍ່ມີພໍ່ຢ້າວ ໂຈນຊິເຂົ້າລ່ວງຂອງ.

951. ເຮືອນໃດຍາມກິນເຂົ້າ ຫຼາຍພາມັບແມບ ເຮືອນນັ້ນເສິກບໍ່ມົ້ວ ໃຈນ້ຳບໍ່ຄ່ອງປາ.

952. ເຮືອນໃດ ຍາມກິນເຂົ້າ ພາດຽວເປັນໝູ່ ຄຳຮັກຍັງຊ່າງຕູ້ມ ກັນໄວ້ໝື່ນອະສົງ.

953. ກາກິນປີງໄປຄາຄໍແຮ້ງ ເຮືອຄາແກ້ງ ໄປຫຼົ້ມເຄີ່ງວັງ.

954. ກາເວົາຮ້ອງ ເທິງຫົວຍິນໂສກ ໂກນໂດກຮ້ອງ ໄກຊູ້ຫ່າງຮຽມ.

955. ກວາງກິນໝາກຂາມປ້ອມ ໄປຄາກົ້ນຂີ້ມັ່ງ ບາດວ່າມັ່ງບໍ່ຂີ້ ສາມມື້ກະຕ່າຍຕາຍ.

956. ກັມສັງໂອ້ ໂອທອງສັງມາແຕກ ບາດກະໂປະໝາກພ້າວ ສັງມາໝັ້ນກວ່າໂອ.

957. ເກົ້າຊິຂ້າສິບຊິຂ້າ ໃຫ້ເອົາແກ່ນກະຍູງຕີ ຢ່າໄດ້ເອົາບາລີ ຕ່ອຍຕີຕາງຄ້ອນ.

958. ກອຍມັນຮ້າງ ຮາມດິນພັດພາກ ເຂົ້າກາກລາຈາກເຈົ້າ ຄວາມເຖົ້າຫງ່ວມເຫງົາ.

959. ຄົນເໝີດບ້ານກິນນ້ຳສ້າງດຽວ ທຽວທາງດຽວ ບໍ່ຢຽບຮອຍກັນ.

960. ເງິນຫາກໜົດເສັຽສິ້ນ ຂວັນຍັງຄ້າງໄຖ່ ຄັນວ່າຜ້າຂາດແລ້ວ ແຊງນັ້ນກໍຫາກຍັງ.

961. ໂຈດບໍ່ໃຫ້ຖາມ ຈຳເລີຍບໍ່ໃຫ້ແກ້ ໃຫ້ໄດ້ຂອງເກົ່າຄືນມາ.

962. ສີຕານ້ຳດັງອອກ ສີດັງນ້ຳຕາອອກ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

963. ເສື້ອຂາດຫຼັງ ໄປຕາບຂະນ່ອງໄກ່ ເສື້ອຂາດໄຫຼ່ໄປຕາບຂະນ່ອງລີງ ເສື້ອຂາດຂ້າງໄປຄ້າງເຂົາຄວາຍ.

964. ສັງມາຍາກແທ້ເດ...ຄວາມຫຼາຍໂຕດຶງຈ່ອງ ໂຕສອງຂ້ອງງ່າຂາມ ໂຕສາມຂ້ອງງ່າໝີ່ ໂຕສີ່ຂ້ອງງ່າຫວ້າ ໂຕຫ້າຂ້ອງງ່າບົກ ໂຕຫົກຂ້ອງງ່າແຕ້ ໃຜຊິມາຊ່ອຍແກ້ ຄວາຍຂ້ອຍຈັ່ງຊິໄປ.

965. ສັງມາໂຕນລົງຫ້ວຍ ຫາກິນແຕ່ແຕນຕໍ່ ສັງບໍ່ຂຶ້ນໂຄກກວ້າງ ຫາຊ້າງຄ່າແພງ.

966. ສອງເຂືອເຖົ້າທຳນາຢູ່ກາງໂຄກ ປີບໍ່ໂຊກໄດ້ສາມ ປີບໍ່ງາມໄດ້ສີ່ ປີບໍ່ໄດ້ແທ້ໆຢາຍໃຫ້ຊູ່ຄົນ.

967. ສິບຕ່ຳລຶງຢູ່ຟາກນ້ຳ ຢ່າໄດ້ອ່າວຄນິງຫາ ສອງສລືງ ຫາແລ່ນມາມື ໃຫ້ເຈົ້າກຳເອົາໄວ້.

968. ຕາດີໄປຄ້ອງຊ້າງ ສາມຄືນມາເປົ່າ ຕາບອດໄປຄ້ອງຊ້າງ ຄາວມື້ໄດ້ຂີ່ມາ.

969. ຕົກຕາວ່າໄດ້ເປັນເສືອແລ້ວ ລາຍບໍ່ລາຍເຂົາກໍຕູ່ ແໜງວ່າເອົາໝິ່ນໝໍ້ ມາແຕ້ມໃຫ້ຕື່ມລາຍ.

970. ທັນຕາແຂ້ວ ສັດສິ່ງເປັນງາ ເອົາມາເປັນເຂື່ອນແຂງ ຢ້າວເຮືອນທາງບ້ານ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

971. ນົກຫົງມາຮາມຮ້າງ ລາຄອນປະເປົ່າ ນົກເຈົ່າລາພຸ່ມໄມ້ ລົງນ້ຳລ່ອງລອຍ.

972. ນົກອີ່ອ້ຽງກິນໝາກໄຮ ແຊວໆສຽງບໍ່ມີໂຕຮ້ອງ ແຊວໆຮ້ອງໂຕດຽວເໝີດໝູ່. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

973. ບໍ່ຢາກພໍ້ຫຼົງຊາດມາພົບ ຫົວກົບເກີດເປັນທອງແດງ ຫົວປາກະແຍງ ເກີດເປັນທອງຄຳ ຊ່າງໃດຊິຕີໄດ້.

974. ບົວຂີ້ແບ້ສັງມາເກີດກາງໜອງ ບົວທອງໄປເກີດກ້ຳ ຫົວສວນບ້ານເກົ່າ ບ່ອນເລິກມາເລົ່າຕື້ນ ພໍຍື້ຍ່ອງເຖິງ.

975. ບົວບໍ່ໃຫ້ຊ້ຳ ນ້ຳບໍ່ໃຫ້ຂຸ່ນ ປາໃນໜອງເອົາກິນໃຫ້ໄດ້.

976. ບ້ານເມືອງຂ້ອນ ຂຸນກວານຍາດໄພ່ ເມືອງຂວາໄດ້ໄກ່ໂຈ້ນ ເມືອງຊ້າຍໄດ້ໄກ່ຍອງ.

977. ເປັດເປັນຜູ້ໄຂ່ ໄກ່ເປັນຟັກ ຂີ້ກະດັກກະເດືອນເປັນຜູ້ລ້ຽງ ບຸນຊິໄດ້ແກ່ໃຜ.

978. ເປັນສັງໂຕນລົງຫ້ວຍ ຫາກິນແຕ່ແຕນຕໍ່ ສັງບໍ່ຂຶ້ນໂຄກກວ້າງ ຫາຊ້າງຄ່າແພງ.

979. ແຜ່ນດິນໄຂ້ ເອົາຫຍັງມາຫົ່ມ ແຜ່ນດິນອອກໝາກໄມ້ ຢາແກ້ແມ່ນຫຍັງ.

980. ພີ່ຕາຍຍັງນ້ອງ ເຮືອໄຫຼທ່າຍັງ ນ້ຳເຕົ້າແຕກສາຍຍັງ ໄຟໄໝ້ປ່າຂອນຍັງ ນ້ຳເຕົ້າຈົມຫີນຟູ ຫີນຫັກຫີນຕໍ່. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

981. ຟັນເຮືອໄວ້ ຫຼາຍລຳແຮທ່າ ມ່າເຂົ້າໄວ້ຫຼາຍບ້ານທົ່ວເມືອງ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

982. ຢ່າໄປເກັບດອກຫວ້ານ ບ້ານເພີ່ນມາຊົມ ໃຫ້ຄ່ອຍງອຍຊານເກັບ ດອກກະຈຽວແຄມຮົ້ວ.

983. ຢາກກິນເຂົ້າ ປູກໃສ່ພະລານຫີນ ຢາກມີສິນຂ້າພໍ່ຕີແມ່ ຢາກໃຫ້ຄົນແວ່ຂ້າໝູ່ດຽວກັນ ຢາກມີສີສັນໃຫ້ນອນເກືອກຝຸ່ນ ຢາກອຸ່ນອາບນ້ຳຍາມໜາວ ຢາກກິນສົ້ມປາຂາວ ໃຫ້ຖືປືນຂື້ນໂຄກ ຢາກກິນໄກ່ຜູ້ໂອກ ສັກສຸ່ມລົງໜອງ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

984. ຢາກເຫັດໃຫ້ແຍງລົງຫ້ວຍ ຢາກກິນຜັກພີພວຍ ໃຫ້ເຈົ້າແຍງລົງບຸ່ງ ຄັນວ່າຢາກໄດ້ກຸ້ງ ພາຍຂ້ອງຂື້ນງ່າຍາງ.

985. ລີງຕໍ່ລີງຊີງກັນຂຶ້ນໄມ້ ບາດຊີ່ໄດ້ບັກໂກກນາໂກ.

