- ວານີ້ໄປທ່ຽວຮ້ານວາງສະແດງ ຂອງທີ່ລະນຶກງານສະຫຼອງສີ່ຮ້ອຍຫ້າສິບປີ ທີ່ເດິ່ນພຣະທາດຫຼວງ ເງິນພະນັກງານຂາຍອະທິບາຍ ແລະແນະນຳໃຫ້ຄົນຊື້ຂອງຢູ່, ເຫັນເຂົາວ່າ ເຊີນເດີຊື້ຂອງທີ່ລະນຶກວຽງຈັນ "ສີ່ລ້ອຍຫ້າສິບປີ", ເມື່ອເຫັນເຂົາວ່າ ລ້ອຍໆໆໆ ກໍນຶກໝຸດໝັດໃຈໃນການໃຊ້ພາສາຂອງພະນັກງານຂາຍ ຈຶ່ງແກ້ງເວົ້າຫຼິ້ນວ່າ:

- ສາຍເຊລຳເພົາ: ຢາກໄດ້ຂອງທີ່ລະລຶກ "ສີຮ້ອຍຫ້າສິບປີ" ມີບໍ ?
- ພະນັກງານຂາຍ: ທັງໝົດນີ້ແມ່ນຂອງທີ່ລະລຶກ "ສີ່ລ້ອຍຫ້າສິບປີ" ໝົດ.
- ສາຍເຊລຳເພົາ: ບໍ່ຢາກໄດ້ຂອງ "ສີ່ລ້ອຍຫ້າສິບປີ" ແຕ່ຢາກໄດ້ຂອງສີທີ່ລະລຶກ "ສີ່ຮ້ອຍຫ້າສິບປີ".
- ພະນັກງານຂາຍ: ຄັນຊັ້ນມັນກະຂຽນເອົາເທົ່ານັ້ນແລ້ວ.


ຄົນອີສານ ສົງໄສຂັດຫູ ຫຼືໝຸດໝັດໃນຄວາມບໍ່ເຂົ້າໃຈຂອງພະນັກງານຂາຍ ໃນຄວາມໝາຍ ວ່າເຂົາເວົ້າເຖິງຫຍັງ ຈຶ່ງເວົ້າວ່າ.
- ຄົນອີສານ: ທ່ານເອີຍ ຮ້ອງໃຫ້ຫາ "ຮ້ອຍ" ທົ່ວເມືອງລາວ ເໝືອນ ໓໐ ປີກ່ອນຄືນຫຼັງບໍ່ມີແລ້ວ, ມັນເຊື່ອມກັບກັນໝົດແລ້ວ, ມີແຕ່ "ລ້ອຍໆໆ" ຄັນມັນ "ຣ້ອຍ" ກະໃຄຕິ.

- ສາວພະນັກງານຂາຍ: ຢາກໄດ້ຮ້ອຍ ກະບໍ່ຢາກ ເອົາເຊືອກມາຊິຮ້ອຍໃຫ້ກະໄດ້.
- ຟັງຈັ່ງຊັ້ນທັງສາຍລຳເພົາ ຄົນໄທ ແລະໄທອີສານກໍຫົວຂຶ້ນແລ້ວຢ່າງໜີໃຜໜີມັນ ຍັງສົງໄສໃນຄວາມເປັນລາວຂອງເຮົາ ຢູ່ຮອດວັນນີ້ວ່າ "ຄົນລາວເຮົາມັນຊິເຂົ້າໃຈຊ້າແບບນີ້ໄປເຖິງໃສກັນແທ້"