ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເອົາບົດຄວາມໃນບົດນີ້ຕອນໜຶ່ງໄປຖາມໃນແບບສຳຫຼວດລະຫວ່າງ  ຫົວລ້ານລື່ນຄູ  ຫຼື   ຄວາມຄິດສ້າງສັນ  ຂອງບັກຈັນດີ ໂຕລະຄອນໃນເລື່ອງນີ້  ທີ່

http://punlao.com/love4nut/polls/6846/

ແຕ່ແທ້ຈິງແລ້ວນັ້ນ ເລື້ອງນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຖອດບົດມາຈາກປຶ້ມເລື່ອງ “ລູກອີສານ” ຂອງອາຈານຄຳພູນ  ບຸນທະວີ  ມີຢູ່ໃນບົດທີ່  ໙   ຫົວຂໍ້ຫຼວງພໍ່ເຄນອາລະວາດ

ເນື້ອໃນບົດມີຢູ່ວ່າ...

........................................................................................................................

ຫຼວງພໍ່ເຄນອາລະວາດ

ເມື່ອຄູໃຫຍ່ລາວໄດ້ອົບລົມເດັກນ້ອຍໃນໂຮງຮຽນດົນພໍສົມຄວນແລ້ວ  ກໍ່ໃຫ້ຄູນ້ອຍເວົ້ານຳ ຄູທອງເວົ້າວ່າ ໂຕ໊ະຮອງຂຽນທຸກຊັ້ນຮຽນນັ້ນ  ນັກຮຽນນັ່ງຮອງຂຽນໄດ້ສາມຄົນ  ໃຫ້ເດັກນັກຮຽນຜູ້ຍິງນັ່ງຢູ່ຂ້າງໜ້ານັກຮຽນຊາຍ  ເວລາຮຽນມີສາມຕອນ ຄືຕອນເຊົ້າໜຶ່ງຕອນກັບຕອນບ່າຍອີກສອງຕອນ ຄືເລີ່ມສາມໂມງເຊົ້າເຖີງທ່ຽງຕອນໜຶ່ງ ແລ້ວຈາກສີ່ໂມງແລງອີກຕອນໜຶ່ງ ລະຫວ່າງພັກຮຽນເວລາບ່າຍສາມໂມງເຖີງບ່າຍສາມໂມງເຄີ່ງເອີ້ນວ່າ “ພັກນ້ອຍ” ແລະຕອນນີ້ຫ້າມນັກຮຽນເມືອບ້ານຫຼືວ່າອອກຈາກເຂດບໍລິເວນວັດ

ນັກຮຽນທຸກຄົນເຊື່ອຟັງຄູກັບຫຼວງພໍ່ເຄນ ແລະມັກຟັງແຕ່ສຽງລະຄັງເພາະແຜ່ນເຫລັກທີ່ໃຊ້ເປັນລະຄັງແຜ່ນນີ້ເປັນຂອງສັກສິດຄືຫຼວງພໍ່ເຄນຍ່າງໄປຂໍເຂົາເຈົ້າມາຈາກອຳເພີ

ໃຜຈະອອກຈາກຫ້ອງຮຽນຕ້ອງແຈ້ງລາຄູສາກ່ອນ ແລະຕອນນີ້ໃຫ້ ປ.໓  ປ.໔ ຂຶ້ນໄປຊ່ອຍກັນຈັດຫ້ອງຮຽນ ສ່ວນນັກຮຽນເຂົ້າໃໝ່ກັບ ປ.໑ ແລະ ປ.໒ ໃຫ້ຫຼິ້ນຢູ່ລຸ່ມ ເມື່ອໄດ້ຍິນສຽງລະຄັງຈັ່ງຂຶ້ນໄປເຂົ້າຮຽນຕໍ່

ພໍຄູທອງເວົ້າຈົບ ນັກຮຽນ ປ.໓ ປ.໔ ກໍ່ແລ່ນຂຶ້ນໄປເທີງໂຮງຮຽນ  ຂະນະນັ້ນຫຼວງພໍ່ເຄນກໍ່ຍ່າງໄຫວ່ໆ ມາທີ່ເສົາທຸງຊາດ ແລ້ວຍົກມືຂຶ້ນເວົ້າວ່າ

: ນັກຮຽນເຂົ້າໃໝ່ກັບນັກຮຽນ ປ.໑ ນັ່ງລົງກ່ອນ ສິເວົ້ານິທານໃຫ້ຟັງຈັກໜ່ອຍ
ໝົດສຽງຫຼວງພໍ່ ສຽງແຊວກັນຢູ່ກະມິດອິ່ມຊິ່ມ

