ຖ້າມົວແຕ່ຢ້ານວ່າເຮົາຈະສອບເສງບໍ່ໄດ້ເຮົາກໍຈະເສັຍເວລາລ້າ ແລະກໍຈະເສັຍໂອກາດໃນ ປັດຈຸບັນທີ່ ຈະຮັບຮູ້ວ່າຕົນເອງເປັນນັກວາງແຜນທີ່ດີໄດ້ໃນອະນາຄົດ.

ຖ້າວ່າເຮົາມີຄວາມຮູ້ສຶກເຕັມປ່ຽມສຸດຍອດແລ້ວໃນເຫດ ແຕ່ຜົນກໍຄືສອບບໍ່ໄດ້ ເຮົາກໍຕ້ອງກັບມາ ທຳຄວາມເຂົ້າໃຈວ່າ ເມື່ອເຮົາທຳສຸດຍອດແລ້ວໃນໜ້າທີ່ຂອງເຮົາແຕ່ຍັງບໍ່ໄດ້ເຮົາກໍພະຍາຍາມອີກຈັກ ໜ່ອຍກໍຈະໄດ້ແນ່ນອນ ຈົ່ງບອກກັບໃຈເຮົາສະເໝີວ່າ “ສິ່ງໃດທຳດ້ວຍໃຈຢ່າງເຕັມທີ່ແລະຮອບຄອບສິ່ງ ນັ້ນມັກຈັກສຳເຣັດຜົນເຕັມທີ່ທຸກຄັ້ງ” ຄືຈົ່ງທຳເຫດໃນປັດຈຸບັນເຕັມທີ່ ແລ້ວກະປ່ອຍວາງໃນຜົນໃນອະ ນາຄົດທີ່ຈະໄດ້ແບບວາງເສີຍ.

ໃນຄວາມເປັນຈິງ “ເຮົາຍັງບໍ່ທັນສອບເສງ ແຕ່ກັບມາກົວຢ້ານວ່າສອບເສງບໍ່ໄດ້” ຫາກຮູ້ຕົວ ເຊັ່ນນີ້ ນັບວ່າຮູ້ປັດຈຸບັນ ແລະຝັນເຫັນອະນາຄົດໄດ້ ຫາກກໍລະນີເຊັ່ນນີ້ນັບວ່າເປັນສິ່ງເຕືອນສະຕິໃຫ້ ເຮົາທຳປັດຈຸບັນໃຫ້ດີທີ່ສຸດ ແລະເອົາສະຕິສັມປະຊັນຍະມາໄວ້ທີ່ຕົວເຮົາ ແລ້ວທຳໜ້າທີໄປດ້ວຍຈິດ ໃຈສະບາຍກໍຈັກສຳເລັດຜົນຢ່າງສຸກໃຈ ແຕ່ຫາກມີຄວາມກົວຢ້ານຊື່ໆ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເອົາປື້ມມາວາງໃສ່ໜ້າ ແລະຕັ້ງໃຈຮຽນໜັງສືນັ້ນ ອັນນີ້ຜິດປົກປະຕິແລ້ວເຂົາວ່າ “ຈິດຝັ່ນເຟືອນ” ທາງທັມວ່າ “ວິຕົກຈະຣິດ” ຈິດໃຈຍ່ອມຮ້ອນໃນປັດຈຸບັນ ແລະມັກປະສົບກັບທຸກໃຈ ແລະກາຍໃນອະນາຄົດ ເມື່ອຢ່າງເຂົ້າໄປເບິ່ງ ກະດານຂ່າວໃນຫໍຂ່າວ ມີແຕ່ຊື່ເຂົາບໍ່ແມ່ນຊື່ເຮົາແນ່ນອນ.

ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ຄວາມກ້າມັນກໍຫາຍ ປັນຍາມັນກໍໜີ ຄວາມດີມັນກໍຫົດ ອະນາຄົດມັນກໍເສົ້າ ບັນຫາສາລະພັດແລ່ນຊິງກັນເຂົ້າມາຢູ່ໃນຕົວເຮົາ ເພາະມັນເຫັນວ່າ ເຮົາຄືເພື່ອນ, ໝູ່, ສ່ຽວເຫີຍເກີຍ ຮັກຂອງມັນ ພວກນີ້ມັນມັກເອົາຄົນຂີ້ຄ້ານ, ຄົນະໝາດ, ຄົນໃຈອ່ອນແອ, ຄວາມຂີ້ຄ້ານ ເປັນພວກຂອງມັນ.

