ມະນຸດເຮົາເວົ້າເຣື່ອງຮັກໆໆໆໆໆໆນີ້ ມັງໃສ່ປານເຫັນຕຳສົ້ມໝາກຮຸ່ງ

ແລະແລ້ວ ເຂົາກໍໄດ້ຮັບລົດຊາດຄວາມຮັກ ຄ້າຍຄືກັບກິນຕຳສົ້ມໝາກຮຸ່ງຫັ້ນແລ້ວ

"ທັງສົ້ມ, ທັງຂົມ, ທັງຫວານ, ທັງເຜັດ, ທັງນົວ....."

ຄືວ່າ ເມື່ອເຮົາກິນຕຳສົ້ມໝາກຮຸ່ງແລ້ວ ເວລາຖາມວ່າຣົດຂອງຕຳສົ້ມໝາກຮຸ່ງເປັນຈັ່ງໃດ ?

ເຂົາຕອບໄດ້ພຽງຢ່າງດຽວວ່າ "ແຊບ"

ບາງຄົນວ່າ "ແບບບໍ່ພໍ" ຍັງຕ້ອງສີບປາກ ຊີໆໆໆໆ ທັງນຳ້ມູກ ນໍ້າຕາ ເຫື່ອໄຫຼໃຄຍ້ອຍ.

ຄວາມຮັກຂອງມະນຸດກໍເປັນຈັ່ງຊັ້ນ ສັກວ່າແຕ່ຮັກ ບາດຖາມວ່າ

ເຈົ້າຕ້ອງການຄວາມຮັກບໍ ? ບໍ່ມີໃຜປະຕິເສດເລີຍ

ແລ້ວບາດຖາມວ່າ ຄວາມຮັກເປັນຈັ່ງໃດ ?

ກໍຕອບໄປຄົນລະເລື່ອງ

ຫາກມະນຸດເຮົາເຂົ້າໃຈຄວາມຮັກແທ້ໆ ມະນຸດຈະບໍ່ມີຄຳວ່າ

ເສັຍໃຈ

ເສົ້າໃຈ

ທຸກໃຈ

ອຸກໃຈ

ປະ

ຮ້າງ

ສຸກ

ສົດຊື່ນ

ຫວານ

ຂົມ

໑໐໘

ຜິດຖຽງ ເກີດຂໍ້ຂັດແຍ້ງກັນສັມມະປິ

ສະແດງວ່າ

ມະນຸດສັກວ່າແຕ່ຢາກຮັກ ແຕ່ມັກນຸດຮັກບໍເປັນ

ອິອິໆໆໆໆ

ນັກຄິດບາງທ່ານຈຶ່ງໃຫ້ທັດສະນະວ່າ

ເມື່ອມີຮັກມັກມີທຸກອຸກຫົວໃຈ

ຮັກເທົ່າໃດທຸກເທົ່ານັ້ນບໍ່ເສກສັນ

ເມື່ອມີຮັກ ມັກມີທຸກສຸກປົນກັນ

ຖ້າສ້າງສັນຮັກໃຫ້ເປັນຈັກເຫັນຄຸນ