: ເອົ້າ ນັ່ງລົງປົນກັນກະໄດ້ ຖືກະດານດິນສໍໄວ້ໃຫ້ດີ ຢ່າໃຫ້ຖືກຂີ້ດິນ  ຫຼວງພໍ່ວ່າອີກ
ບັກຈັນດີໝູ່ຂອງຄູນນັ່ງລົງ ຖອນຫາຍໃຈຢ່າງຍາວແລ້ວເວົ້າກັບຄູນຄ່ອຍໆ ວ່າ

: ບໍ່ເຫັນຫຼວງພໍ່ຖືແສ້ມາ ກະໄຄແໜ່
ຫຼວງພໍ່ເຄນລາວຊີ້ມືໄປຫາເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງໜ້າຕາມອມແມມ ແລະມີຜ້າຂາວມ້າພັນແອວ

: ນັ່ນລູກທິດລິງແມ່ນບໍ່ ຍືນຂຶ້ນ ປີນີ້ໄດ້ຂຶ້ນຊັ້ນ ປ.໑ ແລ້ວແມ່ນບໍ່

: ອື້ອ  ເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນວ່າພ້ອມກັບຍືນຂຶ້ນ

: ເວົ້າ ‘ครับ’ ດູ້ ນັກຮຽນຍິງວ່າ ‘ค่ะ’ ເວົ້າໃໝ່

: ครับ!!!  ລູກທິດລິງວ່າດັງໆ

: ນັ່ນອີຫຍັງຢູ່ໃນຜ້າຂາວມ້າພັນແອວຮັ່ນ

: ຫໍ່ຂ້າວກັບລາບປາແດກ  ເດັກນ້ອຍຜູ້ນັ້ນວ່າແລ້ວຫັນໜ້າຊ້າຍຂວາຄືຈະອວດວ່າມີແນວກິນດີໆ

: ດີແລ້ວ  ພໍ່ມຶງຢາກຍ້າຍເຮືອນໄປຢູ່ຟາກໂຄກອີແຫລວ ກະໃຫ້ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າເຂົ້າມາໂຮງຮຽນໃຫ້ທັນເດີ້

: ครับ

: ອອກມາຍືນຂ້າງໜ້າກ່ອນ ເບີ່ງໜ້າມຶງຄືສິບໍ່ໄດ້ອາບນ້ຳມາ ໓ ປີ ມີແຕ່ໂຕ ກໍ.ໄກ່ ເຖີງ ຮໍ.ນົກຮູກ ເຕັມໜ້າມຶງໄປໝົດ

ເມື່ອລູກຊາຍທິດລິງອອກມາຍືນຂ້າງໜ້າ ຫຼວງພໍ່ກະເອີ້ນເດັກຊາຍຫ້າຄົນ ເດັກຍິງສອງຄົນອອກມາຍືນຢູ່ໃກ້ໆກັນ ແລ້ວລ້ວງຜ້າສີແດງປຽກນ້ຳອອກມາຈາກຂ້າງແອວ ຍ່າງເຂົ້າຫາລູກຊາຍທິດລິງກ່ອນ  ຈັບຫົວລູກຊາຍທິດລິງໂດຍມືຊ້າຍ ເອົາຜ້າສີແດງໃນມືຂວາເຊັດແລະຖູຕາມໃບໜ້າຈົນທົ່ວ ແລ້ວບອກໃຫ້ນັ່ງລົງ ຕໍ່ຈາກນັ້ນຫຼວງພໍ່ກະເຊັດຖູໃບໜ້າຂອງເດັກຜູ້ຖັດມາຈົນຄົບທຸກຄົນ ແລ້ວຈັ່ງບອກນັ່ງລົງ

: ແຕ່ມື້ນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ ໄຜສິມາໂຮງຮຽນຕ້ອງສ່ອງແວັ່ນສາກ່ອນ ໄຜມີຂີ້ມູກແຫ້ງຕິດນຳແກ້ມກັບມືສິຖືກຕີສິບເທື່ອ         ມີສຽງຄັບກັບຄ່ະຂຶ້ນພ້ອມໆກັນ

: ຍາມມີຂີ້ມູກໄຫຼອອກມາ ຢ່າເອົາມືເຊັດໄປປ້າຍກັບກົ້ນ ໃຫ້ສັ່ງອອກໃຫ້ໝົດ ຈື່ໄວ້

ຕໍ່ຈາກນັ້ນຫຼວງພໍ່ກະບອກວ່າ ມື້ນີ້ໂອ່ງນ້ຳກິນເທີງໂຮງຮຽນຍັງບໍ່ມີ ຕ້ອງຖ່າໃຫ້ຂະບວນກວຽນຂາຍໝໍ້ຂາຍໄຫບ້ານອື່ນມາເຖີງ ຈັ່ງຈະມີໂອ່ງໃສ່  ກິນນ້ຳເທີງກຸດໄປກ່ອນແຕ່ຢ່າຕັກນ້ຳຫຼາຍ ໃຫ້ກິນພໍອິ່ມພໍຢາກ ເພາະນ້ຳກິນຫາຍາກ ພວກເດັກວັດຫຼືເນນນ້ອຍຕ້ອງໄປຫາຕັກມາແຕ່ໄກໆ ສ່ວນກະໂປ໋ຕັກນ້ຳນັ້ນວາງໃຫ້ດີ ລະວັງຢ່າໃຫ້ມັນຕົກແຕກເພາະວ່າກະໂປ໋ໝາກພ້າວມັນຫາຍາກ