ແຕ່ຢ່າງໃດຕາມຫາກເຮົາພົບກັບບັນຫານີ້ແລ້ວ ບໍ່ວ່າດ້ວຍເຫດຜົນໃດກໍຕາມ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຈິດອັນບໍ່ ດີພາໃຫ້ເຮົາທຸກເຂົ້າມາເປັນໝູ່ເຮົາ ວິທີແກ້ກໍຄືພະຍາຍາມຫາຍໃຈເຂົ້າອອກຢ່າອ່ອນໂຍນ ປ່ອຍວາງ ສັບພະສິ່ງພາຍໃນໃຈອອກ ນຶກເຖິງອະນາຄົດ ແລະຄຸນງາມຄວາມດີໃຫ້ຫຼາຍໆ ທຳຈິດໃຫ້ສະຫງົບ ລະງັບຄວາມຟຸ້ງຊ້ານທັງຫຼາຍທັງປວງລົງ ທຳໃຫ້ຈິດຂອງຕົນເຂັ້ມແຂງ ຈິດໃຈປອດໂປ່ງ ແລະສ້າງພະ ລັງຂອງຈິດໃຫ້ຄວນແກ່ການງານ ແລະຈົດຈໍ່ຢູ່ກັບພາລະນັ້ນໆ ຄືເຮົາອ່ານໜັງສືກໍຕ້ອງຈົດຈໍ່ກັບການ ອ່ານນັ້ນ ຕັ້ງກຳລັງກຳລັງສະມາທິ ໃຫ້ມີອິດທິພົນຢູ່ກັບກາຍ ແລະໃຈຈິດຂອງເຮົາກໍຕັ້ງໝັ້ນ ວ່ອງໄວຕໍ່ ການທຳໜ້າທີ່ໃນຂະນະນັ້ນ, ວິທີນີ້ເປັນການວາງແຜນງານຂອງຈິດ ໃຫ້ກ້າແກ່ງໃນວຽກງານ ວິທີນີ້ ເປັນການຕັດຮອນຄວາມທຸກ ເກີດເປັນພະລັງແຫ່ງຄວາມສຸກມາແທນທີ່.

ແລະກໍວິທີນີ້ເອງເອົາໄປຮຽນໜັງສື ເພື່ອກຽມສອບເສງໃນອະນາຄົດ ຫຼືຮູ້ວິທີການສ້າງຈິດໃຈໃຫ້ ເຂັ້ມແຂງ ຂະຈັດຄວາມກັງວົນຢ້ານກົວຖິ້ມໄປ ທຳໃຫ້ຈິດໃຈຜ່ອງແຜ້ວ ຈິດມີສະມາທິໃນການຮຽນການ ສຶກສາ ເປັນການວາງແຜນການກຽມສອບທີ່ດີ ແລະໄດ້ຜົນ ສອບ ໑໐໐ ຄັ້ງ ໄດ້ ໑໐໐ ຄັ້ງ.
ຈົ່ງທຳການງານຂອງຕົນໃນປັດຈຸບັນໃຫ້ສຳເຣັດເຖິງ ຢ່າງໄປກັງວົນກັບອະນາຄົດທີ່ຍັງບໍ່ທັນມາ ເຖິງ ເມື່ອເຮົາທຳໜ້າທີ່ໃນປັດຈຸບັນດີ ຮອບຄອບແລ້ວຢ່າໄປຢ້ານວ່າຈະສອບເສງບໍ່ໄດ້.

ຂໍໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ມີຄວາມຮູ້ ມີຄວາມຕື່ນ ມີຄວາມເບີກບານ ສະໜຸກສະໜານກັບການຮຽນໜັງ ສືນັ້ນ ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ຕົນ ຝືກຕົນເອງກາຍເປັນຜູ້ທີ່ພ້ອມໃນອະນາຄົດ ທີ່ຈະທຳໜ້າທີ່ອັນໃຫຍ່ຫຼວງເຖິດ ຫາກທຳເຊັ່ນນີ້ ບໍ່ຕ້ອງໄປດູມໍ ບໍ່ຕອ້ງໄປບະເຈົ້າແມ່ສີເມືອງ ທ່ານຮູ້ເອງເລີຍວ່າ “ສອບເສງໄດ້ແນ່ນອນ”.

ຂໍຂັດທ້າຍດ້ວຍຄຳວ່າ “ສັບພະສິ່ງເກີດແຕ່ເຫດທັງນັ້ນ” ຂໍໃຫ້ນັກຮຽນນັກສຶກສາ ຈຶ່ງເປັນຜູ້ພ້ອມ ເປັນນັກວາງແຜນອະນາຄົດຂອງຕົນໃຫ້ດີເຖີດ.
ເມື່ອທຳໜ້າທີ່ຂອງທ່ານທີ່ວ່າມາແລ້ວ ເພື່ອເປັນກຳລັງໃຈ ຫຼືກຳນົດໃຈໃຫ້ເປັນສະມາທິ ຈົ່ງກຳ ນົດໃນຂະນະລົມຫາຍໃນອອກ-ຫາຍໃຈເຂົ້າຕາມລົມວ່າ “ສອບເສັງໄດ້ໜໍ” ຊ້າໆໆໆໆໆ.
ສອບເສງໄດ້…………ກໍດີໃຈ
ສອບເສງບໍ່ໄດ້……….ເສັຍໃຈ ເປັນທຳມະດາ
ຈົ່ງເຮັດໃຫ້ໃຈເປັນສຸກ ສ້າງຄວາມສະໜຸກກັບການສອບໃໝ່ຄົນເຮົາລົ້ມ ໓ ທີ ດີ ໓ ຫົນຫາກເຮົາຮູ້ຈັກຕົນ ຈັກບໍ່ລົ້ມມີແຕ່ດີຕະຫຼອດ.
(ດຽວນີ້ ເຮົາ ແ​ລະທ່ານເຮັດການເຮັດງານແລ້ວ ມີລູກຜົວເມັຍແລ້ວ ມີໜ້າທີ່ການງານແລ້ວ ທ່ານ ແລະເຮົາກໍຍັງເສງຢູ່ ເສງກັບວຽກກັບງານ ກັບໜ້າທີ່ຕຳແໜ່ງ ເສງກັບເວລາ ເສງກັບອາຍຸສັງຂານ ນັບວ່າມະນຸດ ເກີດມາເພື່ອເສງແທ້ໆ)