986. ລູກຜູ້ຮັກເອົາໄວ້ທາງຫຼັງ ລູກຜູ້ຊັງເອົາໄວ້ທາງໜ້າ ເອົາປາປ້ອນມ່າມ ຜູ້ຢູ່ທາງຫຼັງຮັກບໍ່ແພ້ ບໍ່ຫຼຽວໜ້າລ່ຳແລ.

987. ຫຼົວຟືນໜີຈາກໝໍ້ ກວຍກະທໍລາເຂົ້າປູກ ກົກຫູກລາຈາກໄມ້ກ່ຳພັ້ນ ພັນມື້ບໍ່ຈວບກັນ.

988. ວ່າຢາກໂຕນລົງສ້າງ ຫາຮັງມົດແດງໄຂ່ ວ່າຢາກຂື້ນຕົ້ນໄມ້ ຫາມຸ້ງກະຕ່າຍນອນ.

989. ວຽງຈັນຮ້າງເປັນໂພນຂີ້ໝາຈອກ ບາງກອກຮ້າງເປັນມຸ້ງກະຕ່າຍນອນ.

990. ຫ້າງທ້ອງໃສ່ໄຂ່ເຕົ່າໄຂ່ແລນ ຢ່າຄອງ. (ໜັງສືສຽວສວາດ)

991. ຫີນແຜ່ນລ້ານ ກ້ອນໃຫຍ່ຄືຊິໜັກ ບາດວ່າເອົາສະໂນຕິດ ສັ່ງຊາສັງມາໄດ້ ຜິວ່າຕາມຕາຄີ້ວ ຄືສະໂນຊິໜັກກວ່າ ຄັນແມ່ນຕາບໍ່ຄີ້ວ ຊິເບົາເບື້ອງຝ່າຍສະໂນ.

992. ໃຫ້ເຈົ້າເອົາຍາວໄວ້ ຄືກາຄາບເຕົ່າ ຢ່າໄດ້ເຮັດອຸ້ງປຸ້ງ ປານຮຸ້ງຄາບງູ.

993. ໃຫ້ເຈົ້າເອົາຍາວໄວ້ ຄືສິນໄຊຟັນໄຮ່ ປີກາຍໄດ້ແຕ່ປ້ຳ ປີໜ້າຈັ່ງຄ່ອຍຮອນ.

994. ເຫັນວ່າຜັກຫົມຫ້ຽນ ແຄມທາງຢ່າຟ້າວຢຽບ ຢ່ຳເນີ ບາດວ່າຖອດຍອດຂຶ້ນ ຍັງຊິໄດ້ກ່າຍເກີນ.

995. ຫຼົວຟືນໜີຈາກໝໍ້ ກວຍກະລາເຂົ້າປູກ ກົກຫູກລາຈາກໄມ້ກ່ຳພັ້ນ ພັນມື້ບໍ່ຈວບກັນ.

996. ຫອຍກາບກີ້ ຮູ້ປາກຄືຄົນ ປາຊີວເກີດມີເຂົາ ໄລ່ຊົນຄວາຍຮ້າຍ.

997. ອັສສະຈັນໃຈ ກຸ້ງ ກຸມກິນປາບຶກໃຫຍ່ ປາຊີວມາໄລ່ແຂ້ ໜີໄປຊົ້ນຫຼືບຫີນ.

998. ອັສສະຈັນໃຈ ແຂ້ ຫາງຍາວໆສັງບໍ່ໄດ້ຮອງນັ່ງ ບາດກະຕ່າຍຫາງກ້ອມໆ ສັງມາໄດ້ນັ່ງຮອງ.

999. ອັສສະຈັນໃຈ ນ້ຳວັງໃສສັງມາຂຸ່ນ ອັນວ່າໄມ້ແກ່ນຫຼ້ອນ ສັງມາປີ້ນປົ່ງໃບ.

1000.         ອັສສະຈັນໃຈ ໂອ້ຕັກແຕນໂມປ້ອງໝູ່ມັ່ງ ຂຽດຈ່ານາປ້ອງໝູ່ຊ້າງ ຢືນເກີ້ຢູ່ທົ່ງຫຼວງ.

1001.         ອັສສະຈັນໃຈ ໂອ້ເຂົ້າສານຢູ່ໃນໂອ ສັງມາຍໍຄໍຕອດໄກ່ ໄມ້ໄຜ່ຢູ່ກໍ ຍໍຄໍຕອດຊ້າງ ປາຢ້າງຢູ່ຫີ້ງທະຍານເຕັ້ນຄຸບແມວ ແມວເສັງໃຈແຖຫົວບວດ ໜູຊິງຕາສວດ ເປັນແມ່ອອກຄ້ຳ ຫຸງເຂົ້າໃສ່ເພນ.

1002.         ອັສສະຈັນໃຈ ໂອ້ໂອທອງສັງມາແຕກ ບາດກະໂປະໝາກພ້າວ ສັງມາໝັ້ນກວ່າໂອ.

1003.         ອັສສະຈັນໃຈ ມ້ອນກິນມອນສັງມາຍ່ຽວ ບາດວ່າໄກ່ຜູ້ໂຈ້ນ ກິນນ້ຳຍ່ຽວບໍ່ເປັນ.

1004.         ອັສສະຈັນໃຈ ໄມ້ລຳສະໂນເປັນໄມ້ແກ່ນ ຢ້ານແຕ່ພ້າຊິບານ ຢ້ານແຕ່ຂວານຊິບ້ຽວ ປີນີ້ບັ່ນສະໂນ.

1005.         ອັສສະຈັນໃຈ ແມ້ງປາຂະແຍງບໍ່ມີງ່ຽງ ປາຊີວປັກປວດດີ້ນ ເປັນຜ້ຳປ່ອງຜີ.

1006.         ອັສສະຈັນ ອັສສະຈ້ອຍ ໄກ່ນ້ອຍໄຫ້ກິນນົມກາ ໝູໝາໄຫ້ກິນນົມນຳເສືອໂຄ່ງ ສັຕຕຣູກັນແທ້ໆ ສັງມາໄຫ້ແອ່ວກິນ.

1007.         ອັສສະຈັນ ຕັ້ງແຕ່ໝາຂົບຊ້າງ ສານແຮງລົ້ມທ່າວ ບາດວ່າຊ້າງລຸກຂຶ້ນ ໝາຊິໄຫ້ຕໍ່ສານ.

1008.         ອັສສະຈັນ ຕັ້ງແຕ່ເວີນວັງກວ້າງ ສັງມາກາຍເປັນຫາດ ບາດວ່າຫາດແທ້ໆ ສັງມາປີ້ນປິ່ນເວີນ.

1009.         ອັນວ່າ ບົວຂີ້ແບ້ ສັງມາເກີດກາງໜອງ ບົວທອງໜີຈາກວັງ ຫ່າງຕະຄອງໜອງນ້ຳ ເລີຍເລົ່າໄປເກີດກ້ຳ ຫົວສວນບ້ານເກົ່າ ບ່ອນເລິກມາເລົ່າຕື້ນ ພໍຍື້ຍ່ອງເຖິງ.

1010.         ອັນວ່າ ຍຸງຍາງໄມ້ ລົມຕີຍັງຫັກທ່ອງ ບາດວ່າເຄືອຫຍ້າປ້ອງ ລົມຕ້ອງກໍບໍ່ເພ.

1011.         ອຸປປະຊົນຫົວຂວັນເຈົ້າ ຣາຊານັກປາດ  ແມ່ນ້ຳໃຫຍ່ຫົວຕໍ່ນ້ຳ ເຊນ້ອຍບວກໝູ.

1012.         ເຮືອນມຸງຫຍ້າ ຝົນຕົກມາສັງມາຮົ່ວ ບາດວ່າລົດຫຍ້າໄວ້ ຝົນເທັ້ງບໍ່ຖອງ.

ກໍ່ກຳທຳເຂັນ

ກໍ່ຮ່າງສ້າງຕົວ

ເກີດດອກອອກຜົນ

ຂີ້ເຫລົ້າເມົາຢາ

ຄໍຂາດບາດຕາຍ

ຄູ່ຄຽງຮຽງຫມອນ

ເຄື່ອງດອງຂອງເມົາ

ງ່ວງເຫງົາຫາວນອນ

ຈັບມືຖືແຂນ

ຊັດເຊພະເນຈອນ

ດິ້ນຮົນຂົນຂວາຍ

ຊື້ງ່າຍຂາຍຫມານ

ຕົກລົງປົງໃຈ

ຕົ້ນຮ້າຍປາຍດີ

ຕີີຄ້ອງຮ້ອງປ່າວ

ນ້ຳໃສໃຈຈິງ

ບາບບຸນຄຸນໂທດ

ບຸກປ່າຜ່າດົງ

ໃຫຍ່ກ້າຫນ້າບານ

ເປົ່າປ່ຽວດຽວດາຍ

ເວົ້າຈາປາໄສ

ລົ້ມລຸກຄຸກຄານ

ຫນັກເອົາເບົາສູ້

ອົງອາດກ້າຫານ

................

.........................................