ເມື່ອຫຼວງພໍ່ບອກເລີກແຖວຮຽບຮ້ອຍ ພໍ່ຂອງບັກຄູນກັບພໍ່ຂອງບັກຈັນດີກໍ່ລົງມາຈາກເທີງໂຮງຮຽນ ບອກວ່າຈະກັບບ້ານກ່ອນ ຖ້າຢາກຂ້າວກໍ່ໃຫ້ແລ່ນກັບໄປກິນຢູ່ເຮືອນ ຈັນດີຖາມພໍ່ວ່າບໍ່ເອົາສະຕາງໄວ້ໃຫ້ກິນຂະໜົມຫວາ ລຸງເຂັ້ມພໍ່ຂອງບັກຈັນດີກໍ່ບອກວ່າ ແມ່ຄ້າຂາຍຂອງກິນບ້ານເຮົາບໍ່ມີແລ້ວ ລູກສາວຄົນຍວນມາໃໝ່ທີ່ເຄີຍຫາບຂອງຂາຍກະໄປອຳເພີຍັງບໍ່ທັນໄດ້ກັບ ແລ້ວພໍ່ກັບລຸງເຂັ້ມກະພາກັນກັບໄປ

ດວງຕະເວັນລອຍສູງຂຶ້ນຫຼາຍແລ້ວ  ເມື່ອສຽງລະຄັງດັງ ເຜັ່ງໆ ຄູນກະຊວນ ຈັນດີຂຶ້ນໄປເທີງໂຮງຮຽນພ້ອມກັບຫົວໃຈທີ່ເຕັ້ນແຮງ ຈັນດີເວົ້າວ່າເທີງໂຮງຮຽນບໍ່ມີຝາກັ້ນທັ້ງສີ່ຂ້າງຈັ່ງຊີ້ ຍາມຝົນຕົກລົມພັດມາມັນບໍ່ປຽກໝົດຫວາ  ຄູນບອກວ່າ ລົມກັບຝົນມັນສິມາແຕ່ໃສ ຈັນດີກໍ່ບໍ່ວ່າອີຫຍັງອີກ

ພໍເລີຍຄັນໄດໄມ້ກົມຂຶ້ນໄປ ຄູທອງກະຍ່າງມາດັກໜ້າ ບອກວ່າຊັ້ນມູນຢູ່ທາງຂວາມື ຈັນດີກັບຄູນຍ່າງນຳໜ້າໝູ່ໄປ ໂຕ໊ະຮອງຂຽນຊັ້ນມູນມີຢູ່ສີ່ແຖວ ແຖວລະສາມໂຕ  ຄູທອງຍ່າງຕາມໄປຈັດໃຫ້ນັກຮຽນຍິງສີ່ຄົນນັ່ງຂ້າງໜ້າເປັນຄູ່ໆ ໃນໂຕ໊ະຮອງຂຽນສອງໂຕ ອີກໂຕໜຶ່ງວ່າງໄວ້ ສ່ວນຄູນກັບຈັນດີກໍ່ໄດ້ນັ່ງຄູ່ກັນຕິດກັບແຖວນັກຮຽນຍິງ  ໂຕຂວາມືກະເປັນທີ່ນັ່ງຂອງເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍອີກຄູ່ໜຶ່ງ ແລະອີກຄູ່ໜຶ່ງນັ່ງຂ້າງຫລັງຄູນກັບຈັນດີ ໂຕທີ່ວ່າງ ຄູທອງບອກວ່າເອົາໄວ້ໃຫ້ຜູ້ທີ່ບໍ່ທັນມີ ຕອນນີ້ຈະໄດ້ນັ່ງສະບາຍເພາະວ່າຂໍ້ສອກສິໄດ້ບໍ່ຕຳກັນແລ້ວຕີກັນ

