ເຮົາຈະຮັກຢ່າງໃດເພື່ອໃຫ້ຮູ້ຈັກຮັກໃຫ້ເປັນ ແລະ ຈະຮັກຢ່າງໃດເພື່ອໃຫ້ທັງໃຈເຮົາ ແລະ ໃຈເຂົາມີຄວາມສຸກໄປພ້ອມກັນ

                            ບໍ່ວ່າຄວາມຮັກນັ້ນຈະສົມຫັວງ ຫຼື ບໍ່ກໍ່ຕາມ, ຮັກໄດ້ກໍ່ຄືການຂັບລົດໄດ້ພຽງແຕ່ໃສ່ກະແຈແລ້ວສະຕາດເຄື່ອງເຂົ້າເກຍຍຽບຄັນ

                     ເລັ່ງບໍ່ຕ້ອງສົນກົດຈາລະຈອນອາດເກີດອຸບັດຕິເຫດເລີ່ມຈາກບາດເຈັບຈົນເຖີງເສຍຊີວິດ. ແຕ່ຖ້າຮັກເປັນກໍ່ຄືການຮູ້ຈັກກົດຈາລະຈອນ

                           ມີບັງຄັບການຍຽບຄັນເລັ່ງຖ້າຕ້ອງການທີ່ຈະແຊງຂວາຈະຕ້ອງເປິດໄຟລ້ຽວຂໍທາງເມື່ອຕ້ອງການທີ່ຈະຈອດລົດກໍ່ຕ້ອງຮູ້ຈັກຜ່ອນ

                            ຄວາມໄວລົງເພື່ອຈອດລົດແບບປອດໄພ.

          ເຊັນດຽວກັນກັບຄວາມຮັກຖ້າເຮົາຮູ້ຄວາມຮັກຄືຫັຍງ?

                   ຮັກແບບໃດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຮັກແບບໃດບໍ່ໃຫ້ເປັນພິດຍ້ອນກັບມາທຳລ້າຍຕົວເຮົາເອງ, ຮັກໃຫ້ເປັນຄືຕ້ອງພິຈາລະນາວ່າຮັກແບບໃດ?

               ເພາະສະໄໜນີ້ຄົນເຮົາຮັກກັນແບບທຸ່ມເທໝົດໃຈ(ສຳລັບຄົນທີ່ຈິງໃຈໃນຄວາມຮັກ)ໃຫ້ກັບຄົນທີ່ຕົນເອງຮັກໂດຍບໍ່ມີເຫດຜົນ, ໄຊ້ແຕ່ຄວາມ

               ຫຼົງຮັກ, ຄວາມຮັກຂ້າງດຽວ ຈົນເຮັດໃຫ້ຕາບອດໃນບາງຄັ້ງ ລັບໄປກັບຄວາມຝັນລົມໆແລ້ງແບບບໍ່ມີຈຸດໝາຍປາຍທາງແຕ່ຢ່າງໃດ. ແຕ່ກ່ວາ

               ຈະມີຄົນເອົາໄມ້ມາຕີໃຫ້ຕື່ນຈາກຝັນນັ້ນກໍ່ສາຍເກີນໄປແລ້ວ. ຄວາມຮັກບໍ່ຈຳດປັນຕ້ອງໄຊ້ເຫດຜົນ, ໄຊ້ພຽງອາລົມຄວາມຮູ້ສືກ ແລະ ສັນຊາດ

               ຕະຍານເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເປັນເພາະສິ່ງຕ່າງໆເລົ່ານັ້ນບໍ່ແມ່ນບໍ່? ທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເລືອກທາງເດີນຂອງຄວາມຮັກຜິດພາດເລີຍຕ້ອງມານັ່ງນຳຕາເຊັດ

               ຫົວເຂົ່າເພາະຫຼົງຜິດ.

 ສິ່ງທີ່ເວົ້າທັງໝົດ Nada ຢາກໃຫ້ເພື່ອນທຸກຄົນ

ໄດ້ອ່ານ ແລະ ພິຈາລະນາຄວາມໝາຍ

ຂອງມັນກັບຄວາມເປັນຈິງ.