ຜົວເມັຽຄູ່ໜຶ່ງແຕ່ງງານມາໄດ້໓ປີແລະມີລູກຮ່ວມກັນ໒ຄົນ. ມີມື້ໜຶ່ງເມັຽຄິດສົງສັຍວ່າເປັນຫັຽງກ່ອນຈະນອນນຳທຸກຄັ້ງຜົວຕ້ອງມອດໄຟໃຫ້ມືດແລະເອົາຜ້າຫົ່ມປົກໄວ້ຕຼອດ. ສະນັ້ນຄືນນີ້ນາງເມັຽຈຶ່ງກຽມໄຟໄວ້ຂ້າງບ່ອນນອນເພື່ອແກ້ຂໍ້ຂ້ອງໃຈຂອງຕົນເອງກ່ຽວກັບຜົວ:

ເມັຽ: ອ້າຽຮອດຍາມນອນແລ້ວ!

ຜົວ: ອ້າຽມອດໄຟກ່ອນເດີ!

ເມັຽ: ອ້າຽເປັນຫັຽງຈຶ່ງມອດໄຟທຸກຄັ້ງແລະຕ້ອງເອົາຜ້າຫົ່ມປົກອີກ! 

ຜົວ: ເອົາລະໄດ້ເວລາແລ້ວ!

ຝ່າຽເມັຽເມື່ອກຽມຕົວຮຽບຮ້ຽ້ແລ້ວກໍ່ດຶງຜ້າຫົ່ມອອກແລະກໍ່ເປີດໄຟ ຫຼຽວເຫັນໝາກແຕາສວມຖົງຢາງຫ້ຽແອວຜົວຢູ່ກໍ່ກະຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ:

ເມັຽ: ຕາຽໆ ໓ປີທີ່ຢູ່ກັບນ້ອງອ້າຽເຮັດແນວນີ້ມາຕຼອດແມ່ນບໍ, ?

ຜົວ: ແມ່ນແລ້ວແຕ່ມື້ທຳອິດພຸ້ນລະ! !

ເມັຽ: .ແລ້ວລູກສອງຄົນນັ້ນລະອ້າຽແມ່ນລູກໝາກແຕ່ງນີ້ຫວະ?

ຜົວ: ນັ້ນແມ່ນເລື່ອຂອງນ້ອງຕ້ອງອະທິບາຽ!