ເມື່ອນັ່ງລົງຮຽບຮ້ອຍ ຄູທອງກໍ່ບອກວ່າ ຊັ້ນຂ້າງໜ້າຄື ປ.໑ ກັບ ປ.໒ ສ່ວນດ້ານຊ້າຍມືຊຶ່ງມີທີ່ວ່າງຄັ່ນກາງຄື ປ.໓ ກັບ ປ.໔ ແລະມື້ຕໍ່ໄປໃຫ້ນັກຮຽນຫາຂວດໃສ່ນ້ຳກິນມາ ຫຼືໃສ່ກະບອກໄມ້ໄຜ່ມາກະໄດ້  ເພື່ອຈະໄດ້ກິນຫຼືວ່າໃຊ້ລຶບກະດານ ຢ່າເອົາມືລຶບ ສ່ວນໄມ້ບັນທັດຂອງບາງຄົນນັ້ນທີ່ເຮັດຈາກແກ່ນໄມ້ແດງກະດີແລ້ວ  ມັນເປັນເງົາ ງາມດີ ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຊື້ໃໝ່  ແຕ່ຢ່າເອົາເຄາະຫົວກັນຫຼິ້ນເພາະມັນແຂັງຫຼາຍ  ສ່ວນຂອງຄູນ ພໍ່ກະເຮັດໃຫ້ຈາກແກ່ນໄມ້ຄືກັນ  ນຶກຢາກສິໄດ້ຄືຢູ່ຮ້ານຄົນຍວນທີ່ເປັນສີເຫຼືອງໆ ແຕ່ພໍ່ບອກວ່າຕັ້ງແຕ່ພໍ່ເຂົ້າໂຮງຮຽນຈົນຈົບ ປ.໔  ບໍ່ເຄີຍຊື້ໄມ້ບັນທັດຈັກອັນ  ເລີຍບໍ່ກ້າຂໍ

ຄູທອງບອກວ່າມື້ໜ້າຈັ່ງຈະມີການເອີ້ນຊື່  ໃຜຖືກເອີ້ນຊື່ໃຫ້ຍືນຂຶ້ນຂານແລ້ວຈັ່ງນັ່ງລົງ  ແລະຕໍ່ໄປນີ້ຈະມີການເລືອກຫົວໜ້າຊັ້ນຊ່ອຍເປັນຫູເປັນຕາຄູກັບຫຼວງພໍ່  ໃຜຢາກຈະເປັນຫົວໜ້າຊັ້ນກະໃຫ້ຍົກມືຂຶ້ນຍືນ

:  ຂ້ອຍຢາກເປັນ  ຈັນດີວ່າຢ່າງແຮງ ແລ້ວລຸກທະລຶ່ງຂຶ້ນຍືນ

:  'ผม'  สิ ว่าใหม่ว่า  'ผม'  ຄູທອງບອກ

:  ผมอยากเป็นครับ!!   ຈັນດີວ່າ

ຄູທອງຖາມວ່າມີໃຜຢາກເປັນແດ່  ກະບໍ່ມີໃຜລຸກຂຶ້ນ  ຄູທອງເລີຍບອກວ່າຕໍ່ໄປນີ້ຫົວໜ້າຊັ້ນຂອງເຮົານັ້ນແມ່ນ ເດັກຊາຍຈັນດີ  ເມື່ອບອກໜ້າທີ່ໃຫ້ຈັນດີແລ້ວກະເວົ້າວ່າການເປັນຫົວໜ້າຊັ້ນນີ້ບໍ່ມີການກຳນົດ ຄູອາດຈະເອົາຄົນໃໝ່ມາແທນມື້ໃດ໋ກະໄດ້ ຖ້າຈັນດີຢາກເປັນດົນໆ ກະໃຫ້ເຮັດໂຕດີໆ ຈັນດີບອກວ່າ 'ครับ' ແລ້ວກະນັ່ງລົງ

ຕໍ່ຈາກນັ້ນຄູທອງຫັນໄປຢິບຊັອກໃນຫີບກະດາດສີເຫຼືອງອ່ອນ  ແລ້ວເວົ້າວ່າມື້ນີ້ຈະສອນໃຫ້ຫັດແຕ້ມຮູບໄຮ່ນາຢ່າງດຽວ  ມື້ອື່ນຈັ່ງສິຮຽນວິຊາໃໝ່  ໃຜແຕ້ມເສັດແລ້ວໃຫ້ເອົາໄປວາງສົ່ງຄູໄວ້ເທີງໂຕ໊ະຂອງຄູ   ແລ້ວກະພັກທ່ຽງໄປໂລດ ຕອນບ່າຍຂຶ້ນຫ້ອງຮຽນຄູຈະມາກວດໃຫ້ຄະແນນ  ຄູວ່າຈັ່ງສັ້ນແລ້ວກໍ່ວາດຮູບໄຮ່ນາເປັນຕາລາງສີ່ຫຼ່ຽມຕິດກັນຫົກຊ່ອງລົງໃນກະດານດຳໃຫ້ເດັກນັກຮຽນເບີ່ງ  ພໍເສັດແລ້ວກໍ່ຍ່າງໄປຊັ້ນ ປ.໑  ແລະ ປ.໒

