ຫຼາຍມື້ຜ່ານໄປແມ່ເຖົ້າໄດ້ແຕ່ຄິດນຳແຕ່ເລື່ອງຂອງລູກເຂີຍ,ລູກສາວ ເພາະນັບແຕ່ມື້ເກີດເຫດ

ເປັນຕົ້ນມາທັງສອງບໍ່ໄດ້ຢູ່ກິນນຳກັນອີກເລີຍ ແລະຕ່າງຄົນກໍ່ຢືນຢັນວ່າຈະບໍ່ຍອມຄຶນດີຫາກັນ,

ທຸກມື້ນີ້ອາມອນບໍ່ໄດ້ນອນທີ່ຮ້ານນຳເມຍຄືແຕ່ກ່ອນ,

ເຂົາຂຶ້ນໄປນອນຢູ່ເທິງເຮຶອນໃຫຍ່ ເຊິ່ງເມື່ອກ່ອນຍັງມີນ້ອງເມຍ ແລະແມ່ເຖົ້າ.

ແຕ່ຕອນນີ້ນ້ອງເມຍໄປຮຽນທີ່ວຽງຈັນຍັງເຫືອພຽງແມ່ເຖົ້າຄົນດຽວ.

            ແມ່ເຖົ້າຫາວິທີປອບໃຈລູກເຂີຍເພື່ອໃຫ້ຄືນດີກັບລູກສາວດ້ວຍຫຼາຍວິທີນັບທັງການລົມນ້ອຍລົມໃຫຍ່,

ຮ່ວມເຮັດວຽກໃນບ້ານ,ນອກບ້ານ ແລະບາງມື້ກໍ່ຊື້ເບຍມາກິນໃນພາເຂົ້າແລງເພື່ອພະຍາຍາມຢັ່ງເບິ່ງຈິດໃຈ

ຂອງລູກເຂີຍວ່າພໍຈະຄືນດີກັບລູກສາວຕົນເອງໄດ້ ຫຼືບໍ່?

            ສ່ວນອາມອນກໍ່ຍິ່ງຄິດໄປໄກ ເຂົາຄິດວ່າແມ່ເຖົ້າໄດ້ຫ່າງເຫິນຈາກພໍ່ເຖົ້າມາສິບກວ່າປີແລ້ວແນ່ນອນວ່າ

ມີຄວາມຕ້ອງການຜູ້ຊາຍເປັນຂອງທຳມະດາ, ສະນັ້ນອາມອນຈິ່ງພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີຢັ່ງເບິ່ງໃຈແມ່ເຖົ້າ

ນັບທັງການເວົ້າຕະລົກ ແລະການກະທຳທີ່ແປກໆ,ບາງຄັ້ງອາມອນມັກເອົາໂສ້ງຊອນໃນໄປຕາກທັບໃສ່ກັບໂສ້ງຂອງແມ່ເຖົ້າ,

ຫຼາຍຄັ້ງຜ່ານມາແມ່ເຖົ້າແປກໃຈຈິ່ງຖາມລູກເຂີຍວ່າ:

ເຂີຍ..ເປັນຫຍັງເຈົ້າຕາກໂສ້ງແບບນັ້ນ ?

ເຮັດໃຫ້ມັນລື້ງກັນ..(ອາມອນຕອບ)

ຈາກນັ້ນແມ່ເຖົ້າເລີ່ມຄິດສົງໄສໜັກ ແລະບາງຄັ້ງກໍ່ຈົ່ມໃນໃຈ

ບັກລູກເຂີຍມັນຄິດແນວໃດແທ້ກັບກູ?

ຫຼື ວ່າມັນເປັນຄືອີ່ສອນ ລູກສາວກົກເວົ້າມາແທ້ບໍ່?

ອີ່ ຄອນ ລູກສາວຫຼ້າກູ ບໍ່ແມ່ນມັນງັບແລ້ວບໍ່?

ບາດນີ້ມັນຊິມາງັບກູຕື່ມອີກຕີ່ ຫຼືແນວໃດ?.

ມັນຈະລົງມືໄດ້ຕອນໃດຫວາ ? ກູກໍ່ລະວັງຕົວຕະຫຼອດເວາລາປານນີ້.