+++ ຄົນຜູ້ທີ່ໂງ່ຈ້າຜະຫຍາອ່ອນບົກເບົາ

ບໍ່ຮູ້ເອົາຕາຊອມງວາກຂວາຫລຽວຊ້າຍ

ບໍ່ຮູ້ຈັກດີຮ້າຍ ເອີເອົາຫມົດທຸກຢ່າງ

ວ່າແຕ່ເພິ່ນເວົ້າແລ້ວເຫັນພ້ອມຄູ່ສູ່ອັນ

........................

+++ ຄົນເຮົາເຖົ້າແກ່ແລ້ວຄວນມີຊັບແຮໂຕ

ຍາມເມື່ອເຈັບປ່ວຍໂຊສິໄດ້ນຳມາໃຊ້

ຄັນບໍ່ມີຫຍັງໄວ້ລູກຫລານເຂົາສິຈົ່ມ

ເຈົ້ານິ້ງຂ້ອຍ ຂ້ອຍນິ້ງໃຫ້ເຈົ້າ

ໃຜສິເຝົ້າເບິ່ງແຍງ...ເຈົ້າເດ !!

ພັດທະນາການຂອງເຟສບຸກ http://variety.teenee.com/foodforbrain/45056.html

ຂໍສະແດງຄວາມເສົ້າສະຫລົດໃຈມາຍັງແຟນ ຜີແດງ ແມນຍູ

ເພາະມື້ຄືນນີ້ ແມນຊີຕີ່ເອົາແຊ້ມໄປກິນແລ້ວ ໆ ແມນຍູເລີຍກິນແຫ້ວ

ເຂົາວ່ານີ້ແຫລະສົມບັດພັດກັນຊົມໆ ປີກາຍເຈົ້າໄດ້ ປີນີ້ກະໃຫ້ຂ້ອຍສາ

ປີຫນ້າຄ່ອຍວ່າກັນໃຫມ່ໆ ໃຜແກ່ນ ແຫນ້ນກ່ວາ ຜູ້ນັ້ນກະໄດ້ຊົມອີກ ຫະຫະໆ

ການແຂ່ງຂັນຍ່ອມມີແພ້ຊະນະ ຖ້າໄປຍຸ້ງກັບມັນມັນຫລາຍກະທຸກວ່າຊັ້ນສາເທາະໆ

ຂໍສະແດງຄວາມຍິນດີກັບແມນຊີຕີ່ລະກັນ ໆ ສ່ວນແມນຍູເຮົາປີຫນ້າເອົາໃຫມ່ໆ

ຈົບຂ່າວ..................

***ທີ່ບອກວ່າບໍ່ມີຫຍັງເຮັດ ຫລືວ່າ ບໍ່ຍອມເຮັດຫຍັງ??

***ບໍ່ມີເວລາ ຫລືວ່າ ບໍລິຫານເວລາບໍ່ເປັນ??

***ບໍ່ວ່າງ ຫລືວ່າ ເຮົາທຳຕົວໃຫ້ຍຸ້ງ??

***ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ແລ້ວເຮົາໄດ້ລອງແລ້ວຊັ້ນເບາະ??

***ຢ້ານລົ້ມເຫລວ ຫລືວ່າ ຢ້ານລຳບາກກັນແນ່??

***ຈະອິດສາຄົນອື່ນທີ່ດີກ່ວາ ຫລືວ່າຈະຕັດສິນໃຈລົງມືເຮັດຕາມຄວາມຝັນ??

***ຈະຕຳນິຄົນອື່ນ ຫລືວ່າ ຈະຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງເຂົາ??

***ລົ້ມເຫລວແລ້ວຈະຮຽນຮູ້ຈາກມັນ ຫລືວ່າ ຈະຍອມແພ້??

***ຈະກັດແຂ້ວສູ້ເພື່ອສິ່ງທີ່ດີກ່ວາ ຫລືວ່າ ຈະຖອຍໂດຍບໍ່ທັນລົງມືເຮັດ??

                 ***********ຄິດເອົາ**********

*************ຮາໆໆໆໆ ບໍ່ມີຫຍັງເຮັດ

ຢູ່ບໍ່ຢູ່ກະໄດ້ເປັນອະພິມະຫາເສດຖີ ພັນລາວວ່າຊັ້ນ

ກໍ່ເລີຍຈະບໍລິຈາກເງິນຈຳນວນ 3 ລາງວັນ ລາງວັນລະ 5,000 ກີບ ຮາໆໆ

ງານນີ້ໃຜດີ ຜູ້ນັ້ນໄດ້ ຄວາມຫລໍ່ ຄວາມງາມບໍ່ກ່ຽວ ເຊັກຊີ່ກະພໍ ຮາໆໆ ບໍ່ແມ່ນເດີ

ພຽງແຕ່ 3 ຄົນທຳອິດທີ່ຂຽນຄອມເມັ້ນຂ້າງລ່າງກໍ່ໄດ້ແລ້ວ ........ງ່າຍໆໆໆໆ

************ຖ້າຈະເວົ້າເຖິງຄວາມແຕກຕ່າງແລ້ວກໍ່ມີຫລາຍຢ່າງໃນໂລກນີ້ເຊັ່ນ:  ຂາວກັບດຳ.......

ດີກັບຊົ່ວ ສູງກັບຕ່ຳ ລວຍກັບຈົນ..........ແຕ່ໃນທີ່ນີ້ຢາກຈະເວົ້າເຖິງສອງຄຳນີ້ຄື: ເວົ້າກັບເຮັດ........

ຖ້າຈະວ່າໄປແລ້ວມັນກໍ່ຕ່າງກັນປານຟ້າກັບດິນ ແລະໃນທາງທີ່ພໍສັງເກດໄດ້ກໍ່ຄື: ຄົນທີ່ມີແຕ່ເວົ້າ

ເຂົາວ່າເປັນຄົນບໍ່ຈິງ ບໍ່ມັກປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດ ສ່ວນຄົນທີ່ເຮັດເຂົາເອິ້ນວ່າຄົນຈິງ ມັກເຮັດ

ຫລືກະທຳຫລາຍກ່ວາເວົ້າ ແລະຄົນທີ່ມີແຕ່ເວົ້ານັ້ນ (ເວົ້າຫລາຍ) ກໍ່ມັກຈະມີຄົນຊັງ ສ່ວນຄົນທີ່ກົ້ມ

ຫນ້າກົ້ມຕາເຮັດນັ້ນຢ່າງຫນ້ອຍກໍ່ມີຄົນຊື່ນຊົມ

*************ການຈະເຮັດຫຍັງໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດກໍ່ຄືກັນ ເຮົາຕ້ອງລົງມືເຮັດ ບໍ່ແມ່ນມີແຕ່ເວົ້າ..

ແລ້ວຝັນຫວານຍາມກາງເວັນເອົາ............ແບບນີ້ຈິບຫາຍແນ່ນອນ.......ຟັນທຸງ (ຢືມຄຳຫມໍໄວຣັສ

ມາເວົ້າ ຮາໆໆ) ຕາມທີ່ເຄີຍພົບພໍ້ມານີ້ຄົນເຮົາສ່ວນຫລາຍຈະມີແຕ່ເວົ້າບໍ່ລົງມືເຮັດ ເວົ້າຫັ້ນເກັ່ງແທ້ໆ

ໃຜບໍ່ຍອມໃຜໂດຍສະເພາະຍາມເຫລົ້າເຂົ້າປາກ ເດືອນດາວມີຈັກຫນ່ວຍຮູ້ຫມົດໆໆ ເມຍຊາວບ້ານຄົນ

ໃດງາມໆກະຮູ້ຫມົດ ???

*************ຄວາມຈິງກໍ່ຄື: ເວົ້າກັບເຮັດມັນຕ່າງກັນຫລາຍ ຖ້າມີແຕ່ເວົ້າບໍ່ເຮັດມັນກໍ່ບໍ່ໄປຮອດໃສ ຄົນ

ທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດນັ້ນນອກຈາກຈະມີຫົວຄິດດີແລ້ວ ເຂົາຍັງມີຄວາມຫມຸ່ງຫມັ້ນທີ່ຈະກະທຳອີກ

ສະນັ້ນຖ້າເຮົາຢາກປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດ ກໍ່ຄວນຮຽນຮູ້ຈາກບຸກຄົນທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດນັ້ນແລ້ວນຳ

ມາເປັນແນວທາງຕໍ່ໄປ ຮັບຮອງວ່າຖ້າມີຄວາມຫມຸ່ງຫມັ້ນພໍ.............ເຮົາໄປໄດ້ດີແນ່ນອນ..................