ນັກຮຽນຍິງຫັນໜ້າໄປມາໃສ່ກັນແລ້ວຫັນມາທາງຫຼັງເທື່ອແປັບໜຶ່ງ  ຈຶ່ງກົ້ມລົງຂີດໃນກະດານຂອງເຈົ້າຂອງ ສ່ວນບັກຄູນນັ້ນກະເພີ່ງໄດ້ຈັບດິນສໍກັບກະດານເທື່ອນີ້ເປັນເທື່ອທຳອິດ  ສ່ວນຈັນດີກະງຶກໆງັກໆ ຄືກັນ ຈັນດີເວົ້າຂຶ້ນຢ່າງແຮງວ່າ 

: ນາຜີບ້າກູບໍ່ຢາກແຕ້ມ  ມັນບໍ່ມີຝົນຕົກລົງມາໃຫ້ຈັກເທື່ອ

ເດັກນ້ອຍທີ່ນັ່ງຕົງຂ້າມກັບຈັນດີຫັນມາເຮັດຕາແວ໋ວຄືສິຍິ້ມແຕ່ບໍ່ຍິ້ມ  ແລ້ວກະຫັນກັບໄປ

ຄູນຈັບໄມ້ບັນທັດຂຶ້ນວາງທາບກະດານ ແລ້ວຂີດໄປຊ້າໆ ຕາກະຫຼຽວເບີ່ງກະດານດຳໄປເລື້ອຍໆ ແຕ່ກະໆ ຂີດໆ ຫຼາຍເທື່ອ ເມື່ອ ຄູທອງ ຍ່າງຜ່ານມາບອກວ່າ 

: ໃກ້ຈະເຖີງເວລາພັກທ່ຽງແລ້ວເດີ້!!! 

ຄູນກັບຈັນດີຈຶ່ງຟ້າວລົງມືຂີດອີກ ຢ່າງຕັ້ງໃຈ  ພໍຄູນຂີດຕາລາງໄດ້ຄົບຫົກຄືຈັ່ງຂອງຄູ  ກະຄວ່ຳກະດານຂອງຄູນໄວ້  ເມື່ອເບີ່ງຂອງບັກຈັນດີແຕ້ມເສັດແລ້ວ ແຕ່ມີຮູບຂີດໜາໆ ຢູ່ຕົງກາງເປັນວົງກົມ ກະເລີຍສົງສັຍຖາມວ່ານັ່ນມັນແມ່ນຮູບອີຫຍັງ  ຈັນດີບອກວ່າ

: ນີ່ແມ່ນຈອມໂພນຈອມໃຫຍ່ຢູ່ກາງນາກູ

: ຄູບໍ່ໃຫ້ແຕ້ມ  ໃນກະດານຄູກະບໍ່ມີ   ຄູນບອກມັນ

: ແຕ່ນາຂອງກູມີ  ກູຕ້ອງແຕ້ມ

ຈັນດີວ່າແລ້ວກະລຸກຂຶ້ນພາໄປວາງໄວ້ເທີງໂຕ໊ະຄູທອງ  ແລ້ວກະຍ່າງໄປໜ້າຊັ້ນຮຽນບອກກັບໝູ່ນັກຮຽນທຸກຄົນວ່າ

: ຂອງຜູ້ຍິງຜູ້ຊາຍວາງໄວ້ຄົນລະບ່ອນ  ຢ່າໃຫ້ມັນປົນກັນເດີ້!!

ເມື່ອມີສຽງລະຄັງພັກທ່ຽງ  ຄູນກັບຈັນດີກະພາກັນໄປຕະລຸ່ມກ່ອນໝູ່  ບັກຄູນຄຶດໃນໃຈບໍ່ເຊົາວ່າ ທີ່ບັກຈັນດີວາດຈອມໂພນລົງນຳນັ້ນ ມັນຄືສິໄດ້ຄະແນນຫຼາຍກວ່າເຮົາເປັນແນ່ນອນເລີຍ  ຢາກສິວາດລົງໄປຄືກັນ ແຕ່ໃນໄຮ່ຂອງຄູນມັນກະບໍ່ມີຈອມໂພນ

ຄວາມຕື່ນເຕັ້ນແລະດີໃຈເຮັດໃຫ້ຄູນກັບຈັນດີບໍ່ກັບໄປກິນຂ້າວທ່ຽງຢູ່ເຮືອນ  ພາກັນເບີ່ງນັກຮຽນຊຸມຜູ້ໃຫຍ່ໆ ວິ່ງປ້ຽວກັບຕີ່ຈັບແຂ່ງກັນຢູ່ລານວັດຢ່າງມ່ວນຊື່ນ   ເມື່ອຍ່າງໄປເຫັນພວກລູກຄູໃຫຍ່ກັບລູກເຈັກອູ໋ເວົ້າກັນເລື່ອງສົ່ງໃໝ່ກັບເຂັມຂັດໃໝ່ກະແຫ່ງເຮັດໃຫ້ຄູນຍືນຟັງຢ່າງສົນໃຈ  ຈັນດີຍ່າງເຂົ້າໄປຫາລູກຊາຍເຈັກອູ໋ທີ່ຄ້ຽວຂະໜົມແຫ້ງຢູ່  ກຸ້ບ!!ໆ ແລ້ວກະຖາມວ່າ