ຄຶນໜຶ່ງຝົນຕົກລິນ,ອາກາດເຍືອກເຢັນ,ບັນຍາກາດໃນເຮືອນຍີ່ງງຽບກວ່າທຸກໆມື້ຜ່ານມາ,

ອາມອນ ແລະແມ່ເຖົ້າຮ່ວມພາເຂົ້ານຳກັນສອງຄົນເໝືອນເດີມຕ່າງແຕ່ວ່າມື້ນີ້ແມ່ນລູກເຂີຍເປັນຜູ້ຊື້ເບຍ ແລະກໍ່ຊື້ມາຕັ້ງ 6 ກວດ,ຫຼາຍກວ່າທຸກມື້.

ຕາຍຊື້ມາຫຼາຍແທ້ເຂີຍເຮັດແນວໃດຊິກິນໝົດ

ກິນບໍ່ໝົດກໍ່ແຊ້ໄວ້ມື້ໃໝ່ຈິ່ງກິນ,ກະເທີນໄດ້ຊື້ແລ້ວ. ລູກເຂີຍຕອບ.

ລູກເຂີຍ ແລະແມ່ເຖົ້າລິນໄປ-ລິນມາໝົດເບຍພຽງ 4 ກວດ,ແມ່ເຖົ້າຮູ້ສຶກວ່າເມົາກວ່າທຸກມື້,ຫົວໃຈເຕັ້ນແຮງຜິດປົກກະຕິ,ແນວຄິດເລີ່ມເລື່ອນລອຍ,

ບາງຄັ້ງກໍ່ຄິດເຖິງຜົວເກົ່າທີ່ຈາກໄປຍ້ອນລູກຜູ້ຍິງດ້ວຍກັນມາຍາດແຍ້ງແກ້ງດຶງໄປຈາກຕົນ,ຫາກມີເຂົາຢູ່ມື້ນີ້ຄົງມີຄວາມສຸກ,

ຄິດມາແລ້ວແສນເຈັບໃຈ,ຫາກມື້ໃດມີໂອກາດກູຊິດຶງເອົາຜົວຄົນອື່ນຄຶນມາຄືກັນ. ແມ່ເຖົ້າຈົ່ມໃນໃຈ.

ພາເຂັ້າແລງມື້ນັ້ນລູກເຂິຍເປັນຄົນມ້ຽນ,ສ່ວນແມ່ເຖົ້າເຊຊັດເຂົ້າໃສ່ຕຽງນອນ,ປະຕູຫ້ອງກໍ່ບໍ່ອັດເລີຍເພາະຮູ້ສຶກວ່າເມົາແຮງ,

ພໍຫົວປັກໃສ່ບ່ອນນອນກໍ່ສ່ຳກັບວ່າຄົນໝົດສະຕິ,ບໍ່ຮູ້ກົ້ນຮູ້ຫົວ,ບາງຄັ້ງໄດ້ຍິນສຽງຄາງອອກມາເບົາໆ ໂອຍ..ເມົາ...

.....................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ອາມອນເອີ່ຍ..,ເອົານ້ຳມາໃຫ້ແມ່ກິນແດ່..,ແມ່ລຸກບໍ່ໄດ້..

ອາມອນບໍ່ລໍຊ້າ ຟ້າວໄຂຕູ້ເອົານ້ຳດຶ່ມເຢັນໆພ້ອມຈອກແລ່ນເຂົ້າຫາແມ່ເຖົ້າທີ່ນອນເມົາຢູ່ໃນຫ້ອງ,ຄ່ອຍນັ່ງລົງຕຽງ,ໃຊ້ແຂນສອດເຂົາໃຕ້ຄໍແມ່ເຖົ້າ,

ງັດເອົາຫົວໃຫ້ຕັ້ງຂຶ້ນ,ມືໜຶ່ງຈັບຈອກນ້ຳຍົກໃສ່ປາກທ່າມກາງຄວາມມືດສະລົວ,ແມ່ເຖົ້າກຶກນ້ຳສົມຢາກໝົດຈອກທີ່ໜຶ່ງຍັງບອກເອົາອີກ,

