ເຂົາໃຊ້ຝ່າມືຕົບຂ້ອຍເຂົ້າຢ່າງແຮງ  ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຈັບປວດສະເຫຼືອເກີນ....

ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າເກີດມາຕັ້ງແຕ່ຕອນໃດ  ພໍແຕ່ຄ່ອຍລືມຕາອ້າປາກໄດ້ຂ້ອຍກະອາສັຍຢູ່ໃນນ້ຳແລ້ວ  ບໍ່ຮູ້ວ່າພໍ່ແມ່ຊື່ຫຍັງ

ຂ້ອຍກິນຂີ້ໄຄນ້ຳເປັນອາຫານຢູ່ກັບໝູ່ຂອງຂ້ອຍ  ທີ່ຟັກອອກມາຈາກໄຂ່ໜ່ວຍນ້ອຍໆ ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຂ້ອຍ

ຂ້ອຍມັກສົງໃສຢູ່ຕະຫຼອດວ່າເປັນຫຍັງໝູ່ຂ້ອຍຄືໜ້າຕາຄືກັນກັບຂ້ອຍແທ້  ຫຼືວ່າເຮົາເກີດມາຈາກທ້ອງແມ່ດຽວກັນ ຫຼືແມ່ນເປັນຝາແຝດກັນ?

ຂ້ອຍອາສັຍຫາກິນອາຫານກັບໝູ່ຢູ່ໃນແອ່ງນ້ຳນ້ອຍໆ ແບບນີ້ເລື້ອຍມາຍ່າງມີຄວາມສຸຂ

ຂ້ອຍໂຕໃຫຍ່ເປັນບ່າວເຕັມທີ່ແລ້ວ 

ຢູ່ມາມື້ໜຶ່ງໝູ່ຂອງຂ້ອຍແລ່ນຕາລີ້ຕາລານມາບອກກັບຂ້ອຍໃຫ້ຟ້າວແລ່ນໜີ  ໂຕອີຫຍັງກະບໍ່ຮູ້ມັນຕົກມາແຕ່ເທີງຟ້າ 

ມັນໂຕໃຫຍ່ເປັນຕາຍ່ານອີຫລີ  ປາກມັນໃຫຍ່ຄັກຂະໜາດກິນຂ້ອຍກັບໝູ່ໄດ້ເປັນໂຕໆເລີຍ  ມັນແລ່ນໄວຄັກ  ຫາງມັນໃຫຍ່  ສຽງຫາຍໃຈຜ່ານເຫງືອກຂອງມັນດັງ  ເງືອບໆໆ

ນ້ຳຕາຂ້ອຍຍ້ອນຕົກເເມື່ອເຫັນໝູ່ຂອງຂ້ອຍຕ້ອງເສຍຊີວິດ  ມັນກິນລຸ້ນນ້ອງຂອງຂ້ອຍລົງທ້ອງແບບບໍ່ມີຄວາມເມດຕາ  ຂ້ອຍເຂ້ມແຂັງສູ້  ລົບຄວາມເສຍໃຈ ຕ້ອງສະຕິເພື່ອເອົາໂຕລອດ

ຂ້ອຍກັບໝູ່ພາກັນແລ່ນໜີມັນໄປລີ້ຢູ່ປາກໂອ່ງ  ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ສັດປະຫຼາດນັ້ນເຫັນຂ້ອຍ   ຂ້ອຍຢູ່ບ່ອນນັ້ນໄດ້ບໍ່ໂດນ  ຂ້ອຍກະຮູ້ສຶກອີຫຍັງແປກໆໆ