: ເຂັມຂັດລູກເສືອກັບເສື້ອໃສ່ມາໂຮງຮຽນ  ບ້ານມຶງມີບໍ່

: ມີຫຼາຍ  ເອົາກວຽນໄປຂົນກະບໍ່ໝົດ  ລູກເຈັກອູ໋ບອກ

: ກູສິຊື້ໃຫ້ໄດ້ໃນໄວໆ ນີ້ລ່ະ   ຈັນດີວ່າ

: ລາງຄົນເກັບຄັ່ງໄປຂາຍໄດ້ຊື້ເສື້ອໃໝ່ເດ້!   ລູກຊາຍໝໍລຳວ່າ

: ເອົາໄປຂາຍບ່ອນໃດ໋  ຈັນດີຕາວາວ

: ຢູ່ຮ້ານເຈັກອູ໋

: ຂາຍຈັ່ງໃດ໋  ຈັນດີຖາມໄວໆ

:  ຄັ່ງສົດກະປ໋ອງນົມລະສາມສະຕາງ  ຄັ່ງແຫ້ງສະຕາງດຽວ    ລູກເຈັກອູ໋ບອກ

ຈັນດີງຶກຫົວແລ້ວດຶງມືບັກຄູນຍ່າງໜີໄປ  ບອກກັບບັກຄູນວ່າມື້ອື່ນຕ້ອງໄປຫາເກັບຄັ່ງໄປຂາຍໃຫ້ໄດ້   ທີ່ເຮົາຄຶດວ່າສິຖ່າໃຫ້ອີ່ພໍ່ຊື້ເສື້ອໃໝ່ໃຫ້ຄືສິຖ່າໄປອີກຫຼາຍມື້  ແລະບອກວ່າ ເຮົາຕ້ອງໄປເກັບນຳກາງທົ່ງນານຳກັນ  ຄູນກະຮັບປາກວ່າ ສິໄປແນ່ນອນ  ເພາະຍາມເຫັນກາງເກງກັບເຂັມຂັດລູກເສືອຂອງພວກລູກຊາຍໝໍລຳແລ້ວ  ເຮັດໃຫ້ກູກິນນ້ຳລາຍຢູ່ທຸກເທື່ອ

ເມື່ອມີສຽງລະຄັງຂຶ້ນຮຽນຕອນບ່າຍນັກຮຽນກະແລ່ນ  ບາງຄົນກະຍ່າງ  ບາງຄົນໄປທາງຄັນໄດທາງຂຶ້ນຂອງໂຮງຮຽນເປັນໝູ່ໆ ຄັນໄດຂຶ້ນໂຮງຮຽນມີຢູ່ສອງທີ່  ຄືຂ້າງໜ້າກັບທາງຂ້າງທາງຂວາມື  ຂະນະທີ່ນັກຮຽນແຕ່ລະຊັ້ນກຳລັງເຂົ້າທີ່ນັ່ງ  ຫຼວງພໍ່ເຄນລາວກະຍ່າງນຳໜ້າເນນນ້ອຍຂຶ້ນມາພ້ອມກັບອາການທີ່ຮ່ຳຮອນ  ບໍ່ດົນເນນນ້ອຍອົງນັ້ນກະໄປຈັບແຂນເດັກນັກຮຽນຊາຍໃນຊັ້ນ ປ.໑  ກັບ  ປ.໒  ມາໄດ້ສີ່ຄົນ  ເມື່ອມາເຖີງຫຼວງພໍ່ກະໃຫ້ຍືນຢູ່ບ່ອນທາງຍ່າງ  ທີ່ຄັ່ນກາງລະຫວ່າງຊັ້ນສອງຂ້າງ  ສ່ວນຄູໃຫຍ່ກັບຄູທອງນັ້ນກະນັ່ງສູບຍາຢູ່ເທີງເກົ້າອີ້ໃກ້ໆ  ແລ້ວສຽງຂອງຫຼວງພໍ່ທີ່ຖາມເດັກຊາຍເທື່ອລະຄົນກະດັງກັງວານຂຶ້ນ

: ບັກຫຳນ້ອຍ  ນີ້ເວົ້າມາຊື່ໆ ເດີ້  ເປັນຫຍັງໄປຍືນຍ່ຽວຢູ່ຮິມສິມ  ຫຼວງພໍ່ຖາມຄົນຕໍ່ມາ

: ບັກສີທາຍາດຜົມຈະກິນນ້ຳກ່ອນ ກະໂປ໋ເລີຍເຫ່ຍ   ຫຼວງພໍ່ຖາມເດັກຊາຍຄົນໜຶ່ງ  ເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນຫຼຽວໄປທີ່ເນນນ້ອຍຄືສິຄຽດຢ່າງແຮງ  ແລ້ວຄ່ອຍໆ ບອກຫຼວງພໍ່ວ່າ