ໃສ່ຈອກທີ່ສອງໝົດກ້ຽງຈິ່ງຮູ້ສຶກພໍດີ,ອາມອນ ວາງຄີງແມ່ເຖົ້າລົງແທດກັບໝອນ ແລ້ວເອົາແພຈູ່ມນ້ຳເຢັນມາເຊັດຕາມໃບໜ້າຢ່າງລະມຸນລະໄມ,

ແມ່ເຖົ້າຮູ້ສຶກເຢັນ ແລະມີແຮງຂຶ້ນ,ອາມອນ ສືບຕໍ່ເຊັດລົງຕາມຄໍ,ວ່າງເອິກ,ບີບນວດຕາມແຂນ,ພ້ອມທັງສັງເກດເບິ່ງທ່າທີ,

ສ່ວນແມ່ເຖົ້າພໍຮູ້ເມືອຄີງຢູ່ກໍ່ຈິງ ແຕ່ຍ້ອນພິດເບຍບັງຂັບເຮັດໃຫ້ລ່ອຍໄປໝົດທັງຕົວ,ແຂນຂາຍົກບໍ່ຂຶ້ນ.

ຕາຍແທ້ເປັນແບບນີ້ຄັນບັກລູກເຂີຍເກີດຂີ້ຖ່ອຍຂຶ້ນມາ ເຮົາເສັດແທ້ໆ.(ຄິດໃນໃຈ).

ທັນໃດນັ້ນມັນກໍ່ເປັນຄືດັ່ງຄິດອີ່ຫຼີ,ມັນຄ່ອຍໆປົດກະດູມເສື້ອອອກພ້ອມທັງຈົ່ມທີ່ປາກມັນວ່າ:

‘’ ແມ່ເຖົ້າເອີ່ຍ..ແກ້ອອກສາເສື້ອນີ້ນາ ມັນຮ້ອນໂພດ ,ເຊັດເຫື່ອຍາກ’’.

ມັນແກ້ເສື້ອໃຫຍ່ອອກແລ້ວກໍ່ສືບຕໍ່ແກ້ເສື້ອຊ້ອນໃນອອກ,ຍັງບໍ່ພໍສືບຕໍ່ປົດກະດູມສິ້ນແລ້ວດຶງຖອດອອກທາງປາຍຕິນ.

ບໍ່ວ່າຕີ່ແກ້ໝົດແລ້ວມັນຊິເປີດດອກໄຟ.

ທັນໃດນັ້ນມັນກໍ່ຍື້ມືໄປກົດສະວິດດອກໄຟນິອອນທີ່ຕັ້ງຢູ່ຫົວບ່ອນນອນຮຸ່ງມາບຂຶ້ນ

ປ່າໂທ..ຕາຍ..ໝົດເລີຍ..(ແມ່ເຖົ້າຄິດໃນໃຈ ແຕ່ເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້,ຟ້າວດືງຟ້າມາປົກກໍ່ຫົ້ມໄດ້ແຕ່ພາກສ່ວນແອວເທົ່ານັ້ນ).

ໂອໂຫ...ພີ່ນ້ອງເອີ່ຍ, ເອີ້ນວ່າເປັນແມ່ເຖົ້າກໍ່ຈິງ ແຕ່ແມ່ເຖົ້າຄົນນີ້ອາຍຸ ສາມສິບກວ່າປີ,ແຍກທາງກັບຜົວໄດ້ສິບກວ່າປີ,ຮູບຮ່າງຊ່າງຕຶງຕັງ

ຂາວນວນປານໄຂ່ປອກ,ລຳຂາທັງສອງກົມສ້ວຍອູດລູດ,ນົມສອງເຕົ້າຕັ້ງຈູ່ນພູ່ນ,ສະທ້ອນກັບແສງໄຟສີຊົມພູຊ່າງຂາວນວນ...ບໍ່ຮູ້ພັນລະນາເລີຍ

ໃຜບໍ່ທັນໄດ້ເຫັນຢ່າຟ້າວຕາຍ,ຫາກຕາຍໄປກໍ່ຍັງກິນແໜງຕະຫຼອດຊາດໜ້າ.