ໂຕຂອງຂ້ອຍມັນລອຍຂຶ້ນໄປເທີງນ້ຳເອງ 

:  ກູເປັນຫຍັງວະສູ   ຂ້ອຍຮ້ອງເວົ້າກັບໝູ່

:  ກູກະຄືກັນ    ໝູ່ຂອງຂ້ອຍວ່າກັບຂ້ອຍ

:  ອັສຈັນແທ້!!!  ຂ້ອຍຮ້ອງອອກມາຢ່າງແຮງ  

ຂ້ອຍລອງປ່ອນຫົວອອກມາເໜືອແຜ່ນນ້ຳໃນໂອ່ງນ້ຳນ້ອຍໆນັ້ນ  ຂ້ອຍຮູ້ສຶກມີກຳລັງວັງຊາຫຼາຍ   ຜິວຫນັງຂອງຂ້ອຍມັນຫາຍໃຈເອງໄດ້   

ຂ້ອຍມີໃບພັດເຮລິຄອບເຕີ້ຢູ່ຂ້າງຫລັງ   ສະຫວັນຈັ່ງແມ່ນເຂົ້າຂ້າງຂ້ອຍໃຫ້ບິນໜີໄດ້  ຂ້ອຍມີປີກສາມາດບິນຫນີສັດປະຫຼາດໂຕຍັກນັ້ນໄດ້ແລ້ວ  ຂ້ອຍດີໃຈຢ່າງແຮງ  ໝູ່ຂ້ອຍກະດີໃຈຄືຂ້ອຍ 

ຂ້ອຍຫັດບິນ  ຂ້ອຍບໍ່ເມື່ອຍເລີຍແຖມຊ້ຳຂ້ອຍຍັງມ່ວນກັບການບິນ  ວິນາທີນີ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຂ້ອຍເປັນຮີໂຣ່ແລ້ວ  ...

ຂ້ອຍຫັດບິນກັບໝູ່  ແລະໄດ້ຮຽນຮູ້ອີຫຍັງຫຼາຍໆ  ຢ່າງກັບໝູ່    ຫຼິ້ນຢ່າງສະໜຸກສະໜານ  ບໍ່ດົນຂ້ອຍກະເລີ່ມເຈັບທ້ອງຢາກກິນອີຫຍັງສັກຢ່າງລົງທ້ອງ

:  ປ່ະ  ເຮົາພາກັນໄປຫາຂີ້ໄຄນ້ຳກິນ    ໝູ່ຂ້ອຍຊວນ

:  ອ໋າວ!!!   ເຮົາກັບໄປໃນໂອ່ງໃນນ້ຳບໍ່ໄດ້  ເຮົາສິໄປຫາຂີ້ໄຄນ້ຳກິນໄດ້ຈັ່ງໃດ໋  

:  ເຮົາຕ້ອງຫາຫຍັງກິນກ່ອນເຮົາສິຫິວຕາຍໄປກວ່ານີ້

ວ່າແລ້ວຂ້ອຍກະອອກບິນໄປເລື້ອຍໆ  ບໍ່ດົນຂ້ອຍກະພໍ້ພວກຜູ້ມີປີກຄືຂ້ອຍ  ພວກຜູ່ນີ້ເຂົາເຖ່າຫຼາຍແລ້ວ  ເຂົາບອກຄວາມຈິງກັບຂ້ອຍວ່າໝູ່ເຮົາແມ່ນໃຜ 

ເຂົາບອກວ່າພວກເຮົາຖືກເອີ້ນວ່າ ຍຸງ   ໝູ່ເຮົາກິນເລືອດເປັນອາຫານເທົ່ານັ້ນ  ເຮົາຕ້ອງກິນເພື່ອລ້ຽງຊີບໂຕເອງໂດຍຫຼີກເລີ້ຍງບໍ່ໄດ້   ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງກິນເພື່ອມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປ

ຂ້ອຍຖາມຜູ້ເຖ່າຍຸງອາວຸໂສວ່າ  

:  ເຮົາບໍ່ກິນເລືອດໄດ້ບໍ່ 

:  ບໍ່ໄດ້  ຂັ້ນເຈົ້າບໍ່ກິນ ເຈົ້າກະສິຕາຍ   ຜູ້ອາວຸໂສຍຸງບອກຂ້ອຍ

:  ແລ້ວຂ້ອຍສິໄປຫາ..  ກິນໄດ້ບ່ອນໃດ

:  ຫາງ່າຍ  ພວກນີ້ມີກະດູກສັນຫລັງ  ສ່ວນຫຼາຍພວກນີ້ເລືອດຣົສຈືດ

ຜູ້ອາວຸໂສບອກຂ້ອຍພໍເປັນຄວາມຮູ້ກັບຂ້ອຍເທົ່ານີ້  ຂ້ອຍກະໄດ້ບິນເພື່ອອອກຫາກິນຕາມຄຳແນະນຳຂອງທ່ານອາວຸໂສທີ່ໃຫ້ໄວ້   