****ຄຳວ່າ *ຮົ້ວຫລາຍຫລັກຈຶ່ງຫມັ້ນ ພີ່ນ້ອງຫລາຍຊັ້ນຈຶ່ງດີ* ເປັນຄຳສຸພາສິດບູຮານລາວທີ່ບົ່ງບອກເຖິງຄວາມຫລາຍ

ຫລືມະຫາສານ.........ການເຮັດຮົ້ວກໍ່ຕ້ອງໃຊ້ໄມ້ຫລາຍໆລຳ ຫລາຍໆຫລັກມາຝັງລຽນກັນ ແລ້ວກໍ່ຕ້ອງໃຊ້ຕອກມັດໄມ້

ຂວາງເປັນແນວຍາວອີກເທື່ອຫນຶ່ງ ການເຮັດຮົ້ວນີ້ຖ້າປາສະຈາກໄມ້ທີ່ເອົາມາຝັງເປັນຫລາຍໆຫລັກແລ້ວ....ຮົ້ວກໍ່ຄົງບໍ່

ແຫນ້ນ ແລະຫມັ້ນຄົງເທົ່າທີ່ຄວນ  **ສະນັ້ນເພີ່ນຈຶ່ງເວົ້າໄວ້ວ່າຮົ້ວຫລາຍຫລັກຈຶ່ງຫມັ້ນ**

****ພີ່ນ້ອງຫລາຍຊັ້ນຈຶ່ງດີ ກໍ່ຫມາຍເຖິງຄວາມຫລາຍເຫມືອນກັນ ຄົນເຮົາຈະເຮັດຫຍັງກໍ່ຕາມຖ້າມີຄວາມສາມັກຄີກັນ

ມີຫລາຍໆຄົນຊ່ວຍກັນເຮັດມັນກໍ່ດີແນ່ນອນ ສຳເລັດໄວແນ່ນອນ ແຕ່ໃນທາງກົງກັນຂ້າມຖ້າບໍ່ມີພີ່ນ້ອງ ບໍ່ມີຫລາຍໆຄົນ

ຊ່ວຍກັນເຮັດມັນກໍ່ຈະສຳເລັດຊ້າລົງຫລືອາດຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນເລີຍກໍ່ເປັນໄດ້ ສະນັ້ນເພິ່ນຈຶ່ງວ່າ **ພີ່ນ້ອງຫລາຍຊັ້ນຈຶ່ງດີ**

****ແຕ່ການຢູ່ຫລາຍໆຄົນນຳກັນ ຍ່ອມມີບັນຫາເກີດຂຶ້ນແນ່ນອນ ທາງແກ້ໄຂກໍ່ຄືໃຫ້ທຸກຄົນເອົາໃຈເຂົາມາໃສ່ໃຈເຮົາ

ທຸກຄົນຕ້ອງມີລະບຽບ ວິໄນ ມີຫລັກໃຈ ມີຫລັກທຳ ເພື່ອປະຕິບັດ ເພື່ອປະໂຫຍດສຸກຂອງທຸກຄົນ ການຢູ່ນຳກັນຫລາຍ

ໆຄົນ ກໍ່ເຫມືອນເຮົາຈັບມີດສອງຄົມໄວ້ໃນມື ຖ້າເຮົາມີສະຕິປັນຍາດີເຮົາກໍ່ໃຊ້ມັນໄປໃນທາງທີ່ຖືກທີ່ຄວນ ແລະກໍ່ຈະເກີດ

ຜົນດີຂຶ້ນມາ ແຕ່ຖ້າເຮົາຂາດສະຕິປັນຍາ ເຮົາອາດຈະຫລົງໃຊ້ມັນໄປໃນທາງທີ່ຜິດ ແລະກໍ່ໃຫ້ເກີດໂທດຕາມມາໄດ້ຄືກັນ

****ສະນັ້ນຈຶ່ງເປັນຫນ້າທີ່ຂອງທຸກຄົນ ທີ່ຈະຕ້ອງໃຊ້ສະຕິແລະປັນຍາພິຈາລະນາວ່າອັນໃດດີ ອັນໃດບໍ່ດີ ອັນໃດຄວນຈະ

ເຮັດ ອັນບໍ່ຄວນຈະເຮັດ ແລະເລືອກເຮັດແຕ່ສິ່ງທີ່ດີທີ່ຄວນ ເພື່ອປະໂຫຍດຂອງຕົວທ່ານເອງແລະຄົນທີ່ຢູ່ຮອບຂ້າງທ່ານໆໆ..............

***ຄຳວ່າ *ຖ້ອຍທີຖ້ອຍອາໄສ* ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ດອກວ່າໃຜເປັນຄົນຄົ້ນຄິດແລະເວົ້າເປັນຄົນທຳອິດ

ແຕ່ຟັງເບິ່ງແລ້ວຈັ່ງແມ່ນມີຄວາມຫມາຍເລິກເຊິ່ງ ແລະບໍ່ທຳມະດາເລີຍ ຕ້ອງຂໍຊົມເຊີຍແລະສະແດງ

ຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນຕໍ່ບັນພະບູລຸດລາວເຮົາ ທີ່ໄດ້ຝາກຄຳນີ້ເອົາໄວ້ໃຫ້ເຮົາເປັນອານຸສອນເພື່ອເຕືອນສະຕິ

ໃນການໃຊ້ຊີວິດ.......ຄຳວ່າຖ້ອຍທີ່ຖ້ອຍອາໄສຕາມທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຂົ້າໃຈນີ້ກໍ່ຄື: ຕ່າງຄົນກໍ່ຕ່າງອາໄສ

ເຊິ່ງກັນແລະກັນ ສາມັກຄີກັນ ຊ່ວຍເຫລືອກັນ ຂ້ອຍຊ່ວຍເຈົ້າ ເຈົ້າຊ່ວຍຂ້ອຍປະມານນີ້ແຫລະເນາະໆ

***ຄົນເຮົາສາມາດຢູ່ຄົນດຽວໄດ້ກໍ່ຈິງຢູ່ ແຕ່ການກະທຳທຸກຢ່າງທີ່ຫນັກຫນາສາຫັດນັ້ນເຮົາເຮັດຄົນດຽວ

ບໍ່ໄດ້ ຫລືໄດ້ກະຕ້ອງໃຊ້ເວລາອັນຍາວນານແຕ່ຖ້າຫາກຄົນເຮົາຫລາຍໆຄົນຊ່ວຍກັນຄົນລະໄມ້ຄົນລະມື

ມັນກໍ່ຈະແລ້ວໄວ ແລະສຳເລັດໄດ້ໂດຍງ່າຍ......ຄວາມສາມັກຄີຄືບໍ່ເກີດແຫ່ງຄວາມສຳເລັດເວົ້າງ່າຍໆສາ

ຫນັກໃຫ້ຊ່ວຍກັນຫາບ ຫຍາບໃຫ້ຊ່ວຍກັນດຶງ ຖ້າເຮົາເຮັດໄດ້ແບບນີ້ອິຫຍັງມັນກໍ່ງ່າຍວຽກຫນັກກໍ່ຈະກາຍ

ເປັນເບົາ ວຽກເບົາກໍ່ຈະຍິ່ງເບົາໆລົງໄປອີກ..........

***ຍິ່ງໃນສັງຄົມປັດຈຸບັນນີ້ ຄົນເຮົາຖືກມອງວ່າເປັນຄົນເຫັນແກ່ຕົວຫລາຍຂຶ້ນ ເອົາປຽບຄົນອື່ນຫລາຍຂຶ້ນ

ແບ່ງພັກແບ່ງພວກ ຕີກັນກໍ່ມີ ປຸ້ນຈີ້ກໍ່ມີ ຕັ້ງວົງກັນກິນເຫລົ້າເມົາແລ້ວອາລະວາດຜິດຖຽງກັນກໍ່ມີ........

ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຄືປາກົດການທີ່ຊົ່ວຊ້າທີ່ກຳລັງລະບາດຢູ່ໃນຂະນະນີ້....ຈົ່ງພາກັນຮັບຮູ້ເຖີດແລ້ວປັບປ່ຽນພຶດຕິກຳ

ທີ່ບໍ່ດີເຫລົ່ານັ້ນ ຫັນມາສ້າງຄວາມສາມັກຄີ ຄວາມປອງດອງ ຄວາມສະຫງົບສຸກ ແລະສ້າງຄວາມດີໃຫ້ເກີດຂຶ້ນພາຍໃນຊາດຂອງເຮົາ

ໃຫ້ສົມກັບຊື່ທີ່ວ່າ ປະເທດລາວເປັນປະເທດທີ່ສະຫງົບສຸກ ທຳມະຊາດງາມຕາ ມີວັດທະນະທຳທີ່ມີເອກະລັກເປັນຂອງຕົນເອງ

ຜູ້ຄົນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ສຸພາບຮຽບຮ້ອຍ ມີນ້ຳຈິດນ້ຳໃຈອັນດີງາມ ຮູ້ຈັກຕ້ອນຮັບແຂກຕ່າງດ້າວທ້າວຕ່າງແດນ

ສູ່ດິນແດນທີ່ອຸດົມສົມບູນໄປດ້ວຍຊັບໃນດິນສິນໃນນ້ຳ (ທີ່ກຳລັງຈະຫມົດໄປ) ທີ່ມີຊື່ວ່າປະເທດລາວ.........

