ຕາມທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຕິດຕາມກໍ່ຄືຫຼາຍຄົນໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ: ການຖ່າຍທອດສົດຂອງ ທຊລ 3 ເປັນຕົ້ນການຖ່າຍທອດສົດ ເຕະບານຫຼາຍນັດຜ່ານມາຫຼືກິລາປະເພດອື່ນກໍ່ຕາມ ປະກົດວ່າບໍ່ມັກເຫັນພາບຊ້າ(ມີບໍ່ຫຼາຍ,ບໍ່ຄົບຖ້ວນ)

ເຊັ່ນການເຮັດຜິດກະຕິກາ,ການໄດ້ປຽບເສຍປຽບຂອງແຕ່ລະຝ່າຍ,ລູກເດັດໆຕະຫຼອດຮອດຄວາມສາມາດສະເພາະໂຕຂອງນັກກິລາ ແລະ ຈຸດເດັ່ນຂອງກອງເຊຍ ບໍ່ຄ່ອຍເຫັນເທົ່າທີຄວນ ນອກນັ້ນມູມກ້ອງກໍ່ມູມດຽວຫຼື 2-3 ມູມສູງສຸດ

ທັ້ງທີ່ພາບເຫຼົ່ານັ້ນສັງຄົມສົນໃຈຢາກເຫັນເພາະເຫັນບໍ່ຄັກ,ຢາກເບິ່ງຄຶນໃຫ້ຈະແຈ້ງ ແລະ ຈະນຳໄປເປັນບົດນຽນອັນລ້ຳຄ່າຂອງຕົນ ເຖິງຈະຜິດຫຼືຖຶກ,ໄດ້ຫຼືເສຍກໍ່ຕາມໃຫ້ມັນແຈບໃຈ

ການທີ່ເຮົາບໍ່ຕອບສະໜອງສິ່ງເຫຼົ່ານນັ້ນກໍ່ແມ່ນສາຍເຫດໜຶ່ງທີ່ພາໃຫ້ຜູ້ຊົມງຸດງິດ,ເບຶ່ອໜ່າຍກັບການຊົມ ,ສ້າງກະແສແນວຄິດບໍ່ເປັນເອກະພາບກັບການຕັດສິນ,ກັບນັກກິລາ ແລະ ຜູ້ຊົມຜູ້ເຊຍຂອງຝ່າຍກົງກັນຂ້າມ ແທນທີ່ຈະດຶງດູດຜູ້ຊົມຜູ້ເຊຍ ສຸດທ້າຍແຟນກິລາເສຍໃຈກຳລັງໃຈ ທັ້ງທີ່ເຫດການທີ່ເກີດບໍ່ມີບັນຫຍັງ

ອີກອັນໜື່ງ ການຖ່າຍທອດສົດງານສະແດງ 450 ໃນຕອນກາງຄຶນບາງຕອນບໍ່ຄົມຊັດມັກເປັນສີແດງທັງເວທີໄປເລີຍ ທັ້ງທີ່ເວທີ ແລະນັກສະແດງໃສ່ຊຸດບັກງ່າມໆ ແຕ່ອອກໃນໂທລະພາບບໍ່ເປັນຕາເບິ່ງ

ກໍລະນີແບບນີ້ອາດເກີດຂຶ້ນຫຼາຍສາຍເຫດເຊັ່ນ: ອຸປະກອນບໍ່ພຽງພໍ,ບໍ່ມີຄຸນະພາບ ແລະ ເຕັກນິກມີປະສົບການໜ້ອຍ ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ສັງຄົມກໍ່ເຂົ້າໃຈພຽງດ້ານດຽວຄື: ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສື່ມວນຊົນເທົ່ານັ້ົ້ນ

ນີ້ກໍ່ໜ້າເຫັນໃຈສື່ມວນຊົນລາວ ອຸດທິທັງໃຈ ແລະ ກາຍເພຶ່ອສັງຄົມທຸກຢ່າງ ຈົນເວົ້າໄດ້ວ່າ:( ເປັນສື່ບໍ່ເຄີຍຮັ່ງມີ) ສຸດທ້າຍ ສັງຄົມກໍ່ຍົນຄວາມຮັບຜິດຊອບໃຫ້ຜູ້ດຽວ

ຊ່າງເທາະເພື່ອນເອິຍບູຮານຍັງກ່າວວ່າ:

ເປັນເຈົ້າຊ້າງ                ຍັງໄດ້ຍ່າງທາງດິນ

ເປັນອິນພົມ                  ຍັງໄດ້ມາໃຊ້ຊາດ