ຂ້ອຍອອກຫາກິນເລືອດສັດມີກະດູກສັນຫຼັງຫຼາຍຊະນິດ   ບາງຊະນິດມີ 4  ຂາ  ບາງຊະນິດກະມີປີກ  2  ຂາ   ແຕ່ວ່າລົດຊາດບໍ່ແຊ່ບໆ  ປານໃດ   ລົດຊາດເປັນຈືດໆ  ຂ້ອຍບໍ່ມັກ

ຂ້ອຍອອກຫາກິນຈັ່ງຊີ້ໄດ້ດົນພໍສົມຄວນ  ບໍ່ດົນຂ້ອຍກະໄປພໍ້ກັບລົດຊາດຂອງອາຫານທີ່ບໍ່ເຄີຍສຳຜັດມາກ່ອນ  ເລືອດລົດນົວ ແຊ່ບໆດີ  ຂ້ອຍໄດ້ດູດແລ້ວມັກຫຼາຍ

ຄືກັບຂ້ອຍໄດ້ຂຶ້ນສະຫວັນເລີຍ  ຂ້ອຍໄປດູດເລືອດຂອງສັດສອງຂາຊະນິດໜຶ່ງ   ໂຕມັນໃຫຍ່ເອາແທ້ເອົາວ່າບາງເທື່ອຂ້ອຍກະດູດເລືອດມັນໄວ້ຈົນເຕັມທ້ອງ  ເກັບໄວ້ມາໃຫ້ໝູ່ຊິມກະມີ

ຢູ່ມາມື້ໜຶ່ງເຫດການບໍ່ຄາດຄິດກະເກີດຂຶ້ນກັບຂ້ອຍ      ໃນຂະນະທີ່ຂ້ອຍກຳລັງດູດເລືອດອັນແຊ່ບນົວຂອງສັດສອງຂາສະນິດນີ້ຢູ່   ມັນເອົາອີຫຍັງກະບໍ່ຮູ້ມີ 5 ງ່າ  ຄືງ່າໄມ້ຕົບຂ້ອຍຢ່າງແຮງ

ຂ້ອຍຖືກເຂົາຕົບຢ່າງແຮງ!!!   ດີທີ່ຂ້ອຍມີສະຕິໄດ້ຂ້ອຍກະເລີຍທຳທ່າຕາຍ  ຕົກລົງມາກອງຢູ່ຂີ້ດິນ   ແລ້ວບິນໜີລອດຕາຍອອກມາ...

ຂ້ອຍຈົ່ມໃນໃຈ  ສັດພວກນີ້ຈັ່ງແມ່ນມັນໂຫດຫຼາຍ   ຂ້ອຍມາຫາຂອງກິນເດີ້  ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຄຶດສິມາດູດເລືອດເຈົ້າ!!  ບໍ່ເຈດຕະນາສິເຮັດໃຫ້ເຈົ້າບໍ່ພໍໃຈ 

ຖ້າເລືອກໄດ້ຂ້ອຍບໍ່ກິນເລືອດດອກ   ແຕ່ວ່າຕອນນີ້ເລືອດມັນເປັນອາຫານຂອງຂ້ອຍຊື່ໆໆ

 ........................................................................................................................................................

ຄຳເຕືອນ :  ຖ້າອ່ານບົດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວມີຄຳລາວປົນໄທຍ໌  ຂໍໃຫ້ລະໄວ້ໃນຖານທີ່ເຂົ້າໃຈ