                                                      ເມື່ອເຫັນສະພາບແມ່ເຖົ້າເມົາ ອາມອນຍິ່ງສືບຕໍ່ບົວລະບັດ,ມັນເອົາແພຈູມນ້ຳເຢັນປັ້ນແຫ້ງພໍປະມານມາເຊັດແຕ່ໜ້າພາກ,ຄໍ,ແຂນ,ໝາກແອັບເປິ່ນທັງສອງໜ່ວຍ,

ຫຼັງບ່າໄລ່,ລົງຮອດໄສ້ບື ທັງໜວດທັງຫຼູບພິກໄປພິກມາຢ່າງພິຖີພິຖັນ,ປານນັ້ນຍັງບໍ່ພໍ,ມັນດຶງຝຶດຜ້າທີ່ປົກສ່ວນແອວນັ້ນອອກພ້ອມໆ

ກັບສຽງເວົ້າໜັກແໜ້ນ’’ ອື່..ອັນນີ້ກໍ່ເອົາອອກມັນຄຸງ’’, ແລ້ວມັນສືບຕໍ່ເຊັດຖູລົງສ່ວນລຸ່ມ,ເຊັດຮອດບ່ອນໃດມັນໃຊ້ຄາງທີ່ມີໜວດຄາຍຖູເບົາໆໄປຕາມ

ແລະບາງຄັ້ງໃຊ້ປາຍມືສາມດີ້ວຕີແປະເບົາບາງວ່າແພງໄດ້ນ້ອຍໄດ້ 3 ເດື່ອ ຈົນເຮັດໃຫ້ເຮົາອຶດອັດໃຈນຳ.

                                                      ຜ່ານການເຊັດຖູ,ນວດໄປມາດ້ວຍແພ້ເຢັນເຮັດໃຫ້ແມ່ເຖົ້າສົດຊື່ນ,ຫາຍເມົາ ແລະມີແຮງຂຶ້ນ

ແຕ່ແມ່ເຖົ້າກໍ່ຍັງທຳທ່າເມົາບໍ່ຮູ້ເມື່ອຄີງເໝືອນເດີມເພາະຢ້ານລູກເຂີຍຮູ້ຈັກແລ້ວມັນຊິປ່ຽນແປງພຶດຕິກຳ.ຖ້າເບິ່ງມັນຈະກ້າແທ້ ຫຼືບໍ່?

                                                      ນຶກບໍ່ພໍຄາວ ມັນກໍ່ດຳເນີນໄປຕາມຄິດບໍ່ມີຜິດຈັກຢ່າງ,ທຳອິດມັນເອົາຮ່າງຄີງເຕັງໄວ້ເທິງເອິກ,ຈັບແຂນທັງສອງຂອງເຮົາວາອອກ,

ໃຊ້ເຂົາເບື້ອງຊ້າຍຜ່າລົງວ່າງຂາ ເພື່ອແຍກຂາອອກເຮົາໃຫ້ກວ້າງ,ມັນຄ່ອຍໆຖອດທ່ອນດາບມາວາງໄວ້ວ່າງຂາ,ແລ້ວເຖືອໄປເຖືອມາຕັ້ງຫຼາຍບ່ອນ,

ຫຼາຍຮອບ,ມືສັງສອງມານວດທີ່ນົມສອງເຕົ້າ,ປາກຄາບ,ດູດແລະກັດເບົາໆແຕ່ໜ້າພາກຮອດໜ້າທອງ,

ບາດມັນຊິແທງແທ້ໆມັນຍົກຂາເຮົາຂຶ້ນເບື້ອງໜຶ່ງແລ້ວດັນເຂົ້າຢ່າງແຮງເຮັດໃຫ້ເຮົາຕຶ່ນຫຍຸບສະທ້ອນຮອດໄສ້ອ່ອນ,

ມັນເລີ່ມໂຍບໂຕຂຶ້ນລົງເປັນບາດຊ້າໆພ້ອມກັບສຽງນັບແຕ່ 1-0 ເບົາໆ,ຍານໆ..ແລ້ວຈິງປ່ຽນທ່າອື່ນ,ປ່ຽນທ່າເທືອໃດມັນເຮັດທຳທ່າວ່າດາບລຸດເອັງ,

ລຸ່ດເທື່ອທຳອິດມັນຍັງຈັບໃສ່,ແຕ່ເທື່ອຕໍ່ໆມາມັນເສີຍ,ມັນລໍ້ໄປລໍ້ມາຈົນວ່າເຮົາໄດ້ຈັບໃສ່ເອງ,

