ຄວາມຮັກຂອງພໍ່ແມ່ທີ່ມີຕໍ່ລູກຄວນພໍເໝາະພໍດີ ບາງຄັ້ງຄວາມຮັກຄວາມຫວ່ງໄຍທີ່ຫຼາຍເກີນໄປ ເຮັດໃຫ້ລູກອຶດອັດ ຄັບຂ້ອງໃຈກໍມີຫຼາຍ ຢ່າລືມວ່າ ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງລູກເປັນສິ່ງສຳຄັນ.

ເມື່ອຄັ້ງທີ່ອາຈານໄປສະແຫວງບຸນທີ່ອິນເດຍ ມີຢູ່ວັນໜຶ່ງ ພັກທີ່ໂຮງແຮມໃນນິວເດລີ ມີໜຸ່ມຊາວໄຕ້ຫວັນຄົນໜຶ່ງ ເມື່ອເຫັນພຣະກໍຮີບເຂົ້າມາຫາ ຍາກທີ່ຈະລະບາຍຄວາມອຶດອັດໃຈ ເຂົາແນະນຳຕົວກັບອາຈານວ່າ ເຂົາເປັນລູກຊາຍຄົນດຽວຂອງພໍ່ແມ່ ເຊິ່ງເປັນຄອບຄົວຄົນຈີນ ເຮັດທຸລະກິດການຄ້າໃນປະເທດໄຕ້ໄຫວ ມີຖານະດີຫຼາຍ ແຕ່ເຂົາຢາກຈະຂ້າຕົວຕາຍ ເພາະພໍ່ແມ່ຮັກເຂົາຫຼາຍ ຈົນຮູ້ສຶກອຶດອັດ ຂາດອິດສະຫຼະ ບໍ່ມີຄວາມສຸກ ເຂົາເຫຼົ່າວ່າ ພໍ່ແມ່ຈູ້ຈີ້ຈຸກຈິກ ດູແລເຂົາ ໃກ້ຊິດສ່ຳກັບວ່າເຂົາເປັນລູກສາວທີ່ຍັງນ້ອຍ ທັງໆທີ່ເຂົາອາຍຸໄດ້ ໒໗ ປີແລ້ວ ເຂົາບໍ່ເຄີຍມີອິດສະຫຼະເໝືອນເພື່ອນໆເລີຍ ຖ້າຄວາມຮັກຂອງພໍ່ແມ່ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເປັນແບບນີ້ ເຂົາຂໍຕາຍດີກວ່າ.

ຄວາມຮັກທີ່ມີອຸປະທານຢຶດໝັ້ນຖືໝັ້ນ ຈົນກາຍເປັນການເຂົ້າໄປຄອບຄອງເປັນເຈົ້າຊີວິດຂອງລູກ ກຳນົດເສັ້ນທາງໃຫ້ລູກ ຈິ່ງເປັນໂທດຫຼາຍ ການລ້ຽງດູລູກ ຈິ່ງເປັນໂທດຫຼາຍ ການລ້ຽງດູລູກ ຕ້ອງເອົາໃຈເຂົາມາໃສ່ໃຈເຮົາ ພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາ ຮຽນຮູ້ ແລະເຂົ້າໃຈທຳມະຊາດຂອງເດັກນ້ອຍ ພະຍາຍາມໃຫ້ລູກເຊິ່ງເປັນຝ່າຍໄດ້ຮັບຄວາມຮັກຈາກເຮົາ ເກີດຄວາມຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນ ໝັ້ນຄົງທາງອາລົມ ຮູ້ຈັກຜິດຖືກ ຊົ່ວດີ ແລະພັດທະນາຊີວິດຂອງເຂົາໃຫ້ໝັ້ນຢູ່ໃນສີນ ໕ ໄດ້ ເອີ້ນວ່າມີຈິດໃຈສົມບູນ.

ທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ເຄີຍມີລັດຖະມົນຕີທ່ານໜຶ່ງ ໃຫ້ສຳພາດວ່າ ຕົນເອງເມື່ອສະໄໝເປັນເດັກນ້ອຍ ມີນິໄສຂີ້ດື້ ຫົວແຂງ ແຕ່ດວ້ຍຄວາມໝັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຂອງແມ່ແລະຄູ ທີ່ລ້ຽງດູແລະອົບຮົມເຂົາດວ້ຍຄວາມຮັກຄວາມເຂົ້າໃຈ ເຮັດໃຫ້ເຂົາພັດທະນາຂື້ນ ຈົນສາມາດປ່ຽນນິໄສໄດ້ ເຂົາຈິ່ງເຕີບໂຕຂື້ນເປັນຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ມີຄຸນນະພາບ ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການງານ ຈົນມີໂອກາດເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດໃນຖະນະຂອງລັດຖະມົນຕີ.