***ຄົນທີ່ອາຍຸຍືນຄື: ຄົນທີ່ຕາຍແລ້ວບໍ່ສູນ***

ຫັດຂຽນຊື່ໆໆ

***ອິຫຍັງວາງາມແຕ່ເຫມັນ??...............................ນາງສາວລາວຕົດ

***ເກີບອິຫຍັງວາຫາຍາກ??.................................ເກີບເສຍ

***ຫມາອິຫຍັງວາຂຶ້ນກົກພ້າວໄດ້??........................ຫມາພະຍາຍາມ

***ເກາະອິຫຍັງວາມີແຕ່ຄົນຈ້ອງມອງ??..................ເກາະເອີກຫລຸດ

***ສາວອິຫຍັງວາທັງງາມທັງເກັ່ງ??.......................ສາວຊຽງຂວາງ

***ຄົນອິຫຍັງວານັບມື້ນັບເຕ້ຍລົງ??.......................ຄົນສາລະວັນ

***ຄົນອິຫຍັງວາຫົວຍຸ້ງ??....................................ຄົນຫົວພັນ

***ບ້ານອິຫຍັງວາບໍ່ມີຄັນໄດ??..............................ບ້ານໂຕນ

***ບ້ານອິຫຍັງວາຄົນຢູ່ບໍ່ໄດ້??..............................ບ້ານຄາຍ

***ງູອິຫຍັງວາເຫມືອນຫມາ??..............................ງູເຫົ່າ

***ປາອິຫຍັງວາຂຶ້ນກົກໄມ້ໄດ້??...........................ປາກົດວ່າເປັນລິງ

***ເປັນຫຍັງວາຈຶ່ງໄປຊື່??...................................ເພາະໂຄ້ງນີ້ອັນຕະລາຍ

***ເປັນຫຍັງວາລ້ຽວຂວາໄດ້ຕ້ອງລະວັງ??..............ເພາະຢ້ານຕໍາຫລວດຈັບ

***ນົກອິຫຍັງວາຢູ່ໃນທະເລ??..............................ນົກອິນຊີ (in sea)

***ຕົວອິຫຍັງວາຖາມເທົ່າໃດກະບໍ່ຕອບ??...............ຕົວເອງນັ້ນແຫລະໆ

......................................***...........................................

***ມີຊາຍຄົນຫນຶ່ງມາຊື້ເກີບໃຫ້ເມຍຮັກເມຍແພງ ທີ່ຮ້ານຂາຍຂອງຜູ້ຍິງ...........

ຊາຍ: ເອີໆໆ!!! ອ້າຍມາຊື້ເກີບໃຫ້ເມຍນ່າ........

ສາວຂາຍເກີບ: ໂດຍໆ ແລ້ວເມຍອ້າຍໃສ່ເກີບເບີ້ອິຫຍັງລະອ້າຍ??

ຊາຍ: ອຸ່ຍໆ!!! ອ້າຍລືມຖາມນ່າ...........

ສາວຂາຍເກີບ: ເອົາຈັ່ງຊີ້ອ້າຍ...ຊັ້ນລອງຈັບຂອງນ້ອງເບິ່ງກະໄດ້ ບາງທີຈະນຶກອອກວ່າເມຍອ້າຍໃສ່ເບີ້ໃດ..............

ຊາຍ: (ຫລັງຈາກຈັບແລ້ວ) ອືມໆ ແມ່ນແລ້ວ ຂະຫນາດນີ້ແຫລະ ເອົາຄູ່ນີ້ເລີຍ................

ສາວຂາຍເກີບ: ຂໍຂອບໃຈທີ່ມາອຸດຫນູນເດີອ້າຍ....ຈະຊື້ຫຍັງອີກບໍອ້າຍ???

****ຕໍ່ໄປກໍ່ຊື້ກາງເກງໃນ ແລະເສື້ອຫັດນົມ................. ແບບດຽວກັນເລີຍໆ ບໍ່ຕ້ອງບອກແລ້ວວ່າຫັຍງ

ເດົາເອົາເອງເດີໆໆໆໆ...................ຮິຮິໆໆໆ

*******ເຂົາວ່າເປັນຕາຫລົກຝລັ່ງລອງອ່ານເບິ່ງວ່າຕາຫລົກບໍ.........???

***Why do we have two eyes, two ears and only one mouth?

**So that we can see and hear twice as much as we say.

***If a man was born in Italy, went to America and died in San Francisco, what would he be?

**Dead!

***Which bus crossed the ocean?

**Columbus

***Why didn't the skeleton go to the party?

**Because he had no-body to go with!

***I have 12 legs, 12 arms and 8 heads. What am I?

**A liar!

***Why are Saturday and Sunday strong days?

**Because they are not weekdays!

***This is a story about four people named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody.

There was an important job to be done and Everybody was sure that Somebody would do it.

Anybody could have done it, but Nobody did it. Somebody got angry about that, because it was Everybody's job.

Everybody thought that Anybody could do it, but Nobody realized that Everybody wouldn't do it.

It ended up that Everybody blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have done.

***What animal can jump higher than a house?

**A house can't jump!

***A man was injected with a deadly poison, but it did not kill him. Why?

**He was already dead!

***Why are married women heavier than single women?

**Single women come home, see what's in the fridge and go to bed.

Married women come home, see what's in bed and go to the fridge.

***If you took 3 apples from a basket that held 12 apples, how many apples would you have?

**3 !!!

***ເວລານັ້ນແສນສັ້ນ...................

***ເຮົາບໍ່ຄ່ອຍໃຈໃສພໍ່ແມ່ເທົ່າແຟນ.................

***ເຮົາຫລີ້ນຫລາຍເກີນໄປ...................

***ເຮົາມັກງ່າຍ..................

***ເຮົາຂີ້ຄ້ານ.....................

***ເຮົາບໍ່ມັກຕົງເວລາ.....................

***ເຮົາກິນເກັ່ງເກີນໄປ.......................

***ເຮົາມັກຍ້ອງ...........................

***ເຮົາຢາກລວຍ.....................

***ເຮົາມັກອວດ.................

***ເຮົາມັກຂີ້ໂມ້....................

***ເຮົາກຳລັງແກ່ເຖົ້າລົງທຸກວັນ......................

***ເຮົາກຳລັງເດີນໄປສູ່ຄວາມຕາຍ................

***ເຮົາຕ້ອງສຸກ...................

***ເຮົາຕ້ອງທຸກ......................

***ເຮົາຕ້ອງເສົ້າ................

***ເຮົາຕ້ອງດີໃຈ.................

***ເຮົາຕ້ອງເສຍໃຈ....................

***ເຮົາຕ້ອງພັດພາກ........................

.............................ແລະອື່ນໆອີກຫລາຍຢ່າງທີ່ເຮົາຕ້ອງປະສົບ ແລະເປັນຈິງໃນຊີວິດ.................................

..................ຖ້າຖາມວ່າຄົນລາວເປັນຄົນສຸພາບ ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ຊື່ສັດ ຈິງໃຈແທ້ບໍ.........???

ອາດຈະຕອບໄດ້ວ່າ **ບໍ່ຄ່ອຍແນ່ໃຈແລ້ວ** ເພາະສັງຄົມປັດຈຸບັນມັນປ່ຽນໄປຫລາຍ ຄົນເຮົານັບມື້ນັບເຫັນແກ່ຕົວຂຶ້ນ

ບໍ່ຄ່ອຍໃສ່ໃຈກັບຄົນອື່ນທີ່ບໍ່ແມ່ນຍາດພີ່ນ້ອງຂອງຕົນ........ໄດ້ຍິນຫາງສຽງມາວ່າພະນັກງານບ່ອນນີ້ບ່ອນນັ້ນ

ບໍ່ຄ່ອຍສຸພາບ ເວົ້າຈາກໍ່ບໍ່ມ່ວນ ຖືໂຕວ່າເດັ່ນກ່ວາຄົນອື່ນ......ແລະຄວາມຈິງ (ຄົນສ່ວນຫລາຍ) ກະເປັນແບບນັ້ນແຫລະ

ເພາະເຄີຍໄປປະສົບພົບພໍ້ມາດ້ວຍຕົນເອງ.......ຄື: ບໍ່ຄ່ອຍເປັນມິດປານໃດ ບໍ່ຮູ້ຈັກຕ້ອນຮັບ ຫລືວ່າບໍ່ໄດ້ຝືກມາວາ????

ຕາມທີ່ເຫັນຢູ່ບ້ານເພິ່ນເມືອງທ່ານ.......ໂອ້ຍໆ!! ຈັ່ງແມ່ນດີ ຮູ້ຈັກຕ້ອນຮັບແຂກ ມີສຳມາຄາລະວະອັນອ່ອນນ້ອມ ຮູ້ຈັກຖາມ

ແລະບໍລິການຢ່າງດີ້ດີ........ວ່າໄປແລ້ວກະຢາກໃຫ້ບ້ານເຮົາຄືຈັ່ງເພີ່ນ ມີຮອຍຍິ້ມ ຕ້ອນຮັບແຂກ ເວົ້າຈາປາໄສມ່ວນໆໆໆ

ໃຫ້ຄົນອື່ນເຂົາໄດ້ເຫັນໄດ້ຊົມໆໆໆ ແບບນີ້ໃຜເຫັນໃຜກະມັກແນ່ນອນ..........ທ່ານເອີຍໆໆໆໆ

....................ສະນັ້ນເຮົາທຸກຄົນຈົ່ງຫມັ່ນຝືກຕົນເອງໃຫ້ດີໆເຖີດ...ເພາະກິລິຍາອັນອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ເວົ້າຈາປາໄສມ່ວນ

ໃຜເຫັນໃຜກະມັກຫັ້ນແຫລະໆໆ..................ຄົນລາວບູຮານຍອມຮັບວ່າເພີ່ນດີອີຫລີ ຮູ້ຈັກດີແທ້ເລື່ອງສຳມາຄາລະວະນີ້ນ່າ

