- ປີ ໑໙໗໔ ທີ່ງານບຸນຊ່ວງເຮືອເມືອງໂຂງ ທີ່ຊຸ້ມໜຶ່ງຄົນທັງຫຼາຍຫຸ້ມຍາດແຍ່ງກັນເຂົ້າຊົມ "ປາປາກເປັນ" ເຊິ່ງເຂົາຂຽນໄວ້ໜ້າຊຸ້ມ ທັງໂຄສະນາພ້ອມ "ເຊີນຊົມປາປາກເປັນ" ຊາຍຄົນໜຸ່ມໜຶ່ງໄປຖາມໂຄສົກດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈວ່າ.
- ຊາຍໜຸ່ມ: ແມ່ອີຫຼີບໍ ໃນນັ້ນແມ່ນປາປາກເປັນ ?
- ໂຄສົກ: ແມ່ນ
- ຊາຍຄົນນັ້ນ ຈຶ່ງຊື້ບັດເຂົ້າຊົມຣາຄາ ໑໐ ກີບ(ສະໄໝນັ້ນ ໑໐ ກີບຊື້ເຝີໄດ້ ໒ ຖ້ວຍພຸ້ນ ແຕ່ຍ້ອນຢາກເຫັນປາປາກເປັນ ຈຶ່ງໄດ້ຕັດສິນໃຈຈ່າຍເງິນ ໑໐ ກີບນັ້ນ) ເມື່ອເຂົ້າໄປແລ້ວ ບໍ່ພໍຄາວ ຊາຍຄົນນັ້ນ ຈຶ່ງອອກມາຫາໂຄສົກ ແລະທວງເອົາເງິນ ໑໐ ກີບຄືນ.
- ຊາຍໜຸ່ມ: ເອົາເງິນຂ້ອຍມາຄືນ ໃສວ່າປາປາກເປັນ ທີ່ແທ້ແມ່ນປາປາກບ້ານເຮົານີ້ ມັນບໍ່ປາກພໍຄວາມ.
- ໂຄສົກ: ບໍ່ໄດ້ດອກເຂົ້າໄປແລ້ວ ຖອນເງິນຄືນບໍ່ໄດ້.
- ຊາຍໜຸ່ມ: ເປັນຫຍັງຊິບໍ່ໄດ້ ເຈົ້າຫຼອກລວງປະຊາຊົນ.
- ໂຄສົກ: ບໍ່ໄດ້ຫຼອກລວງ.
- ຊາຍໜຸ່ມ: ບໍ່ຫຼອກລວງຈັ່ງໃດ ເຈົ້າວ່າປາປາກເປັນແມ່ນບໍ ?
- ໂຄສົກ: ແມ່ນ.
- ຊາຍໜຸ່ມ: ແນ໊ະ ນັ້ນແລ້ວຫຼອກລວງ ຂ້ອຍໄປຖາມມັນ ມັນກະບໍ່ເວົ້ານຳຂ້ອຍພໍຄວາມ.
- ໂຄສົກ: ຂ້ອຍຖາມເເຈົ້າແນ່ວ່າ ເຈົ້າເຫັນແລ້ວບໍປາໃນຊຸ້ມຫັ້ນ ?
- ຊາຍໜຸ່ມ: ເຫັນແລ້ວ.
- ໂຄສົກ: ເປັນປາຫຍັງ ?
- ຊາຍໜຸ່ມ: ມີແຕ່ປາປາກ ເຕັມອ່າງຢູ່.
- ໂຄສົກ: ມັນຕາຍຈັກໂຕລະ ?
- ຊາຍໜຸ່ມ: ບໍ່ຕາຍຈັກໂຕ.
- ໂຄສົກ: ເອີ....ນັ້ນແລ້ວປາປາກເປັນ ເພາະມັນບໍ່ຕາຍ ເຈົ້າເຂົ້າໃຈບໍ ?
- ຊາຍໜຸ່ມ.: ປາປາກເປັນ, ມັນບໍ່ຕາຍ ມັນກະເປັນ ປາປາກເປັນ ປາປາກເປັນ ຫ່າກິນຫົວເຮີຍ........ແມ່ນຄວາມມັນ ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