ຄໍາວ່າ “ເພື່ອນ” ຄໍາດຽວສັ້ນໆ ແຕ່ພໍຄິດແລະພິຈາລະນາໃຫ້ລະອຽດແລ້ວຈະຮູ້ວ່າເພື່ອນນັ້ນມີຄວາມຫມາຍແລະຈໍາເປັນຢ່າງຍິ່ງ

ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແຕ່ເພື່ອນນັ້ນກໍ່ມີຫລາຍຮູບແບບມີທັງເພື່ອນດີແລະບໍ່ດີປະປົນກັນໄປດັ່ງນັ້ນຖ້າເຮົາຢາກໄດ້ເພື່ອນແບບໃດກໍ່

ເລືອກໄດ້ຕາມໃຈປາດຖະຫນາ ເພາະຄົງບໍ່ມີໃຜຈັບຈອງເປັນລິຂະສິດໄວ້ ແມ່ນບໍ? ເພື່ອນໆທັງຫລາຍ ຢອກກັນຫລີ້ນເດີ...

ແຕ່ຈົ່ງຄິດສະເຫມີວ່າມີເພື່ອນດີເຫມືອນມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ ແຕ່ຫາກມີເພື່ອນບໍ່ດີກໍ່ຈະສູນເສຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເຫມືອນກັນ

ສະນັ້ນເພື່ອນຈຶ່ງມີຄວາມຫມາຍຕໍ່ຊີວິດເຮົາຫລາຍ ມິດຕະພາບລະຫວ່າງເພື່ອນນັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ມະຫາສານ

ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າທ້ອງຟ້າແລະມະຫາສະມຸດ ແລະມິດຕະພາບກໍ່ຄືຄວາມເປັນເພື່ອນແທ້ທີ່ເຮົາສາມາດມອບໃຫ້ແກ່ກັນໄດ້

ແລະມິດຕະພາບແທ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຢູ່ເຫນືອອາລົມສະເຫມີ ໃນຍາມທີ່ເຮົາໂສກເສົ້າ ເຫງົາໃຈ ຜິດຫວັງ ທໍ້ແທ້ໃນຊີວິດ ມິດຕະພາບ

ສາມາດໃຫ້ຄວາມອົບອຸ່ນແລະຄວາມຫມັ້ນໃຈແກ່ເຮົາໄດ້ ຂໍໃຫ້ເພື່ອນໆລອງຄິດເບິ່ງວ່າໃນຍາມທີ່ເຮົາຈາກບ້ານໄປໄກ

ຫາກໄດ້ເພື່ອນທີ່ດີໆຈັກຄົນຫນຶ່ງເຮົາຈະຮູ້ສຶກຢ່າງໃດ.. ແນ່ນອນເຮົາຕ້ອງຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນແລະສະບາຍໃຈ

ເຫມືອນໄດ້ຢູ່ໃນອ້ອມກອດອັນອົບອຸ່ນຂອງແມ່ເຮົາອັນເປັນທີ່ຮັກຍິ່ງ ແຕ່ວ່າ ຫາກເຮົາຫລົງໄປຄົບເພື່ອນທີ່ບໍ່ດີ

ກໍ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາຕ້ອງທຸກໃຈແລະເສຍໃຈໄດ້ເຫມືອນກັນ ຄໍາວ່າ ເພື່ອນ ເປັນສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນຊີວິດ ການສະແຫວງຫາກໍ່ຍາກ

ແຕ່ການທີ່ຈະຮັກສາໄວ້ນັ້ນຍາກຫລາຍກວ່າ ຄວາມເປັນເພື່ອນບໍ່ສາມາດທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ໃນຊ່ວງເວລາອັນສັ້ນ ຫມາຍຄວາມວ່າ

ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ເວລາຫລາຍແລະຍາວນານ ໃນການສະແຫວງຫາເພື່ອນດີໆຄົນຫນຶ່ງເຮົາບໍ່ອາດຈະເອີ້ນໃຜວ່າເພື່ອນແທ້ໄດ້ໃນການພົບກັນ

ຄັ້ງທໍາອິດ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງສຶກສາແລະຮຽນຮູ້ນິດໄສໃຈຄໍກິລິຍາມາລະຍາດກັນອີກຍາວນານຈົນເກີດຄວາມຫມັ້ນໃຈແລະແນ່ໃຈວ່າ

ເຮົາສາມາດເຂົ້າກັນໄດ້ແລະຖືກຄໍກັນສ່ວນເຮົາເອງກໍ່ຕ້ອງເປັນທີ່ໄວ້ວາງໃຈຂອງເຂົາເຫມືອນກັນ (ຕ້ອງຈິງໃຈຕໍ່ກັນທັງສອງຝ່າຍ).

ເພື່ອນໆອາດຈະເຄີຍໄດ້ຍິນໄດ້ຟັງມາຫລາຍແລ້ວວ່າ ທໍາມະຊາດຂອງຊີວິດຕ້ອງມີເພື່ອນໆປຽບເຫມືອນເງົາຂອງຊີວິດ

ແຕ່ເພື່ອນນັ້ນກໍ່ມີສອງຢ່າງຄືເພື່ອນແທ້ແລະເພື່ອນທຽມ ເພື່ອນແທ້ນໍາສຸກມາໃຫ້ ແຕ່ເພື່ອນທຽມນັ້ນນໍາທຸກມາໃຫ້ ໃຜຢາກໄດ້ແບບໃດ

ກໍ່ເລືອກເອົາເພື່ອນແທ້ນັ້ນຫາຍາກເຫມືອນຊອກງົມເຂັມໃນແມ່ນໍ້າມະຫາສະມຸດອັນເລິກກວ້າງ ແຕ່ເພື່ອນທຽມນັ້ນຫາໄດ້ງ່າຍ

(ເພາະມີຂາຍຕາມຮ້ານຂາຍຢາທົ່ວໄປ) ຢອກກັນຫລີ້ນອີກແລ້ວເດີ ໆ ໆ ຄາຍຄຽດເນາະ...ຍີ້ມກ່ອນເດີ ຈຶ່ງອ່ານຕໍ່.

....................................

........................................................................

........................................................................................................

ຕໍ່ສ່ວນທີ່ ສອງ