ອິຫຍັງທີ່ມັນບໍ່ດີເພີ່ນກະບໍ່ເຮັດ ກິລິຍາອາການໃດທີ່ມັນຂະລຳເພີ່ນກະບໍ່ເຮັດ ແລະກໍ່ໄດ້ເປັນແບບແຜນທຳນຽມມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້

ເຊິ່ງເຮົາຜູ້ເປັນລູກຫລານສົມຄວນຢ່າງຍິ່ງທີ່ຈະສຶກສາວັດທະນະທຳດີໆເຫລົ່ານັ້ນ.......ແລະນຳໄປປະຕິບັດເພື່ອໃຫ້ເກີດຜົນດີໆໆໆ

..................ລິ້ງບັນຫາ http://pasalao.activeboard.com/forum.spark?aBID=119371&p=3&topicID=47740046

*******ຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງບ້ານນອກກັບໃນເມືອງ*******

***ບ້ານນອກ

**ມີທຳມະຊາດທີ່ງົດງາມ

**ມີສາຍລົມເຢັນໆ

**ມີຫ້ວຍນ້ຳໄຫລທີ່ໄສສະອາດ

**ມີອາຫານທຳມະຊາດ

**ມີຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ໃຫ້ພັກເອົາແຮງ

**ມີງົວຄວາຍໃຫ້ຂີ່

**ຜູ້ຄົນເປັນກັນເອງ

**ຜູ້ຄົນໂອບອ້ອມອາລີ

**ຜູ້ຄົນມີເມດຕາ

**ຜູ້ຄົນຈິງໃຈ

**ຜູ້ຄົນແບ່ງປັນກັນກັນໄດ້

***ໃນເມືອງ

**ທຳມະຊາດຫາຍ

**ລົດຕິດ

**ມົນລະພິດຫລາຍ

**ຮ້ອນອົບເອົ້າ

**ເຂົ້ານ້ຳຕ້ອງຫາຊື້

**ຜູ້ຄົນແຂ່ງຂັນ

**ຜູ້ຄົນເຢັນຊາ

**ຜູ້ຄົນບໍ່ສາມັກຄີ

**ຜູ້ຄົນ...ບໍ່ຮູ້ຈັກກັນ

.............

............................

........................................................

ຢູ່ບ້ານນອກສຸກໃຈ ສະບາຍອາລົມ

ຫາກິນຍາມໃດກະໄດ້

ຜັກເຕັມສວນເຕັມໄຮ່

ເຂົ້ານ້ຳປາອາຫານສົມບູນໆໆໆໆ

ຜູ້ຄົົນກໍ່ແບ່ງປັນໆໆໆ

**ຜູ້ຄົນຢູ່ກັນສັນພີ່ນ້ອງ.............

ມະນຸດທຸກຄົນຕ່າງກໍ່ມີຄວາມຢາກ  ແລະຄວາມຢາກຂອງມະນຸດແບ່ງອອກເປັນສາມປະເພດຄື:

1...ຄວາມຢາກທີ່ເກີດຂຶ້ນຕາມທຳມະຊາດ  ແລະເປັນສິ່ງຈຳເປັນເຊັ່ນ: ອາຫານ  ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ  ຢາຮັກສາໂລກ

ແລະທີ່ຢູ່ອາໄສ  ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ມະນຸດຈະຫລີກຫນີບໍ່ໄດ້  ເພາະເປັນສິ່ງຈຳເປັນ  ຄວາມສຸກບໍ່ສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ຖ້າປາສະຈາກສິ່ງ

ເຫລົ່ານີ້ ແຕ່ອາຫານແພງໆ ແລະເສື້ອຜ້າງາມໆບໍ່ຈຳເປັນສະເຫມີໄປ...

2...ຄືແຮງປາດຖະຫນາທີ່ເປັນໄປຕາມທຳມະຊາດ  ແຕ່ບໍ່ຈຳເປັນສຳຫລັບຊີວິດ ເຊັ່ນ: ຄວາມຕ້ອງການທາງເພດ

ຄວາມຢາກປະເພດນີ້ຄວນດຳເນີນຕາມທາງສາຍກາງ ຄື: ຮູ້ຈັກພໍ ຮູ້ຈັກລະ ຮູ້ຈັກຄວາມປະມານ........ຢ່າແຍ່ງເມຍເຂົາ...

3...ຄືຄວາມຕ້ອງການທີ່ບໍ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຕາມທຳມະຊາດ ແລະບໍ່ຈຳເປັນສຳຫລັບມະນຸດ ເຊັ່ນ: ຂອງຟຸມເຟືອຍຕ່າງໆ ຊື່ສຽງ ກຽດຕິຍົດ

ຄວາມໂກ້ເກ໋ ຄວາມລູ່ຫລາຕ່າງໆ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຄວນລະເວັ້ນ...

.............ອີພີຄິວຣັສ (Epicurus:) ຄິດວ່າ: ຊີວິດທີ່ປະເສີດຄືຊີວິດທີ່ຢູ່ຢ່າງງ່າຍໆ ສະຫງົບ ບໍ່ແມ່ນຊີວິດທີ່ທະເຍີທະຍານໄຝ່ຝັນ ແລະມີກຽດໃນສັງຄົມ

ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ມີແຕ່ຈະບັ່ນທອນຄວາມສຸກຂອງມະນຸດ ເພາະຈະເປັນນາຍບັງຄັບໃຫ້ມະນຸດຕ້ອງເຮັດແບບນີ້ແບບນັ້ນ ຄົນເຮົາບໍ່ຄວນຕົກ

ເປັນທາດຂອງອິຫຍັງ...ເພາະມັນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມທຸກຂຶ້ນມາລ້າໆ...ຄວນຮູ້ຈັກພໍ ແລະປະມານ.

ອັດຕະນິຍົມ (Egoism) ທິດສະດີນີ້ເຊື່ອວ່າ:  ການກະທຳຂອງມະນຸດທຸກຄົນ ລ້ວນແຕ່ເປັນໄປເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນທັງນັ້ນ

ເປົ້າຫມາຍຂອງການກະທຳທຸກຢ່າງມີຢູ່ທີ່ດຽວຄື ຜົນດີທີ່ເກີດຂຶ້ນແກ່ຜູ້ກະທຳ ບໍ່ມີໃຜເຮັດຫຍັງທີ່ບໍ່ເພີ່ມພູນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ຕົນເອງ

ບໍ່ທາງກົງກໍ່ທາງອ້ອມ ທຸກຄົນເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຕົນມັກ ແລະພະຍາຍາມຫລີກຫນີສິ່ງທີ່ຕົນຊັງເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້ ສະວັດດີພາບຂອງຕົນນັ້ນ

ມີພະລັງເຫນືອກ່ວາສະວັດດີພາບຂອງຄົນອື່ນສະເຫມີ ອັດຕະນິຍົມຖືວ່າ ທຸກການກະທຳເປັນໄປເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນທັງນັ້ນ

ບໍ່ມີໃຜທີ່ກະທຳອິຫຍັງໂດຍບໍ່ຫວັງປະໂຫຍດທີ່ຈະມາເຖິງຕົນ ພຶດຕິກຳຂອງມະນຸດມີຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງເປັນແຮງຈູງໃຈ ເຫມືອນກັບ

ຂີ້ຫີນຍ່ອມກິ້ງລົງສູ່ບ່ອນຕ່ຳສະເຫມີ ຮອບສ໌ (1588_1679) ເຫັນວ່າ: ຄວາມເຫັນແກ່ຕົວຄືແກ່ນແທ້ຂອງມະນຸດ ດີ ເປັນພຽງຄຳທີ່ໃຊ້ເອີ້ນສິ່ງທີ່

ຕົນເອງມັກ ແລະປາຖະຫນາ ຊົ່ວ ເປັນພຽງຄຳທີ່ໃຊ້ເອີ້ນສິ່ງທີ່ຕົນຊັງ ແລະພະຍາຍາມຫລີກຫນີ ໃນສະພາບທຳມະຊາດມະນຸດຕໍ່ສູ້ແຂ່ງຂັນກັນ

ເພື່ອຕົວເອງສະເຫມີ ມະນຸດສະແຫວງຫາເງິນເພາະເງິນໃຫ້ຄວາມສຸກແກ່ຕົນໄດ້ ມະນຸດສະແຫວງຫາອຳນາດເພາະອຳນາດເຮັດໃຫ້ຄວາມສຸກນັ້ນໆ

ສືບຕໍ່ໄປໄດ້...ຮອບສ໌ ກ່າວວ່າ: ຄຸນນະທຳທັງຫລາຍຄືຄວາມເຫັນແກ່ຕົວ ການທຳປະໂຫຍດໃຫ້ຄົນອື່ນເປັນພຽງການລົງທຶນ ທີ່ຈະທຳປະໂຫຍດແກ່ຕົນເອງ

ການຊ່ວຍເຫລືອຜູ້ອື່ນຄືການຊ່ວຍຕົວເອງທາງອ້ອມ ຄຸນນະທຳເປັນເລື່ອງຂອງຄວາມຮອບຄອບ ຄົນສະຫລາດຍ່ອມເຂົ້າໃຈວ່າ ໃນບາງກໍລະນີການໃຫ້

ຜູ້ອື່ນນັ້ນກໍ່ຄືການໃຫ້ຕົນເອງທາງອ້ອມ...ບາງຄັ້ງເຮົາອາດຈະຕ້ອງຮັບພາລະໃນການທີ່ຈະບຳເພັນປະໂຫຍດແກ່ຜູ້ອື່ນ ແຕ່ພາລະຫລັກກໍ່ຄືພາລະທີ່ເຮົາ

ມີຕໍ່ຕົນເອງ...ຈະເປັນແນວໃດ ລອງຄິດພິຈາລະນາເອງຕາມຄວາມເຫມາະສົມ...