: ຂ້ອຍ....  ຜົມປວດຫຼາຍ  ແລ່ນຂຶ້ນໂຄກບໍ່ທັນ

: ບັກນ້ອຍນີ້ລ່ະ  ເຮັດກະໂປ໋ຕັກນ້ຳເຫ່ຍລົງແຕກແມ່ນບໍ່?    ຫລວງພໍ່ງຶກຫົວແລ້ວຖາມເດັກນ້ອຍຄົນຖັດມາ

:  ແລ້ວບັກນີ່ລ່ະ  ເລື່ອງອັນຫຍັງຈັ່ງຖ່າຍບໍ່ລົງຮ່ອງຖານມັນ

: ຂ້ອຍເຈັບທ້ອງຫຼາຍ  ໄປເກືອບບໍ່ທັນນັ່ງ

: ມຶງກິນອີຫຍັງມາ  ຫຼວງພໍ່ຖາມແລ້ວຍິ້ມໄປທາງຄູໃຫຍ່

:  ຂ້ອຍກິນຂ້າວກັບຕຳໝາກຫຸ່ງ

:  ແລ້ວບັກນ້ອຍນີ່ໄປລັກຂຶ້ນໝາກຂາມຫວານຂອງພໍ່ໃຫຍ່ສິນແມ່ນບໍ່?   ຫຼວງພໍ່ຖາມເດັກນ້ອຍຄົນສຸດທ້າຍ

ຫຼວງພໍ່ຍ່າງເອົາມືຂັດຫຼັງຍ່າງໄປຍ່າງມາບາດໜຶ່ງ  ແລ້ວຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ  ການໄປລັກຂອງເຂົາໂດຍເຈົ້າຂອງເຂົາບໍ່ໃຫ້ມັນເປັນບາບ  ມັນຈະເສຍຊື່ຮອດພໍ່ແມ່ວ່າລູກໃຜຫຼານໃຜ  ແລະການໄປຍ່ຽວໃສ່ສິມກະເປັນບາບ  ຈະຮຽນຫນັງສືບໍ່ທັນໝູ່  ສ່ວນເດັກທີ່ຖ່າຍເຫ່ຍບໍ່ຖືກຮ່ອງກະຖືວ່າມີຄວາມຜິດ  ທັ້ງໆ ທີ່ຄູບອກໄວ້ແລ້ວຕັ້ງແຕ່ມື້ເຊົ້ານີ້  ແລະຄົນທີ່ເຮັດກະໂປ໋ຕັກນ້ຳເຫ່ຍແຕກກະຖືວ່າເປັນຄົນບໍ່ລອບຄອບ  ໃຫຍ່ຂຶ້ນມາສິເປັນຄົນທຸກຄົນຍາກ

ເມື່ອຫຼວງພໍ່ວ່າຈົບແລ້ວກະສັ່ງເນນນ້ອຍວ່າ

: ຄຸມສີ່ຄົນນີ້ໄປເກັບໃບໂພກັບໃບໝາກມ່ວງແຫ້ງໃຫ້ໄດ້ຄົນລະສອງກຳມືແລ້ວເອົາຂຶ້ນມາໃຫ້ເບີ່ງ

ເມື່ອຫຼວງພໍ່ເວົ້າເທົ່ານັ້ນແລ້ວ  ເນນນ້ອຍກະຍ່າງນຳໜ້າເດັກນ້ອຍສີ່ຄົນລົງໄປ  ຕໍ່ຈາກນັ້ນໃນຊັ້ນມູນຂອງຄູນກະມິດອິ່ມຊິ່ມອິກເທື່ອໜຶ່ງ  ເພາະຫຼວງພໍ່ລາວຍ່າງຈ໊ອກໆ  ມານັ່ງລົງຢູ່ເກົ້າອີ້ໂຕ໊ະໜ້າຊັ້ນ  ແລ້ວຫຍິບກະດານຂອງເດັກນ້ອຍນັກຮຽນທີ່ວາງກອງທັບກັນຢູ່ເທີງໂຕ໊ະຂອງຄູທອງ  ຂຶ້ນມາເບີ່ງເທື່ອລະອັນ

:  ແຕ້ມໃຊ້ໄດ້ກັນທຸກຄົນນໍ້!  ງາມຫຼາຍເນາະ  ຫຼວງພໍ່ວ່າ ພ້ອມກັບຕວດເບີ່ງໄປເລື້ອຍໆ

ຂະນະທີ່ຄູນກັບຈັນດີຍິ້ມໃຫ້ກັນ  ຫຼວງພໍ່ກະຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ

:  ຕາຍແລ້ວ ພຸດໂທ!  ທັມໂມ!  ຮູບນາຂອງຜູ້ໃດ໋ມີຮູບອີຫຍັງຕົງກາງນໍ້ໜິ  ຫຼວງພໍ່ວ່າ  ພ້ອມຍົກກະດານແຜ່ນນັ້ນຂຶ້ນ  ຄູນຮູ້ຄັກວ່າກະດານແຜ່ນນັ້ນແມ່ນຂອງບັກຈັນດີໝູ່ມັນນັ້ນເອງ  ຈັນດີນັ່ງຫັນຊ້າຍຫັນຂວາໄປຂ້າງໆ ຍັງບໍ່ໄດ້ເວົ້າຫຍັງ  ກະມີສຽງຫຼວງພໍ່ເວົ້າອີກວ່າ

:  ຂອງໄຜ  ບອກມາໄວໆ

ເທື່ອນີ້ບັກຈັນດີລຸກຂຶ້ນບອກດັງໆ ວ່າ

:  ຂອງຜົມຄັບ!!

:  ນີ່ມັນແມ່ນຮູບອີຫຍັງຂອງມຶງ    ຫຼວງພໍ່ເຮັດໜ້າຕຶງໆ

:  ຮູບຈອມໂພນນາຂ້ອຍ     ຈັນດີບອກຢ່າງຊັດຄຳ

:  ໃນກະດານດຳຂອງຄູທອງມີບໍ່!!!   ຫຼວງພໍ່ຖາມແຮງກວ່າເກົ່າ

:  ບໍ່ມີ  ແຕ່ກາງນາຜົມມີເດ້ະ

:  ລູກບັກເຂັ້ມຫົວໝໍເອີ້ຍ!!  ມຶງຈັ່ງແມ່ນຫົວລ້ານລື່ນຄູນໍ້  ໃຜບອກໃຫ້ແຕ້ມລົງໄປ

:  ຜົມແຕ້ມເອງ  ຈັນດີບອກແລ້ວກົ້ມໜ້າ 

ຫຼວງພໍ່ຖືກະດານຂອງຈັນດີໄປຫາຄູທອງ  ບໍ່ດົນກະກັບມາບອກໃຫ້ຈັນດີຍືນຂຶ້ນອີກ

:  ແຕ້ມໄດ້ດີທຸກຄົນ  ຂອງເດັກຊາຍຈັນດີກະໃຊ້ໄດ້  ແຕ່ແຕ້ມຮູບຈອມໂພນລົງໄປຖືວ່າຜິດ  ຜິດທີ່ເຮັດເກີນຄຳສັ່ງຂອງຄູ  ຍອມຮັບຜິດບໍ່

:  ຍອມຄັບ!!    ຈັນດີຕອບຢ່າງສຽງດັງຟັງຊັດ

:  ດີແລ້ວ  ເຮັດຜິດຕ້ອງຍອມຮັບຜິດ  ແຕ່ຈະຕ້ອງມີການລົງໂທດ  ໃຫ້ແຕ້ມໃໝ່ສີ່ຮູບ

ຫຼວງພໍ່ວ່າແລ້ວກະເອີ້ນໃຫ້ຈັນດີໄປເອົາກະດານຄືນມາ  ສັ່ງວ່າຖ້າແຕ້ມບໍ່ແລ້ວຫ້າມລົງໄປພັກນ້ອຍ  ຫຼືກັບບ້ານບໍ່ໄດ້ຈົນກວ່າສິແຕ້ມແລ້ວ  ພໍຫຼວງພໍ່ໄປຊັ້ນ ປ.໑  ຈັນດີກະລົງມືແຕ້ມຮູບທັນທີ

ຈັນດີແຕ້ມຮູບນາ  ລົງໃນກະດານຢ່າງຕັ້ງໃຈ  ໂດຍແຕ້ມລົງໜ້າລະສອງຮູບ  ເມື່ອເສັດຈາກໜ້າທຳອິດກະຈັບພິກຂຶ້ນແລ້ວຂີດກະດານສຽງກີດ!!ໆ  ຈັນດີເຮັດຢູ່ແບບນັ້ນຈົນລະຄັງພັກນ້ອຍພໍດີຈັ່ງເສັດ  ແລ້ວຈັນດີກະພາໄປສົ່ງຫຼວງພໍ່ຢູ່ທີ່ຊັ້ນ ປ.໔  ບໍ່ດົນຈັນດີກະຍິ້ມເປີ້ຍໆ  ກັບມາ  ຄູນຖາມມວ່າຫຼວງພໍ່ວ່າຈັ່ງໃດ໋  ຈັນດີບອກວ່າ...

:  ຍາພໍ່  ວ່າກູແຕ້ມໄດ້ງາມຫຼາຍ  ງາມກວ່າທຸກຄົນໃນຊັ້ນນີ້  ແຫະໆໆ.. 

......................  (ຮັກແພງ,.) ຈົບບົດທີ່ ໙  ສະບາຍດີ  ......................