ທ່າໃດກໍ່ອອນຊອນພໍທ່ານັ້ນຈົນບໍ່ຈຳໄດ້ລາຍລະອຽດວ່າມີຈັກທ້າແທ້,ບາດທ່າສຸດທ້າຍມັນໃຊ້ສອງຕິນມັນຄີບໄວ້ທີ່ໂປ້ຕີນຂອງເຮົາສີກກວ້າງອອກ,

ເຮົາກໍ່ງໍປາຍຕີນທັງສອງຂຶ້ນແຂງໆເພື່ອໃຫ້ມັນຢັນໄດ້ແຮງ ແລະບໍ່ລຸດງ່າຍ,ມືເບື້ອງຂວາຂອງມັນສອດລົງໃຕ້ແຂນເຮົາກ້ຽວມາຈັບທີ່ບ່າໄລ່ເບຶ້ອງຂວາຂອງເຮົາ,

ອີກເບື້ອງໜຶ່ງຈັບເຕົ້ານົມໄວ້ແໜ້ນໆບໍ່ປະ,ປາກມັນຄາບດູດແຮງໆ,ເຮົາກໍ່ບໍ່ຫຼາຍເລື້ອງ,

ໃຊ້ສອງມືເຮົາຊວານໃສ່ຕຸ່ນກົ້ນຂອງມັນ,ດຶງຫຶດ.ໆ.ໆ. ໆ ແຮງໆ ແລະຖີ່ເຂົ້າ,ບຸດໜຶ່ງມັນກໍ່ດິ້ນຈັງຂຶ້ນພ້ອມໆກັນກັບເຮົາ,

ມັນໃຊ້ຂາທັງສອງກອດຫຸບຂັດກັບຂາຂອງເຮົາເຂົ້າກັນ ແລ້ວຕັ້ງຫົວຂຶ້ນເພື່ອໃຫ້ສ່ວນທ້າຍຕູດເຂົ້າຫາກັນໃຫ້ຈຳດີ.

ພ້ອມທັງກັດແຂ້ວອອກປາກອອກສຽງ: ໂອຍ..ເຊັດແລ້ວ..ຕາຍແລ້ວ..ຕາຍແທ້.ໆ.ໆ.ໆ...

ສ່ວນເຮົາກໍ່ກັດແຂ້ວ ແລະອອກປາກ: ບັກລູກເຂີຍ..ບັກຮ່າດາບໃຫຍ່..ມຶງແທງກູ..

ແທງກູໆ.ໆ.ໆ...

ຮູ້ສຶກເຢັນໆທີ່ຫວ່າງຂາ ແມ່ເຖົ້າສວາດຮູ້ເມື່ອຄີງຂຶ້ນມາ,ຟ້າວຈົກລົງທີ່ຫວ່າງຂາ.

ປ່າໂທ່..ປຽກໝົດລເລີຍ,ກູຝັນໄປຕີ່ນີ້ນາ,ໂອ..ຝັນຄືຄວາມຈີງແທ້ໆ,ແບບນີ້ຝັນທຸກຄຶນກໍ່ໄດ້,ຖ້າເບິ່ງມື້ໃໝ່ຍັງຝັນຄືເກົ່າ ຫຼືບໍ່? ຖ້າຍັງຝັນຄືເກົ່າບໍ່ຕ້ອງເອົາຜົວອີກກໍ່ໄດ້.

ແລ້ວແມ່ເຖົ້າກໍ່ສືບຕໍ່ທົບທວນກັບລາງຝັນ ຜ່ານມາເຄີຍຢູ່ກັບຜົວເກົ່າຍັງບໍ່ມີຄັ້ງໃດທີ່ຄັກເທົ່າກັບລາງຝັງນີ້,

ຫຼືວ່າເປັນນຳເຮົາຂາດເຕັກນິກດ້ານນີ້ບໍ່ຜົວເກົ່າເຮົາຈິ່ງປະໄປຫາຍິງອື່ນ,ແມ່ເຖົ້າຈົ່ມພືມພຳ.

ເຊີນທ່ານແຕ່ງຕໍ່ເລີຍ: ຕອນລາງຝັນຂອງຜົວເກົ່າ.