ຄາຣ໌ນ ຖືວ່າ: ມະນຸດມີຄ່າເທົ່າທຽມກັນແລະສະເຫມີກັນ ການທີ່ຈະເອົາມະນຸດຄົນຫນຶ່ງຫລືຄົນກຸ່ມຫນຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງມືເພື່ອໄປສູ່ຄວາມສຳເລັດຂອງຕົນເອງ

ຫລືເພື່ອຄົນສ່ວນຫລາຍນັ້ນ ເປັນການດູຫມິ່ນສັກສີຂອງມະນຸດ ເພາະມະນຸດມີຄ່າເທົ່າທຽມກັນ ເມື່ອເອົາເຂົາມາເປັນເຄື່ອງມືສູ່ຄວາມສຳເລັດເທົ່າກັບເປັນ

ການຢຽບຢ່ຳສັກສີຂອງເຂົາໃຫ້ມີຄ່າຕ່ຳລົງ ການຮັບຜົນຈາກການຫລຸດສັກສີຂອງເພື່ອນມະນຸດເປັນການຜິດສິນທຳ ເພາະມະນຸດບໍ່ຄວນໃຊ້ເປັນເຄື່ອງມື

ເພື່ອປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງ ການເອົາຜູ້ອື່ນມາເປັນເຄື່ອງມືເພື່ອຫາປະໂຫຍດເຂົ້າໂຕເອງເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ ແຕ່ການຕັ້ງຢູ່ໃນເຫດຜົນ ການເຄົາລົບສິນທຳ

ແລະການຢຶດຫມັ້ນໃນຫລັກການຕ່າງຫາກເປັນສິ່ງທີ່ສົມຄວນເຮັດ ຄວາມສຸກ ຄວາມພໍໃຈເພື່ອຕົນເອງຫລືເພື່ອຄົນສ່ວນຫລາຍບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ ເພາະ

ມະນຸດບໍ່ໄດ້ເກີດມາເພື່ອຫາຄວາມສຸກ ແຕ່ເກີດມາເພື່ອເປັນຄົນມີສິນທຳ ມີຫລັກການ ມີເຫດຜົນ ແລະເຮັດຕາມຫນ້າທີ່ ເພາະສະນັ້ນມະນຸດຕ້ອງເຮັດຕາມ

ຫນ້າທີ່ໂດຍເຄົາລົບກົດຂອງສິນທຳ ມະນຸດບໍ່ຄວນສະແຫວງຫາຄວາມສຸກ ຫລືອິຫຍັງກໍ່ຕາມໂດຍປາສະຈາກ ຫນ້າທີ່ແລະຫລັກການ...

ຄາຣ໌ນ ໄຮນ໌ຣິຊ ມາຣ໌ກ (Karl Heinrich Mark) ... ເປັນນັກປັດຊະຍາ ນັກເສດຖະສາດການເມືອງ ນັກສັງຄົມນິຍົມ ນັກຄອມມູນິດ...ຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງ

ແນວຄິດທີ່ມີບົດບາດສຳຄັນຍິ່ງຕໍ່ການພັດທະນາຄອມມູນິດສະໄຫມຕໍ່ມາ...ເບິ່ງໆແລ້ວຫລັກການຂອງເຂົາດີເນາະ...ແຕ່ຄົນເຮົາບໍ່ປະຕິບັດຕາມເອງ...

ໄດ້ອ່ານມາເຫັນວ່າມ່ວນແລະສະອອນເລີຍເອົາມາແຈກຕໍ່: ທີ່ງານລຳວົງແຫ່ງຫນື່ງໂຄສົກເວົ້າແບບ

ບໍ່ຈຽມເນື້ອຈຽມຕົວວ່າ ສາວງາມນາມຄ່ອງເຈົ້າຂອງພວງມາໄລຮອບນີ້ໄດ້ແກ່ສາວ......ອຸ້ຍ! ນັ້ນໆນ້ອງທີ່ກຳລັງ

ຂຶ້ນສູ່ເວທີນັ້ນ ຍິ້ມເປີ່ນເວີ່ນມາພຸ້ນ ອຸ້ຍ! ຈັ່ງແມ່ນງາມນໍ ງາມຫມົດທຸກສ່ວນ ງາມແຄ່ງງາມຂາ

ງາມກະໂພກຫນ້າອົກກໍພໍດີ ຄິ້ວກົ່ງຄໍກົມ ສົມກັບເປັນເຈົ້າຂອງພວງມາໄລຮອບນີ້ອີຫລີ ຢ່າງກໍງາມ

ສິລອງຖາມເພີ່ນເບີ່ງເບີ່ງກ່ອນນ໋າວ່າ ມີຊູ້ມີແຟນຫລືຍັງ...ອຸ້ຍໆໆ!! ເພີ່ນຍິ້ມອາຍໆແບບນີ້ຮັບຮອງວ່າ

ຫົວໃຈຍັງວ່າງ ໃຜຊ່າງເວົ້າຊ່າງລົມກໍເຊີນໂລດເດີ ບ່າວເຫີ່ມບ່າວແກ່ທີ່ມີແມ່ເດັກນ້ອຍແລ້ວຕະຫລອດຮອດ

ຢາພໍ່ອ້າຍທັງຫລາຍ...ນ້ອງນີ້ເພີ່ນໃຈດີດີ໋ມີສະເຫນຄົງບໍ່ລັງກຽດ ທີ່ຈະເປັນມິດທີ່ດີ ຫລືນ້ອງທີ່ຮັກແພງຂອງພວກທ່ານ

ເຊີນໆ...ທ່ານນາຍພົນເພີ່ນມີສັດທາອັນແຮງກ້າ ເຫມົາຮອບພິເສດນີ້ໂດຍການມອບເງີນໃຫ້ແກ່ວັດຈຳນວນ 50 ພັນກີບ

ຖ້ານ້ອງ......ຍິ້ມໃສ່ເພີ່ນຫນື່ງນາທີ ຫລືລົງໄປຍົກຈອກເຫລົ້າປ້ອນເພີ່ນຮັບຮອງວ່າໄດ້ເຖີງ 2 ແສນກີບ...ເອົ້າໆ!! ທ່ານ

ນາຍພົນຂຶ້ນມາແລ້ວ ເຊີນຕົບມືເປັນກຽດໃຫ້ເພີ່ນແດ່...ຮອບນີ້ມາໃນຈັງຫວະສະລຸບປີ່....ຈະຕື່ງຈື່ງ...ລະຈະຕື່ງຈື່ງ

.....................................

................................................................

..............................................................................................

++ ຈະໂລບໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າຍັງມີບໍ່ພໍ...ແລ້ວຄວາມພຽງພໍຢູ່ບ່ອນໃດ?

++ ຈະໂກດໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າໃຈຍັງບໍ່ເສົ້າຫມອງພໍ?

++ ຈະຫລົງໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າໃຈເຮົາຍັງໂງ່ຢູ່?

++ ຈະຫລິ້ນໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າວຽກງານບໍ່ມີເຮັດ?

++ ຈະເຮັດໄປຮອດໃສຄວາມຊົ່ວ? ຫລືວ່າຍັງມີບໍ່ພໍ?

++ ຈະຖຽງກັນໄປຮອດໃສ? ຫລືນຶກວ່າໂຕເອງສະຫລາດກວ່າຄົນອື່ນ?

++ ຈະແຕກແຍກກັນໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າສະກົດບໍ່ເປັນຄໍາວ່າ ...ສາມັກຄີ...?

++ ຈະຫລົງໂຕເອງໄປຮອດໃສ? ຫລືຄິດວ່າຄົນອື່ນໂງ່...ບໍ່ມີຫົວຄິດ?

++ ຈະໂອ້ອວດໄປຮອດໃສ? ຫລືວ່າມີຄວາມສຸກ?

++ ຈະລວຍໄປຮອດໃສ? ຫລືຄິດວ່າຕາຍໄປຈະເອົາໄປນຳໄດ້?

++ ຈະຮຽນໄປຮອດໃສ? ໃນເມື່ອຈົບມາເປົ້າຫມາຍຄືການຄົດໂກງແລະເຫັນແກ່ຕົວ?

++ ຈະແຂງກະດ້າງໄປຮອດໃສ? ໃນເມື່ອຄວາມອ່ອນໂຍນຍັງມີຢູ່!!

++ ຈະອົກຮັກໄປຮອດໃສ? ໃນເມື່ອຄົນອື່ນໆຍັງມີດີໃຫ້ຄົ້ນຫາ!!!

++ ຈະອິດສາຄົນອື່ນໄປຮອດໃສ? ໃນເມື່ອມີແຕ່ທຸກ!!!

++ ຢ່າຕົກເປັນທາດຂອງກິເຫລດຈົນເກີນໄປ...ຈົນໂງຫົວບໍ່ຂຶ້ນ!!

..............................

.................................................

..............................................................................

3 /10/ 54

ຄິດເປັນກໍ່ເຫັນຄ່າ....ຈະມີໃຜບໍນໍ້? ທີ່ຈະເຫັນຄຸນຄ່າຂອງຂີ້ຫມາ

ຫລືວ່າມີແຕ່ກີນຊີ້ນມັນຢ່າງດຽວ

ເຊິ່ງຕອນນີ້ກໍ່ກຳລັງມາແຮງໃນຫລາຍໆປະເທດ...ໂດຍສະເພາະກໍ່ແມ່ນຫວຽດນາມ

ອ້າຍນ້ອງລາວນີ້ແຫລະສຳລັບກອງຂີ້ຫມາເຖິງວ່າມັນຈະເຫມັນ

ແຕ່ຖ້າເບີ່ງເປັນກໍ່ເຫັນຄຸນຄ່າ ລອງຄິດແບບນີ້ເປັນກົນລະຍຸດໃຫມ່

ສຳລັບຜູ້ທີ່ບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກ ..... ຖ້າເຫັນຂີ້ຫມາຢາກໃຫ້ມັນມີຄ່າກໍ່ຕ້ອງຄິດວ່າ

ມັນເປັນການຝຶກຄວາມອົດທົນຂອງເຮົາທີ່ຈະເກັບມ້ຽນມັນເພື່ອທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ບ່ອນນັ້ນສະອາດ

ໂດຍສະເພາະແມ່ນຫນ້າບ້ານເຮົາ ແລະອີກກໍລະນີຫນື່ງໃຫ້ຄິດວ່າ

ມັນເປັນອຸປະສັກຂັດຂວາງຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງເຮົາ ເຊິ່ງເຮົາຈະຕ້ອງພະຍາຍາມຫລົບຫລີກມັນ

ຫລືແກ້ໄຂໃຫ້ມັນດີຂຶ້ນ ຖ້າເຫັນຂີ້ຫມາສອງສາມກອງແລ້ວຄຽດ ໃຈຮ້າຍ ຈົ່ມ ຫລົບຫລີກບໍ່ໄດ້

ແລ້ວເຮົາຈະໄປຫລົບຫລີກອຸປະສັກບັນຫາໃນຊີວິດໄດ້ແນວໃດ???

ເພາະອຸປະສັກແລະບັນຫາໃນຊີວິດນັ້ນມີຫລາຍແລະເຫມັນກ່ວາກອງຂີ້ຫມາດ້ວຍຊໍ້າ...

ໂງ່ງ...ໂງ່ງ...ໂງ່ງ ສຽງຫມາເຫົ່າ...ຫລືຫມາບ້ານເຈົ້າເຫົ່າ 555+++

ວ່າແຕ່...ຢ່າລືມຂອບໃຈມັນເດີ!!!

1-20 ປີ   ສຶກສາຫາຄວາມຮູ້

20-24 ປີ   ຫາປະສົບການ

24-27ປີ    ຫາເງິນສ້າງຄວາມຫມັ້ນຄົງ

27-30ປີ   ແຕ່ງງານຫາຄວາມສຸກຈາກຊີວິດຄູ່

30-35ປີ  ມີລູກ

35-55 ປີ  ເປັນທາດຮັບໃຊ້ລູກ

55-60 ປີ  ສະສົມຊັບໄວ້ໃຊ້ໃນຍາມແກ່

60-70 ປີ  ທ່ອງທ່ຽວມີຄວາມສຸກກັບຊີວິດ

70 ປີ   ຂຶ້ນໄປຕຽມຕົວຕາຍ...ເຂົ້າວັດ...ປະຕິບັດທຳ

ຊີວິດມີເທົ່ານີ້ບໍ? ເກີດມາແລ້ວຢ່າຈາກໄປແບບໄຮ້ຄ່າຢ່າງນ້ອຍກໍ່ຝາກຄວາມຮູ້ສຶກດີໆໃນໂລກນີ້

ຫລືຖ້າຈະດີແທ້ ກໍ່ຕ້ອງສ້າງຜົນງານໄວ້ໃຫ້ຄົນອຶ່ນໄດ້ຊົມ...ໃຫ້ເຂົາໄດ້ນຶກເຖິງຄວາມມີຄ່າຂອງເຮົາ.

ຕາຍໄປສົມບັດທັງຫລາຍກໍ່ເອົາໄປບໍ່ໄດ້ ນອກຈາກຄຸນຄວາມດີແລະບາບ

ຮ່າງການເຮົາເຊື່ອມໂຊມລົງທຸກວັນ ແຕ່ຊື່ແລະໂຄດບໍ່ມີວັນເຊື່ອມຄາຍ...

...........................................................................

ໃນສະໄຫມກ່ອນຄົນເຮົາສ່ວນຫລາຍແມ່ນຢູ່ຕາມທຳມະຊາດ ຢູ່ແບບງ່າຍໆບໍ່ອາໄສເທັກໂນໂລຢີ

ຫລາຍເຫມືອນກັບປັດຈຸບັນນີ້ຄົນໃນສະໄຫມກ່ອນຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ ຄວາມສາມັກຄີ

ຄວາມເອື້ອເຟຶ້ອເຜື່ອແຜ່ຕໍ່ກັນຫລາຍ...ຄື: ທຸກຄົນເປັນມິດກັນຫມົດ

ແບບວ່າໄປໃສມາໃສບໍ່ຕ້ອງລອກປະຕູເຮືອນກໍ່ໄດ້ ເພາະທຸກຄົນສຸຈະລິດ

ບໍ່ລັກຂອງກັນແຖມຍັງເປັນຫູເປັນຕາໃຫ້ກັນອີກດ້ວຍ

ແຕ່ປັດຈຸບັນນີ້ຄວາມຈະເລີນເຂົ້າມາເຮັດໃຫ້ມີຕຶກອາຄານສູງໆ (ລາວເຮົາກຳລັງ...)

ແຕ່ກົງກັນຂ້າມຈິດໃຈຂອງຄົນພັດຕໍ່າລົງ ອິດສາ ລິດສະຫຍາ

ເຫັນແກ່ຕົວຫລາຍຂຶ້ນ ປັດຈຸບັນນີ້ເຮົາມີລະບົບການສື່ສານທີ່ສຸດຍອດ ( ລ້າສຸດນີ້ກໍ່ 4 G )

ແຕ່ຜູ້ຄົນກຳລັງມີຄວາມຮູ້ສືກວ່າຍິ່ງຫ່າງໄກກັນອອກໄປທຸກຂະນະ

ເຮົາມີບ້ານເຮືອນທີ່ແຫນ້ນຫນາຂຶ້ນແຕ່ເຮົາກັບມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ປອດໄພແລະໂດດດ່ຽວ

ຄົນປັດຈຸບັນການສຶກສາກໍ່ສູງຂຶ້ນ ແຕ່ກັບມີຄວາມຄຽດຫລາຍຂຶ້ນ ແລະຄວາມທຸກກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ

(ຫລືວ່າມັນມາກັບພຣະ... ເອີ່ຍໆໆ!! ມາກັບການສຶກສາ)

ເຫດທີ່ເປັນແບບນີ້ກໍ່ຍ້ອນວ່າ....? ເຮົາພັດທະນາແຕ່ວັດຖຸ...ລືມພັດທະນາຈິດໃຈໄປດ້ວຍກັນ

ສະນັ້ນຖ້າຢາກໃຫ້ດີທັງຮ່າງກາຍແລະຈິດໃຈ

ກໍ່ຄວນພັດທະນາໄປພ້ອມໆກັນ ຢ່າພັດທະນາແຕ່ດ້ານດຽວ...ເພາະກາຍກັບໃຈເປັນຂອງຄູ່ກັນ...

ແລງວັນທີ່ 4 ເດືອນ 9 ປີ 54

ການເຮັດວຽກກໍ່ເຫມືອນກັບການຂັບລົດ

ເຖີງຄາວຕາມ.........ກໍ່ຕ້ອງຕາມ...........ເຖິງແມ່ນວ່າລົດຂ້າງຫນ້າຈະບໍ່ມີຍີ່ຫໍ້

ເຖິງຄາວແຊງ............ກໍ່ຕ້ອງແຊງ.........ແຊງແລ້ວຕ້ອງເຂົ້າທີ່

ເຖິງຄາວຈອດ.........ກໍ່ຕ້ອງຈອດ............ໃນທີ່ໆເຂົາໃຫ້ຈອດ

ເຖິງຄາວແປງ.......ກໍ່ຕ້ອງແປງ........ໃນອູ່ທີ່ເຮົາຮູ້ຈັກ

ເຖິງທາງໂຄ້ງ....ກໍ່ຕ້ອງໂຄ້ງ....ເຖິງແມ່ນວ່າມັນຈະເປັນໂຄ້ງອັນຕະລາຍ

ເຖິງຄາວຊົນ....ກໍ່ຢ່າໄປຊົນ....ຖ້າບໍ່ມີປະກັນ

ສະຫລຸບແລ້ວຄື: ໃຫ້ຮູ້ຈັກກາລະເທສະ

ເຊົ້າວັນທີ່ 30 ເດືອນ 8 ປີ 54